falvus ero. Circundedérunt me dolóres mortis, & torrentes iniquitátis conturbavérunt me. Dolóres inférni circundedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis.

In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * & ad Deum meum clamávi;

Et exaudivit de templo fancto fuo vocem meam; & clamor meus in confpéctu ejus, introívit in aures ejus. Commóta eft ; & contrémuit terra; fundaménta móntium conturbáta funt,& commóta funt, quóniam irátus eft eis.

Afcéndit fumus in ira ejus, & ignis à facie ejus exárfit ; * carbónes fuccénfi funt ab eo. Inclinávit cælos, & defcéndit, & calígo fub pedibus ejus.

*

Et afcéndit fuper Chérubim, & volávit ;*volávit fuper pennas véntórum.

Et pofuit tenebras latibulum fuum, in circuitu ejus tabernáculum ejus:* tenebrófa

Et mifit fagittas fuas, & diffipávit eos: fúlgura multiplicávit, & conturbávit eos. Et apparuérunt fontes aquárum, & reveláta funt fundaménta orbis terrárum. Ab increpatióne tua, Dómine, ab infpiratióne fpiritûs iræ tuæ.

*

*

Mifit de fummo, & accépit me; & affumpfit me de aquis multis.

Glória Patri, &c. Antiph. Deus meus adjútor meus, & fperábo in eum. v. 2. Ant. 5. f. Salvum. Divifio Pfalmi 17. Ripuit me de inimicis meis

Eufimis, & ab iis qui

odérunt me ;* quóniam confortáti funt fuper me.

Prævenérunt me in die afflictiónis meæ ; * & factus eft Dóminus protector meus.

Et eduxit me in latitúdi-. nem :* falvum me fecit, quóniam vóluit me.

Et retribuet mihi Dóminus fecúndùm juftitiam meam, & fecúndùm puritátem mánuum meárum retribuet mihi.

Quia cuftodivi vias Dómi

ni, * nec impiè geffi à Deo

meo.

Quóniam ómnia judícia ejus in confpectu meo, & juftitias ejus non répuli à me.

Et ero immaculátus cum co,* & obfervábo me ab iniquitáte mea.

*

Et retribuet mihi Dóminus fecúndum jufutiam meam, & fecúndùm puritátem manuum mearum in conspéctu oculórum ejus.

Cum fancto fanctus eris, & cum viro innocénte innocens eris.

Et cum elécto eléctus eris,* & cum pervérfo pervertéris. Quóniam tu pópulum húmilem falvum fácies, * &óculos fuperbórum humiliábis.

Quóniam tu illúminas lucérnam meam, Dómine:* Deus meus illúmina ténebras meas. Quániam in te erípiar à tentatióne * & in Deo meo tranfgrediar murum.

Antiph. Salvum me fecit Dóminus, quóniam voluit me.

V. 20.

Ant. 6. f. Deus meus, Altera divifio Pfalmi 17. Eus meus, impollúta via ejas; elóquia Dómini igne examináta: protéctor cit ómnium fperántium in fe. Quóniam quis Deus præter Dóminum aut quis Deus præter Deum noftrum ?

Deus qui præcinxit me vir

túte,* & pófuit immaculatan viam meam.

Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum, * & fuper excélfa ftátuens me.

Qui docet manus meas ad prælium: * & pofuifti, ut arcum æéreum, bráchia mea. Et dedifti mihi protectió nem falútis tuæ, * & déxtera tua fufcepit me. Et difciplína tua corréxit me in finem, & difciplína tua ipfa me docébit. Dilatáfti greffus meos fubtus me, & non funt infirmáta veftigia mea.

Pérfequar inimícos meos, & comprehéndam illos; * & non convértar donec deffciant.

Confríngam illos,nec póterunt ftare: * cadent fubtus pedes meos.

Et præcinxifti me virtúte ad bellum; & fupplantásti infurgéntes in me fubtus me.

Et inimicos meos dedifti mihi dorfum, & odiéntes me difperdidifti.

Clamavérunt, nec erat qui falvos fáceret ad Dóminum, nec exaudívit eos.

Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti; * ut lutum plateárum delébo eos,

Erípies me de contradictiónibus pópuli;* conftitues me in caput Géntium.

Populus, quem non cogná

vi, fervivit mihi; * in audítu auris obedívit mihi.

Filii aliéni mentíti funt mihi, *filii aliéni inveteráti funt, & claudicavérunt à fémitis fuis.

Vivit Dóminus, & benedfctus Deus meus;* & exaltétur Deus falútis meæ.

Deus qui das vindictas mihi,& fubdis pópulos fub me;* liberátor meus de inimícis meis iracundis.

Et ab infurgentibus in me exaltábis me; * à viro iniquo erípies me.

Proptéreà confitebor tibi in natiónibus, Dómine, * & nómini tuo pfalmum dicam. Magníficans falútes Regis ejus, & faciens mifericórdiam chrifto fuo David, * & fémini ejus ufque in féculum. Ant. Deus meus protéctor eft ómnium fperántium in fe. v. 31.

Per Annum. y. Médiâ nocte furgébam ad confiténdum tibi, R. Super judícia juftificatiónis tuæ. Pfal. 118.62. IN III NOCTURNO. Per Annum, Antiphona. 7. toni. a. Exáudi.

Exáudi,Dómine,vocem deprecatiónis meæ, dùm oro ad te;* dùm extóllo manus meas ad templum fanctum tuum.

Ne fimul trahas me cum peccatóribus; * & cum operántibus iniquitátem ne perdas me.

Qui loquúntur pacem cum próximo fuo, *mala autem in córdibus eórum.

Da illis fecúndùm ópera eórum, & fecúndùm nequítiam adinventiónum ipfórum.

Secúndùm ópera mánuum eórum tribue illis,* redde retributiónem eórum ipfis.

Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, & in ópera mánuum ejus, déftrués il* los, & non ædificábis eos.

Dóminus fortitúdo plebis Lux; & protéctor falvatiónum chrifti fui eft.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, & benedic hereditáti tuæ;* & rege eos, & extólle illos ufque in ætér

Ubiláte Deo omnis terra pfalmum dicite nómini ejus,* date glóriam laudi ejus.

Dicite Deo, Quàm terribflia funt ópera tua, Dómine!* in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.

*

Omnis terra adóret te, & pfallat tibi, pfalmum dicat nómini tuo.

Venite, & vidête ópera Dei: terribilis in consiliis fuper filios hóminum.

Qui convértit mare in ári dam, in flúmine pertransíbunt pede:* ibi lætábimur in ipfo.

Qui dominátur in virtúte fua in ætérnum, óculi ejus fuper Gentes refpiciunt:* qui exáfperant, non exalténtur in femetipfis.

Benedícite Gentes Deum noftrum, * & auditam făcite vocem laudis ejus,

*

Qui pofuit ánimam meam ad vitam, & non dedit in commotiónem pedes meos. Quóniam probáfti nos, Deus;* igne nos examináfti, ficut examinátur argéntum. Induxifti nos in laqueum, pofuifti tribulationes in dorfo noftro,* impofuffti hómines fuper cápita noftra. Transivimus per ignem & aquam, & eduxifti nos in refrigérium.

Introíbo in domum tuam in holocáuftis;* reddam tibi vota mea, quæ diftinxérunt lábia mea.

*

Et locútum eft os meum in tribulatióne mea. Holocáufta medulláta ófferam tibi cum incénfo arietum;* ófferam tibi boves cum hircis.

Venite, audite, & narrábo,omnes qui timétis Deum,* quanta fecit ánimæ meæ. Ad ipfum ore meo clamávi, & exaltávi fub lingua

mea.

*

Iniquitátem fi aspéxi in cor de meo, non exáudiet Dó

minus.

Proptereà exaudívit Deus,* & attendit voci deprecatiónis

mex.

Benedictus Deus, * qui non amóvit oratióném meam, & mifericordiam fuam à me. Ant. Benedictus Deus, qui non amóvit oratiónem meam,