14 12 11 non deus mundum? Si enim veritas dei in meo mendacio abundavit in gloriam ipsius, quid athuc et ego tamquam peccator iudicor? 8 et non, sicut blasphemamur et sicut aiunt nos quidam dicere, faciamus mala ut veniant bona? quorum damnatio iusta est. 9 (9) Quid igitur praecellimus eos? Nequaquam. Causati enim sumus ludaeos et Grecos omnes sub peccato esse, 10 sicut scriptum est quia non est iustus quisquam, est intellegens, non est requirens deum: omnes declinaverunt, simul inutiles facti sunt: non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. 13 Sepulchrum patens est guttur eorum, linguis suis dolose agebant, venenum aspidum sub labiis eorum: quorum os maledictione et amaritudine plenum est. 15 Veloces pedes eorum ad effundendum sanguinem, 16 contritio et infelicitas in viis eorum, 17 et viam pacis non cognoverunt. 18 Non est timor dei ante oculos eorum. 19 Scimus autem quoniam quaecumque lex loquitur, his qui in lege sunt loquitur, ut omne os obstruatur et subditus fiat omnis mundus deo. Quia ex operibus legis non iustificabitur omnis caro coram illo: per legem enim cognitio peccati. 24 Nunc autem sine lege iustitia dei manifestata est, iustificata a lege et prophetis, 22 iustitia autem dei per fidem Iesu Christi, super omnes qui credunt. Non enim est distinctio: 23 omnes enim peccaverunt et egent gloriam dei, iustificati gratis per gratiam ipsius, per redemptionem quae est in Christo Iesu, quem proposuit deus propitiationem per fidem in sanguine ipsius, ad ostensionem iustitiae suae, propter remissionem praecedentium delictorum 26 in sustentatione dei, ad ostensionem iustitiae eius in hoc tempore, ut sit ipse iustus et iustificans eum qui ex fide est lesu. 27 (10) Ubi est ergo gloriatio tua? exclusa est. Per quam legem? factorum? non, sed per legem fidei. Arbitramur enim iustificari hominem per fidem sine operibus legis. An Iudaeorum deus tantum? nonne et gentium? immo et gentium. 25 20 29 28 30 Quoniam quidem unus deus qui iustificavit circumcisionem ex fide et praeputium per fidem. Legem ergo destruimus per fidem? Absit, sed legem statuimus. 31 IV. 'Quid ergo dicemus invenisse Abraham patrem nostrum secundum carnem? Si enim Abraham ex operibus iustificatus est, habet gloriam, sed non apud deum. 3 Quid enim scriptura dicit? Credidit Abraham deo, et reputatum est illi ad iustitiam. Ei autem qui operatur merces non imputatur secundum gratiam sed secundum debitum: 5 ei autem qui non operatur, credenti autem in eum qui iustificat impium, reputatur fides eius ad iustitiam. 6 Sicut et David dicit beatitudinem hominis cui deus accepto fert iustitiam sine operibus, Beati quorum remissae sunt iniquitates et quorum tecta sunt peccata: 8 beatus vir cui non imputabit dominus peccatum. 9 Beatitudo haec in circumcisione, an etiam in praeputio? dicimus enim quia reputata est Abrahae fides ad iustitiam. 10 Quo.. modo ergo reputata est? in circumcisione, an in praeputio? Non in circumcisione sed in praeputio. "Et signum accepit circumcisionis, signaculum iustitiae fidei quae est in praeputio, ut sit pater omnium credentium per praeputium, ut reputetur et illis ad iustitiam, 12 et sit pater circumcisionis, non his tantum qui sunt ex circumcisione, sed et his qui sectantur vestigia quae est in praeputio fidei patris nostri Abrahae. 13 Non enim per legem promissio Abrahae aut semini eius, ut heres esset mundi, sed per iustitiam fidei. 14 Si enim qui ex lege heredes sunt, exinanita est fides, abolita est promissio: 15 lex enim iram operatur. Ubi enim non est lex, nec praevaricatio. 16 Ideo ex fide ut secundum gratiam, ut firma sit promissio omni semini, non ei qui ex lege est solum, sed et ei qui ex fide est Abrahae, qui est pater omnium nostrum, 17 sicut scriptum est quia patrem multarum gentium posui te, ante deum, cui credidit, qui vivificat mortuos et vocat quae non sunt tamquam ea quae sunt; 18 qui contra spem in spem credidit, ut fieret pater multarum gentium, secundum quod dictum est Sic erit semen tuum, infirmatus fide consideravit corpus suum emortuum, cum fere centum annorum esset, et emortuam vulvam Sarrae, 20 in repromissione etiam dei non haesitavit diffidentia, sed confortatus est fide, dans gloriam deo, " plenissime sciens quia quaecumque promisit potens est et facere. 22 Ideo et reputatum est illi ad iustitiam. 23 Non est autem scriptum tantum propter ipsum quia reputatum est illi, sed et propter nos, quibus *reputabitur credentibus in eum qui suscitavit Iesum dominum nostrum a mortuis, 25 qui traditus est propter delicta nostra et resurrexit propter 21 iustificationem nostram. 24 19 et non V. 1 (11) Justificati igitur ex fide pacem habeamus ad deum per dominum nostrum Jesum Christum, 2 per quem et accessum habemus fide in gratiam istam, in qua stamus, et gloriamur in spe gloriae filiorum dei. Non solum autem, sed et gloriamur in tribulationibus, scientes quod tribulatio patientiam operatur, patientia autem probationem, probatio vero spem; spes autem non confundit, quia caritas dei diffusa est in cordibus nostris IV, 6 V, 5. per spiritum sanctum qui datus est nobis. 6 (12) Ut quid enim Christus, cum adhuc infirmi essemus, secundum tempus pro impiis mortuus est? Vix enim pro iusto quis moritur: nam pro bono forsitan quis audeat mori. 8 Commendat autem suam caritatem deus in nos, quoniam cum adhuc peccatores essemus, Christus pro nobis mortuus est. 9 Multo magis igitur iustificati nunc in sanguine ipsius salvi erimus ab ira per ipsum. 10 Si enim cum inimici essemus reconciliati sumus deo per mortem filii eius, multo magis reconciliati salvi erimus in vita ipsius. "Non solum autem, sed et gloriamur in deo per dominum nostrum Iesum Christum, per quem nunc reconciliationem accepimus. 12 Propterea sicut per unum hominem in hunc mundum peccatum intravit, et per peccatum mors, et ita in omnes homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt. 13 Usque ad legem enim peccatum erat in mundo: peccatum autem non inputatur cum lex non est. 14 (13) Sed regnavit mors ab Adam usque ad Mosen etiam in eos qui non peccaverunt in similitudinem praevaricationis Adae, qui est forma futuri. 15 (14) Sed non sicut delictum, ita et donum: si enim unius delicto multi mortui sunt, multo magis gratia dei et donum in gratiam unius hominis Iesu Christi in plures abundavit. 16 Et non sicut per unum peccantem, ita et donum: nam iudicium ex uno in condemnationem, gratia autem ex multis delictis in iustificationem. 17 Si enim in unius delicto mors regnavit per unum, multo magis abundantiam gratiae et donationis et iustitiae accipientes in vitam regnabunt per unum Iesum Christum. Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem, sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitae: 19 sicut enim per inoboedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi, ita et per unius oboeditionem iusti constituentur multi. Lex autem subintravit ut abundaret delictum: ubi autem abundavit delictum, superabundavit gratia; ut sicut regnavit peccatum in morte, ita et gratia regnet per iustitiam in vitam aeternam per Iesum Christum dominum nostrum. 1 20 18 VI. 21 Quid ergo dicemus? permanebimus in peccato ut gratia abundet? 2 Absit: qui enim mortui sumus peccato, quomodo adhuc vivemus in illo? 3 (15) An ignoratis qui aquicumque baptizati sumus in Christo Iesu, in morte ipsius baptizati sumus? Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem, ut quomodo surrexit Christus a mortuis per gloriam patris, ita et nos in novitate vitae ambulemus. 5 Si enim conplantati facti sumus 40 similitudini mortis eius, simul et resurrectionis erimus, 6 hoc scientes quia vetus homo noster simul crucifixus est, ut destruatur corpus peccati, ut ultra non serviamus peccato: qui enim mortuus est, iustificatus est a peccato. 8 Si autem mortui sumus cum Christo, credimus quia simul etiam vivemus cum Christo, scientes quod Christus surgens a mortuis iam non moritur, et mors illi ultra non dominabitur. Quod enim mortuus est, peccato mortuus est semel: quod autem vivit, vivit deo. 11 Ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato, viventes autem deo in Christo Iesu. 12 (16) Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore, ut oboediatis concupiscentiis eius, 13 sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato, sed exhibete vos deo tamquam ex mortuis viventes, et membra vestra arma iustitiae deo. 14 Peccatum enim vobis non dominabitur: non enim sub lege estis sed sub gratia. 15 Quid ergo? peccavimus, quoniam non sumus sub lege sed sub gratia? Absit. 16 Nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad oboediendum, servi estis eius cui oboedistis, sive peccati sive oboeditionis ad iustitiam? 17 Gratias autem deo, quod fuistis servi peccati, oboedistis autem ex corde in eam formam doctrinae in qua traditi estis. 18 Liberati autem a peccato, servi facti estis iustitiae. 19 Humanum dico propter infirmitatem carnis vestrae. Sicut enim exhibuistis membra vestra servire inmunditiae et iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire iustitiae in sanctificationem. 20 Cum enim servi essetis peccati, liberi fuistis iustitiae. Quem ergo fructum habuistis tunc? in quibus nunc erubescitis: nam finis illorum mors est. 22 Nunc vero liberati a peccato, servi autem facti deo, habetis fructum vestrum in sanctificationem, finem vero vitam aeternam. Stipendia enim peccati mors: gratia autem dei vita aeterna in Christo Iesu domino nostro. 21 VII. 23 1 (17) An ignoratis, fratres, scientibus enim legem loquor, quia lex in homine dominatur quanto tempore vivit? 2 Nam quae sub viro est mulier, vivente viro alligata est legi; si autem mortuus fuerit vir eius, soluta est a lege viri. 3 Igitur vivente viro vocabitur adultera si fuerit cum alio viro; si autem mortuus fuerit vir eius, liberata est a lege viri, ut non sit adultera si fuerit cum alio viro. Itaque, fratres mei, et vos mortificati estis legi per corpus Christi, ut sitis alterius qui ex mortuis resurrexit, ut fructificaremus deo. 5 Cum enim essemus in carne, passiones peccatorum quae per legem erant operabantur in membris nostris, 7 6 ut fructificarent morti: nunc autem soluti sumus a lege morientes in quo detinebamur, ita ut serviamus in novitate spiritus et non in vetustate litterae. Quid ergo dicimus? lex peccatum est? Absit: sed peccatum non cognovi nisi per legem; nam concupiscentiam nesciebam nisi lex diceret Non concupisces. 8 Occasione autem accepta peccatum per mandatum operatum est in me omnem concupiscentiam: sine lege enim peccatum mortuum erat. 9 Ego autem vivebam sine lege aliquando: sed cum venisset mandatum, peccatum revixit,、 10 ego autem mortuus sum, et inventum est mihi mandatum quod erat ad vitam, hoc esse ad mortem. "Nam peccatum 'occasione accepta per mandatum seduxit me et per illud occidit. Itaque lex quidem sancta, et mandatum sanctum et iustum et bonum. 13 Quod ergo bonum est, mihi factum est mors? Absit, sed peccatum, ut appareat peccatum, per bonum mihi operatum est mortem, ut fiat supra modum peccans peccatum per mandatum. 14 (18) Scimus enim quod lex spiritalis est: ego autem carnalis sum, venundatus sub peccato. 15 Quod enim operor, non intellego: non enim quod volo hoc ago, sed quod odi illud facio. 16 Si autem quod nolo illud facio, consentio legi quoniam bona: nunc autem iam non ego operor illud sed quod habitat in me peccatum. 18 Scio enim quia non 12 17 inhabitat in me, hoc est in carne mea, bonum. Nam velle adiacet mihi, perficere autem bonum non invenio: 19 non enim quod volo bonum, hoc facio, sed quod nolo malum, hoc ago. 20 Si autem quod nolo, illud facio, non ego operor illud sed quod inhabitat in me peccatum. 21 Invenio igitur legem volenti mihi facere bonum quoniam mihi malum adiacet: 22 condelector enim legi dei secundum interiorem hominem, 23 video autem aliam legem in membris meis repugnantem legi mentis captivantem me in lege peccati quae est in membris meis. ego homo: quis me liberavit de corpore mortis huius? per Iesum Christum dominum nostrum. Igitur ego ipse mente servio legi dei, carne autem legi peccati. VIII. meae et 24 Infelix 25 Gratia dei 'Nihil ergo nunc damnationis est his qui sunt in Christo Iesu, qui non secundum carnem ambulant. Lex enim spiritus vitae in Christo Iesu liberavit me a lege peccati et mortis. 3 Nam quod inpossibile erat legis, in quo infirmabatur per carnem, deus filium suum mittens in similitudinem carnis peccati et propter peccatum damnavit peccatum in carne, ut iustificatio legis impleretur in nobis, qui non secundum carnem VII, 6 4 |