vus revertatur. Interim, sicut vestra est consuetudo bona, vel consolationem vel adiutorium ei impendere iubeatis, laetumque diem iubeatis habere. Cuius potestas regnat in aeternum, ipse vos custodiat in regno suo perpetuo. Salutamus vos omnes salutatione plenissima. Donatio quam homo donat ad suam parentem. XVI. Dilectissimae atque amabili mihi in Domino consobrinae meae nomine illo, ego in Dei nomine ille. Dum et pluribus est percognitum eo quod tu partibus meis amabilia servitia impendere non desinis, pro tua bonitate, et pro eo quod dictum est Faciamus bonum ad omnes, maxime autem ad domesticos fidei vel ad propinquos nostros, igitur dono tibi à die praesente per hanc epistolam donationis, quae in perpetuum sit mansura, et de iure meo in tua dominatione trado atque firmabo, id est, mansum ad commanendum in pago illo, in loco qui dicitur ille, et est ipse mansus per loca designata de latere uno et de fronte terrae illius, et de alio latere et fronte terrae illius tanto, ita ut ab hac die memorata consobrina mea illa quicquid de ipso manso facere voluerit, ut absque uniuscuiusque repetitione liberam in omnibus habeat potestatem ad faciendum. Donatio ad casam Dei. XVII. Prudens consilium baiulat qui pro animae suae remedio cogitat illi Dominum retribuere, et exinde habere cogitat, et de Dei misericordia non dubitat. Idcirco nos in Dei nomine ille, et coniux mea illa. Admonet nos divina pietas et Christi misericordia ut aliquid de rebus nostris pro redimenda ultione nostrorum peccaminum Domino offerre deberemus, ut in die iudicii misericors Dominus vel in aliquantulum de scelere nostro nobis relaxare dignaretur, donamus compuncto corde et devoto animo ad basilicam illam, quae est in honore Sancti illius constructa in loco illo, hoc est, rem nostram in loco nuncupante illo, hoc est, in ipsa re mansis ad commanendum, casticiis, superpositis, terris arabilibus, ut post hunc diem ipsi custodes qui ad ipsum sanctum locum deserviunt, ipsam rem superius denominatam habeant, teneant, atque possideant, vel quicquid exinde facere voluerint, liberam et firmissimam` habeant potestatem ad faciendum. Et si quis. Pactum divisionis inter fratres. XVIII. Pactum divisionis inter fratres, id sunt ille et ille, heredes illius et illius quondam, qualiter se de alode eorum dividere vel exaequare deberent. Quod ita et fecerunt. Per quem accepit vir magnificus ille mansum illum in loco nuncupante illo, qui est in pago illo, hoc est, ipse mansus circumcinctus, cum arboribus et casticiis, superpositis, terris arabilibus, et caetera. Simili modo vir magnificus ille accepit ad opus suum alium mansum in loco nuncupante illo, qui est in pago illo, in centena illa, hoc est, quod superius diximus, mansum circumcinctum, cum arboribus et casticia, superposita, terris arabilibus, et caetera, vel quicquid pars contra parem suum per aequalentiam inter se diviserunt, absque ulla repetitione vel reclamatione hoc habeant, teneant, possideant, vel quicquid exinde facere voluerint, libera in omnibus, Christo propitio, in sua permaneat potestate ad faciendum. Si quis vero. Venditio ad monasterium. XIX. Venerabili in Christo patri illi Abbati de Monasterio qui vocatur Sancti illius, quod est in pago illo super fluvium illum constructum, emptori, ego in Dei nomine ille venditor. Constat me non imaginario iure, nec nullo cogentis imperio, sed proprio voluntatis meae arbitrio, vobis vel ad Monasterium vestrum vendere, quod ita et vendidi vobis à die praesente, rem pro proportione mea in loco nuncupante illo, quod est infra pagum illum, quod de parte parentum meorum ad me Legibus obvenit, hoc est, tam mansis, casis, casticiis, mancipiis, ingenuis his nominibus, vel quicquid ibidem praesens est mea dominatio totum et ad integrum de iure meo in dominatione vestra per hanc venditionem tradidi vobis ad possidendum; et accepi à vobis in pretio taxato, iuxta quod nobis aptificatum vel conventum fuit, solidos probos atque pensantes numero tantos; ita ut ab die memorata omnia superius nominata, quae de me legibus comparastis, hoc habeatis, teneatis, possideatis tam vos quam et successores vestri, liberumque et firmissimum in vestra permaneat potestate ad faciendum. Si quis vero, Precaria. XX. In Christo venerabili patri et Domno illi Abbati de Monasterio Sancti illius, quod est in pago illo super fluvium illum constructum, ego in Dei nomine ille. Precator accessi ad vos ut rem pro portione vestra, in loco nuncupante illo, qui est in pago illo, quam ego ille ante hos dies per venditionis titulum dato pretio Sancto illi seu vestro Monasterio adfirmavi, hoc est, in ipsa portione mansum ad commanendum, casticiis, superpositis, terris arabilibus, mancipiis, ingenuis his nominibus, vineis, pratis, silvis, pascuis, vel quicquid ibidem aspicit vobis delegavimus. Sed postea taliter vobis supplicavimus, ut ipsam portionem ad usum beneficium ad excolendum quan diu advivo mihi praestare vel relaxare deberetis. Quod ita et fecistis. Propterea hanc precariam manu mea vel bonorum hominum firmatam vobis exinde emisimus, ut annis singulis censum denariorum tot ad luminaria Sancti illius et decimam de omnibus fructibus, quicquid supra ipsam conlaborare potuerimus, die illo, quod eveniet festo ipsius Sancti illius, pro hoc vobis dare et adimplere faciam. Et si negligens aut tardus de ipso censu ad illud placitum apparuero, fidem exinde vobis legibus faciam, et ipsam rem dum advivo per vestrum beneficium tenere et usufructuare faciam; in ea vero ratione ut aliubi ipsas res nec vendere, nec donare, nec alienare, nec ad alias casas Dei delegare, nec in naufragium ponere, nec ad proprium facere, nec heredibus meis in alode derelinquere pontificium non habeam ad faciendum, nisi post meum discessum, una cum re immeliorata vel superposita, quicquid ibidem inventum fuerit, absque ullius Iudicis contradictione pars Monasterii vestri ad vestrum faciat revocare dominium. Si quis vero. Commendatitia de re vendita. XXI. In Christo filio Ecclesiae illi, in Dei nomine ille Abbas de Monasterio illo Sancti illius, quod est in pago illo, una cùm consensu fratrum nostrorum. Dum et tua fuit petitio et nostra decrevit voluntas ut duas partes darem pro portione nostra in loco nuncupante illo, qui est in pago illo, quem tu ipse ante hos dies per venditionis titulum dato pretio de thesauro Sancti illius nobis vendidisti; sed postea taliter nobis supplicasti ut ipsius portionis duas partes in praedicto loco illo ad usum beneficium ad excolendum, quandiu advivis, tibi praestare deberemus. Quod ita et fecimus. Propterea hanc commendatitiam manu nostra firmatam tibi pro hoc dedimus, ut annis singulis censum tantum et illam decimam de omni fructu, quicquid supra ipsam terram conlaborare potueris, die illo, quod eveniet festo Sancti illius, pro hoc dare debeas. Et si negligens aut tardus ad id placitum de ipso censu fueris, fidem exinde pro hoc nobis facias, et ipsam rem ad viventum tuum per nostrum beneficium teneas, in ea tamen ratione ut ipsam rem aliubi nec vendere, nec donare, nec. alienare, nec ad alias casas Dei delegare, nec ad proprium sacire, nec heredibus tuis in alode derelinquere, nec in naufragium ponere, potestatem non habeas ad faciendum, nisi post tuum discessum, una cum ipsa re immeliorata vel superposita, quicquid ibidem inventum fuerit, sine ullius Iudicis consignatione pars Monasterii nostri elitigato ordine praesentaliter ipsam rem immelioratam in nostrum faciat revocare dominium, et haec commendatitia firma sit. Facta commendatitia in ipso Monasterio Sancti illius publiciter in anno duodecimo regni, Indiculus precatorius ad Episcopum. XXII. Domino sancto et apostolica sede colendo in Christo venerabili Domno et patri illi Pontifici urbis illius, civitatis illius, égo in Dei nomine illi, bene cupiens vester, in Domino vobis dirigimus salutem et precamur Sanctitatem vestram ut pro nobis orare dignemini. Denique cognoscatis quod iste homo vester, nomine illo, ad nos confugium fecit, et dixit quod contra vos culpas habeat commissas. Propterea has litteras cum salutatione ad vos direximus, et precamur vobis ut vitam et immancationem et disciplinam corporalem ei concedere iubeatis. Aliam, poenitentiam, qualem ei volueritis iudicare, in vestra est potestate. Qualiter ipse homo secum gaudeat quod nostram suggestionem ad vos deportasset; et unde nobis reconiungitis vobis remerire cupimus. Quid plura? Indiculus quem Praepositus transmittit ad Abbatem. XXIII. Diligendo ad nos Domno et in Christo patri nostro venerabili illi Abbati, ego ille serviens atque Praepositus vester. In primus illud precamur Sanctitatem vestram, ut in vestra sancta oratione pro me esse non dedignemini, Denique, Domne, cognoscatis de isto servitio ubi nos transmisistis, per verbum illustris viri illius Comitis, sui iuniores non exinde fecerunt quomodo eis fuit demandatum. Propterea has litteras ad vos direximus, ut de ipso certiores sitis, et inantea quomodo vobis est utile sic compensetis ut nostram rem non perdamus. Quid plura? Salutamus vos usque ad gaudium. Indiculus quem Abbas transmittit ad hominem pagensem. XXIV. Dulcissimo nostro et ut credimus amico Sancti illius in Dei nomine illi, ille, etsi peccator, Abba, nos et nostri, servientes vestri, in Domino vobis dirigimus salutes, et illud precamur Deum ut merearis agere in ista vita quod Deo sit beneplacitum. Precamur vos de illis vestris homunciunculis qui in vestro Ministerio commanent, vel de nostris causis invicem nostrum bonum certamen exinde mittatis, sicut nos de vestra caritate bene confidimus, ut sic exinde perportare faciatis usque nos insimul coniungimus. Quid plura? Indiculus quem Episcopus transmittit ad Abbatem. XXV. Sanctorum meritis beatificato Domno atque patri, Deique cultore, et ut confidimus vero amico nostro illi gratia Dei Abbati, nos enim in Dei nomine ille, quamvis peccator, donum Dei Episcopus. Deus scit, vester in omnibus proprius amicus, imprimitus salutationem. Desunt reliqua. Cautio de infracturis. XXVI. Contigit quod cellarium vel spicarium vestrum infregi, et exinde annonam vel aliam raupam in solidos tantos furavi. Dum et vos et advocatus vester exinde ante illum Comitem interpellare fecistis, et ego hanc causam nullatenus potui denegare, sic ab ipsis Racimburgiis fuit iudicatum, ut per wadium meum eam contra vos componere atque satisfacere debeam, hoc est, solidos tantos vel*. Sed dum ipsos solidos minime habui unde transsolve re debeam, sic mihi aptificavit, ut brachium in collum posui, et per comam capitis mei coram praesentibus hominibus tradere feci, in ea ratione ut interim quod ipsos solidos vestros reddere potuero, et servitium vestrum et operam qualemcunque vel vos vel iuniores vestri iniunxeritis, facere et adimplere debeam; et si exinde negligens vel iactivus apparuero, spondeo me contra vos ut talem disciplinam supra dorsum meum facere iubeatis quam super reliquos servos vestros. |