Notices et extraits de quelques manuscrits latins de la Bibliothèque nationale, Volume 5C. Klincksieck, 1892 |
Other editions - View all
Common terms and phrases
actus alia aliquid aliquis animæ apparet Aristoteles autem avons Babion Beaugendre causæ cité copies anonymes copiste d'Hildebert debet Deus dicit dicitur docet Dominus effectus ejus enim eorum ergo esset etiam Eudes Eudes de Châteauroux évêque évêque de Cambrai feuillet fratres carissimi genus Guillaume d'Auvergne Guillaume de Mailly habet hæc hominis homo Hugues Hugues de Saint-Victor ideo igitur illa illo illud intellectus ipsa iram Liber libro magis manuscrit manuscrits materia modo multi Nicolas de Biard nisi nom de l'auteur omnes omnia omnis Patrologie peccatum Pierre Abélard Pierre Le Mangeur poème potest præ primo propter quæ quam quibus quid quidam quod ratiocinandi rationem rationis rerum Robert de Sorbon saint saint Anselme saint Bonaventure scientia scilicet secundum quod Sénèque sibi sicut sine sint Socrates species suæ substantia sunt tamen tantum totaliter tunc unum utrum verbis vero videtur vitæ volume
Popular passages
Page 277 - Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex omnibus viribus tuis, et ex omni mente tua : et proximum tuum sicut teipsum.
Page 186 - Ut scias autem non esse sanos quos ira possedit, ipsum illorum habitum intuere; nam ut furentium certa indicia sunt audax et minax vultus, tristis frons, torva facies, citatus gradus, inquietae manus, color versus, crebra et vehementius acta suspiria, ita irascentium eadem signa sunt: flagrant...
Page 186 - ... comprimuntur, horrent ac surriguntur capilli, spiritus coactus ac stridens, articulorum se ipsos torquentium sonus, gemitus mugitusque et parum explanatis vocibus sermo praeruptus et complosae saepius manus et pulsata humus pedibus, et totum concitum corpus "magnasque irae minas agens," foeda visu et horrenda facies depravantium se atque intumescentium — nescias utrum magis detestabile vitium sit an deforme (1.1.3-5).
Page 188 - Ergo non paria patiuntur qui paria commiserant, et saepe qui minus commisit plus patitur, quia recentiori obiectus est. Et in totum inaequalis est ; modo ultra quam oportet excurrit, modo citerius debito resistit ; sibi enim indulget et ex libidine iudicat et audire non vult et patrocinio non relinquit locum et ea tenet quae invasit et eripi sibi iudicium suum, etiam si pravum est, non sinit.
Page 277 - Qui amat animam suam, perdet eam ; et qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custodit eam.
Page 300 - Erat autem in ea sententia de communitate universalium, ut eamdem essentialiter rem totam simul singulis suis inesse adstrueret individuis; quorum quidem nulla esset in essentia diversitas, sed sola multitudine accidentium varietas.
Page 94 - ... malos puniunt. Et ad horum intellectum primo sciendum quod actus humanus dicitur malus, qui fit extra rectam rationem, sicut et bonus, qui fit secundum ordinem rectae rationis. Et secundo sciendum quod actus malus humanus reducitur in ordinem causae primae sicut in suam causam, non ita tarnen quod defectus qui est in illo actu per defectum qui sit in prima causa contingat.
Page 102 - Aristoteles prosequendo, in hoc nullatenus prejudicantes jura fidei orthodoxe, quae manifestata est lumine divine revelationis, quo non fuerunt philosophi in quantum hujusmodi illustrati ; sed communem et consuetum cursum rerum attendentes, nec de divinis miraculis disserentes, de ipsis rebus rationis lumine judicarunt, in hoc non contradicentes theologice veritati que habet cognosci lumine altiori. Ex hoc enim quod philosophus concludit aliquid esse necessarium vel impossibile per causas inferiores...
Page 313 - Socrates, nec secundum statum hominis, nec secundum aliquem alium, est essentialiter aliquod aliorum; item indifferens est, id est consimilis cum quibusdam, scilicet cum Platone et cum aliis individuis hominis, in eo quod in unoquoque eorum est animal rationale mortale. Et attende quod Socrates et unumquodque...
Page 95 - Cuius ratio est quia primum principium ordinal et bonum humanum et bonum et actiones etiam eorum quae rationem deficere faciunt ; et unde ordinat ea et actiones eorum quae sua actione et sic suo bono rationem deficere faciunt, quodam modo ordinat actus humanos malos, qui rationem tamen defectus habent proprie secundum quod referuntur in agens proximum, non in agens primum. In specie enim actionis agentis primi, secundum quod actio eins est, nullus cadit defectus.