Zeitschrift für Theologie und Kirche, Volume 7Mohr., 1897 Organ für systematische und prinzipielle Theologie. |
Other editions - View all
Common terms and phrases
alſo Anbetung Anschauung Auferstehung Ausdruck besonders bewußt Bewußtsein biblischen Bild bloß Bösen Chriſten Christentum Christi christlichen Glaubens Christologie Dämonen deſſen dieſe Dogmatik Eindruck Einfluß Entwicklung Erkenntnis Erlösung erst ethischen evangelischen Evangelium ewigen Frage Frömmigkeit ganze Gedanken Geist geistigen Gemeinde Gerechtigkeit Geschichte gewiß Gewißheit giebt Glaubensgewinnung Gläubigen Gnade göttlichen großen Grund Heil heiligen heißt Herrmann Herrn Herz individuelle Inhalt innerlich irdischen iſt Jeſu Jesu Chriſti Jeſus Jesus Christus Kähler Kirche konnte Kraft Kreuz laſſen läßt Leben lebendigen Lehre lichen Logoslehre Luther Macht Menschen menschlichen muß müſſen Natur neuen Notwendigkeit Offenbarung Gottes Parusie Paulinismus Paulus Perfektibilität Person Predigt Recht Rechtfertigungslehre Rede Reich Gottes Reischle religiösen schließlich Schrenk Schrift ſei ſein ſeine ſelbſt ſich ſie ſind Sinn sittlichen soll ſondern Sünde Talmud Teufels Thätigkeit Thatsache Theologie thun Ueberzeugung unserer Vater verschiedenen verstanden Vertrauen Wahrheit weiß Welt Wernle Wesen wieder Wirken wirklich Wirkung wohl Wort Zeitschrift für Theologie Zweck
Popular passages
Page 83 - Quid ergo restabat aliud, nisi ut immoranti mihi superfluis, tempestas quae putabatur adversa, succurreret? Itaque tantus me arripuit pectoris dolor, ut illius professionis onus sustinere non valens, qua mihi velificabam fortasse ad Sirenas, abjicerem omnia, et optatae tranquillitati vel quassatam navem fissamque perducerem
Page 377 - Meum est, quod Christus vixit, egit, dixit, passus est, mortvius est. Non secus, quam si ego illa vixissem, egissem, dixissem', passus essem, et mortuus essem...
Page 447 - Legis , donum pro peccato, gratiam pro ira. lam sequitur, quod ilia duo , ira et gratia , sic se habent ( cum sint extra nos), ut in totum effundantur, ut qui sub ira est, totus sub tota ira est, qui sub gratia, totus sub tota gratia est, quia ira et gratia personas respiciunt.
Page 377 - meum est quod Christus vixit, egit, dixit, passus est, mortuus est, non secus quam si ego illa vixissem, egissem, dixissem, passus essem et mortuus essem.' Sicut sponsus habet omnia, quae sunt sponsae, et sponsa habet omnia, quae sunt sponsi (omnia enim sunt communia utriusque, sunt enim una caro), ita Christus et Ecclesia sunt unus spiritus.
Page 378 - Christo in nos fiuens fides est, gratia fidem comitatur ob gratiam Christi, sicut ibidem praemisit: De plenitudine eius omnes accepimus gratiam pro gratia. Quam gratiam , pro qua gratia ? gratiam nostram, ut nobis faveret Deus, pro gratia Christi, qua illi favet Deus. Quia, inquit, Lex per Mosen data, sed gratia et veritas per lesum Christum facta est. Habemus ergo duo bona Evangelii adversus duo mala Legis , donum pro peccato, gratiam pro ira.
Page 378 - Christi iustitia haereat et ex ipso fluat, ne quis insipiens, semel accepto dono, iam satur et securus sibi videatur, sed in illum nos rapi de die in diem magis voluit, non in acceptis consistere, sed in Christum plane transformari. Illius enim iustitia certa et perpetua est, ibi non est nutare, ibi non est deficere, ipse dominus omnium. Ideo Paulus mira diligentia quoties fidem Christi praedicat, sic praedicat, ut non tantum per illum aut ab illo sit iustitia, sed etiam in illum, ut nos in ipsum...
Page 377 - Haec est iusticia infinita et omnia peccata in momento absorbens, quia impossibile est, quod peccatum in Christo haereat: at qui credit in Christo, haeret in Christo, estque unum cum Christo, habens eandem iusticiam cum ipso.
Page 94 - Postremo quiquid de otio meo modo gaudeo quod a superfluarum cupiditatum vinculis evolavi quod depositis oneribus mortuarum curarum respiro, resipisco, redeo ad me quod quaero intentissimus veritatem quod invenire iam ingredior quod me ad summum ipsum modum perventurum esse confido, tu animasti, tu impulisti, tu fecisti.
Page 60 - Celse et les premières luttes entre la philosophie antique et le christianisme naissant, par E.
Page 442 - Verebar omnia opera mea, sciens quoniam non parois delinquenti. lili vero docent. quod parcat delinquenti, dum dicunt, non requirit. Cave ergo, ne putes a te non requiri totum mandatum , ne forte ignores te quantum debeas Deo, ac per hoc superbias ac tepidus fias , gratiam eius fastidiens, ad quam te quam maxime urgere voluit mandato tibi impossibili.