Capitulum. Thren. 3. Onectácuit, eò quòd non R.br. Defécit (ánima mea.)* In salutáre tuum. Defécit. . Et in verbum tuum supersperávi: In. Glória. Defécit. V. Defecérunt óculi mei in eloquium tuum, B. Dicentes: Quandò consoláberis me? Ps. 118. Ps. Quià. Glória. Heu mihi. 119. . Sitívit in te ánima mea : B. Quàm multipliciter tibi caro mea. Ps. 41. AD NONAM. Ant. 4. E. Quis mihi. N Capitulum. Tob. 3. TUNC, Dómine, secundùm voluntátem tuam fac mecum, et præcipe in pace récipi spíritum meum: éxpedit enim mihi magis mori quàm ví vere. * AD SEXTAM. Ant. 5. a. Cunctis diébus. B. br. Educ de custódiâ ániCapitulum. Prov. 13. mam meam Ad confitendum PES que differtur, affligit nómini tuo. Educ. V. Me exánimam: lignum vitæ, desi-pectant justi, donec retribuas dérium véniens. mihi Ad. Glória. Educ. Ps. 141. R.br.Heu, mihi, (Dómine,) * Quià incolátus meus prolongátus est! Heu mihi. . Multùm íncola fuit ánima mea, 2 V. Mélior est misericórdia tua super vitas: B. Lábia mea laudábunt te. Ps. 62. Ant. J. Deus ostendet splendórem suum in te omni qui sub cœlo est. Ibid. Ant. 7. G. Vocábitur tibi nomen novum, quod os Dómini nominábit. Is. 62. HYMNUS. S. V. vos æthérei pláudite ci ves: 0 Hæc est illa dies clara triumpho, Quâ matrem plácidâ morte solútam Natus sidéreâ súscipit aulâ. Quæ non, Virgo, tibi dona rependit! Coeli divitias éxplicat omnes: Verbum vestíeras carne; vi cissìm Te Verbum próprio lúmine vestit. Qui velo látuit carnis, aperti Pleno te sátiat Núminis haustu: Et quem virgíneo lacte cíbasti, Ant. 5. C. Eris coróna gló-Injugem tibi dat se Deus escam.. riæ in manu Dómini, et diadéma regni in manu Dei tui. Ib. Capitulum. Job. 23. UIS mihi tríbuat ut cognosQua cam (Dóminum), et invéniam illum, et véniam usque ad sólium ejus. B. Unam pétii à Dómino, hanc requíram : * Ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ ; ut + Vídeam voluptátem Dómini, et vísitem templum ejus.. Mihi... mori lucrum:... desidérium habens dissolvi, et esse cum Christo. *Ut. Gl. +Videam. R. Unam. Philipp. 1. Ps. 16. O concessa tibi quanta potestas! Per te quanta venit grátia terris! Cunctis cœlítibus célsior una, Solo facta minor, Virgo, Tonante. Quæ Regína sedes próxima Alto de sólio vota tuórum Virgo mater: amas nos quoquè natos. Divína Sóboli, qui dare matrem In terris voluit, glória Patri: Cujus Virgo parens, glória | Densas Natus amat rúmpere Nato; Quo foecunda, tibi glória, Flamen. Amen. nubes. Olim quæ fúerat juncta maríto, y. Erit quasi olíva glória Et de connúbio crédita mater, ejus. Et odor ejus ut Lí-Totum jam cólitur nota per bani. Osee 14. orbem virgo. Ancillæ tribuit quæ sibi no Ad Magnif. Ant. 6. F. In Cum matris titulis íntegra plenitúdine sanctâ admirábitur, et in multitúdine electórum habébit laudem, et inter benedictos benedicétur. Eccli. 24. Oratio infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Antiph. et Hymn. ut in Ordinar, pro Festis B. M. V. p. 15. ORATIO. EUS, qui in sinu María DVirginis, matris castíssima, requiéscere dignátus es, da nobis, ipsâ intercedente, ut' per noctem insídias inimíci'devitémus, et tu sis nostra quies ac tutum præsidium: Qui vivis. AD OFFICIUM NOCT. men, Coelesti dóminans regnat in aulâ : Quæ tot passa neces Prolis amóre, Jam secúra, suâ Prole triumphat. Nostras, tu nova lux, dís In terris vóluit, glória Patri : Invit. Dóminum, majestátis Cujus Virgo parens, glória suæ domum glorificantem, * HYMNUS. S. V. Qu tur hospes! Sese tota poli Régia pandit: Quantùm delituit páupere Nato: IN I. NOCTURNO. p. 62. Ant. 5. F. Deducébant arcam fœderis Dómini in júbilo, et sónitu búccinæ. 1. Par. 15. Psal.18.Coeli enarrant, p. 58. Ant. 4. D. Intulérunt sacerdótes arcam foederis Dómini in locum suum in oráculum templi. 3. Reg. 8. Divisio Psal. 18. Lex Dómini. p. 59. Ant. 6. F. Ecce, arca foederis Dómini ómnis terræ. Josue. 3. V. Qmnis cívitas exultávit, B. Atque lætáta est. Esther. 8. Incipit Cánticum canticórum. Lectio j. Cap. I. Osui: quia meliora sunt be SCULETUR me osculo oris similávi te, amíca mea. Pul- the dilectus meus mihi, inter úbera mea commorábitur. Botrus cypri dilectus meus mihi, pulchra es, amíca mea, ecce tu pulchra es, óculi tui columbárum. Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decórus. ra tua vino, fragrantia unguentis óptimis. Oleum effúsum nomen tuum: ideò adolescén- in víneis Engaddi. Ecce tu tulæ dilexérunt te. Trahe me: post te currémus in odórem unguentórum tuórum. Introduxit me rex in cellária sua: exultábimus et lætábimur in te, mémores úberum tuórum super vinum recti diligunt te. Nigra sum, sed formosa, filiæ Jerúsalem, sicut tabernácula Cedar, sicut pelles Salomónis. Nolíte me consideráre quòd fusca sim, quià decolorávit me sol: fílii matris meæ pugnaverunt contrà me, po B. En dilectus meus lóquitur mihi : * Surge, própera, Amíca mea, Columba mea, Formósa mea, et veni. V.Be nedicta tu in mulieribus,.. invenisti enim grátiam apud Deum: Surge. Cant. 2. Luc. 1. Lectio iij. Cap. 2 Emihi: Surge, propera, ami dilectus mens lóquitur suérunt me custódem in víneis: ca mea, columba niea, forvíneam meam non custodívi. mósa mea, et veni. Jam enim Indica mihi, quem diligit áni-hyems tránsiit, imber ábüit, et ma mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagári incípiam post greges sodálium tuórum. B. Veni de Líbano, sponsa Veni, coronáberis... Odor unguentórum tuórum super ómnia arómata. y. (Corónam justítia) reddet... Dóminus justus judex : * mea,... recessit. Flores apparuerunt in terrâ nostrâ, tempus putatió nis advénit: vox túrturis audíta est in terrâ nostrâ : ficus prótulit grossos suos: víneæ florentes de dérunt odórem suum. B. Quae est ista, que * Ascendit de deserto, delíciis af Cant. 4. T Judex: Veni. fluens, innixa super dilectum suum?. (María) de quâ natus est Jesus, qui vocátur Christus. * Ascendit. Glória. Quae est ista. Cant. 8. Matth. 1. Quæ IN II. NOCTURNO. Psal. 71. Deus judicium, p. 59. Ant. 7. ç. Plácuit (regi,) et invénit grátiam in conspectu illíus. Esther. 2. Divis. Psal. 71. Reges, p. 59. Ant. 2. D. Hábuit grátiam et misericórdiam coràm eo super omnes mulieres. Ibid. thronus matri regis, quæ sedit ad dexteram ejus. V. Regnávit Dóminus Deus noster omnípotens. Pósitusque. 3. Reg. 2. Apoc. 19. Lectio v. Splaudendum magis esse vi Psal.86.Fundamenta, p.135. ED plangendum nobis quàm Anz. 8. G. Pósuit diadema regni in cápite ejus, fecitque eam regnáre. Ibid. détur. Quantùm enim de ejus præsentiâ coelum exultat, numquid non cónsequens est ut tantùm lúgeat hic noster infé . Adimplébis me lætitiâ cum vultu tuo: B. Delectatiónes in dexterâ tuâ usquè in fi-rior mundus ejus absentiam? nem. Ps. 15. Sermo sancti Bernardi Abbátis. In Assumpt, B. V. Maria. Serm. 1. §. 1. IRGO hódiè gloriósa cœlos Cesset tamen queréla nostra, quià nec nobis hic est manens Cívitas; sed eam inquírimus, ad quam hódiè María benedicta pervenit. In quâ si conscripti cives sumus, dignum profectò est étiàm in exílio, étiàm super flúmina Babylonis ejus nos recordári, ejus communicáre gáudiis, ejus participáre lætítiam, máximèque eam, quæ tam copióso ímpetu lætíficat hódiè civitátem Dei, ut sentiámus et ipsi stillicídia stillántia super terram. Præcessit nos Regína nostra, præcessit, et tam gloriósè suscepta est, ut fiduciáliter sequantur Dóminam sérvuli clamantes: Trahe unguen Vascendens supernórum gáudia cívium copiósis sine dúbio cumulávit augmentis. Hæc est enim, cujus salutatiónis vox et ipsos exultáre facit in gáudio, quos materna adhuc víscera claudunt. Quòd si párvuli necdum nati ánima liquefacta est, ut María locúta est: quid putámus quænam illa fúerit cœléstium exultátio, cùm et vocem audíre, et vidére fáciem, et beátá ejus frui præ-nos post te; in odóre séntiâ meruérunt? Nobis verò, tórum tuórum currémus. caríssimi, quæ in ejus Assump- B. Signum magnum apparuit tióne solemnitátis occásio,quæ in cœlo: múlier amicta sole, et causa lætitiæ; quæ matéria gau- luna sub pédibus ejus, Et in diórum ! Maríæ præsentiâ to- cápite ejus coróna stellárum tus illustrátur orbis: ádeò ut duódecim. . Astitit regína à et ipsa jam cœlestis pátria clá- dextris tuis in vestítu deauráto. riùs rútilet virgínea lámpadis Et in. Apoc. 12. Ps. 44. irradiáta fulgóre. Méritò proindè résonat in excelsis gratiárum áctio et vox laudis. B. Sedit (rex) super thronum suum : Pósitusque est Lectio vj. §. 1. 2. DVOCATAM præmísit peregrinátio nostra, quæ tanquàm Júdicis mater, et mater misericórdia, supplíciter et |