No sub pœnis ín eis constitutióni-] bus contentis, quas ínnovat. AD TERTIAM. Ant. 5. a. Tu glória. Capitulum. Judith. 13. OMEN tuum (Dóminus) ità magnificávit, ut non recédat laus tua de ore hóminum qui mémores fúerint virtútis Dómini in æternum. B. br. Vultum tuum deprecabuntur: Allelúia, * allelúia. . Omnes dívites plebis. * Allelúia, allelúia. Glória. B. Vultum. Ps. 44. . Gloriósa dicta sunt de te, B. Cívitas Dei. Ps. 86. AD SEXTAM. Ant. 6. F. Propter angústias. Capitulum. Judith.13. ENEDICTUS Dóminus, qui BENED creávit coelum et terram, qui te direxit in vulnera cápitis Allelúia, allelúia. y. Et glória mea. * Allelúia, allelúia. Glória. R. In Deo. Ps. 61. V. Dómine, in voluntáte tuâ, B. Præstitisti decóri meo virtútem. Ps. 29. AD II. VESPERAS. Ps. Dixit Dóminus, p. 37. Ant. 8. G. Ecce tu pulchra chra es: óculi tui columbárum. es, amíca mea: ecce tu pulCant. I. Ps. Laudáte, púeri, p. 38. Ant. 2. D. Sicut lílium inter spinas, sic amíca mea inter fi lias. Cant. 2. Ps. Lætátus sum, p. 72. Ant. 1. f. Hortus conclúsus soror mea sponsa: hortus con-clúsus, fons signátus. Cant. 4. Ps. Nisi Dóminus, p. 89. Ant. 5. a. Fons hortórum : púteus aquárum vivéntium quæ príncipis inimicórum nostró-fluunt ímpetu de Líbano.Cant. Ps. Lauda Jerúsalem, p.98. Ant. 6. F.Pulchra es, amíca mea: suávis et decóra sicut Jerúsalem. Cant. 6. Capitulum. Genes. 22. OSSIDEBIT semen tuum et benedicentur in sémine tuo omnes gentes terræ. Hymnus Hymnis, p. 396. y. Diffúsa est grátia in lábiis tuis; B. Proptéreà benedixit te Deus in æternum. Ps. 44. Ad Magníf. Ant. 5. C. Quàm pulchra es, amíca mea! Quàm pulchra es!... Favus distillans lábia tua, sponsa: mel et lac sub linguâ tuâ; et odor vestimentórum tuórum, sicut odor thuris. Cant. 4. Commem. S. Nicásii et Ad- | et Sóciis ejus flagrávit fortis diléctio, benignus in nobis aspíra. Per. vent. Ad Complet. Psal. de Dom. cætera ut heri. De Communi plur. Martyr. ICASIUS Sevéro in sede Re SS. Commem. Adventús. DIE XI. FUSCIANI, VICTORICI MARTYRUM. ORATIO. Mai, Victórici, et Gentiáni, ARTYRUM tuórum Fusciá Nensi eo tempore suffectus est, quo Vándali cum áliis quæsumus, Dómine, continuá ferócibus pópulis è patrio solo intercessióne, super nos misevárias in regiónes effúsi, ferro ricórdiam tuam multiplica; ut etigne cuncta depopulabantur. quóru patrocíniis confidimus, Hi, devastátâ Germániâ, pro-ipsórum suffragiis perpétuæ sagressi in Belgas, Remórum lútis auxílium nobis adesse senUrbem præsídio tunc destitú- tiámus; Per Christum. tam, obsidione cinxérunt, captamque diripuerunt. Ingressis occurrit Nicásius ad limen basílicæ sanctæ Mariæ ibique post oblátam pro gregis salúte vitam, in oratióne prostrátus, gládio est hunc DIE XII. SANCTI WALARICI, ABBATIS. EUS, ORATIO. Psalmi versículû récitans: Ad-DAbbáti in via perfectiónis hæsit pavimento ánima mea, vivífica me secundùm verbum evangélica incédere, et álios tuum. Addidit se fratri, certá- dedúcere tribuisti: ejus interminis et corónæ sóciam, Eu- cessióne gressus nostros dírige trópia virgo. Horum córpora secundùm eloquium tuum ; ut in cœemetério sancti Agrícola viam mandatórum tuórum disepulta sunt, ubì Nicásii nó-latáto corde currámus. Per mine insignis extructa est basí- Christum. lica. Fuérunt et álii qui cum illo gloriósam in Christo mortem oppetiérunt. DE ORATIO. EUS, fidélium insuperábi- DIE XIII. SANCTAE LUCIE, VIRGINIS ET MARTYRIS. Semiduplex. dánæ conversationis adversa, Ex ejus actis apud Membricium. tuórum nos ficatióne consoláris : illam quæ UCIA Virgo Syracusána gé nere, et christiánâ fide nó in beátis Martyribus Nicásio | bilis, cum matre Eutychiâ quæ Oratio infrà ad Laudes. Commem. Adventús. Ant. Verè in Dómino Deo nostro salus Israel. Jerem. 3. sánguinis fluxu laborábat, Cá-[ nos, ut moriámur cum (Jesu). tanam profecta est beátæ Aga- Joan. 11. thæ corpus veneratúra. Quæ ad ejus sepulchrum cùm supplíciter orasset, Agathe intercessióne, matri sanitátem impetrávit et contínuò matrem exorávit, ut quam sibi dotem esset datúra, Christi_paupéribus tribui paterétur. Ut Syracúsas rédiit, pecuniam omnem quam ex vénditis facultátibus collégerat, in pauperes erogávit. Quod ubi rescívit is cui parentes eam renuentem des pónderant, apud Paschásium Præfectum, Lúcia, quòd christiána esset, accusávit. Ardens irâ Paschásius, Lúciam váriis ac sævíssimis tormentis cruciátam, tandem carníficis gládio transfígi jussit, anno círciter trecentésimo quarto. V. Tu exsurgens miseréberis Sion: B. Quià tempus miserendi ejus. Ps. IOI. AD OFFICIUM NOCT. THOMAS, qui et Dydimus, id discípulis suis Vado paráre vobis locum, et quò ego vado, scitis, et viam scitis, respondit Thomas: Dómine, nescímus quò vadis; et quomodò póssumus viam scire? Qui statim his à Dómino verbis edoctus est: Ego sum via, et véritas, et vita: nemo venit ad Patrem nisi per me. Post octo à resurrectione dies, vidit Dóminum in médio discipulórum: et qui priùs cæteris Apóstolis eum resurrexisse, et visum à se fuisse narrantibus non crediderat, præsentem intúitus exclamávit: Dóminus meus, et Deus meus. Erat autem cum Petro, Nathanaële, et filiis Zebedæi, et áliis discípulis duóbus, cùm manifestávit se íterùm Jesus ad tem pro fide subeundam pamare Tiberiadis. Lectio v. VANGELIUM prædicávit apud Parthos, qui tum Mé diam, Pérsidem, et regiónes álias plures occupábant. Apud rátos. IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secun- Thomas unus Indos occísum esse ab incré-Lex duodecim, qui dicitur Dy dulis et iníquis, cùm regnum scribunt sanctus Gaudéntius et Lectio vj. Dei et justítiam prædicáret, dimus, non erat cum eis, quandò venit Jesus. Dixérunt ergò ei álii discípuli: Vídimus Dóminum. Et réliqua. Homília sancti Gregórii Papæ. Homil. 26. in Evang. §. 7. caríssimi, quid Qinter hæc animadvertitis? Numquid casu gestum créditis, ut clectus ille discípulus tune deesset post autem véniens audiret, áudiens dubitáret, dúbitans palpáret, palpans créderet? Non hoc casu, sed divínà dispensatióne gestum est. Egit namque miro modo superna cleméntia, ut discípulus ille dúbitans, dùm in magistro suo vulnera palpáret carnis, in nobis vulnera sanáret infidelitátis. Plus enim nobis Thomæ infidélitas ad fidem, quàm fides credéntium discipulorum prófuit : quià dùm ille ad fidem palpando redúcitur, nostra mens, omni dubitatióne postpósità, in fide solidátur. [NDE tamen Edessam in Mesopotámiâ transláta longè antè fúerant sancti Apóstoli reliquiæ, quarum partículas áliquas Fundána et Mediolanensis Ecclésia, teste sancto Paulíno, et Brixiána basílica, teste sancto Gaudéntio, sub séculi quarti finem asservábant. Eódem século ádeò célebris erat quæ sub nómine sancti Thomæ dicáta Edessa fúerat basílica insignis, ut in eâ propter loci sanctitátem collectæ sine intermissióne celebrarentur. Ejus spectandæ causâ Valens imperátor Ariánus Edessam profectus, frustrà edixit, ne pulsi ab Ecclésiis Catholici in eâ basílicâ, aut in campo juxtà civitátem convenírent. Convenérunt enim, ut narrant Sócrates et Sozómenus, pósterâ die universi, et eò missus cum ingenti mílitu número Modestus præfectus cunctos invénit ad mor Lectio viij. §. 8. ALPAVIT, et exclamávit : Dóminus meus, et Deus meus. Dicit ei Jesus: Quià vidisti me, Thoma, credidisti. Cùm Paulus Apóstolus dicat: Est autem fides sperandárum substantia rerum, argumentum non apparéntium; profectò liquet quià fides illárum rerum argumentum est quæ apparére non D ORATIO. A nobis, quæsumus, Dó párent, jam fidem non habent, mine, beáti Apóstoli tui sed agnitiónem. Dùm ergò vi- Thomæ solemnitátibus gloriádit Thomas, dum palpávit, curri: ut ejus semper et patrocíei dícitur: Quià vidisti me, cre- niis sublevémur, et fidem cóndidisti? Sed áliud vidit, áliud gruâ devotióne sectémur; Per. crédidit: à mortáli quippe hóCommem. Adventús. mine divínitas vidéri non pótuit. Lectio ix. §. 8. 9. HOMINEM ergo vidit, et Ad Bened. Ant. 7. a. Dicit (Thoma) Jesus: Ego sum via, véritas et vita: nemo venit ad Patrem nisi per me. Jan. 14. AD II. VESPERAS. Ad Magníf. Ant. 6. F. Vide manus meas, et affer manum et tuam et mitte in latus meum et noli esse incrédulus, sed fidélis. Respondit Thomas, dixit ei: Dóminus meus, Deus meus. Joan. 20. et Commem. Adventús. Ant. Hos quinque dies expectémus à Domino misericór diam..... Et dabit glóriam nómini suo. Judith. 7. .Tu exsurgens miseréberis Sion: B. Quia tempus miserendis ejus. Ps. 101. Si Festum S. Thoma occurrat in Feriis Quatuor Temporum, celebratur Feria V. ejus dem Hebdomadis. Officia Festorum quæ deinceps usquè ad diem 16 Januarü in calendario sequuntur, habentur in Proprio de Tempore. |