Vespera de sequenti. DIE III. FRANCISCI XAVERII, INDIARUM APOSTOLI. Duplex minus. pródidit. Itaque è cellâ ab In-1 må religióne ac celebritáte nocéntio urbis Cenomanensis colitur. Epíscopo extractus, decorátusque Sacerdótii dignitate invítus, ad prædicandum Evangélium missus est. Tantùm pro-S. fécit ópere, patientiâ, mansuetúdine et miráculis, ut multi ad se, pravis móribus, erróribus, et superstitiónibus depósitis, vitæ monásticæ amplectendæ causâ, convolárint. Quâ de re monastérium construi curávit in loco, quem sibi, inter multa ália múnera, largi- Ant. 1. g. Magnificábor, et ta erat Clotárii primi munifi- sanctificábor, et notus ero in céntia, cui ad se invisendum óculis multárum géntium; et divertenti, dùm filium rebel-scient quià ego Dóminus.Ezech. lem, qui apud Británniæ Có- 38. IN I. VESPERIS. Ant.3. a. Mittam...ad Insulas longè, ad eos qui non audiérunt de me, et non vidérunt glóriam meam. Is. 66. mitem confúgerat, perseque- Ant. 8. c. Relinquent genrétur, victóriam prædíxerat. tes idóla sua, et vénient,... et Quibus peractis, magnum vir- gaudébunt... adorantes Regem tútis ac sanctitátis exemplum Israel. Tob. 14. suis relinquens, obdormívit in Ant. 5. a. (Dóminus Deus) nunc magnificábitur usquè ad términos terræ. Mich. 5. Capitulum. Isai. 49. HE Ant. 2. D. Vénient ab exDómino, die primâ Decem-trémis terræ, et dicent: Verè bris, anno quingentésimo se- mendácium possedérunt paxagésimo quarto. Ipsíus cor-tres nostri, vanitátem quæ eis pus honoríficè sepultum est in non prófuit. Jer. 16. monastério, quod ædificári curáverat, ibique asservátum ad annum usquè millésimum quinquagésimum quintum permansit: Quo témpore sacra Constantiáni pignora Avisgaudus Urbis Cenomanensis Episcopus Gilduino Cómiti Brituliensi, ob victóriam ejus ope de Heberto cómite Cenomanensi molestè insectanti relá- B.Hæc dicit Dóminus:.. Ego tam, assertamque sibi Episco- antè te ibo, et gloriósos terræ pálem dignitátem, concessit. humiliábo :... *Ut sciant hi, qui Hæc Gilduinus in monasté-ab ortu solis, et qui ab occirium Brituliense, quod refé- dente, quóniam...+ Ego Dómicerat, tránstulit, ubì Cons-nus, et non est alter. V. Dixit tantiánus, ob crebra ómnium (Dóminus) ad me : Vade, quógénerum mirácula, cum sum-[niàm ego in natiónes longè EC dicit Dóminus Deus: Ecce levábo ad gentes manum meam, et ad pópulos exaltábo signum meum, et áfferent fílios tuos in ulnis, et filias tuas super húmeros portábunt. HYMNUS. J. RRORIS è calígine EExite, gentes Indica; Vobis novum jacéntibus Quam voce, quam factis Uni sit et trino Deo . Confitébor tibi in pópulis, Dómine; B. Et psallam tibi in natiónibus. Ps. 107. Ad Magníf. Ant. 4. E. Interram alienigenárum géntium pertránsiet;... et ipse tanquàm imbres mittet elóquia sapién-Te tiæ suæ. Eccli. 39. Commem. S. Constantiani, et Adventús. AD OFFICIUM NOCT. Invit. Christum prædicátum Géntibus, Veníte, adorémus. 1. Tim. 3. Qui magna solus miraque dicent, Et certa trinum sic honóret Usquè fides, ut adóret unum. Amen. IN I. NOCTURNO. Ant. 2. D. Vocávit eum Dóminus, et ait: Vidi afflictiónem pópuli mei: veni, et mittam te, ut edúcas pópulum meum. ¡ tuum filii Israel. 3. Reg. 19. Exod. 3. : Ant. 1. g. Dixit ad Deum Quis sum ego, ut vadam et edúcam filios Israel? Qui dixit ei: Ego ero tecum. Ibid. Ant. 8. G. Vade in hac fortitúdine tuâ, et liberábis Israel: scito quòd míserim te. Judic. ó. y. Esto in illis quasì unus ex ipsis; B. Curam illórum habe. Eccli. 32. quæ Ant. 7. c. Quis infirmátur, et ego non infirmor? quis scandalizátur, et ego non uror ? 2. Cor. 11. Ant. 1. D. Nocte et die non cessávi cum lácrymis monens unumquemque. Act. 20. V. Vidi prævaricantes et tabescébam; B. Quià elóquia tua non custodiérunt. Ps. 118. Lectio iv. Lectiones de Script. occurr. RANCISCUS Xaverius, nóB. Dóminum elegisti, ut sit bilis Cántaber, Parísiis etibí Deus, et ámbules in viis menso philosophico stádio, ejus, et custódias cæremónias magistérium ártium consecúillíus, et Dóminus elégit te, tus, mox Philosophiæ profesut sis ei, et fáciat te in laudem, sor, ac deindè Baccalaureus, et nomen, et glóriam suam. Theológia cursum abrúpit, ut V. Noli negligere grátiam quae se beáto Ignátio sócium adjúnest in te, quæ data est tibi, cum geret. Tum sanctióris vitæ geimpositione mánuum.* Dómi- nus profiteri cœpit, non jejunus. Deut. 26. 1. Tim. 4. niis modò áliisque córporis afB. Quià sanctus es Dómino flictatiónibus, et pauperum, Deo tuo, te elégit Dóminus præsertim infirmórum curâ, Et scies quià Dóminus Deus quibus in xenodochiis ministuus ipse est Deus fortis et fi-trábat; sed et singulári religiódélis, custódiens pactum et misericórdiam diligéntibus se. V. Vigíla, in ómnibus labóra, opus fac Evangelista, ministérium tuum imple. Et scies. Deut. 7. 2. Tim. 4. * nis propaganda stúdio, summâ in Epíscopos et Presbyteros observántià, eoque in Deum fervóre caritátis, ut ejus incéndium in oratiónibus non ferens, sæpiùs exclamáret : Satis est, Dómine, satis est. B. Prædica verbum, insta opportúnè, importúnè: * Ar- B. Quid mihi est in cœlo. gue, óbsecra, íncrepa in omni et à te quid vólui super terram? patiéntià et doctrinâ. y. Dis-Defécit caro mea et cor meum: curre, festína, súscita a mícum tuum: ne déderis somnum óculis tuis. Argue. Glória. Argue. 2. Tim. 4. Prov. 6. * IN II. NOCTURNO. Ant. 4. A. Zelo zelátus sum pro Dómino Deo exercítuum, quià dereliquérunt pactum * Deus cordis mei, et pars mea Deus in æternum. v. Vivo jàm non ego; vivit verò in me Christus, Deus. Ps. 72. Galat. 2. * Lectio v. PROCURANTE Joanne Lusirege, à Paulo Papâ tértio India destinátus, mul tos passim toto Oriente Chris- ejus dénique Fílium Jesum tiános ad meliórem frugem re- Christum, humáni géneris Salvocávit, et innúmeros propé-vatórem, his géntibus prædimodùm pópulos ignorántiæ cémus; cujus rei ipse mihi cónsténebris involútos ad Christi cius est, qui hanc mihi menfidem adduxit. Nam præter In- tem injécit Deus. Proindè divídos, Brachmánes et Malába-næ nunc providéntiæ atque res, ipse primus Parávis, Má- potestatis spem fidúciamque laïs, Jaïs, Acénis, Mindánaïs, abjicere, propter discrimina Malacénsibus et Japónibus, quæ ejus causam agenti immultis éditis miráculis et exan-péndere dicuntur; næ id haud tlátis labóribus, Evangélii lu- paulò majus perículum est exiscem intulit. Perlustrátâ tandem timandum, quàm quidquid peJapóniâ, ad Sinas profectúrus, rículi mihi creáre Dei atque in ínsula Sanciánâ óbiit, anno hóminum hostes possunt; præætátis quadragésimo quinto, sertim verò cùm neque dæChristi millésimo quingentési-mones ipsi, neque eórum samo quinquagésimo secundo. téllites ac ministri, quidquam Corpus ejus, post menses quíndecim integrum et incorruptum, Goam delátum est. Hunc, Indiárum Apóstolum toto orbe appellátum, Gregórius décimus quintus Sanctis ascripsit, anno millésimo sexcentésimo vigésimo secundo. * nos lædere queant, nisì Dei permissu ac voluntáte. Quid, quòd si Deus nostros conátus probat ac juvat, non modò ejusdem nutu ómnibus eripiémur perículis, sed étiàm Christum Dóminum audiémus admonentem: Qui perdiderit ánimam suam in hoc mundo propter me, invéniet eam. Quocircà cùm hæc ánimi perícula longè majóra córporis perícu R. Cùm plácuit ei, qui me... vocávit per grátiam suam... ut evangelizárem illum in géntibus; Contínuò non acquiévi carni et sánguini,... sed ábiilis judicémus, sátius ac tútius y. Dixit Dóminus:... Egrédere esse dúcimus per vitæ discri de terrâ tuâ,... et veni in terram mina perrúmpere, quàm in disquam monstrábo tibi. Con- crimen addúcere ánimi salútínuò. Galat. 1. Gen. 12. tem. Quid multa? Omninò deliEx Epístolâ sancti Francisci berátum est mihi in Sinas, Deo Xavérii. Lib. 4. Ep. 15. favente, invítis ejus hóstibus, Lectio vj. penetráre. Nam si Deus pro ERICULIS, quæ mihi ab nobis, quis contrà nos? Mag lum, si nihil áliud, perpétuæ servitútis. Verumtamen hæc oppóno, quæ céteros latent. Primum enim perículum est, ne de divínâ bonitáte ac pro-me cogitátio consolátur, sátìus vidéntiâ diffidámus: síquidem Dei uníus causâ hùc vénimus, ut sacrosanctam ejus legem, esse Dei causâ servitutem subíre, quàm crucis fugâ pérfrui libertáte. R.Vado,... quæ ventúra sunt superávit, idque cùm innúmemihi, ignorans ... sed Nihil ra ex adverso impedimenta véreor, nec fácio ánimam meam pretiosiórem quàm me; dúmmodò consummem cursum et ministérium verbi, quod accépi à Dómino Jesu. . Dóminus illuminátio mea, et salus mea, quem timébo? *Nihil. Glória. Nihil. Act. 20. Ps. 26. meum, IN III. NOCTURNO. pugnárent? Nam et reges contrà Evangélium præliáti sunt, et tyranni bella gessérunt, et pópuli omnes insurrexérunt ; et nostra usque adeò attríta non sunt, ut indè fíerent clarióra. Undè igitur hæc tanta, tamque admirábilis virtus? Magus scilicet erat? Solus ergò iste magus tam potens fuit? Quià, inquis, seductor fuit. At non hæc ejus præcepta loquuntur. Sed quià sápiens fuit? At multi fuérunt sæpè sapientes. Ant. 6. F. Factum est verbum Dómini ad eum:... Prophétam in géntibus dedi te. Jer. 1. Apt. 4. f. Oportet te pro-Quis phetáre géntibus, et pópulis, linguis, et régibus multis. Apoc. ità similiter obtinuisse dicétur? Nullus enim aliquandò saltèm ex parte aliquâ huic potentiæ appropinquávit. Undè líquidò patet, quóniam Christus non fúerit magus, non seductor, sed qui è contrário horum éxtitit emendátor; et verè divína virtus, nec ulli omninò superábilis: idcircò et ipse cuncta vicit, atque perdómuit, et tantam pótuit inspiráre virtúten, quantam ipse rerum testátur effectus. Homo circumforáneus, in tantùm viretenim ignobilis, abjectus et túte progressus est, ut et Per Lectio vij. Cap. 16. N illo témpore; Dixit Jesus N illo témpore; Dixit Jesus Discípulis suis: Euntes in mundum universum, prædicáte Evangélium omni creatú-sas, et Parthos, et Medos, et ræ. Et réliqua. Homília sancti Joannis Chry CRU sóstomi. 4. de Laud. S. Pauli. RUX prædicátur, et totus ad credendum mundus accurrit: mors ignominiósa nuntiátur et omnes convolant. Quis ità sibi terrárum orbem tàm brevi tempore subjugávit? Cur nullus regum ità vicit, ut hic Indos, et Scythas, et AEthiocenos, et omne prorsùs humápes, et Sarmatas, et Saranum genus sub jugum mitteret veritátis. B. Non judicávi me scire áliquid, nisi Jesum Christum, et hunc crucifixum,... et* Sermo meus non in persuasibílibus humánæ sapiéntiæ verbis, sed in ostensióne spíritus et virtútis. y. Dixit Dóminus ad |