Et véniat super me misericórdia tua, Dómine, * salutáre tuum secundum elóquium tuum.

Et respondébo exprobrántibus mihi verbum, quia sperávi in sermónibus tuis.

Et ne auferas de ore meo verbum veritátis usquequáque; * quia in judíciis tuis supersperávi.

Et custódiam legem tuam semper, in séculum, et in séculum séculi.

Et ambulábam in latitúdine, * quia mandáta tua exquisívi.

*

Et loquébar de testimóniis tuis in conspectu regum, et non confundébar.

Et meditábar in mandátis tuis, quæ dilexi.

Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; legem tuam.

Hæc facta est mihi, * quia justificatiónes tuas exquisívi. Pórtio mea, Dómine, dixi, custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo: miserére mei secundum elóquium tuum.

*

Cogitávi vias meas, et converti pedes meos in testimónia tua.

Parátus sum, et non sum turbátus, * ut custódiam mandáta tua.

Funes peccatórum circumplexi sunt me; * et legem tuam non sum oblitus.

Média nocte surgébam ad

Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, ut non confundar.

Ant. 6. C. Da mihi intellectum; et scrutábor legem tuam, Dómine. Ps. 118.

Capitulum. I. Joan. 2. In hoc scimus quóniam cognóvimus Deum, si mandáta ejus observémus. Qui dicit se nosse eum, et mandáta ejus non custódit, mendax est, et in hoc véritas non est: qui autem servat verbum ejus, vere in hoc cáritas Dei perfecta est.

R. br. Inclina cor meum, Deus, * In testimónia tua. Inclína. . Averte óculos meos, ne vídeant vanitátem: * in via tua vivífica me, * In testimónia tua. Glória Patri. Inclína

cor meum.

. Deduc me in sémitam mandatórum tuorum; R.Quia ipsam vólui. Ps. 118.

AD SEXTAM.
Ex Psalmo 118.

DEFECIT in salutáre tuum

Omnia mandáta tua, véritas: * iníque persecuti sunt me, ádjuva me.

Paulo minus consummavérunt me in terra; * ego autem non derelíqui mandáta tua. Secundum misericórdiam tuam vivífica me, et custódiam testimónia oris tui.

*

In æternum, Dómine, verbum tuum pérmanet in cœlo.

In generatiónem et generatiónem véritas tua : fundasti terram, et pérmanet. Ordinatióne tua perseverat dies; * quóniam ómnia sérviunt tibi.

Nisi quod lex tua meditátio mea est, * tune forte periissem in humilitáte mea. In æternum non obliviscar justificatiónes tuas; * quia in ipsis vivificasti me.

Tuus sum ego, salvum me fac; * quóniam justificatiónes tuas exquisívi.

* testi

Me exspectavérunt peccatóres ut pérderent me : mónia tua intellexi. Omnis consummatiónis vidi

Ab omni via mala prohíbui pedes meos, * ut custódiam verba tua.

A judiciis tuis non declinávi, * quia tu legem posuisti mihi.

Quam dúlcia faucibus meis elóquia tua! * super mel ori

meo.

* da

Servus tuus sum ego; mihi intellectum, ut sciam testimónia tua.

Tempus faciendi, Dómine : dissipavérunt legem tuam. Ideo dilexi mandáta tua * super aurum et topázion. Proptérea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iniquam ódio habui.

Ant. 2. D. Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum. Ps. 118.

Capitulum. I. Joan. 5.

Hæc est cáritas Dei, ut mandáta ejus custodiamus ; et mandáta ejus grávia non sunt. R. br. Testimónia tua intellexi, * Dómine : Latum mandátum tuum nimis. Testimónia. . Omnis consummatiónis * vidi finem : Latum. Glória Patri. Testimónia.

. Dilexi mandáta tua suómnia mandáta tua dirigéper aurum: R. Proptérea ad bar. Ps. 118.

AD NONAM.

Ex Psalmo 118.

non tradas me calumnián

*ídeo scrutáta est ea ánima