Spiritu, quod dictum est pro novo Testamento. Cyr. in Io. p. 919.920.

Iam vero conformitatem ad imaginem Filii, qualis nominatur Rom. VIII. 29., Cyrillus non agnoscit aliam nisi per inhabitantem Spiritum Sanctum; immo censet imaginem Filii ab Apostolo nominatam ipsum esse Spiritum Sanctum, atque ita Spiritu Sancto inhabitante iustos veluti imprimente sigillo conformari Christo. «Similitudo pura et naturalis Filii est Spiritus, ad quem etiam nos configurati per sanctificationem, ad ipsam Dei formam configuramur... Quod autem similitudo vera Filii est Spiritus, audi Paulum scribentem: quos praescivit et praedestinavit conformes fieri imaginis Filii sui (Rom. VIII. 29.) » Dialog. VII. T.V. p. 639. Vide reliqua a nobis descripta (supra p.665.sq.). Certe igitur Cyrillus sensit, ipsum Spiritum Sanctum in patriarchis et prophetis et in Ioanne Baptista ad sanctificationem et impressionem imaginis Filii inhabitasse.

Nihilominus 3. Cyrillus agnoscit specialem missionem et inhabitationem Spiritus Sancti per regenerationem et consecrationem fidelium in baptismo, de quo paulo ante diximus, et secundum hanc specialem consecratiouem putat solos sanctos novi Testamenti appellari templum Dei. Unde in comparatione iustorum veteris Testamenti et regeneratorum baptismo in novo Testamento Cyrillus non simpliciter negat Spiritus Sancti personam inhabitasse iustis veteribus, nec simpliciter negat eis dignitatem filiorum adoptionis; sed tamen agnoscit in regeneratis per baptismum Christi specialem dignitatem gratiae et specialem titulum ad illam inhabitationem et adoptionem. Quod tandem revocatur ad distinctionem inhabitationis secundum diversos gradus pro diversa non solum mensura sed etiam proprietate gratiarum ac donorum; non vero pertinet ad statuendum discrimen coniunctionis per solam operationem pro tempore veteris Testamenti et inhabitationis secundum substantiam pro oeconomia novi Testamenti. Cf. S. Th. 1. dist. 15. q. 5. a. 2.

et

GRATIA DOMINI NOSTRI IESU CHRISTI

ET CHARITAS DEI ET COMMUNICATIO SANCTI SPIRITUS
SIT CUM OMNIBUS NOBIS. AMEN.

INDEX THESIUM

SECTIO I.

REVELATA DOCTRINA DE UNITATE NATURAE
ET REALI DISTINCTIONE PERSONARUM DIVINARUM.

TH. I.

TH. II.

TH. III.

TH. IV.

TH. V.

TH. VI.

TH. VII.

Doctrina veteris Testamenti de distinc-
tis personis divinis
Distinctio personarum divinarum exhi-
bita in veteri Testamento descrip-
tionibus Sapientiae genitae.

TH. VIII. Communis fides christiana saeculo IV
ineunte in distinctas personas unius
divinae naturae demonstratur ex
historia haeresis Arianae eiusque
condemnatione in Concilio Nicaeno.
Unitas naturae in distinctis personis
tam a Concilio Nicaeno quam a Pa-
tribus subsequentibus intellecta est
unitas singularitatis

TH. IX.

• pag. 3

10

16

"

38

75

91

99 104

" 111

" 119

TH. XIII. De ratione, qua attributa quaedam et operationes appropriantur uni personae prae alia. .

TH. XIV. De mutua divinarum personarum cir

TH. XV.

cuminsessione.

De unitate perfectionis in personis sive singulis sive tribus simul spectatis. TH. XVI. De aequalitate et similitudine divina

rum personarum

pag. 138.

SECTIO II.

DE ANALOGICO NOSTRO CONCEPTU MYSTERII
SS. TRINITATIS.

TH. XVII. In revelatione ipsa docetur, dogma
SS. Trinitatis esse mysterium pro-

prie dictum excedens vim rationis
humanae

TH. XVIII. De fallacia et periculo tentaminum ad demonstrationem mere rationalem

mysterii

TH. XIX. Superrationalis eminentia mysterii non impedit, quominus illud supposita revelatione conceptu analogico apprehendi possit

TH. XX.

Mysterium SS. Trinitatis quod est

270

299

TH. XXI.

TH. XXII.

supra rationem, non tamen potest

convinci esse contra rationem. pag. 313
De identitate reali et distinctione in

SS. Trinitate per distinctionem ab-
soluti ac relativi..

"

328

TH. XXIII. Declaratio, quomodo divinae perso-

nae relationibus constitui intelli-

gantur

TH. XXIV. De modo significandi, quem habet no-
men persona, et de opinione theo-
logorum asserentium in Deo subsi-
stentiam absolutam

TH. XXV.

De notionibus spirationis activae et
ingeniti.

TH. XXVI. Modus processionis Verbi per intel-
lectum, Spiritus Sancti per volun-

tatem ex Scriptura et Patrum do-
ctrina demonstratur .

TH. XXVII. Supposita hac veritate deducitur ali-
qua analogica intellectio proces-
sionum divinarum.

TH. XXVIII. De intellectione et dilectione notio-

nali comparata cum attributis ab-
solutis, et de numero processio-

TH. XXIX. De obiectis, quorum intellectione et
dilectione sint processiones divi-

384

396

n 405

nae; et quomodo Pater Verbo sa-
piens, Pater et Filius Spiritu San-
cto amans dici possit

" 410

TH. XXX.

De modo, quo processio secundae per-
sonae ut generatio, processio vero
tertiae personae ut alia distincta
manifestatur in revelatione

" 422

TH. XXXI. De ratione, cur processio tertiae per-

SECTIO III.

DE PROCESSIONE SPIRITUS SANCTI EX PATRE ET FILIO.

TH. XXXII. Processio Spiritus Sancti etiam a
Filio demonstratur ex diserta

doctrina Scripturarum.

Ts. XXXIII. Eiusdem veritatis demonstratio ex
intrinseco personarum ordine ori-
ginis et ex missione Spiritus a
Filio..

TH. XXXIV. Explicatio dogmatis affirmantis
quod Spiritus a Patre procedit.
Demonstratio processionis a Patre
Filioque ex diserta doctrina Pa-

TH. XXXV.

trum

TH. XXXVI. De sensu catholicò formulae, qua
dicitur Spiritus Sanctus procedere
a Patre per Filium. .

TH. XXXVII. De comparatione relationis Spiritus
Sancti ad Filium cum relatione

Filii ad Patrem. .

TH. XXXVIII. De sensu ac modo, quo in oppositione adversus Pneumatomachos explicite declarata est Spiritus Sancti processio a Patre

TH. XXXIX. De oppositis argumentis Photia

TH. XL.

TH. XLI.

norum

De distinctione Filii et Spiritus San-
cti per solam relationem originis.
De professione processionis etiam

ex Filio inserta in symbolum fidei.

pag. 439