33

39

est dum recumberet cum illis, accepit panem et benedixit ac fregit, et porrigebat illis: 31 et aperti sunt oculi eorum, et cognoverunt eum: et ipse evanuit ex oculis eorum.

32 Et dixerunt ad invicem Nonne cor nostrum ardens erat in nobis, dum loqueretur in via et aperiret nobis scripturas ? * Et surgentes eadem hora regressi sunt in Hierusalem, et invenerunt congregatos undecim et eos qui cum ipsis erant,

34 dicentes quod surrexit dominus vere et apparuit Simoni: 33 et ipsi narrabant quae gesta erant in via, et quomodo cognoverunt eum in fractione panis. 36 (340, 9.) Dum haec autem locuntur, Iesus stetit in medio eorum et dicit eis Pax vobis: ego sum, nolite timere. 37 Conturbati vero et conterriti existimabunt se spiritum videre. * Et dixit eis Quid turbati estis

38 et cogitationes ascendunt in corda vestra ? Videte manus meas et pedes, quia ipse ego sum: palpate et videte, quia spiritus carnem et ossa non habet sicut me videtis habere. 40 Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et pedes. 41 (34,5.) Adhuc autem illis non credentibus et mirantibus prae gaudio, dixit Habetis hic aliquid quod manducetur? *2 At illi optulerunt ei partem piscis assi et favum mellis : et cum manducasset coram eis, sumens reliquias dedit eis.

44 (342, 10.) Et dixit ad eos Haec sunt verba quae locutus sum cum adhuc essem vobiscum, quoniam necesse est impleri omnia quae scripta sunt in lege Mosi et prophetis et psalmis de me. * Tunc aperuit illis sensum ut intellegerent scripturas, et dixit eis quoniam sic scriptum est, et sic oportebat Christum pati et resurgere a mortuis die tertio, et praedicari in nomine eius paenitentiam et remissionem peccatorum in omnes gentes, incipientibus ab Hierosolyma. # Vos autem estis testes horum. 49 Et ego mitto promissum patris mei in 'vos: vos autem sedete in civitate, quoad usque induamini virtutem ex alto. So Eduxit autem eos foras in Bethaniam , et elevatis manibus suis benedixit eis. 51 Et factum est dum benediceret illis, recessit ab eis, et ferebatur in caelum. adorantes regressi sunt in Hierusalem cum gaudio magno, et erant semper in templo laudantes et benedicentes deum. Amen.

42

43

45

46

47

52 Et ipsi

53

EXPLICIT

PRAEFATI O.

lohannes evangelista unus ex discipulis dei, qui virgo electus a deo est, quem de nuptiis volentem nubere vocavit deus: cui virginitatis in hoc duplex testimonium in evangelio datur, quod et prae ceteris dilectus a deo dicitur, et huic matrem suam iens ad crucem commendavit deus, ut virginem virgo servaret. Denique manifestans in evangelio quod erat ipse incorruptibilis verbi opus inchoans solus, verbum caro factum esse nec lumen a tenebris comprehensum fuisse testatur, primum signum ponens quod in nuptiis fecit, ut ostendens quod ipse erat legentibus demonstraret quod ubi dominus invitatur deficere nuptiarum vinum debeat, ut veteribus inmutatis nova omnia quae a Christo instituuntur appareant: de quo singula quaeque in mysterio acta vel dicta evangelii ratio quaerentibus monstrat. Hoc autem evangelium scripsit in Asia, postquam in Pathmos insula apocalypsin scripserat, ut cum in principio canonis incorruptibile principium in Genesi, et incorruptibilis finis per virginem in Apocalypsi redderetur, dicente Christo Ego sum . et W. Et hic est Iohannes qui sciens supervenisse diem recessus sui convo catis discipulis suis in Epheso per multa signorum experimenta promens Christum, descendens in defossum sepulturae suae locum facta oratione positus est ad patres suos, tam extraneus a dolore mortis quam a corruptione carnis invenitur alienus. Tamen post omnes evangelium scripsit: et hoc virgini debebatur. Quorum tamen vel scripturarum tempore dispositio vel librorum ordinatio ideo per singula a nobis non exponitur ut scienti desiderio conlocato et quaerentibus fructus laboris et deo magisterii doctrina servetur.

EXPLICIT

INCIPIUNT CAPITULA LECTIONUM SECUNDUM IOHANNEM.

I. In principio verbum deus apud deum, per quem facta sunt omnia,

et lohannes missus refertur ante eum, qui recipientes se facit

filios dei per gratiam suam. II. Interrogantibus Iudaeis Iohannes negat se esse Christum, sed mis

sum se ante illum vocemque esse clamantis in deserto secundum Esaiam enuntiat; ipsum vero fatetur agnum tollentem peccata mundi et baptizantem in spiritu sancto, eo quod ipse sit

supra omnes. III. Ex duobus Iohannis discipulis qui secuti fuerant dominum unus

Andreas adduxit fratrem suum, qui Petrus ab ipso nuncupatus:
Philippus quoque vocatus Nathanaheli indicat, qui mox inter ce-

tera eum dei filium confitetur. III. In nuptiis aquam convertit in vinum: quo facto cognoscitur quod

ubi ipse fuerit invitatus vinum necesse sit deficere nuptiarum. V. Propinquante pascha Iudaeorum eicit vendentes e templo, et in

terrogantibus quod signum daret, solvendi templum et in triduo

excitandi mysterium ponit. VI. Nicodemo inter multa dicit nisi renatus in regnum dei intrare

non posse, vel quod non iudicare sed salvare venerit mundum,

et manifestari dicit opera quae in deo sunt facta. VII. Iohanni in Aenon baptizanti dicitur Iesum baptizare: quem ille

sponsum esse et oportere crescere, se autem minui, illumque de sursum et supra omnes esse, credentemque in eum habere vi

tam aeternam, super incredulum vero iram manere confirmat. VIII. Apud puteum lacob mulieri Samaritanae manifestatus plurima

mystice loquitur, et multi Samaritanorum credunt in eum, dicen

tes Hic est vere salvator mundi. VIIII. Reguli cuiusdam filius egrotans absentis domini voce sanatur di

centis patri eius Vade, filius tuus vivit: credidit ipse et domus

eius tota. X. Hominem XXXVIII annos in infirmitate sua dicendo Surge tolle

grabattum tuum et ambula, in sabbato curat, aequalem se quod erat faciens deo.

XI. Quod filius sicut pater suscitans mortuos sit aequaliter hono

randus, in quo credentes transeant de morte ad vitam: venturam quoque pronuntiat horam qua de monumentis boni ma

lique resurgant. XII. Pro testimonio suo Iohannem lucernam appellat: patrem quoque

et scripturas de se testimonium perhibere, Iudaeos alium re

cepturos, de se autem Mosen scripsisse testatur. XIII. Propinquante pascha Iudaeorum de quinque panibus et duobus

piscibus quinque milia hominum saturavit: pro quo signo cum regem eum vellent facere, fugit: et ambulans supra mare pa

ventibus discipulis ait Ego sum, nolite timere. XIII. A turbis quaesitus et inventus ait Operamini cibum qui non

perit, et panem de caelis verum dicit dare vitam mundo. XV. Panem vitae se dicit et credentes in se resuscitaturum in no

vissimo die." XVI. Murmurantes Ioseph eum filium dicunt: at ipse inter multa

carnem suam panem se daturum ait pro mundi vita, et cetera

similia plurima de pane et carne sua testatur. XVII. Verba sua spiritum vitamque pronuntiat, et unum ex duode

cim diabolum appellat." XVII. Iudaeis interficere eum quaerentibus ascendit occulte ad diem

festum scaenopegiae, ubi diversa de eo et ab eo dicuntur, et quaerentes eum adprehendere nequeunt, quia nondum venerat

hora eius. XIX. Multis de turba credentibus plurima loquitur, inter quae Qui

sitit veniat ad me et bibat: Nicodemo quoque pro ipso de

audientia dicenti resistitur a Pharisaeis.* XX. Mulierem in adulterio reprehensam atque ad se adductam nec

ab accusatoribus condemnatam ipse sub condicione qua ulte

rius non peccaret absolvit. XXI. Lucem mundi se dicens Pharisaeos de proprio testimonio re

sultantes arguit, iudicium suum verum esse confirmans. XXII. Dicit ludaeis Et vos in peccato vestro moriemini: a quibus

interrogatus quis esset, principium se esse respondit, addens

Cum exaltaveritis filium hominis, tunc cognoscetis quia ego sum. XXIII. Iudaeis credentibus ait Si manseritis in sermone meo, veritas

liberabit vos: quibus respondentibus se esse liberos, dicit Qui facit peccatum servus est peccati, et inter alia multa diabo

lum homicidam et mendacii patrem adsignat. XXIIII. Qui sermonem, inquit, meum servaverit, mortem non videbit

in aeternum: et inter cetera plurima ante Abraham se esse

dicens, exivit de templo. XXV. Caecum a nativitate sanaturus lucem mundi se dicit; quem

cum inluminasset, multa Pharisaeis anxietate turbatis atque

quaerentibus, ipse ab inluminato cognitus adoratur. XXVI. Qui non intrat, inquit, in ovile per ostium fur est, seque dicit

ostium et pastorem ovium, pro quibus se suam animam posituruni et alias oves adducturum pronuntiat, ut fiat unum

ovile, unus pastor. XXVII. Potestatem habere se dicit ponendi ac resumendi animam suam:

facta quoque encenia Hierosolymis inter multa quae Pharisaeis sciscitantibus dixerat ait Ego et pater unum sumus, et multi

crediderunt in eum. XXVIII. Lazarum quadriduanum mortuum suscitaturus dormire dicit;

quem magna voce clamando resuscitans solvi iubet et abire,

plurimis credentibus ex Iudaeis. XXIX. Pontifices adversus eum consilium colligunt, in quo Caiphas

unum debere mori pro populo prophetizat: et ante sex dies paschae ungento pedes domini perfunduntur, de cuius pretio

ludae murmur arguitur. XXX. Turba cum ramis palmarum occurrens clamatosanna; ipse

vero super pullum asinae sedit, Pharisaeis dicentibus Totus

mundus post eum abiit. XXXI. Nuntiatis gentilibus eum videre volentibus horam suae clarifi

cationis esse dicit, et granum frumenti mortuum multum fructum pronuntiat allaturum: ministrantem quoque sibi honorifi

candum promittit a patre. XXXII. Animam suam turbatam esse dicenti et clarificari se a patre

poscenti vox de caelo ait Clarificavi: post haec multa prosequitur, inter quae se non ad iudicandum sed ad salvandum

mundum venisse se testatur. XXXIII. Surgens a cena pedes lavit discipulorum, exemplum dedisse

se dicens ut ipsi conservis faciant quod omnium dominum fe

cisse probarunt. XXXIIII. Non esse servum maiorem domino dicens, post testimonium

scripturae Iudam intincti panis porrectione significat, et disci

pulos multipliciter exhortalur. XXXV. Non turbetur cor vestrum, ait discipulis, ego sum via veritas

et vita: qui vidit me, vidit et patrem; ego in patre et pater in me: quodcumque petieritis in nomine meo, hoc faciam.