Page images
PDF
EPUB

ergo lumen quod in te est tenebrae sunt, tenebrae quantae erunt. 24 (48, 5.) Nemo potest duobus dominis servire: aut enim unum odio habebit et alterum diliget, aut unum sustinebit et alterum contemnet. Non potestis deo servire et mamonae. 25 (49,5.) Ideo dico vobis, ne solliciti sitis animae vestrae quid manducetis, neque corpori vestro quid induamini: Nonne anima plus est quam esca, et corpus plus est quam vestimentum ? 26 Respicite volatilia caeli, quoniam non serunt neque metunt neque congregant in horrea, et pater vester caelestis pascit illa: nonne vos magis plures estis illis? Quis autem vestrum cogitans pot28 Et de vestimento quid

27

est adicere ad staturam suam cubitum unum?

solliciti estis? Considerate lilia agri quomodo crescunt; non laborant neque nent: 29 dico autem vobis quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis. 30 Si autem faenum agri, quod hodie est et cras in clibanum mittitur, deus sic vestit, quanto magis vos, minimae fidei? 31 Nolite ergo solliciti esse dicentes Quid manducabimus aut quid bibemus aut quo operiemur? 32 Haec enim omnia gentes inquirunt: scit enim pater vester quia his omnibus indigetis. Quaerite autem primum regnum et iustitiam eius: et omnia haec adicientur vobis. 34 Nolite ergo esse solliciti in crastinum: crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipse. Sufficit diei malitia sua.

VII.

33

in quo enim iudicio iudi

↑ (50,2.) Nolite iudicare, ut non iudicemini: caveritis iudicabimini, et in qua mensura mensi fueritis metietur vobis. 3 (51,5.) Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, et trabem in oculo. tuo non vides? Aut quomodo dicis fratri tuo Sine eiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabes est in oculo tuo? 5 Hypocrita, eice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis eicere festucam de oculo fratris tui. 6 (52,10.) Nolite dare sanctum canibus, neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis et conversi disrumpant vos. 7 (53, 5.) Petite, et dabitur vobis: quaerite, et invenietis: pulsate, et aperietur vobis. Omnis enim qui petit accipit, et qui quaerit invenit, et pulsanti aperietur. 9 Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei? 10 Aut si piscem petet, numquid serpentem porriget ei? " Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona dare filiis vestris, quanto magis pater vester qui in caelis est dabit bona petentibus se. 12 (5,5.) Omnia ergo quaecumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite eis: haec est enim lex et

[blocks in formation]

prophetae. 13 (55,5.) Intrate per angustam portam: quia lata porta et spatiosa via quae ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam. 14 Quam angusta porta et arta via quae ducit ad vitam, et pauci sunt qui inveniunt eam. 15 (56,10.) Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces: 16 a fructibus eorum cognoscetis eos. (57,5.) Numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribolis ficus? 17 (58,5.) Sic omnis arbor bona fructus bonos facit, mala autem arbor fructus malos facit. 18 Non potest arbor bona fructus malos facere, neque arbor mala fructus bonos facere. 19 Omnis arbor quae non facit fructum bonum exciditur et in ignem mittitur. 20 Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos. 21 (59,3.) Non omnis qui dicit mihi Domine domine, intrabit in regnum caelorum; sed qui facit voluntatem patris mei qui in caelis est, ipse intrabit in regnum caelorum. 22 (60,5.) Multi dicent mihi in illa die Domine domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo daemonia 'eiecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus? 23 Et tunc confitebor illis quia numquam novi vos: discedite a me, qui operamini iniquitatem. 24 (60,5.) Omnis ergo qui audit

25

verba mea haec et facit ea assimilabitur viro sapienti, qui aedificavit domum suam supra petram: 5 et descendit pluvia et venerunt flumina et flaverunt venti et inruerunt in domum illam, et non cecidit; fundata enim erat supra petram. 26 Et omnis qui audit verba mea haec et non facit ea similis erit viro stulto, qui aedificavit domum suam supra harenam: et descendit pluvia et venerunt flumina et flaverunt venti et inruerunt in domum illam, et cecidit; et fuit ruina eius magna. 28 (62, 2.) Et factum est cum consummasset Iesus verba haec, ammirabantur turbae super doctrinam eius: erat enim docens eos sicut potestatem habens,

27

29

non sicut scribae eorum et Pharisaei.

VIII.

Et ait illi Iesus Vide et offer munus quod

1 (63, 2.) Cum autem descendisset de monte, secutae sunt eum turbae multae. 2 Et ecce leprosus veniens adorabat eum dicens Domine, si vis, potes me mundare. Et extendens manum tetigit eum lesus dicens Volo, mundare. Et confestim mundata est lepra eius. nemini dixeris, sed vade ostende te sacerdoti, praecepit Moses, in testimonium illis. 5 (64, 3.) Cum autem introisset Capharnaum, accessit ad eum centurio rogans eum 6 et dicens Domine, puer meus iacet in domo paralyticus et male torquetur. Ait illi Iesus Ego veniam et curabo eum. Et respondens centurio ait Domine, non

8

17

15

16

sum dignus ut intres sub tectum meum: sed tantum dic verbo, et sanabitur puer meus. 9 Nam et ego homo sum sub potestate, habens sub me milites, et dico huic Vade, et vadit, et alio Veni, et venit, et servo meo Fac hoc, et facit. 10 Audiens autem lesus miratus est et sequentibus se dixit Amen dico vobis, non inveni tantam fidem in Israhel. 11 (65, 5.) Dico autem vobis quod multi ab oriente et occidente venient et recumbent cum Abraham et Isaac et Iacob in regno caelorum; 12 filii autem regni eicientur in tenebras exteriores: ibi erit fletus et stridor dentium. 13 (66,5.) Et dixit Iesus centurioni Vade, et sicut credidisti fiat tibi. Et sanatus est puer in hora illa. 14 (67,2.) Et cum venisset Iesus in domum Petri, vidit socrum eius iacentem et febricitantem: et tetigit manum eius, et dimisit eam febris, et surrexit et ministrabat eis. Vespere autem facto optulernnt ei multos daemonia habentes: et eiciebat spiritus verbo, et omnes male habentes curavit ; ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicentem Ipse infirmitates nostras accepit et egrotationes portavit. 18 Videns autem Iesus turbas multas circum se, iussit ire trans fretum. 19 (68,5.) Et accedens unus scriba ait illi Magister, sequar te quocumque ieris. 20 Et dicit ei Iesus Vulpes foveas habent et volucres caeli nidos: filius autem hominis non habet ubi caput reclinet. 21 Alius autem de discipulis eius ait illi Domine, permitte me primum ire et sepelire patrem meum. 22 Iesus autem ait illi Sequere me, et dimitte mortuos sepelire mortuos suos. 23 (69, 2.) Et ascendente eo in naviculam secuti sunt eum discipuli eius. factus est in mari, ita ut navicula operiretur fluctibus; ipse vero dormiebat. 25 Et accesserunt et suscitaverunt eum dicentes Domine salva nos, perimus. 26 Et dicit eis Quid timidi estis, modicae fidei? Tunc surgens increpavit vento et mari, et facta est tranquillitas magna. 27 Porro homines mirati sunt dicentes Qualis est hic, quia et venti et mare oboediunt ei? Et cum venisset trans fretum in regionem Gerasenorum, occurrerunt ei duo habentes daemonia de monumentis exeuntes, saevi nimis, ita ut nemo posset transire per viam illam. 29 Et ecce clamaverunt dicentes Quid nobis et tibi, filii dei? Venisti huc ante tempus torquere nos? 30 Erat autem non longe ab illis grex porcorum multorum pascens. 31 Daemones autem rogabant eum dicentes Si eicis nos, mitte nos in gregem porcorum. 32 Et ait illis Ite. At illi exeuntes abierunt in porcos, et ecce impetu abiit totus grex per praeceps in mare, et mortui sunt in aquis. 33 Pastores autem fugerunt, et venientes in civitatem nuntiaverunt omnia et de his qui daemonia habuerant. Et ecce tota civitas exiit obviam Iesu, et viso eo rogabant ut transiret a finibus eorum.

28

[blocks in formation]

24

Et ecce motus magnus

34

IX.

(70,1.) Et ascendens in naviculam transfretavit, et venit in civitatem suam. 2 Et ecce offerebant ei paralyticum jacentem in lecto: et videns Iesus fidem illorum dixit paralytico Confide filii, remittuntur tibi peccata tua. 3 Et ecce quidam de scribis dixerunt intra se Hic blasphemat. Et cum vidisset Iesus cogitationes eorum, dixit Ut quid cogitatis mala in cordibus vestris? 5 Quid est facilius, dicere Dimittuntur tibi peccata, aut dicere Surge et ambula? Ut sciatis autem quoniam filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata, tunc ait paralytico Surge, tolle lectum tuum et vade in domum tuam. 7 Et surrexit et abiit in domum suam. 8 Videntes autem turbae timuerunt et glorificaverunt deum qui dedit potestatem talem hominibus. 9 (71,2) Et cum transiret inde lesus, vidit hominem sedentem in teloneo, Mattheum nomine, et ait illi

[ocr errors]

Sequere me. Et surgens secutus est eum. 10 (72,2.) Et factum est discumbente eo in domo, ecce multi publicani et peccatores venientes discumbebant cum Iesu et discipulis eius. "Et videntes Pharisaei dicebant discipulis eius Quare cum publicanis et peccatoribns manducat magister vester? 12 (73. 2.) At Iesus audiens ait Non est opus valentibus medico sed male habentibus. 13 Euntes autem discite quid est Misericordiam volo et non sacrificium. Non enim veni vocare iustos sed peccatores. 14 Tunc accesserunt ad eum discipuli Iohannis dicentes Quare nos et Pharisaei ieiunamus frequenter, discipuli autem tui non ieiunant? 15 Et ait illis lesus Numquid possunt filii sponsi lugere quamdiu cum illis est sponsus? Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus, et tunc ieiunabunt. 16 Nemo autem inmittit commissuram panni rudis in vestimentum vetus: tollit enim plenitudinem eius a vestimento, et peior scissura fit. 17 Neque mittunt vinum novum in utres veteres: alioquin rumpuntur utres, et vinum effunditur et utres pereunt; sed vinum novum in utres novos mittunt, et ambo conservantur. 18 (742) Haec illo loquente ad eos, ecce princeps unus accessit et adorabat eum dicens Filia mea modo defuncta est: sed veni inpone manum super eam, et vivet. 19 Et surgens Iesus sequebatur eum et discipuli eius. 20 Et ecce mulier quae sanguinis fluxum patiebatur duodecim annis accessit retro et tetigit fimbriam vestimenti eius: 21 dicebat enim intra se Si tetigero tantum vestimentum eius, salva ero. 22 At Iesus conversus et videns eam dixit Confide filia, fides tua te salvam fecit. Et salva facta est mulier ex illa hora. Et cum venisset Iesus in domum principis et vidisset tibicines et turbam tumultuantem, dicebat 24 Recedite: non est enim mortua puella sed dormit.

23

31

26

Et deridebant eum. 25 Et cum eiecta esset turba, intravit et tenuit manum eius, et surrexit puella. Et exiit fama haec in universam terram illam. 27 (75, 10.) Et transeunte inde Iesu secuti sunt eum duo caeci clamantes et dicentes Miserere nostri, filii David. 28 Cum autem venisset domum, accesserunt ad eum caeci: et dicit eis Iesus Creditis quia possum hoc facere vobis? Dicunt ei Utique, domine. 29 Tunc tetigit oculos eorum dicens Secundum fidem vestram fiat vobis. 30 Et aperti sunt oculi illorum: et comminatus est illis Iesus dicens Videte ne quis sciat. 32 Illi autem exeuntes diffamaverunt eum in tota terra illa. Egressis autem illis ecce optulerunt ei hominem mutum, daemonium habentem. 33 Et eiecto daemone locutus est mutus, et miratae sunt turbae dicentes Numquam apparuit sic in Israhel. 34 Pharisaei autem dicebant In principe daemoniorum eicit daemones. 35 (76, 2.) Et circumibat Iesus civitates omnes et castella, docens in synagogis eorum et praedicans evangelium 36 (77, 6.) Videns regni et curans omnem languorem et omnem infirmitatem. autem turbas misertus est eis, quia erant vexati et iacentes sicut oves non habentes pastorem. 37 (78,5.) Tunc dicit discipulis suis Messis quidem multa, operarii autem pauci: rogate ergo dominum messis ut eiciat

operarios in messem suam.

38

X.

4

3

5 (81, 10.) Hos duode

1 (79,2.) Et convocatis duodecim discipulis suis, dedit illis potestatem spirituum inmundorum, ut eicerent eos et curarent omnem languorem et omnem infirmitatem. 2 (80, 2.) Duodecim autem apostolorum nomina sunt haec. Primus Simon qui dicitur Petrus et Andreas frater eius, Iacobus Zebedaei et Iohannes frater eius, Philippus et Bartholomaeus, Thomas et Mattheus publicanus, et Iacobus Alphei et Thaddaeus, Simon Cananaeus et Iudas Scariotes, qui et tradidit eum. cim misit Iesus praecipiens eis et dicens In viam gentium ne abieritis, et in civitates Samaritanorum ne intraveritis, sed potius ite ad oves quae perierunt domus Israhel. 7 (82,2.) Euntes autem praedicate dicentes quia adpropinquavit regnum caelorum. 8 Infirmos curate, mortuos suscitate, leprosos mundate, daemones eicite: gratis accepistis, gratis date. 9 Nolite possidere aurum neque argentum neque pecuniam in zonis vestris, non peram in via neque duas tunicas neque calciamenta neque virgam: dignus enim est operarius cibo suo. 11 (83,2.) In quamcumque civitatem aut castellum intraveritis, interrogate quis in eam dignus sit: et ibi manete donec exeatis. 12 (84,5.) Intrantes autem in domum salutate

10

[blocks in formation]
« PreviousContinue »