*

ab æterno, et usque in æternum super timentes eum:

Et justítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testamentum ejus,

Et mémores sunt mandató

rum ipsíus,* ad faciendum ea. Dóminus in cœlo parávit sedem suam; et regnum ipsíus ómnibus dominabitur.

Benedícite Dómino, omnes Angeli ejus, potentes virtúte, facientes verbum illíus, * ad audiendam vocem sermónum ejus.

Benedícite Dómino, omnes virtútes ejus,* ministri ejus, qui fácitis voluntátem ejus.

Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus: * in omni loco dominatiónis ejus, bénedic, ánima mea, Dómino.

Ant. 2. D. Qui sperat in Dómino, in misericórdia Altíssimi non commovébitur. Ps. 20.

dite coram illo corda vestra. Ps. 61.

AD NONAM.

Psalmus 81.

DEUS stetit in synagóga deó

* in médio autem deos

rum; dijúdicat.

Usquequo judicátis iniquitátem, et fácies peccatórum súmitis?

Judicáte egéno et pupillo : * húmilem et páuperem justificáte.

Erípite páuperem, * et egénum de manu peccatóris liberáte.

Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: movebuntur ómnia fundamenta terræ.

Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excelsi omnes.

Vos autem sicut hómines moriémini, * et sicut unus de princípibus cadétis. Surge, Deus, júdica terram, quóniam tu hæreditábis in ómnibus géntibus.

Psalmus 93.

*

cuti est. Et omnis qui habet hanc spem in eo, sanctíficat se, sicut et ille sanctus est. R. br. Beátus vir, Cujus est nomen Dómini spes ejus. Beátus vir. † Et non respexit in vanitátes * et insanias falsas: Cujus est. Glória Patri. Beátus vir. Ps. 39.

*. Speráte in eo, omnis congregátio pópuli: R. Effún

* Deus ultiónum líbere egit. Exaltáre, qui júdicas terram: * redde retributiónem superbis.

Usquequo peccatóres, Dómine, * úsquequo peccatóres gloriabuntur?

Effabuntur et loquentur iniquitátem, loquentur omnes qui operantur injustítiam? Pópulum tuum, Dómine,

Et factus est mihi Dóminus in refúgium, et Deus meus in adjutórium spei meæ.

Et reddet illis iniquitátem ipsórum ; et in malítia eórum disperdet eos : * disperdet illos Dóminus Deus noster.

Ant. 8. d. Factus est mihi Dóminus in refúgium, et Deus meus in adjutórium spei meæ. Ps. 93.

Capitulum. Hebr. 1o. NOLITE amittere confidéntiam vestram, quæ mágnam habet remuneratiónem : patiéntia enim vobis necessária est; ut voluntátem Dei facientes, reportétis promissiónem.

R.br. Bonum est confidere in Dómino, * Quam confidere in hómine. Bonum est. y. Bonum est * sperare in Dómino, Quam. Glória. Bonum est confidere. Ps. 117.

*

NISI Dóminus ædificáverit

vérunt qui ædificant eam. Nisi Dóminus custodierit

Estiva.

eláti sunt

4

HORRES
LORRES superbos, nec tuam
Das álteri laudem, Deus:
Humána nil isthinc sibi
Decerpat arrogántia.
Ingráta quippe mens tuæ
Fluenta sistit grátiæ;
Tristique marcescit statim,
Ceu gramen exustum, siti.
Ut servus in manus heri
Intenta figit lúmina;
Sic ora sacris móntibus
Non dimovémus ánxii.
Desiderátam si dare
Opem moráris; spes tamen,
Tenácis instar ánchoræ,
Immóta fundat péctora.

Sit summa Patri glória:
Sit summa Nato, qui dedit
Nobis futuræ Spíritum
Hæreditátis óbsidem.
Amen.

V. A custódia matutina -us

que ad noctem R. Speret Is rael in Dómino. Ps. 129.

Ad Magníficat. Ant. 8. G. Misericórdia ejus a progénie in progénies timéntibus eum.

Luc. I.

AD COMPLETORIUM.
Psalmus 10.

IN Dómino confído: quómodo dícitis ánimæ meæ: Tránsmigra in montem sicut passer?

Quóniam ecce peccatóres intendérunt arcum, paravérunt sagittas suas in pharetra, * ut sagittent in obscuro rectos corde.

Quóniam quæ perfecisti, destruxérunt; * justus autem quid fecit?

Dóminus in templo sancto suo: * Dóminus in cœlo sedes ejus.

Oculi ejus in pauperem respíciunt: pálpebræ ejus intérrogant filios hóminum.

Dóminus intérrogat justum et ímpium; * qui autem díligit iniquitátem, odit ánimam

Nonne cognoscent omnes qui operantur iniquitátem, qui dévorant plebem meam sicut escam panis?

Dóminum non invocavérunt: illic trepidavérunt timóre, ubi non erat timor; * quóniam Dóminus in generatióne justa est.

Consilium ínopis confudistis, * quóniam Dóminus spes ejus est.

Quis dabit ex Sion salutáre Israel? * cum avérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætábitur Israel.

Dixi Dómino: Deus meus

*

es tu, quóniam bonórum meórum non eges.

Sanctis qui sunt in terra ejus,* mirificávit omnes voluntátes meas in eis.

Multiplicátæ sunt infirmitátes eórum; * póstea acceleravérunt.

Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus; nec memor ero nóminum eórum per lábia mea,

*

Dóminus pars hæreditatis meæ et cálicis mei :* tu es qui restítues hæreditátem meam mihi.

Funes cecidérunt mihi in præcláris; * étenim hæréditas mea præclára est mihi.

Benedícam Dóminum qui tríbuit mihi intellectum : * insuper et usque ad noctem increpuérunt me renes mei.

Providébam Dóminum in conspectu meo semper; * quóniam a dextris est mihi, ne commovear.

Propter hoc lætátum est cor meum, et exsultávit lingua mea: insuper et caro mea requiescet in spe;

*

Quóniam non derelinques ánimam meam in inferno, nec dabis sanctum tuum vi

dére corruptiónem.

Notas mihi fecisti vias vitæ; adimplébis me lætítia cum vultu tuo: * delectatiónes in déxtera tua usque in finem.

Ant. 4. E. Conserva me, Dómine, quóniam sperávi in te. Ps. 15.