Inquit, hos pueros, mox fuisse delonsos, et ministerio electorum contraditos. Quod etiam ostendit Cyrillus Scytopolitanus in Vit. S. Euthymi Abatis: Analector. Graecor. tom. 1 pag. 8, et 9 Paris 1688, ex quo intelligimus, ipsum Euthymium triennem Otrejo Melitinensi Episcopo oblatum fuisse, qui susceptum puerum baptizavit, et totondit commissaeque sibi ecclesiae Lectorem fecit, atque in Episcopio accepit, et enutrivit. Quibus ex locis, meo judicio, perspicuum est, pueros a parentibus oblatos statim tonderi, ac Lectoratus ordine donari consuevisse; quamquam non ignorem, plures esse viros doctos, quorum in animis alia insidet opinio. Utut ea de re sit profecto si haec parentum oblatio efficiebat, ut hi pueri revera clerici fierent, non item efficiebat, ut perpetuam castitatem servare cogerentur. Nam ipsis integrum erat posteaquam adoleverant, aut uxorem accipere, aut suscepto subdiaconatu sese perpetuae continentiae lege obstringere. Rem omnem explicat disertissime laudatus Canon. I. Concilii Toletani II, cujus haec verba sunt: De his quos voluntas parentum a primis infantiae annis clericatus officio manciparit, statuimus observandum, ut mox cum detonsi, vel ministerio lectorum contraditi fuerint, in domo ecclesiae, sub episcopali praesentia, a praeposito sibi debeant erudiri. At ubi octavum decimum aetatis suae compleverint annum, coram totius Cleri, plebisque conspectu voluntas eorum de expetendo conjugio ab Episcopo perscrutetur. Quibus si gratia castitatis, Deo inspirante, placuit primum Subdiaconatus ministerium habitu probationis suae vicesimo anno suscipiant. Quod cautum erat de omnibus, qui se clero adscripserant, ut cum ad pubertatis annos venissent vel uxorem ducerent, vel continentiam profilerentur, uti loquitur Conc. Carthaginense III. Can. 19 tom. 2 col. 1402 collect. indic. Poterant hi quidem minores clerici uxorem accipere sed non poterant, a clericatus professione recedere, quod late ostendit Thomassinus Vet. et nov, eccles. disciplin. par. 2 lib. 1 cap. 11 lom. 2 pag. 24 ed. cit. Dicam paulo post de pueris, quos parentes monasterio offerebant. Hujus autem disciplinae. de filiorum oblatione moderationem paucis ab hinc saссN

lis inductam esse monet Benedictus XIV in literis datis ad P. Hieronymum Guglielmi 15 Decembr. 1751', quae extant in ejus Bullario tom. 3 Const. 54 §. 3 pag. 240 edit. ann. 1754. Consule Morinum de Sacr. ordinat. par. 3 13 de Tonsur. cleric. cap. 3, Bosquetum in Notis ad Ep. 136 Innocentii III lib. 2 reg. 14 pag. 151, Martenium de Antiq. Eccles. ritib. lib. 1 par. 2 cap. 8 art. 3 num. 2 tom. 2 pag. 6 ed. cit. Thomassinus Vet. et nov. eccles. disciplin. par. 2 lib. 1 cap. 23, et 24 pag. 41 ibid.

exerc.

res

(2) Nullam pro tonsura, et minoribus ordinibus aetatem expresse constituit Synodus Tridentina; sed ea Episcopi arbitrio relinquitur, qui pueros ordinare poterit ea aetate, qua ipsos ad hoc munus aptos, et idoneos judicabit. Generatim tamen post septennium minores ordi. nes conferuntur. Vide Catalanum in Pontific. Roman. tit. 2 §. 1 num. 9 par. 1 pag. 28, et Fagnanum in cap. super inordinata de Praeben. num. 27 ad ult.

(3) Conc. Trident. Sess. 23 cap. 12 de Reform. De Subdiaconorum aetate non aedem semper, et ubique fuit antiquae Ecclesiae disciplina. Concil. Toletanum II loc. cit., et Trullanum Can. 15 col. 1354 tom. 7 cit. collect. Labbaei aetatem constituunt annorum viginti; Concilium Melfitanum. Can. 4 col. 781 tom. 12 collect. ejusd. anno decimoquarto aut decimoquinto Subdiaconos ordinari permittit. Hugo a S. Victore de Sacram. lib. 2 cap. 21 pag. 614 tom. 3 opp. ed. Rothomag. 1648: sua adhuc aetate ante quartumdecimum aetatis annum Subdiaconatum dari non consuevisse testatur; et Clemens V in Clement. Generalem. de Etat. et qualit. ordin. annum decimum octavum definivit. Diaconos vero ante annos 25, Presbyteros ante annos 30 ordinari vetat cap. 5, et 6 dist. 77.

(4) Ita sancitum est a Pio 11. Constit. Cum ex sacrorum 9 tom. 3 par. 3 pag. 109 Bullarii ed. ult. Graviores, quam quae hac constitutione comprehenderentur poenas indixit Sixtus V in cit. Constit. Sanctum 140 p. 40 tom. 5 par. 1, sed eas sustulit, et antiquiorem Pii 11 constitutionem cujus nunc facta mentio est, servari voluit Clemens VIH cit. Constit. Romanum 121 pag. 97 tom. 5 par. 2 Bullarii ed. cit, Piana Constitutio tantum memorat ordines sacros',

ex quo conficit Rigantius ad Regul. 24 Cancell. §. 4 n. 22, ea poena tantum illos esse plectendos, qui majores, non item qui minores ordines extra legitimam aetatem, vel extra tempora a jure constituta, vel sine literis dimissoriis proprii Episcopi susceperunt ; quamquam num. 24 fateatur hos etiam clericos, cum absit bona fides, a susceptorum ordinum exercitio esse suspendendos. Verum id quidem est, quod dicitur de Piana Constitutione; sed Innocentius XII in cit. Constit. Speculatores, eo ipso suspensos a susceptorum ordinum executione declarat clericos, qui sine literis testimonialibus proprii Episcopi tonsuram, atque ordines susceperunt.

TITULUS V.

QUIBUS MODIS POTESTAS JURISDICTIONIS, ET OMNIA
ECCLESIASTICA BENEFICIA ACQUIRANTUR.

I. Potestas jurisdictionis acquiritur vel ecclesiastico Magistratu vel delegatione.

Potesta

S. I.

otestatem jurisdictionis acquirunt clerici vel ecclesiastico Magistratu, vel delegatione. Qui jurisdictione utuntur sua et insita beneficio, quo fruuntur, ii proprie dicuntur gerere ecclesiasticum Magistratum ; qui non propriam, et nativam sed ab alio acceptam jurisdictionem exercent, ii delegationem habent, uti sunt Vicarii, de quibus superiori loco actum est. Ecclesiasticum Magistratum clerici consequuntur per electionem, postulationem, collationem, institu

tionem, quae nimirum pertinet ad beneficia jurispatronatus. Iisdem etiam modis omnia ecclesiastica beneficia acquiruntur.

Electio

Regulis Cancellariae.

XII. Concordata.

XIII. Electiones Praelatorum inferiorum.

XIV. ad XVI. Qui eligere, et

qui eligi possint .

XVII. Intra quod tempus Episco-
pi electio facienda sit?
XVIII. et XIX. Electio per scru-

tinium.

XX. Per compromissum.
XXI. Per quasi inspirationem.
XXII. Electionis confirmatio.
XXIII. et

XXIV. Vis confirmationis, atque ejus concedendae modus.

S. II.

lectio est idoneae personae ad ecclesiasticum Magistratum, aut Dignitatem vacantem canonice facta vocatio. Ea proprie pertinet ad majores Ecclesiae Dignitates, ad Summum Pontificem, ad Episcopos, ad Praelatos sive saeculares, sive regulares, qui aliis praeficiuntur.

S. III. Romanum Pontificem ab antiquis temporibus eligunt Cardinales, de quo multae sunt editae Constitutiones (1), quas servare oportet

diligenter, ut res tanti momenti rite, recteque expediatur. In hac electione praecipua sunt quod post soluta justa funeri defuncti Pontificis per dies novem, Cardinales die decima conclave ingrediuntur, posteaquam Missa Spiritus S. solemniter celebrata est. Postero autem die inchoatur electio, neque Cardinales, qui in conclavi sunt, absentes expectare coguntur, neque absentibus licet suffragium suum alteri commit

tere.

(1) De electione Summi Pontificis celebres in primis sunt constitutiones Alexandri III in cap. 6 de elect. Gregorii X in Concilio Lugdunensi cap. 3 de Elect, in 6, Clementis V Clement, 2 de election., praeterea misis ceteris quae multae sunt, duae Gregorii XV Constitutiones, quarum altera est Constitutio Decet Romanum Pontificem 51 pag. 5 tom. 5 part. 5, altera Constitutio Æterni 41 pag. 400 tom. 5 part. 4 Bullar. ed. cit., in quibus Pontificis electio accurate describitur. Omnes autem antiquiores de Summi Pontificis electione constitutiones confirmavit Clemens XII in Constit. Apostolatus 76 pag. 302 t. 13 Bullarii ed. cit., ubi plura de conclavis regimine, ac de rebus gerendis, Sede Apostolica vacante, decreta sunt. De jure autem Cardinalium in eligendo Summo Pontifice videndus in primis Mamachius ad Auctor. opusc, Quid est Papa ? ep. 7 num. 1 et seq. pag. 96 et seq. tom. 2.

S. IV. Cum electio fit per scrutinium (nam fieri potest etiam per compromissum, et quasi inspirationem, quos singulos eligendi modos paulo post explicabimus) non tantum scrutinium, sed etiam accessus adhibetur. Nimirum cum publicato scrutinio, nemo electus deprehenditur a duabus ex tribus eligentium partibus, quas postulat electio Summi Pontificis (1), novum in