* clamávi, * et exaudívit me de dérunt me: præoccupavérunt me láquei mortis. monte sancto suo. Ego dormívi, et soporátus sum; * et exsurrexi, quia Dóminus suscépit me. Non timebo millia pópuli circumdantis me: * exsurge, Dómine; salvum me fac, Deus In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum meum clamávi; Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu ejus, introívit in aures ejus. Commóta est et contrémuit terra: fundamenta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt; quóniam irátus est eis. Ascendit fumus in ira ejus, et ignis a fácie ejus exarsit :* carbónes succensi sunt ab eo. Inclinávit cœlos, et descendit : ⭑ et caligo sub pédibus ejus. Et ascendit super Chérubim, et volávit : *volávit super pennas ventórum. Et pósuit ténebras latíbulum suum in circuitu ejus tabernáculum ejus; brósa aqua in núbibus áeris. tene Præ fulgóre in conspectu ejus nubes transiérunt, grando, et carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, et Altíssimus dedit vocem suam: * grando et carbónes ignis. Et misit sagittas suas, et dissipávit eos : * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos. Et apparuérunt fontes aquárum, *et reveláta sunt fundamenta orbis terrárum, Ab increpatióne tua, Dómine,* ab inspiratióne spíritus iræ tuæ. Ant. 6. F. Díligam te, Dómine, fortitúdo mea, firma ad bellum; * et supplantasti insurgentes in me subtus me. Et inimícos meos dedisti mihi dorsum, * et odientes me disperdidisti. Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret : * ad Dóminum, nec exaudívit eos. Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti: * ut lutum plateárum delébo eos. Erípies me de contradictiónibus pópuli: * constítues me in caput géntium. Populus quem non cognóvi, servívit mihi : * in audítu auris obedívit mihi. Fílii aliéni mentíti sunt mihi: * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt a sémitis suis. Vivit Dóminus, et benedictus Deus meus; * et exaltétur Deus salútis meæ. Deus, qui das vindictas mihi, et subdis pópulos sub me, * liberátor meus de inimícis meis iracundis. nocte surgébam ad confitendum tibi. Ps. 118. IN III NOCTURNO. An te, Dómine, clamábo : Deus meus, ne síleas a me; nequando táceas a me, et assimilábor descendéntibus in lacum. Exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ, dum oro ad te, * dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum. Ne simul trahas me cum peccatóribus; * et cum operántibus iniquitátem ne perdas me: Qui loquuntur pacem cum próximo suo; *mala autem in córdibus eórum. Da illis secundum ópera eórum, et secundum nequítiam adinventiónum ipsó BENEDICITE, ómnia ópera Dómini, Dómino; * laudáte et superexaltáte eum in sécula. Benedícite, Angeli Dómini, Dómino: * benedícite, Coli, Dómino. Benedícite, aquæ omnes quæ super cœlos sunt, Dómino : * benedícite, omnes Virtútes Dómini, Dómino. Benedícite, sol et luna, Dómino: *benedícite, stellæ cæli, Dómino. Benedícite, omnis imber et ros, Dómino : * benedícite, omnes spíritus Dei, Dómino. Benedícite, ignis et æstus, Dómino : * benedícite, frigus et æstus, Dómino. Benedícite, rores et pruína, Dómino: * benedícite, gelu et frigus, Dómino. Benedícite, glácies et niDomino: * benedícite, noctes et dies, Dómino. Benedícite, lux et ténebræ, Dómino benedícite, fúlgura et nubes, Dómino. ves, : Benedícat terra Dóminum; * laudet et superexaltet eum in sécula. Benedícite, montes et colles, Dómino: * benedícite, universa germinántia in terra, Dómino. Benedícite, fontes, Dómino: * benedícite, mária et flúmina, Dómino. Benedícite, cete et ómnia quæ moventur in aquis, Dómino: * benedícite, omnes vólucres cœli, Dómino. Benedícite, omnes béstiæ et pécora, Dómino: * benedícite, fílii hóminum, Dómino. Benedícat Israel Dóminum; *laudet et superexaltet eum in sécula. Benedícite, sacerdótes Dómini, Dómino: * benedícite, servi Dómini, Dómino. Benedícite, spíritus et ánimæ justórum, Dómino: * benedícite, sancti et húmiles corde, Dómino. Benedícite, Anánia, Azária, Mísael, Dómino; * laudáte et superexaltáte eum in sécula. Loco Glória Patri, dicitur: Benedicámus Patrem, et Fílium, cum sancto Spíritu, * laudémus et superexaltémus eum in sécula. |