17 16 (323.4.) Habebat autem tunc vinctum insignem qui dicebatur Barabbas. Congregatis ergo illis dixit Pilatus Quem vultis dimittam vobis, Barabban an Iesum qui dicitur Christus? 18 Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum. 19 (324, 10.) Sedente autem illo pro tribunali misit ad illum uxor eius dicens Nihil tibi et iusto illi: multa enim passa sum hodie per visum propter eum. 20 (325.1.) Princeps autem sacerdotum et seniores persuaserunt populis ut peterent Barabban, Iesum vero perderent. 21 Respondens autem praeses ait illis Quem vultis vobis de duobus dimitti? At illi dixerunt Barabban. 22 (326.1.) Dicit illis Pilatus Quid igitur faciam de lesu qui dicitur Christus? 23 Dicunt omnes Crucifigatur. Ait illis praeses Quid enim mali fecit? At illi magis clamabant dicentes Crucifigatur. 24 (327, 10.) Videns autem Pilatus quia nihil proficeret sed magis tumultus fieret, accepta aqua lavit manus coram populo dicens Innocens ego sum a sanguine iusti huius: vos videritis. 25 Et respondens universus populus dixit Sanguis eius super nos et super filios nostros. 26 (328, 1.) Tunc dimisit illis Barabban, Iesum autem flagellatum tradidit eis ut crucifigeretur. 27 (329.4.) Tunc milites praesidis suscipientes Iesum in praetorio congregaverunt ad eum universam cohortem: 28 et exuentes eum clamydem coccineam circumdederunt ei, 29 et plectentes coronam de spinis posuerunt super caput eius et harundinem in dextera eius, et genu flexo ante eum inludebant dicentes Have rex ludaeorum. 30 (330,6.) Et exspuentes 31 Et-post in eum acceperunt harundinem et percutiebant caput eius. quam inluserunt ei, exuerunt eum clamyde et induerunt eum vestimentis eius, et duxerunt eum ut crucifigerent. 32 (331,1.) Exeuntes autem invenerunt hominem Cyreneum nomine Simonem: hunc angariaverunt ut tolleret crucem eius. 33 (332.1.) Et venerunt in locum qui dicitur Golgotha, quod est calvariae locus. 24 (333.4.) Et dederunt ei vinum bibere cum felle mixtum, et cum gustasset noluit bibere. 35 (334,1.) Postquam autem crucifixerunt eum, diviserunt vestimenta eius sortem mittentes, ut impleretur quod dictum est per prophetam Diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem. 36 Et sedentes servabant eum. 37 (335,1) Et inposuerunt super caput eius causam ipsius scriptam Hic est lesus rex Iudaeorum. 38 (336, 1.) Tunc crucifixi sunt cum eo duo latrones, unus a dextris et unus a sinistris. 39 (337.6.) Praetereuntes autem blasphemabant 40 eum, moventes capita sua et dicentes Qui destruebat templum dei et in triduo illud reaedificabat: salva temet ipsum: si filius dei es, descende de cruce. 41 (338. 2.) Similiter et principes sacerdotum inludentes cum scribis et senioribus dicentes 42 Alios salvos fecit, se ipsum non potest salvum facere: si rex Israhel est, descendat nunc de cruce, et credimus ei. sum. 52 47 43 Confidet in deo: liberet nunc eum si vult; dixit enim quia dei filius 44 (339, 2.) Id ipsum autem et latrones qui crucifixi erant cum eo inproperabant ei. 45 (340, 2.) A sexta autem hora tenebrae factae sunt super universam terram usque ad horam nonam. 46 (344.6.) Circa horam vero nonam clamavit Iesus voce magna dicens Heli heli lema sabacthani, hoc est Deus meus deus meus, ut quid dereliquisti me? Quidam autem illic stantes et audientes dicebant Heliam vocat iste. 48 (342. 2.) Et continuo currens unus ex eis acceptam spongiam implevit aceto et inposuit harundini, et dabat ei bibere. 49 Ceteri vero dicebant Sine videamus an veniat Helias liberans eum. 50 (343.1.) Iesus autem iterum clamans voce magna emisit spiritum. 51 (344.2.) Et ecce velum templi scissum est in duas partes a summo usque deorsum, (35.10.) et terra mota est, et petrae scissae sunt, et monumenta aperta sunt, et multa corpora sanctorum qui dormierant surrexerunt. 53 Et exeuntes de monumentis post resurrectionem eius venerunt in sanctam civitatem et apparuerunt multis. 54 (346, 2.) Centurio autem et qui cum eo erant custodientes Iesum, viso terrae motu et his quae fiebant, timuerunt valde dicentes Vere dei filius erat iste. 55 (347.6.) Erant autem ibi mulieres multae a longe, quae secutae erant Iesum a Galilaea ministrantes ei: 56 inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Iacobi et Ioseph mater, et mater filiorum Zebedaei. 57 (348.1.) Cum sero autem factum esset, venit quidam homo dives ab Arimathia, nomine Ioseph, qui et ipse discipulus erat lesu: 58 hic accessit ad Pilatum et petit corpus lesu. Tunc Pilatus iussit reddi corpus. 59 (349,1.) Et accepto corpore Ioseph involvit illud in sindone munda, posuit illud in monumento suo novo quod exciderat in petra, et advolvit saxum magnum ad ostium monumenti et abiit. 61 (350,6.) Erat autem ibi Maria Magdalene et altera Maria, sedentes contra sepulchrum. 62 (351, 10.) Altera autem die, quae est post parasceven, convenerunt principes sacerdotum et Pharisaei ad Pilatum 63 dicentes Domine, recordati sumus quia seductor ille dixit adhuc vivens Post tres dies resurgam. 6 Jube ergo custodiri sepulchrum usque in diem tertium, ne forte veniant discipuli eius et furentur eum et dicant plebi Surrexit a mortuis, et erit novissimus error peior priore. 65 Ait illis Pilatus Habetis custodiam: ite custoIdite sicut scitis. 66 Illi autem abeuntes munierunt sepulchrum signantes lapidem cum custodibus. XXVIII. 60 et 1 (352, 1.) Vespere autem sabbati, quae lucescit in prima sabbati, venit Maria Magdalene et altera Maria videre sepulchrum. Et ecce terrae motus 6 4 factus est magnus: angelus enim domini descendit de caelo et accedens revolvit lapidem, et sedebat super eum: 3 erat enim aspectus eius sicut fulgur et vestimentum eius sicut nix. + Prae timore autem eius exterriti sunt custodes et facti sunt velut mortui. 5 (353, 2) Respondens autem angelus dixit mulieribus Nolite timere vos: scio enim quod Iesum qui crucifixus est quaeritis: non est hic, surrexit enim sicut dixit: venite videte locum ubi positus erat dominus. 7 Et cito euntes 'dicite discipulis eius quia surrexit, et ecce praecedit vos in Galilaeam: ibi eum videbitis. Ecce praedixi vobis. 8 (354.2.) Et exierunt cito de monumento cum timore et magno gaudio currentes nuntiare discipulis eius. 9 (355,10.) Et ecce lesus occurrit illis dicens Havete. Illae autem accesserunt et tenue runt pedes eius et adoraverunt eum. 10 Tunc ait illis Iesus Nolite ti mere: ite nuntiate fratribus meis ut eant in Galilaeam: ibi me videbunt. 41 Quae cum abissent, ecce quidam de custodibus venerunt in civitatem et nuntiaverunt principibus sacerdotum omnia quae facta fuerant. 12 Et 14 15 ⚫ congregati cum senioribus consilio accepto pecuniam copiosam dederunt militibus, 13 dicentes Dicite quia discipuli eius nocte venerunt et furati sunt eum nobis dormientibus: 1 et si hoc auditum fuerit a praeside, nos suadebimus ei et securos vos faciemus. At illi accepta pecunia fecerunt sicut erant docti. Et divulgatum est verbum istud apud Iudaeos usque in hodiernum diem. 16 Undecim autem discipuli abierunt in Galilaeam, in montem ubi constituerat illis Iesus, 17 et videntes eum adoraverunt, quidam autem dubitaverunt. Et accedens Iesus locutus est eis dicens Data est mihi omnis potestas in caelo et in terra. 19 Euntes ergo docete omnes gentes, baptizantes eos in nomine patris et filii et spiritus sancti, 20 docentes eos servare omnia quaecumque mandavi vobis: et ecce ego vobiscum sum omnibus diebus usque ad consummationem saeculi. Amen. 18 PRAEFATIO. Marcus evangelista dei et Petri in baptismate filius atque in divino sermone discipulus, sacerdotium in Israhel agens secundum carnem levita, conversus ad fidem Christi evangelium in Italia scripsit, ostendens in eo quid et generi suo deberet et Christo. Nam initium principii in voce propheticae exclamationis instituens ordinem leviticae electionis ostendit, ut praedicans praedestinatum Iohannem filium Zachariae in voce angeli adnuntiantis inmissum, non solum verbum caro factum sed et corpus domini per verbum divinae vocis animatum initio evangelicae praedicationis ostenderet, ut qui haec legens sciret cui initium carnis in domino et dei advenientis habitaculum deberet agnoscere, atque in se verbum vocis quod in consonantibus perdiderat inveniret. Denique et perfecti evangelii opus intrans et a baptismo domini praedicare deum inchoans non laboravit nativitatem carnis quam in prioribus viderat dicere, sed totum in primis expositionem deserti ieiunium numeri temtationem diaboli congregationem bestiarum et ministerium protulit angelorum, ut instituens nos ad intellegendum singula in brevi compingens nec auctoritatem factae rei demeret et perficiendo operi plenitudinem non negaret. Denique amputasse sibi post fidem pollicem dicitur ut sacerdotio reprobus haberetur, sed tantum consentiens fidei praedestinata potuit electio ut nec sic in opere verbi perderet quod prius meruerat in genere. Nam Alexandriae episcopus fuit, cuius per singula opus scire et evangelii in se dicta disponere et disciplinam in se legis agnoscere et divinam domini in carne intellegere naturam: quae in nos primum requiri, dehinc inquisita volumus agnosci, habentes mercedem exhortationis quoniam qui plantat et qui rigat unum sunt, qui autem incrementum praestat deus est. EXPLICIT INCIPIUNT CAPITULA LECTIONUM SECUNDUM MARCUM. I. Esaiae testimonio Iohannes angelus id est nuntius appellatur, et praedicatio eius baptismusque refertur. II. Christus praedicans baptizatur, ubi trinitatis panditur sacramentum. V. A socru Petri febre verbo tactuque depulsa, varia cunctos infirmitate curavit. VI. Leprosus verbo quo ait Volo mundatur, et curatio paralytico cum remissione tribuitur peccatorum. VII. Levi, qui et Mattheus, de teloneo vocatur, et pro publicanorum convivio querella vel obiectio Pharisaeorum panni veteris et vini vel utrium comparatione refellitur. VIII. Pro spicarum in sabbato vulsione reprehensoribus increpatis, sequitur manus aridae restitutio. VIIII. Consilium contra eum faciunt Pharisaei: deserviente sibi navicula, tangentes eum diversis infirmitatibus egroti sanantur. X. Duodecim discipulos ad praedicandum verbo conlatis virtutibus mittit: et in Belzebub eum posse dicentes redarguit, inremissibilem esse dicens in spiritum sanctum blasphemiam: et matrem ac fratres eos vocat qui patris fecerint voluntatem. XI. Docens proponit parabolam seminantis, et suis eam seorsum ex ponit clara manifestatione discipulis. XII. Lucernam sub modio non ponendam, vel dormiente homine sata eius crescere, et de grano sinapis dicit. XIII. Tempestatem verbo compescens, et daemones eiciens ire concessit in porcos. XIIII. Vadens mortuam suscitare filiam Iairi, mulierem a profluvio sanguinis sanans, suscitat protinus et puellam. XV. Mirantes doctrinam et virtutes fabri filium dicunt, audientes ab eo non esse prophetam sine honore nisi in patria sua. XVI. Mittens duodecim praedicaturos praeceptis instruit, conlata gratia sanitatum. |
