tum, et quasi pilo tusum, in similitúdinem pruínæ super terram. Quod cum vidissent fílii Israel, dixérunt ad ínvicem: Manhu? quod significat, Quid est hoc? ignorábant enim quid esset. Quibus ait Móyses: Iste est panis, quem Dóminus dedit vobis ad vescendum. Dixit autem Móyses: Iste est sermo, quem præcé pit Dóminus Imple gomor ex eo, et custodiátur in futúras retro generatiónes ut noverint panem, quo álui vos in solitúdine, quando educti estis de terra Ægypti. Dixitque Moyses ad Aaron: Sume vas unum, et mitte ibi Man, quantum potest cápere gomor, et repóne coram Dómino ad servandum in generatiónes vestras, sicut præcépit Dóminus Móysi. Posuitque illud Aaron in tabernáculo reservandum. Filii autem Israel comederunt Man quadraginta annis, donec venirent in terram habitábilem : hoc cibo áliti sunt, úsquequo tángerent fines terræ Chanaan.

R. Appáruit in solitúdine minútum in similitúdinem pruinæ super terram. Quod cum vidissent filii Israel, dixérunt: Quid est hoc? Quibus ait Móyses: Iste est panis quem Dóminus dedit vobis ad vescendum. y. Non Móyses dedit vobis panem de colo; sed Pater meus dat vobis Panem de cœlo verum: Iste. Glória.*Iste. Exod. 16. Joan. 6.

Lectio II. Cap. 24. VENIT Móyses, et narrávit plebi ómnia verba Dómini, atque judícia: responditque omnis pópulus una voce: Omnia verba Dómini, quæ locutus est, faciémus. Scripsit autem Moyses universos sermónes Dómini : et mane consurgens ædificávit altáre ad radices montis, et duódecim títulos per duódecim tribus Israel. Misitque juvenes de filiis Israel, et obtulérunt holocausta, immolaveruntque víctimas pacíficas Dómino, vítulos. Tulit ítaque Móyses dimídiam partem sánguinis, et misit in cratéras : partem autem resíduam fudit super altáre. Adsumensque volúmen fœderis, legit audiente pópulo: qui dixérunt: Omnia quæ locútus est Dóminus, faciémus, et érimus obedientes. Ille vero sumptum sánguinem respersit in pópulum, et ait: Hic est sanguis fœderis quod pépigit Dóminus vobiscum super cunc tis sermónibus his.

R. Accipiens Moyses sauguinem vitulórum et hircórum, ipsum librum et omnem pópulum aspersit, dicens : * Hic sanguis testamenti, quod mandávit ad vos Deus. y. Calix benedictiónis cui benedícimus, nonne communicatio Sánguinis Christi est? * Hio. Glória.* Hic. Hebr. 9. 1. Cor.

10.

Lectio III. Cap. 19.
Ex Libro tértio Regum.

ELIAS venit in Bersabée Juda, et dimisit ibi púerum suum, et perrexit in desertum, viam uníus diéi. Cumque venisset, et sedéret subter unam juniperum, petívit ánimæ suæ ut morerétur, et ait: Sufficit mihi, Dómine, tolle ánimam meam; neque enim mélior sum quam patres mei. Projecitque se; et obdormívit in umbra juniperi : et ecce Angelus Dómini tetigit eum, et dixit illi: Surge, et cómede. Respexit, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ comédit ergo, et bibit, et rursum obdormívit. Reversusque est Angelus Dómini secundo, et tétigit eum, dixitque illi: Surge, cómede; grandis enim tibi restat via. Qui cum surrexisset, comédit et bibit, et ambulávit in fortitúdine cibi illíus quadra ginta diébus et quadraginta nóctibus, usque ad montem Dei Horeb.

R. Respexit Elías, et ecce ad caput suum subcinerícius panis, et vas aquæ: comédit ergo et bibit, et ambulávit usque ad montem Dei,* In fortitúdine cibi illíus. y. Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum,* In. Glória. Repet. R. Respexit, usque ad . III. Reg. 19. Joan. 6.

IN 11 NOCTURNO.
In Ps. Deus noster, 119.

Luc. 22.

50.

In Ps. Júdica me, Dómine,

d. Conántibus eis,

et bene

Ant. 7. dixit, ac fregit, deditque disaccépit Jesus panem, cípulis suis, et ait: Accipite, et comédite; hoc est Corpus meum. Matth. 26.

In Ps. Dóminus regit me,86. Ant. 4. f. Accipiens cálicem grátias egit; et dedit illis, di

cens: Bíbite ex hoc omnes : Hic est enim Sanguis meus novi Testamenti, qui pro multis effundétur in remissiónem peccatórum. Matth. 26.

y. Cibávit eos ex ádipe frumenti; R. Et de petra, melle saturávit eos. Ps. 80.

homo. Et hoc insuper quod de nostro adsumpsit, totum nobis cóntulit ad salutem. Corpus namque suum pro nostra reconciliatióne in ara crucis hóstiam óbtulit Deo Patri: Sánguinem suum fudit in prétium simul et lavácrum; ut redempti a miserabili servitúte, a peccátis ómnibus mundarémur. Et ut tanti benefícii jugis in nobis manéret memória, Corpus suum in cibum, et Sánguinem suum in potum, sub spécie panis et vini sumendum, fidélibus dereliquit.

R. Dixit Jesus Judæis : * Panis quem ego dabo caro mea est pro mundi vita. y. Quid Dómini bonum est, et quid pulchrum ejus, nisi frumentum electórum, et vinum gérminans vírgines?* Panis. Glória.* Panis. Joan.6.Zach.g.

Lectio V. Lect. 2, 3.

bus, sed mínime lacerátur; quinimmo, diviso Sacramento, sub quálibet divisiónis partícula integer perseverat. Accidéntia étiam sine subjecto in eodem exsistunt; ut fides locum habeat, dum invisíbile visibíliter súmitur sub aliéna spécie occultátum; et sensus a deceptióne immúnes reddantur, qui de accidéntibus júdicant sibi notis.

R. Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem : Ett Qui manducat me, et ipse vivet propter me.

. Ecce servi mei cómedent: ecce servi mei bibent, et exsultábo et gaudébo in pópulo meo; * Et. Glória.† Qui. Joan.

6. Is. 65.

Lectio VI.

NULLUM étiam Sacramentum est isto salúbrius, quo purgantur peccáta, virtútes augentur, et mens ómnium spiritálium charismatum ab

ut

convívium, salutiferum, omni et suavitáte replétum! Quid enim hoc convívio pretiósius esse potest; in quo non carnes vitulórum et hircórum, olim in Lege, sed nobis Christus sumendus propónitur verus Deus? Quid hoc Sacramento mirabilius? In ipso namque panis et vinum in Corpus et Sánguinem Christi substantialiter convertuntur. Ideóque Christus Deus et homo perfectus, sub módici panis et vini spécie continétur. Manducátur ítaque a fidéli

tur in Ecclésia pro vivis et mórtuis; ut ómnibus prosit, quod est pro salúte ómnium institútum. Suavitátem dénique hujus Sacramenti nullus digne exprímere súfficit; per quod spiritális dulcédo in suo fonte gustátur; et recólitur memória illíus, quam in sua passióne Christus monstrávit, excellentíssimæ caritátis. Unde ut árctius hujus caritátis imménsitas fidélium córdibus infigerétur, in última cœna, quando, Pascha cum discípulis celebráto, transitúrus erat

de hoc mundo ad Patrem, hoc Sacramentum instituit, tanquam passiónis suæ memoriále perenne, figurárum véterum impletívum, miraculórum ab ipso factórum máximum, et de sua contristátis absentia solátium singuláre.

R. Angelórum esca nutrivisti pópulum tuum, et parátum panem præstitisti illis,* Omne delectamentum in se habentem et omnis sapóris suavitátem. . Parasti cibum illórum,* Omne. Glória. Repet. R. Angelórum, usque ad Sap. 16. Ps. 68.

IN III NOCTURNO.

In Ps. Júdica me, Deus, 69. Ant. 8. G. Si quis est párvulus, véniat ad me. Prov. 9. In Ps. Quam dilecta, 86.

Ant.6.F.Vincenti dabo édere de ligno vitæ, quod est in paradíso Dei mei. Apoc. 2.

.

In Ps. Memento, cum sua divisionė, 122.

Ant. 3. a. Beáti qui lavant stolas suas in Sánguine Agni; ut sit potestas eórum in ligno vitæ, et per portas intrent in civitátem. Apoc. 22.

. Gustáte, et vidéte quóniam suavis est Dóminus: R. Beátus vir qui sperat in eo. Ps. 33.

Lectio VII.

laudes ejus? Quis pastor própriis sibi membris oves nutrit? Ecquid pastórem dico ? Matres sæpe sunt, quæ post partum infantes áliis nutrícibus dant: ipse vero id non passus est, sed nos próprio Sánguine nutrit, et per ómnia sibi cópulat. Ne ítaque segnes simus, tanta dignáti caritáte et tanto honóre. Non vidétis quanto ímpetu infantes lábia sua mamillæ admóveant. Cum eodem stúdio nos ad hanc accedamus mensam, et ad mamillam spirituális póculi; immo vero majóre cum stúdio, ut lactentes púeri, grátiam Spíritus adtrahámus: unusque nobis sit dolor, si hoc spirituáli alimento privémur.

R. Caro mea vere est cibus, et Sanguis meus vere est potus. Qui mandúcat meam Carnem, et bibit meum Sánguinem, in me manet, et ego in eo. y. Comédite, amíci, et inebriámini, caríssimi : Qui. Glória.* Qui. Joan, 6:

Cant. 5.

stomo. Hom. 82. in Matth.

Qu UIs loquétur potentias Dónini? audítas fáciet omnes

cio! quanto rádiis soláribus puriórem esse oportéret manum illam, quæ hanc carnem secat, os quod spirituáli re

plétur igne, linguam tremendo Sánguine tinctam! Cógita quantum adeptus sis honórem ; qua fruáris mensa. Quod Angeli tremunt videntes, nec sine metu respicere audent, ob fulgórem inde manantem, eo nos álimur, huic commiscémur, factíque sumus Christi unum corpus et una caro. Nullus ergo Judas adsit, nullus avárus: si quis discípulus non est, recédat: non récipit hæc mensa eos qui tales non sunt. Cum discípulis, inquit, meis fácio Pascha. Nemo inhumánus accédat, nemo crudélis et immiséricors, nemo impúrus. Hæc vobis, qui communi

cátis, dico: necnon vobis, qui

ministrátis. Nam necesse est vos ádloqui, ut cum multa diligéntia hæc dona distribuátis. Non parvum vobis supplícium deputátum est, si quem improbum vobis notum ad hujus mensæ participatiónem admittátis. Sanguis ejus exquirétur de mánibus vestris. Quamvis dux quispiam sit, quamvis præfectus: sive is ipse qui diadémate redímitur, si indigne accédat, cóhibe; majórem tu quam ille potestátem habes. Hæc vestra dígnitas est, hæc secúritas, hæc coróna; non ut alba splendénteque túnica indúti circumeátis.

R. Quicumque manducáverit panem hunc vel bíberit cálicem Dómini indigne, reus erit Córporis et Sánguinis Dómini : Probet autem

seipsum homo, et sic de pane illo edat, et de cálice bibat. . Anima pollúta, quæ éderit de cárnibus hóstiæ, períbit de pópulis suis : * Probet. Glória.* Probet. I. Cor. 2. Levit. 7.

Lectio IX. Cap. 6. Léctio sancti Evangélii secundum Joannem.

Caro Christi vere est cibus.

In illo témpore; Dixit Jesus

turbis Judæórum: Caro mea vere est cibus et Sanguis meus vere est potus. Et réliqua.

Homília sancti Joannis Chrysóstomi. 86. in Matth.

QUONI

Christus dixit : Hoc est Corpus meum, obtemperémus; credámus, et spirituálibus óculis ipsum respiciámus.Nihil enim sensíbile nobis Christus dedit; sed rebus étiam sensibílibus ómnia sunt spirituália. Nam si incorpóreus esses, nuda tibi illa et incorpórea dona tribuisset; sed quia córpori conjuncta est ánima, in sensibílibus spirituália tibi largitur. Quot sunt qui modo dicunt, Vellem ejus formam, typum, vestimenta, calceamenta vidére? Ecce illum vides, ipsum tangis, ipsum cómedis. Et tu quidem vestimenta vidére cupis ipse vero seipsum tibi dat, non videndum modo, sed tangendum, comedendum, intus accipiendum. Nemo ítaque náuseans accédat, nemo remissus; omnes

ar