bat, et cum eam, ut plurimum, statim exciperet consecratio, vix ab altera distinguebatur adeout Episcopus utrumque simul potestatem et jurisdictionis, et ordinis acquirere videretur. Verum confirmatio, et consecratio duo semper distincta fuerunt, ac semper firmum, immotumque fuit, per illam jurisdictionis, per hanc vero ordinis conferri potestatem. Nunc primum Episcopi ab aliis electi, aut nominati a Summo Pontifice confirmantur, postea eorum consecratio perficitur, uti demonstratum supra est. Cum extra Curiam Romanam electi mores, et cetera scitu necessaria expenduntur, processus conficitur vel a Nuntio Apostolico, vel ab Ordinario, vel si hic desit, a vicinioribus Ordinariis (1), et inde ad Urbem transmittitur, ubi, cunctis diligentissime perpensis, in consistorio refertur ad Summum Pontificem, quae praeconizatio dicitur, deinde in altero Consistorio Judicium fertur, quae dicitur propositio, quam statim sequitur decretum, quod, consultis Cardinalibus, a Summo Pontifice emit titur (2). Episcopi Italiae, atque Insularum adjácentium coram Summo Pontifice a Cardinalibus' Praelatis, atque aliis Sacrae Theologiae, et Juris Canonici peritis viris diligenti, atque improviso examine probantur, eorumque processus in Urbe conficitur, antequam Episcopatum obtineant (3).

(1) Conc. Trident. Sess. 32 cap. de Reform. et Sess. 24 cap. 1 de Reform., ubi accuratius rei totius conficiendae methodus et ratio declaratur

(2) Vid. cit. Constit. Onus Apostolicae Gregorii XIV, et instructioném editam ann. 1627 ab Urbano VIII, quae est in Bullario tom. 6 part. 1 pag. 73 Const. 234, ubi etiam traditur ratio, quam servare oportet, cum Regulares

Episcopatum consequuntur, et ostenditur, quae tenenda sit methodus cum extra urbem, quae item, cum in urbe processus conficitur.

(3) Vide Fagnanum in cap. Nisi cum pridem n. 63 de Renunciat.

SECTIO II.

DE POSTULATIONE.

XXV. Quid postulatio sit?
XXVI. In quo differat ab electione.

XXVII. In quo cum ea conve niat.

S. XXV.

Cum

um aliquis eligendus est, est, qui canonico impedimento laborat, ita ut ejus electio rata firma haberi non possit, rogare oportet eum, cui jus est dandae veniae, ut vitium illud, et impedimentum removeat. Quod fit per postulationem, quae est petitio a collegio Electorum apud majorem Potestatem facta ejus, qui ob aliquod canonicum impedimentum eligi non potest; ea vero respicere debet dumtaxat illos, quorum tolli impedimentum solet, et potest, ceteri inutiliter postulantur (1).

(1) Cap. 1 de Postulat,

§. XXVI. Differt ab electione postulatio, quod haec gratiae innititur, illa juri; hac Supe riori offertur, qui idoneus non est, ut ab eo vitium, et impedimentum avertat, illa qui est ido

neus, ut electus confirmetur; in electione, quae rite facta est, electores consilium mutare non possunt, possunt (1) in postulatione, antequam ea Superiori offeratur (2); electus consentire in suam electionem potest, postulatus non potest, nisi sub conditione, si eadem rata habeatur ; denique electio a majori suffragiorum parte perficitur, postulatio, ut probetur, duas saltem eorum partes desiderat (3).

(1) Cap. 58 de Elect,
(2) Cap. 4 de Postulat,
(3) Cap. 3 de Postulat,

§. XXVII. In ceteris eadem est electionis et postulationis ratio, et qui eligendi, ii etiam postulandi jus habent. Praestat tamen electio postulationi, et ideo si pars capituli aliquem elegerit, pars vero postulaverit, tum postulatio electioni praefertur, cum postulantium numerus duplo major est numero eligentium (1). Postulatio autem, ut electio, examinanda est, et postulantes adire debent Superiorem, qui jus habet confirmandae electionis. Sed hodie generatim omnes, quibus vel aetas, vel alius Episcopatus vel quidvis aliud impedimento est, quominus eligi possint, a Sede Apostolica veniam, sive, ut pragmatici vocant, indultum eligibilitatis impetrare solent.

(1) Cap. 40 de Elect,

Collatio

tificum.

XXXV. ad XXXVII. Reservatio nes Regularum Cancellariae. XXXVIII. ad XXXX. Reservatio num discrimen .

XXXXI. et XXXXII, Annatae

et earum aequitas.

XXXXIII. et XXXXIV. Cardina

les, et Legati a

latere

beneficia conferant?

quae

XXXXV. et XXXXVI. Collatio quomodo expediatur?

S. XXVIII.

est modus alius, quo Ecclesiasticos Magistratus, et beneficia adipiscimur. Definitur beneficii vacantis ab habente potestatem libere facta concessio. Summo jure collatio dupliciter differt ab electione. Primum, quod electio locum habet in beneficiis, quae vacua viduam fa ciunt Ecclesiam, uti Episcopatus, Abbatiae, collatio in ceteris; deinde quod electio fit a pluribus, uti sunt collegia Canonicorum, collatio ab uno solum rectissime absolvitur. Sed moribus hominum et consuetudine factum est, ut quibusdam in locis Dignitates etiam capitulorum electione tribuantur, atque interdum electio dicatur ea beneficii concessio, quae ab uno conficitur.

§. XXIX. Collator est omnium beneficiorum suae dioeceseos Episcopus; sed lex aliqua, saepe impedimento est, quominus ipse certa beneficia conferre possit. Atque huc spectant Apostolicae reservationes, per quas certorum beneficiorum collatio pertinet ad Summum Pontificem, huc leges, consuetudines, fundationes, per quas certa beneficia vel ab Episcopo cum Capituli consensu, vel conjunctim cum eo, vel alternatim, vel a solo Capitulo conferuntur. Quas fundationes, consuetudines, leges, quae in unaquaque Ecclesia vigent, tenere, ac servare diligenter decet.

su

§. XXX. Sed Summus etiam Pontifex, cujus potestas fertur in omnes dioeceses, omnium. beneficia conferre potest; et ideo sibi merito quorumdam collationes reservavit (1). Eo jure certe usus est S. Gregorius M. (2), quem spicari non licet jus alienum invadere jus alienum invadere, et rem non suam arripere voluisse. Saeculo praesertim XII jus hoc explicabatur per triplex genus literarum (3), quae conferendi ratio cum minus commoda videretur, satius visum est literis consignare certas beneficiorum reservationes omnes intelligerent, quorum collatio ad Summum Pontificem, quorum ad Episcopos, atque ad ceteros pertineret.

ut

(1) Papa jure potuit, inquit Petrus Aliacensis de Eccles. Conc. gener. Rom. Pontif. auctor. par. 2 сар, 1 S. unde ulterius tom. 2 opp. Gersonii pag. 945 edit. Antuerpiae 1706, ordinationes majorum, et electivarum dignitatum, ac collactiones aliorum beneficiorum sibi, et Apostolicae Sedi reservare, quia haec antiquissimo jure sibi competebant. Haec etiam non solum jure universali Tom. 1.