ab æterno, * et usque in æternum super timentes eum: Et justítia illíus in fílios filiórum,* his qui servant testamentum ejus, Et mémores sunt mandató rum ipsius,* ad faciendum ea. Dóminus in cœlo parávit sedem suam; * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur. Benedícite Dómino, omnes Angeli ejus, potentes virtúte, facientes verbum illíus, * ad audiendam vocem sermónum ejus. Benedícite Dómino, omnes virtútes ejus, * ministri ejus, qui fácitis voluntátem ejus. Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus in omni loco dominatiónis ejus, bénedic, ánima mea, Dómino. * Ant. 2. D. Qui sperat in Dómino, in misericórdia Altíssimi non commovébitur. Ps. 20. Capitulum. I. Joan. 2. NUNC filii Dei sumus, et nondum appáruit quid érimus. Scimus quóniam, cum apparuerit, símiles ei érimus, dite coram illo corda vestra. Ps. 61. AD NONAM. Psalmus 81. DEUS stetit in synagóga deórum; in médio autem deos dijúdicat. Usquequo judicátis iniquitátem, * et fácies peccatórum súmitis? Judicáte egéno et pupillo : * húmilem et páuperem justificáte. Erípite páuperem, * et egénum de manu peccatóris liberáte. Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: * movebuntur ómnia fundamenta terræ. Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excelsi omnes. Vos autem sicut hómines moriémini, * et sicut unus de princípibus cadétis. Surge, Deus, júdica terram, quóniam tu hæreditábis in ómnibus géntibus. * Psalmus 93. quóniam videbimus eum sí- DEUS ultiónum Dóminus, cuti est. Et omnis qui habet hanc spem in eo, sanctíficat se, sicut et ille sanctus est. R. br. Beátus vir, * Cujus est nomen Dómini spes ejus. Beátus vir. Et non respexit in vanitátes * et insanias falsas: Cujus est. Glória Patri. Beátus vir. Ps. 39. *. Speráte in eo, omnis congregátio pópuli: R. Effún * Deus ultiónum líbere egit. Exaltáre, qui júdicas terram: * redde retributiónem superbis. Usquequo peccatóres, Dómine,* úsquequo peccatóres gloriabuntur? Effabuntur et loquentur iniquitátem, * loquentur omnes qui operantur injustítiam? Pópulum tuum, Dómine, Secundum multitúdinem dolórum meórum in corde meo, * consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam. Numquid adhæret tibi sedes iniquitátis, * qui fingis labórem in præcepto? Captábunt in ánimam justi, et sánguinem innocentem condemnábunt. + Et factus est mihi Dóminus in refúgium, * et Deus meus in adjutórium spei meæ. Et reddet illis iniquitátem ipsórum ; et in malítia eórum disperdet eos : * disperdet illos Dóminus Deus noster. Ant. 8. d. Factus est mihi Dóminus in refúgium, et Deus meus in adjutórium spei meæ. Ps. 93. Capitulum. Hebr. 10. NOLITE amittere confidéntiam vestram, quæ mágnam habet remuneratiónem: pa tiéntia enim vobis necessária est; ut voluntátem Dei facientes, reportétis promissiónem. R.br. Bonum est confidere in Dómino, * Quam confídere in hómine. Bonum est. . Bonum est * sperare in Dómino, Quam. Glória. Bonum est confidere. Ps. 117. * NISI Dóminus ædificáverit NE, non est exaltátum domum, in vanum labora- DOMINE, vérunt qui ædificant eam. cor meum, Nisi Dóminus custodierit óculi mei; Estiva. * eláti sunt neque 4 HORRES Superbos, nec tuam Das álteri laudem, Deus: Ut servus in manus heri Intenta figit lúmina; Desiderátam si dare Sit summa Patri glória: . A custódia matutina -us que ad noctem R. Speret Israel in Dómino. Ps. 129. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Misericórdia ejus a progénie in progénies timéntibus eum. Luc. I. AD COMPLETORIUM. IN Dómino confído : * quómodo dicitis ánimæ meæ : Tránsmigra in montem sicut passer? Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagittas suas in pharetra, * ut sagittent in obscuro rectos corde. Quóniam quæ perfecisti, destruxérunt; * justus autem quid fecit? Dóminus in templo sancto suo: * Dóminus in cœlo sedes ejus. Oculi ejus in pauperem respíciunt: pálpebræ ejus intérrogant filios hóminum. Dóminus intérrogat justum et ímpium; qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam suam. * Pluet super peccatóres láqueos: ignis, et sulphur, et spíritus procellárum, pars cálicis eórum. Quóniam justus Dóminus, et justítias dilexit: * æquitátem vidit vultus ejus. Psalmus 13. DIXIT insípiens in corde suo : * Non est Deus. Corrupti sunt et abominá Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitátem, qui dévorant plebem meam sicut escam panis? Dóminum non invocavérunt: illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor; * quóniam Dóminus in generatióne justa est. Consilium ínopis confudistis, * quóniam Dóminus spes ejus est. Quis dabit ex Sion salutáre Israel? * cum avérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætábitur Israel. Quóniam non derelinques ánimam meam in inferno, nec dabis sanctum tuum vidére corruptiónem. Notas mihi fecisti vias vitæ; adimplébis me lætítia cum vultu tuo : delectatiónes in déxtera tua usque in finem. Ant. 4. E. Conserva me, Dómine, quóniam sperávi in te. Ps. 15. |