Ant. Hymnus ómnibus sanc-| séculum misericórdia ejus. tis ejus filiis Israel, pópulo appropinquanti sibi. Capitulum. Deuter. 6. ILIGES Dóminum Deum Duum ex toto corde tuo, et ex totâ ánimâ tuâ, et ex totâ fortitúdine tuâ. I. Deo grátias.. HYMNUS. AUDATE quem cœli colunt, Quæ finxit error ímpius B. Ut meditárer elóquia tua. Ps. 118. AD PRIMAM. Ant. 5. a. In mandátis. PSALMUS 117. Solemnis gratiarum actio probe- Cniam bonus, * quoniam in * Dicat nunc Israel quóniàm bonus, quóniam in séculum misericórdia ejus. Dicat nunc domus Aaron, quoniam in séculum miseri córdia ejus. Dicant nunc qui timent Dóminum, quóniam in séculum misericórdia ejus. minum, De tribulatióne invocávi Dóet exaudívit me in latitúdine Dóminus. Dóminus mihi adjútor : * non timébo quid fáciat mihi homo. Dóminus mihi adjútor : * et ego despíciam inimícos meos. Bonum est confidere in Dómino, quàm confidere in hómine. Bonum est sperare in Dómino, quàm speráre in princípibus. me; Omnes gentes circuiérunt * et in nómine Dómini quià ultus sum in eos. Circumdantes circumdedérunt me; * et in nómine Dómini quià ultus sum in eos. Circumdedérunt me sicut apes, et exarsérunt sicut ignis in spinis: * et in nómine Dó– mini quià ultus sum in eos. Impulsus, eversus sum ut cáderem: * et Dóminus suscépit Lápidem quem reprobavérunt ædificantes, hic factus est in caput ánguli. A Dómino factum est istud, et est mirábile in óculis tris. nos Hæc est dies quam fecit Dóminus: exultémus et lætémur in eâ. O Dómine, salvum me fac; ô Dómine, benè prosperáre: * benedictus qui venit in nómine Dómini. Benedíximus vobis de domo Dómini: Deus Dóminus, et illuxit nobis. Constitúite diem solemnem in condensis, *usquè ad cornu altáris. Deus meus es tu, et confitébor tibi : * Deus meus es tu, et exaltábo te. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me, et factus es mihi in salútem. Confitemini Dómino quóniàm bonus; * quóniàm in séculum misericórdia ejus. PSALMUS 118. Continuum et eximium divina 20 rium. Diligentis mandata Dei piæ cordis effusiones. qui ámbulant in lege DóEATI immaculáti in viâ, * mini. Tunc non confundar, ⋆ cùm perspéxero in ómnibus mandátis tuis. Confitebor tibi in directióne cordis; in eo quòd dídici judícia justítiæ tuæ. diam; * non me derelinquas viam suam? In corde meo abscondi elóquia tua; ut non peccem tibi. Benedictus es, Dómine: * doce me justificatiónes tuas. In lábiis meis pronuntiávi ómnia judícia oris tui. In viâ testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divitiis. In mandátis tuis exercébor, * et considerábo vias tuas. In justificatiónibus tuis me legis Encomium. Exquisitum ditábor: * non obliviscar serevangelica doctrinæ Brevia-mónes tuos. tua. cucurri, cùm dilatasti cor meum. Quando fit Officium de Dominica, nisi aliter notetur, dicitur hic Symbolum sequens. UICUMQUE vult salvus esse, Q* ante omnia opus est ut téneat cathólicam fidem. Quam nisi quisque íntegram Concupívit ánima mea desi-inviolátamque serváverit deráre justificatiónes tuas in absque dúbio in æternum pe omni témpore. ma Increpasti superbos: * ledicti qui declinant à mandátis tuis. ríbit. Dormitávit ánima mea prælius, æternus Spíritus sanctus; tædio: confirma me in verbis tuis. Viam iniquitátis ámove à me * et de lege tuâ miserére meî. Viam veritátis elégi : * judícia tua non sum oblitus. Adhæsi testímóniis tuis, Dómine noli me confúndere. Viam mandatórum tuórum Et tamen non tres æterni, sed unus æternus. Sicut non tres increáti, nec tres immensi; sed unus increátus, et unus immensus. Similiter omnipotens Pater, omnipotens Fílius, * omnípotens Spíritus sanctus; Et tamen non tres omnipotentes, sed unus omnipotens. Ità Deus Pater, Deus Fílius, | Dóminus noster Jesus Christus *Deus Spíritus sanctus; Dei Fílius, Deus et homo est. Et tamen non tres dii, * sed Deus est ex substantiâ Paunus est Deus. tris ante sécula génitus; * et Ità Dóminus Pater, Dómi-homo est ex substantiâ matris Dóminus Spíri- in século natus. nus Fílius, tus sanctus; Et tamen non tres dómini, *sed unus est Dóminus. Quià sicut singillátìm unamquamque persónam, Deum ac Dóminum confitéri christiánâ veritáte compéllimur; * ità tres deos aut dóminos dícere cathólicâ religióne prohibé mur. Pater, à nullo est factus, nec creátus, nec génitus. Filius à Patre solo est, non | factus, nec creátus, sed géni tus. * Spíritus sanctus à Patre et Filio, non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens. Unus ergo Pater, non tres patres: unus Fílius, non tres filii: unus Spíritus sanctus, non tres spíritus sancti. Et in hâc Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus; sed totæ tres persónæ coæternæ sibi sunt et coxquáles. Ità ut per ómnia, sicut jàm suprà dictum est, et Unitas in Trinitáte, et Trinitas in Unitáte veneranda sit. Qui vult ergo salvus esse, ità de Trinitáte séntiat. * Sed necessárium est ad æternam salútem, * ut incarnatiónem quoque Dómini nostri Jesu Christi fidéliter credat. Est ergo fides recta ut credámus et confiteámur, * quià Perfectus Deus, perfectus homo, *ex ánimâ rationáli, et humánâ carne subsistens. AEquális Patri secundùm divinitátem; minor Patre secundùm humanitátem. Qui licèt Deus sit et homo, non duo tamen, sed unus est Christus. Unus autem non conversióne divinitátis in carnem, * sed assumptióne humanitátis in Deum. Unus omninò non confusióne substántiæ, * sed unitáte persónæ. Nam sicut ánima rationális et caro, unus est homo; * ità Deus et homo unus est Christus, Qui passus est pro salúte nostrà, descendit ad inferos,* tértià die resurrexit à mórtuis : Ascendit ad coelos, sedet ad déxteram Dei Patris omnipotentis, indè ventúrus est judicáre vivos et mórtuos : Ad cujus adventum omnes hómines resúrgere habent cum corpóribus suis, et redditúri sunt de factis própriis ratiónem. Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam ; * qui verò mala, in ignem æternum. Hæc est fides cathólica : * quam nisi quisque fidéliter firmitèrque crediderit, salvus esse non póterit. Ant. In mandátis tuis exercébor: et considerábo vias tuas. Ps. 118. Capitulum. Deut. 10. Et custódiam legem tuam Nus 'Deus tuus petit à te, culum séculi JUNC, Israel, quid Dómi- semper, in séculum et in sé nisi ut tímeas Dóminum Deum tuum, et ámbules in viis ejus? B. Deo grátias. Cætera sumuntur ex Ordina rio pag. 9. Et ambulábam in latitúdine, quià mandáta tua exquisívi. Et loquébar de testimoniis tuis in conspectu regum, * et non confundébar. Et meditábar in mandátis quæ dilexi. tuis, * Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ dilexi, et exercébar in justificatiónibus tuis. Da mihi intellectum, et scrutábor legem tuam; * et custó- dedisti. diam illam in toto corde meo. Hæc me consoláta est in hu Deduc me in sémitam man-militáte meâ, quià elóquium tuum vivificávit me. datórum tuórum ;*quià ipsam vólui. Superbi iníquè agébant us— quequáque : à lege autem tuâ non declinávi. Memor fui judiciórum tuó Averte óculos meos, ne ví-rum à século, Dómine; * et deant vanitátem: * in viâ tuâ consolátus sum. Deféctio ténuit me*pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ * in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; et custodívi legem tuam. Haec facta est mihi, * quià justificatiónes tuas exquisívi. Pórtio mea, Dómine,* dixi, custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tua in toto corde meo: miserére meî secundùm eloquium tuum. Cogitávi vias meas, et Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque; * quià in judíciis tuis super-converti pedes meos in testi sperávi. mónia tua. |