Roman Essays and InterpretationsClarendon Press, 1920 - 290 pages |
Other editions - View all
Common terms and phrases
Aeneas AENEID altar ancient Apollo Ascanius Augustus Borneo Brutus Caesar called Capitoline Cato character Cicero Columella Compitalia connexion corn cult death deities doubt Etruscan fact feeling feriae Festus Flaminica Fortuna Fortuna primigenia fragment German gods Gracchus Greek homo sacer Horace human hymn idea inscription interest Italian Italy ius divinum Juno Jupiter Kayans Lares later Latin Latium laudatio Lindsay lines Livy Lucretius Marius Marquardt meaning mind Mommsen mundus murder nature Niebuhr object once original passage perhaps Plutarch poem poet pontifices practice Praeneste priest primigenia profanum Professor quae quoted reference religion religious Roman Festivals Roman history Rome sacrifice sacrum says seed-corn seems sense Servius Shakespeare Sir James Frazer spirit stanza story suggested sung tells temple thought Varro Virgil whole wife Wissowa word worship
Popular passages
Page 223 - Through the dear might of Him that walked the waves, Where, other groves and other streams along, With nectar pure his oozy locks he laves, And hears the unexpressive nuptial song In the blest kingdoms meek of joy and love. There entertain him all the saints above, In solemn troops and sweet societies That sing, and singing in their glory move, And wipe the tears for ever from his eyes.
Page 189 - INTEREA medium Aeneas iam classe tenebat certus iter fluctusque atros Aquilone secabat moenia respiciens, quae iam infelicis Elissae conlucent flammis. quae tantum accenderit ignem . causa latet; duri magno sed amore dolores polluto, notumque furens quid femina possit, triste per augurium Teucrorum pectora ducunt. ut pelagus tenuere rates...
Page 52 - Ille avidus pugnae suras incluserat auro 430 hinc atque hinc, oditque moras hastamque coruscat. Postquam habilis lateri clipeus loricaque tergo est, Ascanium fusis circum complectitur armis, summaque per galeam delibans oscula fatur : 'Disce, puer, virtutem ex me verumque laborem, 435 fortunam ex aliis.
Page 120 - Alme Sol, curru nitido diem qui promis et celas aliusque et idem nasceris, possis nihil urbe Roma visere maius.
Page 195 - Quae vobis, quae digna, viri, pro laudibus istis praemia posse rear solvi ? Pulcherrima primum di moresque dabunt vestri; tum cetera reddet actutum pius Aeneas atque integer aevi 255' Ascanius, meriti tanti non immemor umquam.' ' Immo ego vos, cui sola salus genitore reducto...
Page 282 - I could be well mov'd, if I were as you, If I could pray to moove, Prayers would moove me : But I am constant as the Northerne Starre, Of whose true fixt, and resting quality, There is no fellow in the Firmament.
Page 200 - The plan of Paradise Lost has this inconvenience, that it comprises neither human actions nor human manners. The man and woman who act and suffer, are in a state which no other man or woman can ever know. The reader finds no transaction in which he can be engaged; beholds no condition in which he can by any effort of imagination place himself; he has, therefore, little natural curiosity or sympathy.
Page 10 - Naturae ius est quod non opinio genuit, sed quaedam in natura vis insevit, ut religionem, pietatem, gratiam, vindicationem, observantiam, veritatem. Religio est, quae superioris cuiusdam naturae, quam divinam vocant, curam caerimoniamque affert; pietas, per quam sanguine coniunctis patriaeque benivolum officium et diligens tribuitur cultus...
Page 15 - Gallus Aelius ait sacrum esse quodcumque more atque instituto civitatis consecratum sit, sive aedis sive ara sive signum sive locus sive pecunia sive quid aliud quod dis dedicatum atque consecratum sit; quod autem privati suae religionis causa aliquid earum rerum deo dedicent, id 5 pontífices Romanos non existimare sacrum...
Page 171 - in Victor's description of the Tenth Region of Rome under Valentinian. * Cicero refers twice to this important passage in Cato's Antiquities : " Gravissimus auctor in Originibus dixit Cato, morem apud majores hunc epularum fuisse, ut deinceps, qui accubarent, canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes. Ex quo perspicuum est, et cantus tum fuisse rescriptos vocum sonis, et carmina.