VII, 11. Μὴ σπήλαιον ληςῶν ὁ οἶκός οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄνομά μου ἐπ' αὐτῷ ἐκεῖ ἐνώπιον ὑμῶν; καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἑώρακα, λέγει κύριος. Numquid ergo fpelunca latronum facta eft domus ifta, in qua invocatum eft nomen meum in oculis veftris? Ego, ego fum; ego vidi, dicit dominus. DANIHEL. ïn milhmam himinis fvé funus mans kvimands VII, 13. Gafehvun Ô SẼ A. I, 10. (2, 1.) Jah vas rathjô funivê Ïfraêlis svasvê malma mareins jah vaírthith in thamma ftada, tharei kvithada ïm,Ni managei meina jus! háitanda funjus guths libandins.' II, 23. jah frijô thô unliubôn jah kvitha thi ái ni mana gein meinái IÔ Ê L. III, 5. Jah vaírthith: hvazuh, faei anaháitith [bidái] namô fráujins, ganifith. III, 1. Sái, ïk ïnsandja aggilu meinana jah gamanveith vig faúra and vaírthja meinamma. ΙΙΙ, 5. Καὶ ἔςαι: πᾶς, ὃς ἂν ἐπικαλέ Et erit: omnis, qui invocaverit noσηται τὸ ὄνομα κυρίου, σωθήσε men domini, falvus erit cet. ται κ. τ. λ. HABACU C. Π. 11. Διότι λίθος ἐκ τοίχου βοήσεται καὶ κάνθαρος ἐκ ξύλου φθέγξεται αὐτά. Quia lapis de pariete clamabit et lignum, quod inter juncturas aedificiorum eft, refpondebit. MALACHIAS. 1, 2. Ηγάπησα ὑμᾶς, λέγει κύριος. καὶ εἴπατε, Ἐν τίνι ἠγάπησας ἡμᾶς; οὐκ ἀδελφὸς ἦν Ησαῦ τοῦ Ἰακώβ, λέγει κύριος, καὶ ἠγάπησα τὸν Ἰακώβ, 3. ΙΙΙ, 1. Ιδού, ἐξαποςέλλω τὸν ἄγγελόν μου καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προςώπου μου καὶ ἐξαίφνης ἥξει εἰς τὸν ναὸν ἑαυτοῦ κύριος, ὃν ὑμεῖς ζητεῖτε καὶ ὁ ἄγγελος τῆς διαθήκης, ὃν ὑμεῖς θέλετε. ίδου, ἔρχεται, λέγει κύριος παντοκράτωρ. Τὸν δὲ Ησαῦ ἐμίσησα ; Dilexi vos, dicit dominus, et dixiftis: In quo dilexifti nos? Nonne frater erat Efau Iacob, dicit dominus, et dilexi Iacob, Efau autem ódio habui. Ecce ego mittam angelum meum et praeparabit viam ante faciem meam et ftatim veniet ad templum fuum dominator, quem vos quaeritis, et angelus teftamenti, quem vos vultis. Ecce venit, dicit dominus exercituum. |