دو

et

pretatum: Puella furge. Et confestim furrexit puella, et ambulabat. De filio viduæ in civitate Naim, qui iam a) defunctus efferebatur filius unicus matris fua, narrat Evangelista, cum vidisset Dominus, misericordia motum fuper eam dixisse illi: Noli flere. Et accessit et tetigit 'oculum (hi autem, qui portabant, fteterunt) et ait: Adolescens tibi dico: furge. Et resedit, qui erat mortuus, cœpit loqui. Et dedit illum matri fuæ. Accepit autem omnes timor, et magnificabant Deum, dicentes: Quia propheta magnus furrexit in nobis: et quia Deus visitavit plebem fuam: Et exiit hic fermo in universam Judæam de eo, et in omnem circa regionem. “ Lazarum quatriduo iam fepultum resuscitaturus voce magna Jesus clamavit b): Lazare veni foras. Et ftatim prodiit, qui fuerat mortuus. Quid vero ad hoc omnium maximum miraculum haud procul a civitate Jerosolyma factum in Bethania! Unde etiam eius fama multos e civitate attraxerat; Pontifices autem et Pharisæos movit ad novum de Christo, imo etiam Lazaro occidendo consilium. Non diffessi eius etiam alia. miracula collato concilio dicebant: Quid facimus, quia hic homo multa figna facit ? Alias porro, etiam dum nihil non egerunt, ut criminandi locum arriperent, per ipsa quoque fuerunt confusi miracula. Sic cum Christo in civitate fua paralyticum offer rent iacentem in lecto, et ipse videns fidem illo. rum diceret paralytico c): Confidé fili, remittuntur a) Luc. VII. 12. b) Jo. XI. c) Matth. 1X. 2. TOM. I.

F

tibi peccata tua: quidam de Scribis dixerunt intra se: Hic blasphemat. Quia nimirum fciebant folius Dei esse, dimittere peccata. Unde apud Marcum et Lucam habetur: Quis est hic, qui loquitur blasphemias? Quis potest dimittere peccata, nisi folus Deus? Accessit hic novum divinitatis argumentum, quod apud omnes tres Evangelistas habetur, hæc eos cogitasse intra se. Et cum vidisset Jesus cogitationes eorum, dixit: Ut quid cogitatis mala in cordibus vestris? Quid est facilius dicere: Dimittuntur tibi peccata tua, an dicere: Surge et ambula? Ut autem fciatis, quia filius hominis habet potestatem, dimittendi' peccata, tunc ait paralytico: Surge tolle lectum tuum, et vade in domum tuam. Et furrexit abiit in domum fuam. Videntes autem turbæ timuerunt, et glorificaverunt Deum, qui dedit potestatem talem hominibus.

Quid turbæ hic alibique ad tanta miracula dixerint aut egerint, narrant Evangelistæ, qui rem, ac si proletariæ essent, mira fimplicitate et candore referunt, non extollendo aut ornando; dum invidi vero quidvis excogitant, ut carpendi ansam arriperent religionis etiam prætextu, hoc ipso miraculorum veritatem adstruunt, atque agnoscunt. Tale est illud, quod fabbato curaret. Quo ipso

vero sé veteri lege, Moyseque fuperiorem ac Dominum fabbati demonstrabat, ut Pharisæis discipulos carpentibus, quod fabbato fpicas vellerent, respondit a): Dominus enim est Filius homi«) Matth. XII. 8.

دو

nis etiam fabbati. Sic cum aliquando introisset Synagogam, essetque ibi homo habens manum aridam a), observabant eum, si fabbatis curaret, ut accusarent illum. Et ait homini habentì manum aridam: Surge in medium. Et dicit eis: Licet fabbatis bene facere, an male? animam falvam facere, an perdere? At illi tacebant. Et circumspiciens eos cum ira, contristatus fuper cæcitate cordis eorum, dicit homini: Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi. Sic ex ipsa eorum pertinacia miraculorum fidem firmat ac veritatem, omnia incassum ad fovendam potius eorum pervicaciam, nostram autem roborandam fidem. Cum languido illi triginta octo annorum ad probaticam piscinam decumbenti diceret: Surge, tolle grabatum tuum, et ambula: et ftatim fanus factus est homo ille et fustulit grabatum fuum, et ambulabat. Erat autem fabbatum in die illo. Subdit Evangelista: propterea persequebantur Judai Jesum, quia hæc faciebat in fabbato. nato visum restituisset, dicebant de Pharisæis quidam b): Non est hic homo a Deo, qui fabbatum non custodit. Alii autem dicebant: quomodo potest homo peccator hac figna facere? et fchisma erat inter eos. Sollicite percontabantur ab eo, qui cæcus fuerat, quomodo aperti fint oculi eius, responditque ; ille homo, qui dicitur Jesus, lutum fecit: et unxit oculos meos, et dixit mihi: Vade ad natatoria Siloe, et lava. Et abii, lavi, et video. Quasi vero aliquid interesset, fabbato lavare.

a) Marc. 111. 1. b) Jo. IX.

16,

Et cum cæco

Cæcum illum in Bethsaida lentius curasse legitur Christus, qui apprehensa manu cæci a), „ eduxit eum extra vicum: et exspuens in oculos eius impositis manibus fuis interrogavit eum, si quid videret. Et aspiciens, ait: video homines velut arbores ambulantes. Deinde iterum imposuit manus fuper oculos eius, et cœpit videre. Et restitutus est, ita ut clare videret omnia et misit illum in domum fuam, dicens: Vade in domum tuam et si in vicum introieris, nemini dixeris." Sic etiam cum furdum et mutum adduxissent, ut ei manum imponeret, et Jesus illum haud absimiliter remotum fputo et tactu fanasset, pariter præcepit illis, ne cui dicerent b): quanto autem cis pracipiebat, tanto magis plus prædicabant. Et eo amplius admirabantur, dicentes: Bene omnia fecit: et furdos fecit audire, et mutos loqui. Minus nobis hic ratio pervia est, nec nisi mysticam reddere cum fanctis Patribus valemus, cur operosius cæco huic visum, ac furdo mutoque auditum, et linguæ usum restituere voluerit? quam in Lazaro iam ante quatuor dies mortuo, et fepulto fatis claram intuemur, eoquod in Bethaniam advenisset Christus, paucis inde post diebus ingressurus vicinam urbem Jerosolymam, ut consummaret opus redemtionis. nostræ, adessentque frequentes ex urbe Judæi consolaturi Lazari forores, Mariam fecuti obviam euntem Jesu c): „Jesus ut vidit eam plorantem, et Judæos, qui venerant cum ea plorantes, infremuit fpiritu, et turbavit feipsum. Et dixit: Ubi posuistis a) Marc. VIII. 23. b) Marc. VII. 36, etc. •) Jo, XI. 5.

eum? Dicunt ei: Domine veni, et vide. Et lacrymatus est Jesus. Dixerunt ergo Judæi: Ecce quomodo amabat eum. Quidam autem ex ipsis dixerunt: Non poterat hic, qui aperuit oculos. cæci nati, facere, ut hic non moreretur? Jesus ergo rursum fremens in femetipso, venit ad monumentum erat autem fpelunca: et lapis fuperpositus erat ei. Ait Jesus: Tollite lapidem. Dicit ei Martha, foror eius, qui mortuus fuerat: Domine, iam fœtet, quatriduanus est enim. Dicit ei Jesus: Nonne dixi tibi, quoniam si credideris, videbis gloriam Dei? Tulerunt ergo lapidem: Jesus autem elevatis fursum oculis, dixit: Pater, gratias ago tibi, quoniam audisti me: Ego autem fciebam, quia femper me audis, fed propter populum, qui circumstat, dixi: ut credant, quia tu me misisti." En causam, cur benignissimus Jesus tanto hic apparatu uti voluit: qui cum mortuæ, quam memoravimus, principis filiæ (reiectis tibicinibus a), et turba tumultuante, derisui etiam se exponens, cum diceret, puellam non esse mortuam, fed dormire) manum apprehenderet, ftatim illa furrexit; quemadmodum etiam viduæ filium unicum a mortuis fuscitavit, cum ad fepulchrum deportaretur non nisi loculum tangendo, atque adolescenti dicendo, ut furgeret: fic imperavit ventis, et febri, uti paralytico, ut tolleret grabatum: utrumque fanavit, folo voluntatis nutu absentibus quoque fanitatem restituit, præsentibus vero manus imponendo, tangendo, folo etiam tactu fimbriae vestia) Matth. 1X, 23. etc.