Der Heliand und seine QuellenVogel, 1868 - 118 pages |
Other editions - View all
Common terms and phrases
Alcuin alte Testament altsächsischen atque Ausführung autem Badurad barn Beda beiden benutzt Bergpredigt Caedmon Chesne Christi Christus Commentar Cordesius Dichter des Heliand Dichtung dixit drohtin Eckhart ejus endi enim Ensfelder erat erda Ergänzung ergo Erklärung erst Erzählung etiam Evangelien Evangelienharmonie Flac Flacius folgende folk frei nach Matth Gedanken Gedicht godes Handschrift Hieronymus Hraban hugi humani generis hwand ibid illis ipse irô Jesus Juden krist kuman letzten lingua Ludwig der Fromme mannô Marc Matth neque omnia Otfrid panderetur Parabola Petrus Praefatio quae quam quia quid quod regnum Sachsen sächsischen Satz Schmeller selbo sicut steht Stelle sunt Tatian terram thar thea Theil thêm themu thena thes thie thiu thô thôh thurh Tunc unserer vergl Vermuthung vero Vers Verse VIII vobis waldand welda Werk werod willeon wordun Worte XVIII XXII XXIV XXVI XXVII
Popular passages
Page 18 - Canebat autem de creatione mundi et origine humani generis, et tota Genesis historia, de egressu Israel ex Aegypto et ingressu in terram repromissionis, de aliis plurimis Sacrae Scripturae historiis, de Incarnatione Dominica , Passione , Resurrectione et Ascensione in caelum , de Spiritus Sancti adventu, et Apostolorum doctrina.
Page 111 - ... membra dedisset sopori, adstitit ei quidam per somnium eumque salutans ac suo appellans nomine: 'Caedmon/ inquit 'canta mihi aliquid'.
Page 60 - Elevans autem oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus : et ipse clamans dixit : Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum, ut intingat extremum digiti sui in aquam, ut refrigeret linguam meam, quia crucior in hac flamma.
Page 39 - At ipse cuncta, quae audiendo discere poterat, rememorando secum et quasi mundum animal ruminando in carmen dulcissimum convertebat; suaviusque resonando doctores suos vicissim auditores sui faciebat.
Page 10 - Aetas autem proprie duobus modis dicitur : 5 aut enim hominis, sicut infantia, iuventus, senectus : aut mundi, cuius prima aetas est ab Adam usque ad Noe ; secunda a Noe usque ad Abraham ; tertia ab Abraham usque ad David ; quarta a David usque ad transmigrationem luda in Babyloniam ; quinta lo deinde [a transmigratione Babylonis] usque ad adventum Salvatoris in carne ; sexta, quae nunc agitur, usque quo mundus iste finiatur.
Page 112 - Cumque ibidem positi vicissim aliqua gaudente animo, una cum eis, qui ibidem ante inerant, loquerentur ac iocarentur, et iam mediae noctis tempus esset transcensum, interrogavit, si eucharistiam intus haberent. Respondebant, „Quid opus est eucharistia? Neque enim mori adhuc habes, qui tarn hilariter nobiscum velut sospes loqueris." Rursus ille, „Et tamen", ait, „afferte mihi eucharistiam.
Page 110 - Cuius carminibus multorum saepe animi ad contemtum saeculi, et appetitum sunt vitae caelestis accensi. Et quidem et alii post illum in gente Anglorum religiosa poemata facere temtabant; sed nullus eum aequiparare potuit. Namque ipse non ab hominibus, neque per hominem institutus, canendi artem didicit, sed divinitus adiutus gratis canendi donum accepit.
Page 65 - In principio erat Verbum et Verbum erat apud Deum ; et Deus erat Verbum : hoc erat in principio apud Deum.
Page 110 - ... cumque fatigatus patulo sub tegmine, fessa convictus somno tradidisset membra quieto, mox divina polo resonans vox labitur alto, "o quid agis Vates, cur cantus tempora perdis? 25 incipe divinas recitare ex ordine leges, transferre in propriam clarissima dogmata linguam.
Page 111 - Deus, omnium miraculorum auctor extitit; qui primo filiis hominum caelum prò 15 culmine tecti, dehinc terram custos humani generis omnipotens creavit.' Hic est sensus, non autem ordo ipse verborum quae dormiens ille canebat.