zelo honoris Dei, ob peccata hominum: quibus abolendis dat lacrymas, deinde sanguinem. 3. Invitat ad specum illam Pastores, et Gentiles, ut notam illis faciat gloriam Dei. Si amas Deum, operibus proba: primum in te, deinde in aliis gloriam ejus promove. Dignus est enim cui soli debetur gloria.

II. Considera Christum etiam in nos probasse amorem, omnes illas incommoditates pro nobis offerendo. Gratias age, et ama JESUM. Disce amare proximum, eique benefacere, non ob commodum tuum, sed ob ejus salutem. Purifica omnem amorem erga homines, ut hoc solum illis velis; quia hoc est esse adjutorem Christi in Redemptione hominum.

III. Considera Christum suum in nos amorem probasse, quod omnia mala nostra corporis et animæ in se susceperit: dolores, tristitias, tædia, pœnas quas merebamur, satisfactiones pro peccatis quas reddere non valebamus. Languores nostros ipse tulit, et dolores nostros ipse portavit. Quid debes medico, qui pro te factus est infirmus ? Quid vadi, qui pro te satisfecit? Non poteris tu compati proximo tuo! non ejus defectus sufferre!

FERIA IV.

DISCE AB INFANTE JESU, QUOMODO TE SANCTE AMES.

I. Amare seipsum sancte, est velle sibi ipsi bonum, non falsum et apparens, sed verum et solidum, seu æternum. Quod bonum sibi voluit JESUS? non sensuum, sed gloriæ Dei. Jam tum in infantia impressum illud habebat: Non quæro gloriam meam, sed ejus, qui misit me. (Joan. 5.) Oppone amorem, quo te hactenus amasti. Quam inordinatus! quam sensualis est! Imo

odisti te, quia indulsisti tibi ea, quæ a Deo avertunt. Corrige ergo amorem tui; ut nihil tibi velis, quod non sit pro gloria Dei: alias te odisti, tibi obes.

II. Considera amorem JESU in seipsum, fuisse desiderium Voluntatis Divinæ in se adimplendæ. Qui semper facit ea, quæ Deo sunt placita, etiam in præsepi hoc egit. Nullum majus bonum tibi velle potes, quam ut voluntas illa sit regula tua: nunquam errabis, semper Deo placebis. Quam pauci eam respiciunt, ut sequantur! Quam multi sensum ducem potius sequuntur! Si tu es inter illos, dole, et emenda.

III. Considera Christum ex hoc amore sancto in seipsum, acceptasse dolores, humiliationes, paupertatem, contemptum ; quia relucebat in his beneplacitum Dei, et salus mundi. Unde sancto sui amore impugnabat sensum, et ei vim inferebat. Sic amare te debes generose tuos sensus, et passiones expugnare; apprehendere humilia, dura, et aspera: quia omnino hæc est voluntas Dei. Quam felix esses, si a puero hoc fecisses! Quam infelix futurus, nisi modo constanter id facias!

FERIA V.

ITER B. VIRGINIS EX BETHLEHEM

PURIFICANDUM.

IN HIERUSALEM AD

I. Et postquam impleti sunt dies purgationis. (Luc. 2.) Considera, quam sollicita fuerit de implenda purgationis lege, qua non tenebatur. Non excusat se sua, servata virginitate, prolis dignitate. Accipit exemplum Filii, qui implevit legem Circumcisionis, cum nec egeret, nec teneretur. Gloriam suam reputat, si inter immundas falso judicio accenseatur; cum sic

ejus Filius sit numeratus inter peccatores. O admi. randa obedientia, et humilitas! O quam ego sum alius! Sum coram Deo peccator: et coram hominibus de puncto honoris luctor. O pudor! Disce a JESU et MARIA.

II. Considera, quo sensu B. Virgo, et S. Joseph reliquerint stabulum in quo soli cum solo JESU inter tot asperitates, in summa paupertate deliciabantur. In defectu rerum omnium, una et abundans erat illis consolatio, esse cum JESU. Cum JESU nullus locus est solitudo, nulla paupertas dura, nullum incommodum molestum. At molesta sunt ista tibi? Mi bone, non es totus cum JESU: mendicas a creaturis solatia, sed apparentia; et vera despicis. Relinquis fontem aquæ vivæ, et fodis tibi cisternas.

III. Considera itinerantium paupertatem, modestiam, patientiam, dum a transeuntibus contemnuntur, dum a diversoriis excluduntur. Audi pios discursus, plenos variis affectibus in JESUM. Vide alternantes obsequia puero JESU: nunc MARIAM, nunc Josephum gestantem Puerum, etc. et cum qua reverentia, etc. Utinam hi sint affectus tui, cum JESUM in Eucharistia sumptum corde geris.

FERIA VI.

DE CAUSIS PURIFICATIONIS.

I. Postquam impleti sunt dies purgationis. (Luc. 2.) Expende causam a Carthusiano traditam: ut vitaret scandalum Judæorum. Peperisse sciverant: esse Matrem Dei ignorabant. Ne scandalo sit Mater Dei, abstinet privilegio. Disce hinc esse quandoque aliqua præstanda, ad quæ non obligaris, ne aliis sis scandalo;

E

aliqua pariter omittenda, quæ licite ageres. Hoc chari.

tas poscit.

II. Considera aliam causam ab eodem traditam: ut conformaret se aliis mulieribus, in licitis et honestis. Non singulari ergo via incedit Virgo, sed communi. Non utere, multo minus pete exemptiones, et singu laritates. Via communis secura est magis, quia magis probata, et regulis a Deo dictatis firmata. Hac Sancti præivere. Hanc constanter tene.

III. Considera aliam causam a Petro Blesensi tradi tam: ut debitis supererogaret indebita. Non tenebatur. Ergone non agendum, ad quod non teneris ? Plura amat Deus, quam imperet. Gratiora sunt obsequia, quæ citra debitum exhibentur, quam quæ cum debito præstantur. Avarus nimium es, si Deo nihil ultra præcepti debitum impendas. Vellesne, ut Deus nihil tibi impenderet, quod non tenetur ? Quam miser, quam egenus esses!

SABBATO.

QUAS PRÆCIPUE VIRTUTES B. VIRGO IN SUA PURIFICATIONE EXHIBUERIT.

I. Præter obedientiam, et amorem puritatis, cogita ejus humilitatem. Videbat se æstimandam cæteris mulieribus parem. Non curat, ut videatur pura, sed ut sit. Non prodit se Matrem Dei, cum sit. O quantum abes! Nonne videri magis curas, quam esse bonus clericus, etc. Videri, alienum et extraneum est; esse, intrinsecum est, et solum prodest. Cura ergo magis esse, quod vis videri; nec videri velis, sed esse.

II. Considera exhibitum tibi paupertatis exemplum a B. Virgine. Poterat ea ditiorum more agnum offerre,

si aurum a Magis oblatum huc impendisset, elegit pauperum sacrificium, quia vidit JESUM pro nobis pauperem factum. Non eligis tu tibi honoratiora? non procuras? non gaudes melioribus? At hocne est pauperem JESUM imitari? Non dubita tanto gratius Deo fuisse sacrificium columbarum, quanto erat vilius. Quid tu reddes Deo tuo ?

III. Considera devotionem, qua Filium suum, et munus Sacerdoti præsentavit; qua hanc oblationem comitata sit intentionis puritate; qua charitate, etc. Confer tuam cum illius devotione. Vide quantum tibi desit penetra ejus necessitatem in tua vocatione. Digere tibi tempora et actiones, quibus te magis cum Deo conjungas.

:

DOMINICA III. POST EPIPHANIAM.

QUARE CHRISTUS OFFERRI VOLUERIT.

I. Tulerunt illum in Hierusalem, ut sisterent eum Domino. (Luc. 2.) Considera Auctorem legis voluisse implere opere, quod verbo jussit. Legislator aut Doctor nullo magis legem suam, aut doctrinam firmat, quam opere. Multa de virtute, de Deo aliis dicis ; sed facisne etiam ? Non laudatur a Christo, qui solum docuerit, aut præceperit, sed qui fecerit, et docuerit. Vide ergo ut verba tua firmes operibus. Virtus enim consistit non in dictis, sed in factis.

II. Considera eum, qui venerat Magister humilitatis, nullam ejus exhibendæ occasionem præteriisse. Estimabitur purus homo, ut cæteri, eadem lege peccati obstrictus. Quid tum? Dei Filius magis attendit, quæ grata sunt Patri, quam quæ sibi honorifica. At