21

45

eam: 13 et si quidem fuerit domus digna, veniat pax vestra super eam; si autem non fuerit digna, pax vestra ad vos révertatur. 14 (85, 2.) Et quicumque non receperit vos neque audierit sermones vestros, exeuntes foras de domo vel de civitate excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium eorum. Amen dico vobis, tolerabilius erit terrae Sodo16 (86,5.) Ecce morum et Gomorraeorum in die iudicii quam illi civitati. ego mitto vos sicut oves in medio luporum: estote ergo prudentes sicut serpentes, et simplices sicut columbae. 17 (87,1.) Cavete autem ab hominibus: tradent enim vos in conciliis, et in synagogis suis flagellabunt vos, 18 et ad praesides et ad reges ducimini propter me, in testimonium illis et gentibus. 19 (88, 2.) Cum autem tradent vos, nolite cogitare quomodo aut quid loquamini: dabitur enim vobis in illa hora quid loquamini. 20 Non enim vos estis qui loquimini, sed spiritus patris vestri qui loquitur in vobis. Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium, et insurgent filii in parentes et morte eos afficient. 22 Et eritis odio omnibus propter nomen meum: qui autem perseveraverit in finem, hic salvus erit. 23 (89,10.) Cum autem persequentur vos in civitate ista, fugite in aliam. Amen enim dico vobis, non consummabitis civitates Israhel donec veniat filius hominis. 24 (90,3) Non est discipulus super magistrum, nec servus super dominum suum : 25 sufficit discipulo ut sit sicut magister eius, et servus sicut dominus eius. (91,10.) Si patrem familias Beelzebub vocaverunt, quanto magis domesticos eius? 26 Ne ergo timueritis eos. (92, 2.) Nihil enim opertum quod non revelabitur, et occultum quod non sciatur. 27 (93,5.) Quod dico vobis in tenebris, dicite in lumine; et quod in aure auditis, praedicate super tecta. 28 Et nolite timere eos qui occidunt corpus, animam autem non possunt occidere: sed potius eum timete qui potest et animam et corpus perdere in gehennam. Nonne duo passeres asse veniunt? Et unus ex illis non cadet super terram sine patre vestro. 30 Vestri autem et capilli capitis omnes numerati sunt. 31 Nolite ergo timere: multis passeribus meliores estis vos. 32 Omnis ergo qui confitebitur me coram hominibus, confitebor et ego eum coram patre meo qui est in caelis. 33 (94, 2.) Qui autem negaverit me coram hominibus, negabo et ego eum coram patre meo qui est in caelis. 34 (95, 5.) Nolite arbitrari quia venerim mittere pacem in terram: non veni pacem mittere sed gladium. 35 Veni enim separare hominem adversus patrem suum, et filiam adversus matrem suam, et nurum adversus socrum suam, 36 et inimici hominis domestici eius. 37 (96, 5.) Qui amat patrem et matrem plus quam me non est me dignus, et qui amat filium aut filiam super me non est me dignus, 38 et qui non accipit crucem suam et sequitur

(99,10.) Qui

me non est me dignus. 39 (97, 3.) Qui invenit animam suam perdet illam, et qui perdiderit animam suam propter me inveniet eam. 40 (98, 1.) Qui'recipit vos me recipit, et qui me recipit recipit eum qui me misit. recipit prophetam in nomine prophetae mercedem prophetae accipiet, et qui recipit iustum in nomine iusti mercedem iusti accipiet. 2 (100, 5.) Et quicumque potum dederit uni ex minimis istis calicem aquae frigidae tantum in nomine discipuli, amen dico vobis, non perdet mercedem suam.

XI.

1 (101,10.) Et factum est cum consummasset Iesus praecipiens duodecim discipulis suis, transiit inde ut doceret et praedicaret in civitatibus eorum. 2 (102,5.) Iohannes autem cum audisset in vinculis opera Christi, mittens duos de discipulis suisait illi Tu es qui venturus es, an alium expectamus? Et respondens ait illis Euntes renuntiate Iohanni quae audistis et vidistis: 5 caeci vident, claudi ambulant, leprosi mundantur, surdi audiunt, mortui resurgunt, pauperes evangelizantur, et beatus est qui non fuerit scandalizatus in me. Illis autem abeuntibus coepit Jesus dicere ad turbas de Iohanne Quid existis in desertum videre? harundinem vento agitatam? 8 Sed quid existis videre? hominem mollibus vestitum? Ecce qui mollibus vestiuntur in domibus regum sunt. Sed quid existis videre? prophetam? Etiam dico vobis, et plus quam prophetam. 10 (103, 2.) Hic enim est de quo scriptum est Ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam ante te. 11 (10, 5.) Amen dico vobis, non surrexit inter natos mulierum maior Iohanne baptista; qui autem minor est in regno caelorum maior est illo. 12 (105,5.) A diebus autem Iohannis baptistae usque nunc regnum caelorum vim patitur, et violenti rapiunt illud. 13 (106, 10.) Omnes enim prophetae et lex usque ad Iohannen prophetaverunt: si vultis recipere, ipse est Helias qui venturus est. 45 Qui habet aures audiendi audiat. 16 (107,5.) Cui autem similem aestimabo generationem istam? Similis est pueris sedentibus in foro, qui clamantes coaequalibus 17 dicunt Cecinimus vobis et non saltastis, lamentavimus et non planxistis. 18 Venit enim Iohannes neque manducans neque bibens, et dicunt Daemonium habet. 19 Venit filius hominis manducans et bibens, et dicunt Ecce homo vorax et potator vini, publicanorum et peccatorum amicus. Et iustificata est sapientia a filiis suis. 20 (108,5.) Tunc coepit exprobrare civitatibus in quibus factae sunt plurimae virtutes eius, quia non egissent paenitentiam. 21 Vac tibi Chorazain, vae tibi Bethsaida, quia si in Tyro et Sidone factae essent virtutes quae factae sunt in XI, 21.

14

X, 39

vobis, olim in cilicio et cinere paenitentiam egissent. 22 Verum tamen dico vobis, Tyro et Sidoni remissius erit in die iudicii quam vobis. 23 Et tu Capharnaum, numquid usque in caelum exaltaberis? Usque in infernum descendes, (109, 10.) quia si in Sodomis factae fuissent virtutes quae factae sunt in te, forte mansissent usque in hunc diem. 24 Verum tamen dico vobis quia terrae Sodomorum remissius erit in die iudicii quam tibi. 25 (110.5.) In illo tempore respondens Iesus dixit Confiteor tibi pater, domine caeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus et prudentibus, et revelasti ea parvulis. 26 Ita pater, quoniam sic fuit placitum ante te. 27 (111, 3.) Omnia mihi tradita sunt a patre meo, (112.3.) et nemo novit filium nisi pater, neque patrem quis novit nisi filius et cui voluerit filius revelare. 28 (113, 10.) Venite ad me omnes qui laboratis et onerati estis, et ego reficiam vos. 29 Tollite iugum meum super vos, et discite a me quia mitis sum et humilis corde, et invenietis requiem animabus vestris. 30 lugum enim meum suave est, et onus meum leve est.

XII.

7

1 (114, 2) In illo tempore abiit Iesus sabbato per sata: discipuli autem eius esurientes coeperunt vellere spicas et manducare. 2 Pharisaei autem videntes dixerunt ei Ecce discipuli tui faciunt quod non licet eis facere sabbatis. 3 At ille dixit eis Non legistis quid fecerit David, quando esuriit, et qui cum eo erant? quomodo intravit in domum dei et panes propositionis comedit, quos non licebat ei edere neque his qui cum eo erant, nisi solis sacerdotibus? 5 (115, 10.) Aut non legistis in lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant et sine crimine sunt? 6 Dico autem vobis quia templo maior est hic. Si autem sciretis quid est Misericordiam volo et non sacrificium, numquam condemnassetis innocentes. 8 Dominus est enim filius hominis etiam sabbati. 9 (116, 2.) Et cum inde transisset, venit in synagogam eorum. Et ecce homo manum habens aridam: et interrogabant eum dicentes Si licet sabbatis curare? ut accusarent eum. Ipse autem dixit illis Quis erit ex vobis homo qui habeat ovem unam, et si ceciderit haec sabbatis in foveam, nonne tenebit et levabit eam? Quanto magis melior est homo ove: itaque licet sabbatis bene facere. 13 Tunc ait homini Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est sanitati sicut altera. 14 (117.4) Exeuntes autem Pharisaei consilium faciebant adversus eum, quomodo eum perderent. 15 (118, 10.) Jesus autem sciens secessit inde, et secuti sunt eum multi, et curavit eos omnes, et praecepit eis ne manifestum eum fa

11

16

12

10

17

21

cerent; ut adimpleretur quod dictum est per Esaiam prophetam dicentem 18 Ecce puer meus quem elegi, dilectus meus in quo bene placuit animae meae: ponam spiritum meum super eum, et iudicium gentibus nuntiabit. 19 Non contendet neque clamabit, neque audiet aliquis in plateis vocem eius; 20 harundinem quassatam non confringet et linum fumigans non extinguet, donec eiciat ad victoriam iudicium: et in nomine eius gentes sperabunt. 22 (119, 5.) Tunc oblatus est ei daemonium habens caecus et mutus, et curavit eum ita ut loqueretur et videret. 23 (120.7.) Et stupebant omnes turbae et dicebant Numquid hic est filius David? 24 (121.2.) Pharisaei autem audientes dixerunt Hic non eicit daemones nisi in Beelzebub principem daemonum. 25 (122, 2) Iesus autem sciens cogitationes eorum dixit eis Omne regnum divisum contra se desolabitur, et omnis civitas vel domus divisa contra se non stabit. 26 Et si satanas satanan eicit, adversus se divisus est: quomodo ergo stabit regnum eius? 27 Et si ego in Beelzebub eicio daemones: filii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iudices erunt vestri. 28 Si autem ego in spiritu dei eicio daemones, igitur pervenit in vos regnum dei. 29 Aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis et vasa eius diripere, nisi prius alligaverit fortem? et tunc domum illius diripiat. 30 Qui non est mecum contra me est, et qui non congregat mecum spargit. 31 (123, 2.) Ideo dico vobis Omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus, spiritus autem blasphemiae non remittetur. 32 Et quicumque dixerit verbum contra filium hominis, remittetur ei; qui autem dixerit contra spiritum sanctum, non remittetur ei neque in hoc saeculo neque in futuro. 33 (124.10.) Aut facite arborem bonam et fructum eius bonum, aut facite arborem malam et fructum eius malum: siquidem ex fructu arbor agnoscitur. Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui cum sitis mali? Ex abun dantia enim cordis os loquitur. 35(125.5.) Bonus homo de bono thesauro profert bona, et malus homo de malo thesauro profert mala. 36 (126, 10.) Dico autem vobis quoniam omne verbum otiosum quod locuti fuerint homines, reddent rationem de eo in die iudicii. 37 Ex verbis enim tuis iustificaberis, et ex verbis tuis condemnaberis. 38 (127.5.) Tunc responderunt ei quidam de scribis et Pharisaeis dicentes Magister, volumus a te signum videre. 39 (128,5.) Qui respondens ait illis Generatio mala et adultera signum quaerit, et signum non dabitur ei nisi signum Ionae prophetae. 40 Sicut enim fuit Ionas in ventre coeti tribus diebus et tribus noctibus, sic erit filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus. Viri Ninevitae surgent in iudicio cum generatione ista et condemnabunt eam, quia paenitentiam egerunt in praedicatione Ionae, et ecce plus

34

44

42

45

quam Iona hic. Regina austri surget in iudicio cum generatione ista et condemnabit eam, quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis, et ecce plus quam Salomon hic. 43 (129.5.) Cum autem inmundus spiritus exierit ab homine, ambulat per loca arida quaerens requiem, et non invenit: tunc dicit Revertar in domum meam unde exivi: et veniens invenit vacantem, scopis mundatam et ornatam: tunc vadit et assumit septem alios spiritus secum nequiores se, et intrantes habitant ibi: et fiunt novissima hominis illius peiora prioribus. Sic erit et generationi huic pessimae. 46 (130, 2.) Adhuc eo loquente ad turbas, ecce mater eius et fratres stabant foris quaerentes loqui ei. 47 Dixit autem ei quidam Ecce mater tua et fratres tui foris stant quaerentes te. 48 At ille respondens dicenti sibi ait Quae est mater mea, et qui sunt fratres mei? 49 Et extendens manum in discipulos dixit Ecce mater mea et fratres mei. 50 Quicumque enim fecerit voluntatem patris mei qui in caelis est, ipse meus et frater et soror et mater est.

XIII.

4

1 (131,2.) In illo die exiens Iesus de domo sedebat secus mare. 2 Et congregatae sunt ad eum turbae multae, ita ut in naviculam ascendens sederet, et omnis turba stabat in litore. 3 Et locutus est eis multa in parabolis, dicens Ecce exiit qui seminat seminare. Et dum seminat, quaedam ceciderunt secus viam, et venerunt volucres et comederunt ea. 5 Alia autem ceciderunt in petrosa, ubi non habebat terram multam; et continuo exorta sunt, quia non habebant altitudinem terrae: 6 sole autem orto aestuaverunt, et quia non habebant radicem aruerunt. 7 Alia autem ceciderunt in spinas, et creverunt spinae et suffocaverunt ea. 8 Alia vero ceciderunt in terram bonam, et dabant fructum aliud centesimum, aliud sexagesimum, aliud tricesimum. Qui habet aures audiendi, audiat. 10 Et accedentes discipuli dixerunt ei Quare in parabolis loqueris? Qui respondens ait illis Quia vobis datum est nosse mysteria regni caelorum, illis autem non est datum. 12 (132.5.) Qui enim habet, dabitur ei et abun13 (133,1.) Ideo dabit; qui autem non habet, et quod habet auferetur ab eo. in parabolis loquor eis, quia videntes non vident et audientes non audient neque intellegunt; ut adimpleatur eis prophetia Esaiae dicens Auditu audietis, et non intellegetis; et videntes videbitis, et non videbitis. 15 Incrassatum est enim cor populi huius, et auribus graviter audierunt, et oculos suos cluserunt, ne quando oculis videant et auribus audiant et corde intellegant et convertantur, et sanem eos. 16 (1345.) Vestri autem

14

11