MENSIS EUCHARISTICUS.

CHRISTUS, 1. Rex sæculorum. 2. Dominus. 3. Magister. 4. Amicus. 5. Frater. 6. Pater filii prodigi. 7. Sponsus. 8. Sol justitiæ. 9., Viaticum peregrinantis. 10. Convivator et convivium. 11. Hospes. 12. Dilectus. 13. Hæres locupletissimus. 14. Deus absconditus. 15. Vinum germinans Virgines. 16. Panis Dei. 17. Pontifex. 18. Vir dolorum, 19. Qui se Matrem profitetur. 20. Exspectatio gentium. 21. Ignis consu. mens. 22. Medicus peritissimus. 23. Margarita pretiosissima. 24. Lignum vitæ. 25. Dux gentium. 26. Fons Vitæ. 27. Venator cordium. 28. Redemptor. 29. Omne Bonum. 30. Pastor animarum. 31. Exemplar omnis sanctitatis atque virtutis. Pag. 422-453.

Index Evangeliorum et Meditationum Dominicis præci

puisque Festis congruentium.

Pag. 524-530. Index in eorum gratiam quos Exercitiis spiritualibus per aliquot dies quotannis vacare juvat.

Pag. 531-535.

BREVIS ORANDI METHODUS,

A P. BUSÆO.

QUID SIT MEDITATIO.

MEDITATIO, quam alii Orationem mentalem appellant, est pia et affectuosa rerum divinarum, aliarumve consideratio, quæ hominem ad laudandum Deum, ad vir. tutes Christi, Sanctorumque sectandas; ad bonum am. plectendum, et fugiendum malum efficaciter promovet. Vocavi affectuosam, quia non tam in actione intellectus, quam in affectione voluntatis consistit, quatenus ejus beneficio ad amorem Dei, odium peccati, et rerum caducarum contemptum promovemur. Unde Propheta Regius in hoc orandi genere exercitatus dicebat: In meditatione mea exardescet ignis; hoc est fervor, animique promptitudo excitabitur, ut fugiam noxia, et amplectar utilia: ut negligam temporalia, et persequar æterna. Hoc commentandi exercitio Christus cum Discipulis noctes insomnes in deserto et montibus duxit. Hoc B. V. MARIA apud B. Lucam in corde suo conferebat quæ a Christo dicta audierat. Hoc omne vitæ tempus S. Joannes Baptista in eremo, et post eum innumeri Anachorita, sine fastidio traduxerunt. Hoc usi sunt Sancti omnes, Basilius, Hieronymus, Augustinus,

Benedictus, Bernardus, Franciscus, Dominicus, Ignatius, Xaverius et quotquot fuerunt insigni sanctitate, et rerum cœlestium contemplatione admirabiles.

DE PARTIBUS MEDITATIONIS.

Partes Meditationis sunt quatuor, Præparatio, Repræsentatio, Consideratio, et Colloquium vel Petitio.

1. Præparatio est, qua homo se ad meditandum componit. Cujus necessitatem Sapiens (Ecclesiast. c. 18) his indicat verbis: Ante orationem præpara animam tuam, et noli esse quasi homo qui tentat Deum. Si enim oum Rege, Episcopo vel alio principe viro acturus, primum præmeditaris quibus verbis uti velis, quanto magis id faciendum, quando cum Deo in meditatione es collocuturus!

Præparatio autem hæc duplex est: remota et propinqua. Remota est, 1. prælegere pridie Meditationis materiam ; 2. eam simul atque mane evigilas in mentem revocare; 3. cogitationes omnes et curas de studiis, aliisve negotiis temporalibus excludere. Meditatio siquidem mentem postulat quietam et tranquillam. Propinqua vero est, cum jamjam inchoanda est Meditatio, primum se aqua benedicta, si præsto sit, aspergere, et signo crucis munire; 2. uno passu a Meditationis loco ad spatium Dominicæ orationis, Salutationisque angelicæ consistere, et firmiter tibi persuadere, te coram divino Majestatis throno, quem omnes Sancti circum. stant, ut cum Deo colloquaris, compariturum; 3. reverenter in genua velut coram Deo prolabi, et mox humiliter postulare ab eo gratiam, omnes vires actionesque animi ad suæ divinæ Majestatis gloriam refe

rendi. Potes etiam Meditationis puncta, si memoria forte exciderint, relegere.

Repræsentatio vel imaginatio est, qua homo ante punctorum considerationem repræsentat, id est, ob oculos ponit locum, personas earumdemque actiones in mysterio Meditationis expressas. Ut si mediteris de crucifixione Christi imagineris te intueri montem Calvariæ, cruci Christum affigi, infinitam hominum turbam circumstare, sicut a pictoribus depingi solet. Similiter si mediteris de morte, fingas te aspicere teipsum, vel alium in lectulo decumbentem, pallidum, et morti vicinum. Hæc enim Repræsentatio valet non solum ad cavendas animi distractiones, sed etiam ad concitandum affectum doloris, compassionis, metus, et similium. Etsi in hac imaginatione diu hærendum non est, sed tantum, quamdiu sentis te pie moveri ad amorem, pœnitentiam, lætitiam vel aliud. Quod si materia Medita. tionis sit de re, in qua nulla sit circumstantiarum, ut loci, vel personarum repræsentatio, statim a præparatione transeas ad considerationes.

3. Consideratio vero est operatio intellectus, qua homo sedulo expendit omnia quæ in singulis punctis con⚫ tinetur, cum desiderio inde fructum aliquem spiritualem carpendi. Maxime autem discurrit, et ratiocinatur circa circumstantias, ut si meditetur de aliquo puncto passionis Domini, attendat: Quis sit qui patitur, nempe Filius Dei, conditor cœli et terræ ; Quid patiatur, nempe cruciatus maximos; Pro quo, nempe pro te vili, et in grata creatura; Qua de Causa, nempe ad te liberandum a damnatione æterna.

4. Colloquium vel petitio. Ubi enim sedulo, quæ in punctis continentur, expenderis, et te ad amorem, dolorem, vel alium affectum, moveris et accenderis, facile

occurret, quid per colloquium a Deo petere debeas. Ordinarie autem petere potes majus lumen Deum et teipsum cognoscendi, peccatorum remissionem, dolorem de iisdem, perturbationum animi expugnationem, progressum etiam in litteris, si studes, vel in aliis negotiis quibus vaces, demum virtutes omnes, quæ Deo te reddant gratiorem. Potest autem hoc Colloquium institui vel ad Deum vel ad singulas Sanctissimæ Trinitatis personas, vel ad Christum crucifixum, imo et ad hos

omnes.

DE ADJUMENTIS AD RECTE MEDITANDUM IDONEIS.

Primum est Locus idoneus, id est, ab omni strepitu remotus; juvat forte, si sit obscurus.

2. Tempus certum et stabile, quod citra justam causam non immutetur. Horæ autem aptissimæ ad meditandum sunt matutina, ante inchoata studia, vel alianegotia. Convenit autem in meditatione expendi integram horam, vel certe mediam.

3. Situs corporalis modestus et devotus, ut genibus flexis. Quod si diu non potes, pedibus insistas, ita tamen ut ad genuflexionem paulo post redeas. Convenit aliquando, ad exemplum Christi, maxime si magnus aliquis motus insurgat, prono corpore ad breve tempus meditari. Denique is situs usurpandus est, qui plus juvet attentionem et devotionem.

4. Ut si quo in puncto senseris spirituali sensu te vehementius moveri, non illico transilias ad aliud, sed in eo nonnihil immoreris, donec gustui satisfeceris. Et si ante percursa tria Meditationis puncta hora elabatur, non sis sollicitus ad cætera progredi; poteris enim id facere, sequenti vice repetitis breviter iis, in quibus gus