Venditio de villa.

CXXVIII, Domino fratri illi, ego ille. Licet empti venditique contractus sola pretii adnumeratione et rei ipsius traditione consistat etc. ut supra pag. 328.

Venditio de area infra civitatem.

CXXIX. Domino sancto et apostolico Domino et patri illi Episcopo. Constat me nullius coactum imperio, neque imaginario iure etc. ut supra pag. 528.

Venditio de terra.

CXXX. Domino magnifico fratri illi emptori, ego in Dei nomine ille venditor. Constat me non imaginario iure, nec ullius coactum imperio, sed propriae voluntatis meae arbitrio tibi vendere etc. ut supra pag. 401.

Venditio infra emmunitatem Ecclesiae vel fisci.

CXXXI. Magnifico fratri illi, ego ille. Constat me tibi vendidisse, et ita vendidi, infra terminum terrae Sancti illius in loco nuncupato illo, campum vel vineam iuris mei habentem aripennes tantos, estque de uno latere et fronte terra illius, de alio vero latere et fronte terra illius. Unde accepi à te pretium quod mihi bene complacuit, valentes solidos tantos; ita ut ab hodierno die quicquid de supradicta re facere volueris, liberam habeas potestatem, salvo iure ipsius Sancti. Et si fuerit aut ego ipse. Et reliqua.

Venditio de servo.

CXXXII. Domino magnifico fratri illi emptori, ego in Dei nomine ille venditor. Constat me non imaginario iure, nec ullo cogentis imperio etc. ut supra pag. 401.

Alia venditio de servo aut ancilla.

CXXXIII. Domno fratri illi, ego ille. Constat me vobis vendidisse, et ita vendidi, servum iuris mei aut ancillam nom. ill non furem, non fugitivum, neque cadivum etc. ut supra pag. 329.

Qualiter homo ingenuus semetipsum venumdet.

CXXXIV. Domino semper meo illi, ego ille. Placuit mihi ut statum ingenuitatis meae in vestrum obnoxiarem servitium. Quod ita et feci, etc. ut supra pag. 379.

Qui in servitium alterius se obnoxiat.

CXXXV. Domino mihi proprio illi, ille. Dum instigante adversario, fragilitate mea praevalente, in casus graves cecidi, unde mortis periculum incurrere poteram. Sed dum vestra pietate me etc. ut supra pag. 331.

Alia obnoxiatio.

CXXXVI. Domino fratri ill. et ill. Omnibus non habetur incognitum qualiter me gravis necessitas et anatas pessima oppresserunt, ut minime habeam unde vivere vel me vestire possim. Propterea ad petitionem meam mihi non denegastis, nisi ut in summa necessitate mea argentum vel amictum valentem solidos tantos in manu mea mihi dedisti, et ego minime habeo unde ipsos solidos tuos tibi reddere queam. Propterea obnoxiationem de capite ingenuitatis meae in te fieri et adfirmare rogavi, ut quicquid de mancipio tuo originali facis, tam vendendo, commutando, disciplinam imponendo, ita et de me ab hodierno die liberam et firmissimam in omnibus potestatem faciendi habeas. Si quis vero, quod nec fieri credo. Et reliqua.

Alia obnoxiatio.

CXXXVII. Domino meo semper, ego ille. Non est incognitum qualiter instigante parte adversa mihi contigit quod ego caballum ab homine aliquo etc. ut supra pag. 372. Epistola collectionis.

CXXXVIII. Nos quoque in Dei nomine matricularii Sancti illius, dum matutinis horis ad ostia ipsius Ecclesiae observanda convenissemus, ibi infantulum sanguinolentum etc. ut supra pag. 379.

Concambium de villa.

CXXXIX. Inter quos caritas inlibata permanserit, pars parti beneficia opportuna praestat. Ideo placuit atque convenit inter venerabilem Virum illum ex permisso apostolico Viro illo etc. ut supra pag. 320.

Commutatio de terra.

CXL. Inter quos caritas inlibata permanserit, pars pari suo opportuna et congrua beneficia non denegabit. Ideoque, auxiliante Domino nostro, placuit atque convenit inter illum et illum etc. ut supra pag. 553.

Concambiatura inter duos Abbates.

CXLI. Placuit, auxiliante Domino, atque convenit inter venerabilem Virum illum Abbatem de Monasterio illo vel congregationem Monasterii sui, necnon etc. ut supra p. 406. Cautiones diverso modo factae.

CXLII. Domino mihi propitio illi. Dum ad meam petitionem, necessitatem meam supplendo, vestra bonitas habuit ut solidos tantos de rebus vestris mihi praestaretis, ideo per hoc vinculum cautionis spondeo etc. ut supra pag. 330.

Item alia.

CXLIII. Domino suo illi. Constat me à vobis accepisse, et accepi, debere et debeo, hoc est, solidos tantos. Pro quibus solidis spondeo me, quandiu post me ipsos retinuero, annis singulis per singulos solidos singulos triantes, etc. ut supra pag. 331.

Item alia.

CXLIV. Domino fratri illi, ego ille. Quatenus necessitatem meam supplendo solidos vestros numero tantos mihi ad beneficium praestitistis, ideo quod etc, ut supra p. 331. Item alia

CXLV. Domino fratri illi. Ad petitionem meam mihi non denegasti, nisi ut in summa necessitate mea argentum vel amictum valentem solidos tantos in manu mea ad praestitum beneficium mihi praestitisti etc. ut supra p. 552. Alia.

CXLVI. Magnifico fratri illi, ego ille. Ad meam petitionem vestra decrevit voluntas ut mihi beneficium de rebus vestris illis in annos tantos facere iuberetis etc. ut supri pag. 380.

Cautio de vinea.

CXLVII. Domino fratri illi, ego ille. Ad petitionem meam mihi non denegasti, nisi ut in summa necessitate mea argentum et amictum valentem solidos tantos in manu mea ad praestitum beneficium mihi dedisti. Propterea oppignoro etc. ut supra pag. 368.

Evacuatoria.

CXLVIII. Domino fratri illi. Omnibus non habetur incognitum qualiter ante hos annos solidos nostros numero tantos ad beneficium accepisti, etc. ut supra pag. 597. Alia evacuatoria.

CXLIX. Fratri illi. Omnibus non habetur incognitum quod ego ad petitionem tuam solidos tantos ad praestitum beneficium in manu tua tibi praestiti etc, ut supra p. 360. Si aliquis rem alterius, quam excolit, ad proprietatem sacire

vult, sed non potest, et postea eam precariaverit.

CL. Domino inlustri illi et mihi propitio Domino illi. Dum per malorum hominum consilium, quod non debueram, de terra vestra in loco nuncupato illo, quam excolere videor, avellere amavi et ipsam terram ad proprietatem sacire, et non potui, quod nec ratio praestitit, et vos vel agentes vestri eam ad partem vestram revocastis, vėl nos exinde eiecistis, sed postea ad petitionem bonorum ho

minum nobis eam ad excolendum reddidistis, propterea hanc precariam dominationi vestrae emittimus, ut quandiu vobis placuerit ut eam teneam, absque ullo vestro praeiudicio, quicquid reliqui accolani vestri faciunt, nos reddere spondemus. Quod si non fecerimus, et in hoc negligentes, tardi, aut contumaces fuerimus, publice per hanc precariam, ac si semper per quinquennium renovata fuisset, condemnati, ut Lex praestitit tardis et negligentibus, de ipsa terra nos pontificium habeatis eiiciendi. Facta precaria ibi sub die illo, anno illo, illo Rege.

Cessio.

CLI. Latorum Legum auctoritas et Principum decreta sanxerunt ut unusquisque, dum manet in corpore, de propria quam possidet facultate si quid alteri concesserit, voluntatem suam gestibus aut testibus aut scriptura profiteatur, ut perennibus temporibus inviolata permaneat. Igitur ego in Dei nomine ille tibi fideli nostro cedo à die praesente etc. ut supra pag. 376.

Traditio cuicunque tradere voluerit.

CLII. Latores Legum sanxerunt ut qui de iure proprio alicui aliquid tradere voluerit, hoc coram pluribus testibus per scripturarum firmiter seriem faciat obligari, ut in aevum inconvulsum valeat permanere. Idcirco ego in Dei nomine ille venerabili viro illi. Dono siquidem tibi per hanc chartulam traditionis, sive per festucam atque per andelangum, aliquam rem meam in pago illo, in loco nuncupato illo, super fluvium illum, id est, mansos tantos, cum hominibus ibidem commanentibus vel adspicientibus, cum terris arabilibus, silvis, campis, pratis, pascuis, vel quicquid in ipso loco nostra videtur esse possessio vel dominatio, in ea vero ratione ut ab hac die hoc habeas, teneas, atque possideas, vel quicquid exinde facere volueris, liberam in omnibus habeas potestatem. Et si quis deinceps quod futurum esse non credo, si ego ipse, quod absit, aut ullus quislibet de heredibus meis, seu quaelibet extranea persona, contra hanc traditionem à me sponte factam aliquam calumniam generare praesumpserit, exsolvere faciat dupliciter quantum eo tempore ipsa res valere dignoscitur, et quod repetit nullo modo evindicare pracvaleat, sed magis praesens haec chartula, tam à me quam ab aliis bonis hominibus roborata, omni tempore firma permaneat, cum stipulatione interposita. Actum.

Traditoria de terra.

CLIII. Veniens homo aliquis nomine ille in pago illo, in loco qui dicitur ille, ante bonos homines qui

subter firmaverunt, terram illam, id est etc. ut supra pag. 354.

Alia traditoria de venditione.

CLIV. Notitia qualiter et quibus praesentibus veniens homo aliquis nomine ille Missus illustris viri illius super fluvio illo, in loco qui dicitur ille, illum mansum etc. ut supra pag. 354.

Alia traditio.

CLV. Notitia loco traditionis, qualiter vel quibus praesentibus ante eos qui subter firmaverunt, ibique veniens homo aliquis nomine ille illas res vel villas illas, quas ipse ante hos dies per suam epistolam donationis ad Monasterium illud in honorem Sanctorum illorum constructum, ubi Dominus ille Abba praeesse videtur, à die praesente ad integrum concessit et confirmavit (iam nomina ill.) per portas et per ostia, et dictam donationem ad Missum de supradicto Monasterio vel dicti Abbatis nomine illum visus fuit per omnia et in omnibus, quantum illa epistola commemorat et insertum est, consignavit, tradidit, et vestivit, et per durpilum et festucam sibi foras exitum alienum vel spoliatum in omnibus esse dixit, et omnia wirpivit, his praesentibus. Actum fuit ibi. Et reliqua.

Alia traditoria.

CLVI. Notitia traditionalis, vel quibus praesentibns venit homo aliquis nomine ille ad illum mansum, quem ante hos dies per chartulam venditionis ad filium suum adfirmavit per ostium et anatalia, per herbam et vitem ei visus tradidisse vel consignasse, et exitum inde se fecit, his praesentibus. Et reliqua.

Carta audientialis,

CLVII. Cum in nostra vel Procerum nostrorum praesentia homo nomine ille hominem aliquem nomine illum interpellasset, dum diceret quod servo suo nomine illo una cum rauba sua etc, ut supra pag. 3o8.

Iudicium evidentale, sive charta iectiva.

CLVIII. Veniens ille in nostram vel Procerum nostrorum praesentiam, suggessit quod homo nomine ille pagensis vester eum in villa, nulla manente causa, adsalliset etc. ut supra pag. 308.

Indiculus regalis de iactivis.

CLIX. Ille Rex Francorum vir inlustris. Cum nos in Dei nomine in palatio nostro ad universorum causas audiendum vel recta iudicia terminandum ete. ut supra p.361.