Page images
PDF
EPUB

28

habe in me, et omnia reddam tibi. 27 Misertus autem dominus servi illius dimisit eum, et debitum dimisit ei. Egressus autem servus ille invenit unum de conservis suis qui debebat ei centum denarios, et tenens suffocabat eum dicens Redde quod debes. 29 Et procidens conservus eius rogabat eum dicens Patientiam habe in me, et omnia reddam tibi. 30 Ille autem noluit, sed abiit et misit eum in carcerem donec redderet debitum. 31 Videntes autem conservi eius quae fiebant contristati sunt valde, et venerunt et narraverunt domino suo omnia quae facta erant. Tunc vocavit illum dominus suus et ait illi Serve nequam, omne debitum dimisi tibi, quoniam rogasti me: non ergo oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus sum? 34 Et iratus dominus eius tradidit eum tortoribus, quoad usque redderet universum debitum. Sic et pater meus caelestis faciet vobis, si non remiseritis unusquisque fratri suo de cordibus vestris.

32

35

XIX.

33

1 (189. 6.) Et factum est cum consummasset Iesus sermones istos, migravit a Galilaea et venit in fines Iudaeae trans Iordanen, 2 et secutae sunt eum turbae multae, et curavit eos ibi. 3 Et accesserunt ad eum Pharisaei temtantes eum et dicentes Si licet homini dimittere uxorem suam quacumque ex causa? * Qui respondens ait eis Non legistis quia qui fecit ab initio masculum et feminam fecit eos, 5 et dixit Propter hoc dimittit homo patrem et matrem et adherebit uxori suae, et erunt duo in carne una. Itaque iam non sunt duo sed una caro. Quod ergo deus coniunxit, homo non separet. Dicunt illi Quid ergo Moses mandavit dari libellum repudii et dimittere? 8 Ait illis Quoniam Moses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores vestras: ab initio autem non sic fuit. 9 (190,2.) Dico autem vobis quia quicumque dimiserit uxorem suam nisi ob fornicationem et aliam duxerit, moechatur, et qui dimissam duxerit, moechatur. 10 (191. 10.) Dicunt ei discipuli eius Si ita est causa homini cum muliere, non expedit nubere. "Qui dixit Non omnes capiunt verbum istud, sed quibus datum est. 12 Sunt enim eunuchi qui de matris utero sic nati sunt, et sunt eunuchi qui facti sunt ab hominibus, et sunt eunuchi qui se ipsos castraverunt propter regnum caelorum. Qui potest capere capiat. 13 (192,2.) Tunc oblati sunt ei parvuli ut manus eis imponeret et oraret; discipuli autem increpabant eos. " Iesus vero ait eis Sinite parvulos, et nolite eos prohibere ad me venire: talium est enim regnum caelorum. 15 Et cum imposuisset eis manus, abiit XIX, 15.

XVIII, 27

48

inde. 16 (193,2.) Et ecce unus accedens ait illi Magister bone, quid boni
faciam ut habeam vitam aeternam? 17 Qui dixit ei Quid me interrogas
de bono? unus est bonus deus: si autem vis ad vitam ingredi, serva
mandata. Dicit illi Quae? Iesus autem dixit Non homicidium facies,
non adulterabis, non facies furtum, non falsum testimonium dices, 19 ho-
nora patrem et matrem, et diliges proximum tuum sicut te ipsum. 20 Dicit
illi adulescens Omnia haec custodivi: quid adhuc mihi deest? 21 (19§. 2.) Ait
illi Iesus Si vis perfectus esse, vade vende quae habes et da pauperi-
bus, et habebis thesaurum in caelo, et veni sequere me.
22 (195, 2.) Cum
audisset autem adolescens verbum, abiit tristis: erat enim habens mul-
tas possessiones. 23 Iesus autem dixit discipulis suis Amen dico vobis
quia dives difficile intrabit in regno caelorum. Et iterum dico vobis,
facilius est camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in
regnum caelorum.
Auditis autem his discipuli mirabantur dicentes
Quis ergo poterit salvus esse? 26 Aspiciens autem Iesus dixit illis Apud
homines hoc inpossibile est, apud deum autem omnia possibilia sunt.
27 Tunc respondens Petrus dixit ei Ecce nos reliquimus omnia et secuti
sumus te: quid ergo erit nobis? 28 (196,10.) Iesus autem dixit illis Amen
dico vobis quod vos qui secuti estis me, in regeneratione, cum sederit
filius hominis in sede maiestatis suae, (197, 5.) sedebitis et vos super sedes
duodecim iudicantes duodecim tribus Israhel.
29 (198, 2.) Et omnis qui re-

24

liquit domum vel fratres aut sorores aut patrem aut matrem aut uxorem aut filios aut agros propter nomen meum, centuplum accipiet et vitam aeternam possidebit. 30 (199, 2.) Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi.

[ocr errors][merged small]

XX.

↑ (200, 10.) Simile est enim regnum caelorum homini patri familias, qui exiit primo mane conducere operarios in vineam suam. 2 Conventione autem facta cum operariis ex denario diurno misit eos in vineam. 3 Et egressus circa horam tertiam vidit alios stantes in foro otiosos, et illis dixit Ite et vos in vineam meam, et quod iustum fuerit dabo vobis. 5 Illi autem abierunt. Iterum autem exiit circa sextam et nonam horam, et fecit similiter. 6 Circa undecimam vero exiit et invenit alios stantes, et dicit illis Quid hic statis tota die otiosi? Dicunt ei Quia nemo nos conduxit. Dicit illis Ite et vos in vineam. Cum sero autem factum esset, dicit dominus vineae procuratori suo Voca operarios et redde illis mercedem, incipiens a novissimis usque ad primos. 9 Cum venissent ergo

7

qui circa undecimam horam venerant, acceperunt singulos denarios. 10 Venientes autem et primi arbitrati sunt quod plus essent accepturi: acceperunt autem et ipsi singulos denarios. 11 Et accipientes murmurabant adversus patrem familias 12 dicentes Hi novissimi una hora fecerunt, et pares illos nobis fecisti qui portavimus pondus diei et aestus. 13 At ille respondens uni eorum dixit Amice, non facio tibi iniuriam: nonne ex denario convenisti mecum? 14 Tolle quod tuum est et vade: volo autem et huic novissimo dare sicut et tibi. 15 Aut non licet mihi quod volo facere? An oculus tuus nequam est quia ego bonus sum? 16 Sic erunt novissimi primi, et primi novissimi: multi sunt enim vocati, pauci autem electi. 17 (201.2.) Et ascendens Iesus Hierosolymis assumsit duodecim discipulos secreto et ait illis 18 Ecce ascendimus Hierosolymam, et filius hominis tradetur principibus sacerdotum et scribis, et condemnabunt eum morte, et tradent eum gentibus ad deludendum et flagellandum et crucifigendum, et tertia die resurget. 20 (202, 6.) Tunc accessit

19

26

25

ad eum mater filiorum Zebedaei cum filiis suis adoraus et petens aliquid ab eo. 21 Qui dixit ei Quid vis? Ait illi Dic ut sedeant hi duo filii mei unus ad dexteram tuam et unus ad sinistram in regno tuo. 22 Respondens autem Iesus dixit Nescitis quid petatis. Potestis bibere calicem quem ego bibiturus sum? Dicunt Possumus. 23 Ait illis Calicem quidem meum bibetis; sedere autem ad dexteram meam et sinistram non est meum dare vobis, sed quibus paratum est a patre meo. 24 (203.2.) Et audientes decem indignati sunt de duobus fratribus. Iesus autem vocavit eos ad se et ait Scitis quia principes gentium dominantur eorum, et qui maiores sunt potestatem exercent in eos. Non ita erit inter vos, sed quicumque voluerit inter vos maior fieri, sit vester minister, "et qui voluerit inter vos primus esse, erit vester servus: 28 (204.4.) sicut filius hominis non venit ministrari, sed ministrare et dare animam suam redemtionem pro multis. 29 (205, 2.) Et egredientibus illis ab Hiericho secuta est eum turba multa. 30 Et ecce duo caeci sedentes secus viam audierunt quia Iesus transiret, et clamaverunt dicentes Domine, miserere nostri, filii David. Turba autem increpabat eos ut tacerent. At illi magis clamabant dicentes Domine, miserere nostri, filii David. 32 Et stetit lesus et vocavit eos, et ait Quid vultis ut faciam vobis? 33 Dicunt illi Domine, ut aperiantur oculi nostri. 34 Misertus autem eorum Iesus tetigit oculos eorum: et confestim viderunt et secuti sunt eum.

27

31

[blocks in formation]

XXI.

6 (208, 2.) Euntes

1 (206, 2.) Et cum appropinquassent Hierosolymis et venissent Bethfage ad montem oliveti, tunc Iesus misit duos discipulos 2 dicens eis Ite in castellum quod contra vos est, et statim invenietis asinam alligatam et pullum cum ea: solvite et adducite mihi. 3 Et si quis vobis aliquid dixerit, dicite quia dominus his opus habet, et confestim dimittet eos. ↳ (207, 7.) Hoc autem factum est ut impleretur quod dictum est per prophetam dicentem 5 Dicite filiae Sion Ecce rex tuus venit tibi mansuetus et sedens super asinam et pullum filium subiugalis. autem discipuli fecerunt sicut praecepit illis Iesus, et adduxerunt asinam et pullum, et inposuerunt super eis vestimenta sua, et eum desuper sedere fecerunt. Plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via, alii autem caedebant ramos de arboribus et sternebant in via; 9 (209. 1.) turbae autem quae praecedebant et quae sequebantur clamabant dicentes Osanna filio David, benedictus qui venturus est in nomine domini, osanna in altissimis. 10 (210, 10.) Et cum intrasset Hierosolymam, commota est universa civitas dicens Quis est hic? 11 Populus autem dicebat Hic est Iesus propheta a Nazareth Galilaeae. 12 (211.1.) Et intravit

8

Iesus in templum dei, et eiciebat omnes vendentes et ementes in templo, et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit, 13 et dicit eis Scriptum est Domus mea domus orationis vocabitur: vos autem fecistis illam speluncam latronum. 14 (212, 10.) Et accesserunt ad eum caeci et claudi in templo, et sanavit eos. 15 (213,5.) Videntes autem principes sacerdotum et scribae mirabilia quae fecit, et pueros clamantes in templo et dicentes Osanna filio David, indignati sunt 16 et dixerunt ei Audis quid isti dicant? Iesus autem dicit eis Utique: numquam legistis quia ex ore infantium et lactentium perfecisti laudem? 17 (214, 6.) Et relictis illis abiit foras extra civitatem in Bethaniam, ibique mansit. 18 Mane autem revertens in civitatem esuriit, 19 et videns fici arborem unam secus viam venit ad eam, et nihil invenit in ea nisi folia tantum. Et ait illi Numquam ex te fructus nascatur in sempiternum. Et arefacta est continuo ficulnea. 20 Et videntes discipuli mirati sunt dicentes Quomodo continuo aruit? 21 (215.6.) Respondens autem Iesus ait eis Amen dico vobis, si habueritis fidem et non haesitaveritis, non solum de ficulnea facietis, sed et si monti huic dixeritis Tolle et iacta te in mare, fiet: 22 (216, 4.) et omnia quaecumque petieritis in oratione credentes accipietis. 23 (217,2) Et cum venisset in templum, accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum et seniores populi dicentes In qua potestate haec facis?

31

27

24

et quis tibi dedit hanc potestatem? Respondens Iesus dixit illis Interrogabo vos et ego unum sermonem, quem si dixeritis mihi, et ego vobis dicam in qua potestate haec facio. 25 Baptismum Iohannis unde erat? e caelo an ex hominibus? At illi cogitabant inter se dicentes 26 Si dixerimus E caelo, dicet nobis Quare ergo non credidistis illi? si autem dixerimus Ex hominibus, timemus turbam: omnes enim habent Iohannen sicut prophetam. Et respondentes Iesu dixerunt Nescimus. Ait illis et ipse Nec ego dico vobis in qua potestate haec faciam. 28 (218, 10.) Quid autem vobis videtur? Homo habebat duos filios, et accedens ad primum dixit Filii, vade hodie operare in vinea mea. 29 Ille autem respondens ait Nolo; postea autem paenitentia motus abiit. 30 Accedens autem ad alterum dixit similiter. At ille respondens ait Eo, domine; et non ibit. Quis ex duobus fecit voluntatem patris? Dicunt Novissimus. Dicit illis Iesus Amen dico vobis quia publicani et meretrices praecedent vos in regno dei. 32 Venit enim ad vos Iohannes in via iustitiae, et non credidistis ei: publicani autem et meretrices crediderunt ei, vos autem videntes nec paenitentiam habuistis postea ut crederetis ei. 33 (219, 2.) Aliam parabolam audite. Homo erat pater familias qui plantavit vineam, et saepe circumdedit ei et fodit in ea torcular et aedificavit turrem, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est. 3 Cum autem tempus fructuum appropinquasset, misit servos suos ad agricolas ut acciperent fructus eius. 35 Et agricolae adprehensis servis eius alium caeciderunt, alium occiderunt, alium vero lapidaverunt. 36 Iterum misit alios servos plures prioribus, et fecerunt illis similiter. Novissime autem misit ad eos filium suum dicens Verebuntur filium meum. 38 Agricolae autem videntes filium dixerunt intra se Hic est heres: venite occidamus eum, et habebimus hereditatem eius. 39 Et apprehensum eum eiecerunt extra vineam et occiderunt. 40 Cum ergo venerit dominus vineae, quid faciet agricolis illis? Aiunt illi Malos male perdet, et vineam locabit aliis agricolis, qui reddant ei fructum temporibus suis. 42 Dicit illis Iesus Numquam legistis in scripturis Lapidem quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli; a domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris? 43 Ideo dico vobis quia auferetur a vobis regnum dei et dabitur genti facienti fructus eius. Et qui ceciderit super lapidem istum confringetur: super quem vero ceciderit, conteret eum. 45 (220.1.) Et cum audissent principes sacerdotum et Pharisaei parabolas eius, cognoverunt quod de ipsis diceret: et quaerentes eum tenere timuerunt turbas, quoniam sicut prophetam eum habebant.

[blocks in formation]

46

37

« PreviousContinue »