Dóminum, * & exaudívit me in latitúdine Dóminus. Dóminus mihi adjútor; non timébo quid faciat mihi homo.

Dóminus mihi adjútor; * & ego defpiciam inimícos meos. Bonum eft confidere in Dómino, * quàm confidere in hómine.

Bonum eft fperare in Dómino,* quàm fperare in princípibus.

Omnes gentes circuiérunt me; * & in nómine Dómini quia ultus fum in eos.

Circundántes circundedérunt me; * & in nómine Dómini quia ultus fum in eos.

Circundedérunt me ficut apes, & exarférunt ficut ignis in fpinis; * & in nómine Dómini quia ultus fum in eos. Impúlfus evérfus fum ut cáderem,* & Dóminus fufcépit me.

Fortitúdo mea & laus mea Dóminus, * & factus eft mihi in falútem.

Vox exultatiónis & falútis* in tabernáculis justórum. Déxtera Dómini fecit virtútem, déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem.

Non móriar, fed vivam ; * & narrábo ópera Dómini. Caftigans caftigávit me Dóminus, * & morti non trádidit me.

Aperite mihi portas jufti tiæ, ingreffus in eas confité bor Dómino:* hæc porta Dá mini, jufti intrábunt in eam.

Confitebor tibi quóniam exaudifti me, * & factus es mihi in falútem.

Lápidem quem reprobavé runt ædificantes,* hic factus eft in caput ánguli.

A Dómino factum eft iftud, * & eft mirábile in óculis noftris.

Hæc eft dies quam fecit Dóminus;* exultémus & lætémur in ea.

O Dómine, falvum me, fac, ô Dómine, benè profperáre:* benedictus qui venit in nómine Dómini.

Benedíximus vobis de do mo Dómini:* Deus Dóminus & illúxit nobis.

Conftituite diem folémnem in condénfis,* ufque ad cornu altáris

Deus meus es tu, & confitébor tibi ; * Deus meus es tu, & exaltábo te.

Confitébor tibi quóniam exaudifti me, * & factus es mihi in falútem.

Confitémini Dómino quóniam bonus, * quóniam in féculum mifericórdia ejus. Pfalmus 118.

mini.

Eáti immaculáti in via, qui ámbulant in lege Dó

Beáti qui fcrutántur testi

mónia

Utinam dirigántur viæ mex ad cuftodiéndas juftificatiónes tuas!

Tunc non confúndar; * cum perfpéxero in ómnibus mandatis tuis.

Confitebor tibi in directióne cordis, in eo quòd dídici judícia justitiæ tuæ. Juftificatiónes tuas cuftódiam; * non me derelinquas ufquequáque. quo córrigit adolefcéntor viam fuam; in cuftodéndo fermones tuos. In toto corde meo exquisivi te; ne repéllas me à mandátis tuis.

In

Incorde meo abfcóndi elóquia tua, ut non peccem ubi. Benedictus es, Dómine, doce me juftificatiónes

tuas.

In lábiis meis pronuntiávi ómnia judícia oris tui.

In via teftimoniórum tuórum delectátus fum,*ficut in ómnibus divitiis.

In mandátis tuis exercébor, & confiderábo vias

tuas.

In juftificatiónibus tuis mePars Hiemalis.

ditábor,* non oblivifcar fermónes tuos.

Divifio Pfalmi 118. Etribue fervo tuo, viRicame, & cuftodiam

tua.

Concupívit ánima mea defideráre juftificatiónes tuas * in omni témpore.

Increpáfti fupérbos; * maledicti qui declinant à mandá tis tuis.

Aufer à mé opprobrium & contémptum ; quia teftimónia tua exquisívi.

E'tenim fedérunt princi pes, & advérsùm me loquebántur; * fervus autem tuus exercebátur in juftificatiónibus tuis.

Nam & teftimonia, tua, meditátio mea eft, * & consilium meum juftificatiónes tuæ

Adhæfit paviménto ánima mea, vivifica me fecúndùm verbum tuum.

Vias meas enuntiávi, & exaudffti me;* doce me juftificatiónes tuas.

Quando fit Officium de Dominica ut in Pfalterio, & in Feflo SS. Trinitatis dicitur fequens Symbolum.

Q

Uicunque vult falvus effe, ante ómnia opus eft ut téneat catholicam fidem. Quam nifi quifque integram inviolatámque ferváverit, abfque dúbio in ætérnum períbit.

Fides autem cathólica hæc eft,* ut unum Deum in Trinitáte, & Trinitátem in unitáte venerémur. Neque confundéntes perfonas, neque fubftántiam feparantes:

Alia eft enim perfóna Patris, ália Filii, *ália Spíritûs fancti.

2

Sed Patris, & Filii, & Spíritûs fancti una eft divinitas,* æquális glória, coætérna majéftas.

Qualis Pater, talis Filius, talis Spíritus fanctus.

Ita Deus Pater, Deus Filius, Deus Spíritus fanctus.

Et tamen non tres Dii; fed unus eft Deus.

Ita Dóminus Pater, Dóminus Fílius, * Dóminus Spíri tus fanctus:

Et tamen non tres Dómini; * fed unus eft Dóminus.

Quia ficut fingillatim unam quámque perfonam, Deum ac Dóminum confitéri chrif tiánâ veritáte compéllimur; ita tres Deos aut Dóminos dí cere catholicâ religióne pro hibémur.

Pater à nullo eft factus, nec creátus, nec génitus. Filius à Patre folo eft;

non factus, nec creátus, fed génitus.

Spiritus fanctus à Patre & Filio;* non factus, nec creátus, nec génitus, fed procés dens.

Unus ergò Pater, non tres Patres; unus Filius, non tres Filii; unus Spíritus fanctus, non tres Spíritus fancti.

Et in hac Trinitáte nihil prius aut poftérius, nihil majus aut minus; * fed totæ tres perfónæ coæternæ fibi funt & coæquáles.

Ita ut per ómnia, ficut jam fuprà dictum eft, & únitas in Trinitáte, & Trinitas in unitáte veneránda fit.

Qui vult ergò falvus effe,* ita de Trinitáte féntiat.

Sed neceffarium eft ad ætérnam falútem,* ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat.

Eft ergò fides recta, ut credamus & confiteámur, * quia Dóminus nofter Jefus Chriftus Dei filius, Deus & homo eft.

Deus eft ex fubftantia Patris ante fécula génitus; * & homo eft ex fubftantia matris in féculo natus.

Perfectus Deus, perféctus homo; *ex ánima rationáli & humána carne fubsíftens. Equális Patri fecúndùm divinitátem; * minor Patre fecúndùm humanitátem.

Qui licèt Deus fit & ho

Unus omninò non confufióne substantiæ,* sed unitáte perfóna.

Nam ficut ánima rationá lis & caro unus eft homo, * ita Deus & homo unus eft Chriftus:

Qui paffus eft pro falúte noftra, defcéndit ad inferos,* tértiâ die refurréxit à mór tuis;

Afcendit ad coelos, fedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis,* inde venturus eft judicáre vivos & mortuos :

Ad cujus advéntum omnes hómines refurgere habent cum corpóribus fuis * & redditúri funt de factis pró priis ratiónem ;

Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam ; * qui verò mala, in ignem ætérnum.

Hæc eft fides cathólica, quam nifi quifque fidéliter firmitérque crediderit, falvus effe non póterit.

Ant. Benedictus es, Dómine, doce me juftificatiónes. tuas. Pfal. 118. 12.

Per Annum, Capitulum. Deuter. 10. 12.

Q

Uid Dóminus Deus tuus petit à te, Ifraël, nifi

B