Ad Magnífic. Ant. 1. g. Om- | ædificandum templum Dóminis pópulus vociferabátur cla- ni, quod erat in Jerúsalem. móre magno in laudando Dóminum, eò quòd fundátum esset templum Dómini. 1. Esd. 3. Oratio infrà ad Laudes.

DOMINICA SEXTA.

POST EPIPHANIAM.

IN I. NOCTURNO.

Universique qui erant in circúitu, adjuvérunt manus eórum in vasis argenteis, et áureis, in substántiâ et jumentis, in supellectili, exceptis his, quæ spontè obtúlerant. Rex quoque Cyrus prótulit vasa templi Dómini, quæ túlerat Nabuchodonosor de Jerúsa

Incipit liber primus Esdræ.lem, et posúerat ea in templo

Dei sui.

Lectio j. Cap. 1. I Nanno primo Cyri regis Per- Lectio iij. Cap. 3. sárum, ut complerétur verbum Dómini cx ore Jeremiæ, Jtimus, et erant filii Israel in AMQUE vénerat mensis sépsuscitávit Dóminus spíritum civitátibus suis congregátus Cyri regis Persárum : et tra- est ergò pópulus quasì vir unus duxit vocem in omni regno suo in Jerusalem. Et surrexit Jósue étiàm per scriptúram, dicens: filius Jósedec, et fratres ejus Hæc dicit Cyrus rex Persárum: sacerdótes, et Zorobabel filius Omnia regna terræ dedit mihi Saláthiel, et fratres ejus, et Dóminus Deus coeli, et ipse ædificavérunt altáre Dei Ispræcépit mihi ut ædificárem ei | rael, ut offerrent in eo holodomum in Jerúsalem, quæ est cautómata, sicut scriptum est in Judæâ. Quis est in vobis de in lege Móysi viri Dei: collouniverso pópulo ejus? Sit Deus cavérunt autem altáre Dei suillíus cum ipso. Ascendat in per bases suas deterréntibus Jerúsalem, quæ est in Judæâ, eos per circúitum pópulis teret ædificet domum Dómini Deirárum, et obtulérunt super ilIsrael: ipse est Deus qui est in lud holocaustum Dómino maJerúsalem. Et omnes réliqui in nè et vésperè: feceruntque socunctis locis ubicumque hábi-lemnitátem tabernaculórum sitant, ádjuvent eum viri de loco cut scriptum est, et holocaussuo, argento et auro, et subs- tum diébus síngulis per órdinë tántiâ, et pecóribus, excepto secundùm præceptu opus diéi quod voluntáriè ófferunt tem- in die suo. plo Dei, quod est in Jerúsalem.

IN II. NOCTURNO. De Epístolâ beáti Pauli Apóstoli ad Romános.

Lectio iv. Cap. 13.

Bénja-sublimióribus súbdita sit
MNIS ánima potestátibus

min, et Sacerdótes, et Levíte,

et omnis cujus Deus suscitávit non est enim potestas nisi à spíritum, ut ascénderent ad Deo: quæ autem sunt, à Deo

ordinátæ sunt. Itaque qui resis- nat: et qui non mandúcat, mantit potestáti, Dei ordinatióni resistit. Qui autem resistunt, ipsi sibi damnatiónem acquí runt: nam príncipes non sunt timóri boni óperis, sed mali. Vis autem non timére potestátem? Bonum fac: et habébis laudem ex illâ : Dei enim minister est tibi in bonum. Si autem malum féceris, time: non enim sine causâ gládium portat. Dei enim minister est: vindex in iram ei, qui malum agit.

Lectio v.

ducantem non júdicet: Deus
enim illum assumpsit. Tu quis
es, qui júdicas aliénum ser-
vum? Dómino suo stat, aut
cadit : stabit autem : potens est
enim Deus statúere illum. Nam
álius júdicat diem inter diem :
álius autem júdicat omne diem:
unusquisque in suo sensu abun-
det. Qui sapit diem, Dómino
sapit: et qui mandúcat, Dómi-
no mandúcat: grátias enim agit
Deo. Et qui non mandúcat,
Dómino non mandúcat, et grá-
tias agit Deo.

IN III. NOCTURNO.
Léctio sancti Evangélii secun-
dùm Matthæum.
Lectio vij. Cap. 13.
N illo témpore; Parábolam

Lote DEO necessitáte súbditi estóte non solùm propter iram, sed étiam propter consciéntiam. Ideò enim et tribúta præstátis: ministri enim Dei sunt, in hoc ipsum servientes. Réddite ergò ómnibus débita : cui tribútum, tribútum : cui vectí-propósuit turbis Jesus, di

gal, vectigal: cui timórem, timórem: cui honórem, honórem. Némini quidquam debeátis nisi ut ínvicem diligátis : qui enim diligit próximum, legem implévit. Nam: Non adulterábis: Non occídes: Non furáberis Non falsum testimónium dices: Non concu

cens : Símile est regnum cœló-
rum grano sínapis, quod accí-
piens homo seminávit in agro
suo. Et réliqua.

Homília sancti Hierónymi
Presbyteri.

Libr. 2. comment. in c. 13.
Matth.

Rcatio

EGNUM cœlórum, prædipisces: et si quod est áliud man-cátio Evangélii est, et no

dátum, in hoc verbo instaurátur: Diliges próximum tuum sicut teipsum: Diléctio próximi malum non operátur. Plenitúdo ergò legis est diléctio.

títia scripturárum, quæ ducit ad vitam; et de quâ dícitur ad Judæos: Auferétur a vobis regnum Dei, et dabitur genti facienti fructus ejus. Símile est "Lectio vj. Cap. 14. ergò hujuscemodi regnum graNFIRMUM autem in fide assú- no sinápis, quod accípiens homite, non in disceptatiónimo seminávit in agro suo. Hobus cogitatiónum. Alius enim mo qui séminat in agro suo, à credit se manducáre ómnia. plerisque Salvátor intelligitur; Qui autem infirmus est, olus quòd in ánimis credéntium sémandúcet. Is, qui manducat, minet. Ab áliis, ipse homo sénon manducantem non sper- minans in agro suo, hoc est,

in semetipso, et in corde suo. et mollitum ebullit in ólera, B. Sine parábolis non lo- et in herbas, quæ citò arescunt quebátur eis: ut implerétur et córruunt. Hæc autem præquod dictum erat per Prophé- dicatio, quæ parva videbátur tam dicentem: Apériam in in princípio, cùm vel in ánimâ parábolis os meum, eructábo credentis, vel in toto mundo abscóndita à constitutióne mu-sata fúerit,non exsurgitin ólera, di. v. Inclináte aurem vestram sed crescit in árborem : ità ut in verba oris mei. * Apériam. | vólucres coeli, quas vel ánimas Matth. 13. Ps. 77.

credéntium, vel fortitúdines Dei servítio mancipátas sentíre debémus, véniant, et hábitent

in ramis ejus.

B. Dimissis turbis, venit (Jesus) in domum, et * Accessérunt ad eum discípuli ejus, dicentes: Edíssere nobis parábolam zizaniórum. . Cor sapientis quærit doctrínam. * Accessérunt. Glória. Dimissis.

Lectio viij. UIS est iste, qui séminat, QUIS nisisensus nosteret ánimus, qui suscípiens granum prædicatiónis, et fovens sementem humóre fidei, facit in agro sui péctoris pulluláre? Prædicátio Evangélii mínima est ómnibus disciplínis. Ad primam quippe doctrinam fidem non habet veritátis, hóminem Deum, Deum mórtuum, et scándalum crucis prædicans. Confer hujuscemosinápis, quod mínimum quidi doctrinam dogmátibus Phidem est ómnibus seminibus: losophórum, et libris eórum, cùm autem créverit, majus et splendórí eloquéntiæ, et est ómnibus oléribus. Matth. compositióni sermónum; et vidébis quantò minor sit cæteris semínibus sementis Evangélii.

Matth. 13. Prov. 15.

Ad Benedict. Ant. 7. d. Si– mile est regnum cœlóru grano

14.

ORATIO.

RÆSTA, quæsumus, omni

num nostrum.

B. Accedentes discípuli di-Potens Deus, ut, semper xérunt (Jesu:) Quarè in pa- rationabilia meditantes, quæ rábolis lóqueris eis? Qui respondens, ait illis : * Quià votibi sunt plácita, et dictis exebis datum est nosse mystéria quámur et factis; Per Dómiregni cœlórum: illis autem non est datum. . Manifesto vobis veritátem, et non abscondam à vobis occultum sermónem., * Quià vobis datum. Matth. 13. Ťob. 12.

Lectio ix.

CANON.

Ex Concílio Tridentino. Anno 1547. Sess. 6. de justific. Can. 4.

ST quis dixerit, liberum hó–

arbítrium à Deo motum et excitátum, nihil cooperári assentiendo Deo excitanti, atque vocanti, quò ad obtinendam justificatiónis grátiam

15....

se dispónat, ac præparet; neque posse dissentíre, si velit, sed velut inánime quoddam nihil omninò ágere, merèque passívè se habere; anathéma

sit.

Ad Magnífic. Ant. 8. G. Símile est regnum cœlórum fermento, quod acceptum múlier abscondit in farinæ satis tribus, donec fermentátum est totum. Matth. 13,

FERIA SECUNDA. De Libro primo Esdræ. Lectio j. Cap. 3. PRIMO die mensis séptimi cœpérunt offerre holocaustum Dómino: porrò templum Dei nondùm fundátum erat. Dedérunt autem pecunias látomis et cæmentáriis: cibum

A&

cum tubis: et Levitæ filii Asaph in cymbalis, ut laudárent Deum per manus David regis Israel. Et concinébant in hymnis, et confessióne Dómino: Quónia bonus, quóniàm in æternum misericórdia ejus super Israel. Omnis quoquè pópulus vociferabátur clamore magno in laudando Dóminum, eò quòd fundátum esset templum Dómini. Plúrimi étiam de Sacerdótibus et Levítis, et príncipes patrum, et senióres, qui víderant templum prius cùm fundátum esset, et hoc templum in óculis eórum, flebant voce magnâ : et multi vociferantes in lætítiâ elevábant vocem. De Epístolâ beáti Pauli Apóstoli ad Romános. Lectio iij. Cap. 14.

Tum? Aut tu quarè spernis U quid júdicas fratrem fratrem tuum? Omnes enim stábimus antè tribúnal Christi. Scriptum est enim: Vivo ego, dicit Dóminus, quóniàm mihi flectétur omne genu: et omnis lingua confitébitur Deo. Itaque unusquisque nostrum pro se ratiónem reddet Deo. Non ergò ámpliùs ínvicèm judicémus: sed hoc judicáte magis, ne ponátis offendículum fratri, vel scándalum. Scio et confido

quoquè et potum, et óleum, Sidóniis, Tyriisque ; ut deferrent ligna cedrína de Líbano ad mare Joppe, juxtà quod præcéperat Cyrus rex Persárum eis. Anno autem secundo adventûs eórum ad templum Dei in Jerúsalem mense secundo, cœperunt Zorobabel filius Saláthiel, et Jósue filius Jósedec, et réliqui de frátribus eórum Sacerdótes, et Levíta, et omnes qui vénerant de captivitáte in Jerúsalem, et constituérunt Levítas, à viginti an-in Dómino Jesu, quià nihil nis et suprà, ut urgérent opus Dómini.

BBC. è Noct. 1., Dom. IV.,

p. 322.

commúne per ipsum, nisì ei
qui exístimat quid commúne
esse, illi commúne est. Si
enim propter cibum frater tuus
contristátur, jam non secun-

Lectio ij.
UNDATO ígitur à cæmen- dùm caritátem ámbulas. Noli

FUNDATO à Cainte-cibo tuo illum perdere, pro

térunt sacerdotes in ornátu suo quo Christus mórtuus est.

quis liberum hóminis arbítrium, post Adæ peccátum, amissum et extinctum esse díxerit, aut rem esse de solo título, imo títulum sine re, figmentum dénique à sátanâ invectum in Ecclésiam; anathé-rex decrévit ut domus Dei ædi