Page images
PDF
EPUB

autem videbo vos et gaudebit cor vestrum, et gaudium vestrum nemo tollit a vobis. 23 Et in illo die me non rogabitis quicquam: (150,4.) amen amen dico vobis, si quid petieritis patrem in nomine meo, dabit vobis. 24 Usque modo non petistis quicquam in nomine meo: petite, et accipietis, ut gaudium vestrum sit plenum. 25 (151.10.) Haec in proverbiis locutus sum vobis: venit hora cum iam non in proverbiis loquar vobis, sed palam de patre annuntiabo vobis. Illo die in nomine meo petetis, et non dico vobis quia ego rogabo patrem de vobis: ipse enim pater amat vos, quia vos me amatis et credidistis quia a deo exivi. 28 Exivi

26

32

27

a patre et veni in mundum: iterum relinquo mundum et vado ad patrem. 29 Dicunt ei discipuli eius Ecce nunc palam loqueris, et proverbium nullum dicis. 30 Nunc scimus quia scis omnia, et non opus est tibi ut quis te interroget: in hoc credimus quia a deo existi. 31 (152, 4.) Respondit eis Iesus Modo creditis? Ecce venit hora et iam venit, ut dispergamini unusquisque in propria et me solum relinquatis: et non sum solus, quia pater mecum est. 33 (153,10.) Haec locutus sum vobis ut in me pacem habeatis. In mundum pressuram habebitis: sed confidete, ego vici mundum.

XVII.

'Haec locutus est Iesus, et sublevatis oculis in caelum dixit Pater, venit hora: clarifica filium tuum, ut filius tuus clarificet te, 2 sicut dedisti ei potestatem omnis carnis, ut omne quod dedisti ei, det eis vitam aeternam. 3 Haec est autem vita aeterna, ut cognoscant te solum deum verum et quem misisti Iesum Christum. Ego te clarificavi super terut faciam: 5 et nunc clarifica

4

9

ram, opus consummavi quod dedisti mihi me tu, pater, apud temet ipsum claritate quam habui prius quam mundus esset apud te. 6 Manifestavi nomen tuum hominibus quos dedisti mihi de mundo. Tui erant, et mihi eos dedisti, et sermonem tuum servaverunt: 7nunc cognoverunt quia omnia quae dedisti mihi abs te sunt, 8 quia verba quae dedisti mihi dedi eis, et ipsi acceperunt, et cognoverunt vere quia a te exivi, et crediderunt quia tu me misisti. Ego pro eis rogo: non pro mundo rogo, sed pro his quos dedisti mihi, quia tui sunt, et mea omnia tua sunt, et tua mea sunt, et clarificatus sum in eis. 11 Et iam non sum in mundo, et hi in mundo sunt, et ego ad te venio. Pater sancte, serva eos in nomine tuo, quos dedisti mihi, ut sint unum sicut et nos. 12 Cum essem cum eis, ego servabam eos in nomine tuo: quos dedisti mihi custodivi, et nemo ex his peribit nisi filius

10

perditionis, ut scriptura impleatur. 13 Nunc autem ad te venio, et haec loquor in mundo ut habeant gaudium meum impletum in semet ipsis. 14 Ego dedi eis sermonem tuum, et mundus odio eos habuit, quia non sunt de mundo, sicut et ego non sum de mundo. Non rogo ut tollas eos de mundo, sed ut serves eos ex malo. 16 De mundo non sunt,

17

21

15

sicut et ego non sum de mundo. Sanctifica eos in veritate: sermo tuus veritas est. 18 Sicut me misisti in mundum, et ego misi eos in mundum: 19 et pro eis ego sanctifico me ipsum, ut sint et ipsi sanctificati in veritate. 20 Non pro his autem rogo tantum, sed et pro eis qui credituri sunt per verbum eorum in me, ut omnes unum sint, sicut tu pater in me et ego in te, ut et ipsi in nobis unum sint, ut mundus credat quia tu me misisti. 22 Et ego claritatem quam dedisti mihi dedi illis, ut sint unum sicut nos unum sumus, ego in eis et tu in me, ut sint consummati in unum, et cognoscat mundus quia tu me misisti, et dilexisti eos sicut et me dilexisti. Pater, quos dedisti mihi, volo ut ubi ego sum et illi sint mecum, ut videant claritatem meam quam de25 (154,3.) Pater disti mihi, quia dilexisti me ante constitutionem mundi.

26

24

23

iuste, et mundus te non cognovit, ego autem te cognovi, (155.10.) et hi cognoverunt quia tu me misisti: et notum feci eis nomen tuum et notum faciam, ut dilectio qua dilexisti me in ipsis sit et ego in ipsis.

XVIII.

1(156, 1.) Haec cum dixisset Iesus, egressus est cum discipulis suis trans torrentem Cedron, ubi erat hortus, in quem introivit ipse et discipuli eius. 2 (157,10.) Sciebat autem et Iudas, qui tradebat eum, locum, quia fre3 (158.1.) Iudas ergo quenter Iesus convenerat illuc cum discipulis suis.

6

Stabat

cum accepisset cohortem et a pontificibus et Pharisaeis ministros, venit illuc cum lanternis et facibus et armis. 4 (159, 10.) Iesus itaque sciens omnia quae ventura erant super eum, processit et dicit eis Quem quaeritis? 5 Responderunt ei Iesum Nazarenum. Dicit eis Iesus Ego sum. peis autem et Iudas qui tradebat eum cum ipsis. cum ipsis. Ut ergo dixit eis Ego sum, abierunt retrorsum et ceciderunt in terram. Iterum ergo eos interrogavit Quem quaeritis? Illi autem dixerunt Iesum Nazarenum. 8 Respondit lesus Dixi vobis quia ego sum: si ergo me quaeritis, sinite hos abire. Ut impleretur sermo quem dixit quia quos dedisti mihi, non perdidi ex ipsis quemquam. 10 (160,1.) Simon ergo Petrus habens gladium eduxit eum et percussit pontificis servum et dextram erat autem nomen servo Malchus.

9

[blocks in formation]

abscidit eius auriculam 11 (161.1.) Dixit ergo Iesus

Petro Mitte gladium in vaginam calicem quem dedit mihi pater, non bibam illam? 12 (162, 1.) Cohors ergo et tribunus et ministri Iudaeorum com

prehenderunt Iesum et ligaverunt eum, 13 (163, 10.) et adduxerunt eum ad

Annam primum: erat enim socer Caiaphae, qui erat pontifex anni illius: 14 erat autem Caiaphas qui consilium dederat Iudaeis quia expedit unum hominem mori pro populo. 15 (164,4.) Sequebatur autem Iesum Simon Petrus et alius discipulus: (165, 10.) discipulus autem ille erat notus pontifici et introivit cum Iesu in atrium pontificis, 16 (166.1.) Petrus autem stabat ad ostium foris. (167,10.) Exivit ergo discipulus ille qui erat notus pontifici et dixit ostiariae, et introduxit Petrum. 17 (168.1.) Dicit ergo Petro ancilla ostiaria Numquid et tu ex discipulis es hominis istius? Dicit ille Non sum. 18 (169, 10.) Stabant autem servi et ministri ad prunas, quia frigus erat, et calefiebant: erat autem cum eis et Petrus stans et calefaciens se. 19 Pontifex ergo interrogavit Iesum de discipulis et de doctrina eius. 20 (170. 1.) Respondit ei lesus Ego palam locutus sum mundo: ego semper docui in synagoga et in templo, quo omnes Iudaei conveniunt, et in occulto locutus sum nihil. 21 (171, 10.) Quid me interrogas? interroga eos qui audierunt quid locutus sum ipsis: ecce hi sciunt quae dixerim ego. 22 (172, 1.) Haec autem cum dixisset, unus adsistens ministrorum dedit alapam Iesu, dicens Sic respondis pontifici? 23 (173,10.) Respondit ei Iesus Si male locutus sum, testimonium perhibe de malo: si autem bene, quid me caedis? 24 (174.1.) Et misit eum Annas ligatum ad Caiaphan pontificem. 25 (175.1.) Erat autem Simon Petrus stans et calefaciens se. Dixerunt ergo ei Numquid et tu ex discipulis eius es? Negavit ille et dixit Non sum. 26 Dicit unus ex servis pontificis, cognatus eius cuius abscidit Petrus auriculam Nonne ego te vidi in horto cum illo? Iterum ergo negavit Petrus, et statim gallus cantavit. 28 (176,1.) Adducunt ergo Iesum a Caiapha in praetorium: erat autem mane: (177, 10.) et ipsi non introierunt in praetorium, ut non contaminarentur sed manducarent pascha. 29 Exivit ergo Pilatus ad eos foras et dixit Quam accusationem adfertis adversus hominem hunc? Responderunt et dixerunt ei Si non esset hic malefactor, non tibi tradidissemus eum. 31 Dixit ergo eis Pilatus Accipite eum vos et secundum legem vestram iudicate eum. Dixerunt ergo Iudaei Nobis non licet interficere quemquam. 32 Ut sermo lesu impleretur, quem dixit significans qua esset morte moriturus. 33 (178,1.) Introivit ergo iterum in praetorium Pilatus, et vocavit Iesum et dixit ei Tu es rex Iudaeorum? 34 (179, 10.) Et respondit Iesus A temet ipso hoc dicis, an alii tibi dixerunt de me? Respondit Pilatus Numquid ego Iudaeus sum? gens tua et pontifices tradiderunt te mihi: quid fecisti? 36 Respondit Iesus Regnum

30

35

meum non est de mundo hoc: si ex hoc mundo esset regnum meum, ministri mei decertarent ut non traderer ludaeis: nunc autem meum

regnum non est hinc. 37 (180.1.) Dixit itaque ei Pilatus Ergo rex es tu? Respondit Iesus Tu dicis, quia rex sum ego. (181, 10.) Ego in hoc natus sum et ad hoc veni in mundum ut testimonium perhibeam veritati: omnis qui est ex veritate audit meam vocem. 38 Dicit ei Pilatus Quid est veritas? Et cum hoc dixisset, iterum exivit ad Iudaeos (182, 9.) et dicit eis Ego nullam invenio in eo causam. 39 (183.4.) Est autem consuetudo vobis ut unum dimittam vobis in pascha: vultis ergo dimittam vobis regem Iudaeorum? 40 (184, 1.) Clamaverunt rursum omnes dicentes Non hunc sed Barabban. Erat autem Barabbas latro.

XIX.

[ocr errors]

1 (185) Tunc ergo adprehendit Pilatus Iesum et flagellavit, et milites plectentes coronam de spinis inposuerunt capiti eius et veste purpurea circumdederunt eum, 3 et veniebant ad eum et dicebant Have rex Iudaeorum, et dabant ei alapas. 4(186,9.) Exiit iterum Pilatus foras et dicit eis Ecce adduco vobis eum foras, ut cognoscatis quia in eo nullam causam invenio. 5 (187,4.) Exiit ergo lesus portans spineam coroEt dicit eis Ecce homo. 6 (188,1.) Cum nam et purpureum vestimentum. ergo vidissent eum pontifices et ministri, clamabant dicentes Crucifige, crucifige. (189, 10.) Dicit eis Pilatus Accipite eum vos et crucifigite: (190,9.) ego enim non invenio in eo causam. 7 (191, 10.) Responderunt ei ludaei Nos legem habemus, et secundum legem debet mori, quia filium dei se fecit. 8 (192.4.) Cum ergo audisset Pilatus hunc sermonem, magis timuit. 9 Et ingressus est praetorium iterum et dicit ad Iesum Unde es tu? Iesus autem responsum non dedit ei. 10 (193, 10.) Dicit ergo ei Pilatus Mihi non loqueris? nescis quia potestatem habeo crucifigere te, et potestatem habeo dimittere te? Respondit Iesus Non haberes potestatem adversum me ullam nisi tibi esset datum de super: propterea qui tradidit me tibi maius peccatum habet. 12 Exinde quaerebat Pilatus dimittere eum: Iudaei autem clamabant dicentes Si hunc dimittis, non es amicus Caesaris: omnis qui se regem facit contradicit Caesari. 13 Pilatus ergo cum audisset hos sermones, adduxit foras Iesum, et sedit pro tribunali in locum qui dicitur Lithostrotus, hebraice autem Gabbatha. 14 Erat autem parasceve paschae, hora quasi sexta. Et dicit ludaeis Ecce rex vester. 45 (194.1.) Illi autem clamabant Tolle tolle, crucifige eum. (195. 10.) Dixit eis Pilatus Regem vestrum crucifigam? Responderunt pontifices Non habemus

11

[blocks in formation]

26

regem nisi Caesarem. 16 (196,1.) Tunc ergo tradidit eis illum ut crucifigeretur. (197.1.) Susceperunt autem Iesum et duxerunt, et baiulans sibi crucem exivit in eum qui dicitur calvariae locum, hebraice Golgotha, 18 ubi eum crucifixerunt, (198.1.) et cum eo alios duos hinc et hinc, medium autem lesum. 19 (199.1.) Scripsit autem et titulum Pilatus et posuit super crucem: erat autem scriptum Iesus Nazarenus rex Iudaeorum. 20 (200, 10.) Hunc ergo titulum multi legerunt Iudaeorum, quia prope civitatem erat locus ubi crucifixus est lesus, et erat scriptum hebraice graece et latine. "Dicebant ergo pontifices Noli scribere Rex Iudaeorum, sed quia ipse dixit Rex sum Iudaeorum. 22 Respondit Pilatus Quod scripsi, scripsi. 23 (201,1.) Milites ergo cum crucifixissent eum, acceperunt vestimenta eius et fecerunt quattuor partes, unicuique militi partem, et tunicam. Erat autem tunica inconsutilis, de super contexta per totum: 24 dixerunt ergo ad invicem Non scindamus eam, sed sortiamur de illa cuius sit. Ut scriptura impleatur dicens Partiti sunt vestimenta mea sibi, et in vestem meam miserunt sortem. Et milites quidem haec fecerunt: 25 (202, 10.) stabant autem iuxta crucem lesu mater eius et soror matris eius Maria Cleopae et Maria Magdalene. Cum vidisset ergo Iesus matrem et discipulum stantem quem diligebat, dicit matri suae Mulier, ecce filius tuus. 27 Deinde dicit discipulo Ecce mater tua. Et ex illa hora accepit eam discipulus 28 (203.4.) Postea sciens Iesus quia iam omnia consummata sunt, ut consummaretur scriptura, dicit Sitio. 29 Vas ergo positum erat aceto plenum: illi autem spongiam plenam aceto hysopo circumponentes obtulerunt ori eius. 30 (204,1.) Cum ergo accepisset Iesus acetum, dixit Consummatum est, et inclinato capite tradidit spiritum. 31 (205.10.) Judaei ergo, quoniam parasceve erat, ut non remanerent in cruce corpora sabbato, erat enim magnus dies ille sabbati, rogaverunt Pilatum ut frangerentur eorum crura et tollerentur. 32 Venerunt ergo milites, et primi quidem fregerunt crura et alterius qui crucifixus est cum eo: ad Iesum autem cum venissent, ut viderunt eum iam mortuum, non fregerunt eius crura, 3 sed unus militum lancea latus eius aperuit, et continuo exivit sanguis et aqua. Et qui vidit testimonium perhibuit, et verum est eius testimonium, et ille scit quia vera dicit, ut et vos credatis. 36 Facta sunt enim haec ut scriptura impleatur Os non comminuetis ex eo. 37 Et iterum alia scriptura dicit Videbunt in quem transfixerunt. 38 (206, 1.) Post haec autem rogavit Pilatum Ioseph ab Arimathia, eo quod esset discipulus Iesu, occultus autem propter metum Iudacorum, ut tolleret corpus lesu: et permisit Pilatus. Venit ergo et tulit corpus lesu: 39 (207, 10.) venit autem et Nicodemus, qui venerat ad Iesum nocte primum, ferens mixturam

in sua.

35

33

« PreviousContinue »