Notitia de homine mortudo. CLX. Notitia qualiter et quibus praesentibus veniens homo aliquis nom. ill. in pago illo, in loco qui dicitur ille in mallo publico, ante ipsum Comitem etc. ut supra pag. 358. Notitia de servo. CLXI. Notitia qualiter et quibus praesentibus veniens homo aliquis nomine ille in pago illo, in loco qui dicitur ille, seu in mercado etc. ut supra pag. 355. Notitia de servo quem colonus comparat. CLXII. Notitia qualiter vel quibus praesentibus veniens magnificus vir ille die illo in illa civitate in mallo publico ante illustrem virum illum Comitem etc. ut supra pag. 346. Notitia de colonitio. CLXIII. Notitia qualiter et quibus praesentibus veniens homo aliquis nomine ille in pago illo in mallo publico ante virum ill. Comitem vel reliquos etc. ut supra pag. 359. Notitia de colono evindicato. CLXIV. Veniens homo aliquis nom. ill. Advocatus ill. de Monasterio Sancti illius vel illius Abbatis de ipso Monasterio die illo in mallo publico ante illustrem illum virum illum Comitem etc. ut supra pag. 345. Alia notitia de colono evindicato. CLXV. Notitia qualiter vel quibus praesentibus veniens homo aliquis nomine ille Advocatus Sancti illius de Monasterio illo et illius Abbatis in civitate illa in mallo publico ante illustrem virum illum Comitem etc. ut pra pag. 343. Sacramentale. su CLXVI. Veniens Advocatus Sancti illius de Monasterio illo, sea et illius Abbatis de praedicto Monasterio illo, in mallo publico ante inlustrem virum illum Comitem etc. ut supra pag. 343. Iudicium evindicationis de colono. CLXVII. Cum resedissent venerabilis ille Abba et inluster vir ille in villa illa in pago illo, ubi ille Comes esse videtur, per iussionem Domni et gloriosi illius Regis etc. ut supra pag. 344. Aliud iudicium evindicati. CLXVIII. Ille Rex vir inlustris. Veniens ante nos homo nomine ille tibi in palatio nostro placitum suum Legibus custodivit, quod habebat apud hominem aliquem nomen illum, quem per suam festucam ante nos visus fuit adrhamisse. Sed nuncupatus ille ad placitum suum non venit, nec ipsum sacramentum iuravit, neque iuratores sui nec ullus fuit testator qui sunia nuntiasset. Proinde nos taliter una cum fidelibus nostris, id est, illis et reliquis quam pluribus, visi fuimus iudicasse ut dum ipse ille tale sacramentum habuit adfirmatum, et ipsum nullatenus iuravit, nec ipse nec iuratores sui, sed exinde se iectivum in omni dimisit, propterea iubemus ut dum hanc causam sic actam vel perpetratam esse cognovimus, ut ipse ille ipsas res in loco illo contra superius nuncupatum illum omni tempore habeat evindicatas atque eiudicatas, et sit inter ipsas postmodum ex hoc omnique tempore sublata causatio. Datum quod fecit mensis ill. dies tantus. Iudicium seu notitia. CLXIX. Dum resideret Comes ille in mallo suo publico ad universorum causas audiendas vel recta iudicia definienda, ibique veniens Advocatus illius Episcopi aliquem hominem nomine illum interpellabat, dum diceret eo quod de capite suo Legibus esset servus ipsius Ecclesiae vel ipsius Episcopi, et propter hoc de ipso servitio negligens atque iectivus adesse videretur quod genitor suus vel genitrix sua aut avus suus aut avia sua fecerunt. Sed ipse vir praefatus in praesente abstabat, et hanc causam in omnibus denegabat, quod nec ipsi Episcopi nec ipsi Ecclesiae Dei secundum egem nullum servitium agere deberet, eo quod de parte paterna aut de materna secundum Legem ingenuus esse videretur. Sed ipsi Scabini, qui tum ibidem aderant, ei visi fuerunt iudicasse ut supra noctes quadraginta cum duodecim Francis, sex de parte paterna, et sex de materna, in Ecclesia illa iurare debuisset quod de parte paterna aut de materna secundum Legem Salicam ingen aus esse videretur. Ipsis vero noctibus expletis, venientes utique ad Ecclesiam illam, visus est ipse homo esse iectivus, eo quod non potuit ipsum sacramentum explere sicutei fuit iudi catum. Notitia de terra évindicata. CLXX. Notitia qualiter vel quibus praesentibus veniens venerabilis vir ille Abba de Monasterio illo, die illo, in loco illo ante illustres viros magnificos, etc. ut supra pag. 346. Indiculus si quis in praesentia Regis auctor fuerit. CLXXI. Ille Rex illi Comiti. Veniens ille aut Missus ipsius in persona sua ibi in palatio nostro, clementiae regni nostri suggessit quod homo aliquis nomine ille villam suam illam in pago illo, quicquid ibidem visus fuit tenuisse, per venditionis titulum accepta pecunia sua eidem visus est distraxisse, et ea ad praesens possidere videtur. Sed dum et ipse ille ad praesens adstabat, interrogatum est ei à nobis vel à Proceribus nostris si ipsam venditionem, quam ipse ille de suprascripta re in praesente proferebat, de nomine eius fecisset, aut memoratam rem vendidisset, aut auctor eidem esse voluisset. Sed taliter in nostra praesentia memoratus ille professus est, quod et ipsam venditionem fecerat, et pretium de suprascripta re, quod ipsa venditio continebat, acceperat, et auctor eidem ex hoc et ad praesens et inantea, si ei necessitas contigisset, et erat et esse volebat. Ideo dum taliter coram nobis professus est, per praesens iubemus ac decernimus Praeceptum ut memoratus ille ipsam villam in iam dicto loco in integritate, et quicquid per ipsam venditionem accepisset, absque contrarietate vel repetitione illius aut heredum suorum quieto ordine debeat possidere, vel quicquid exinde facere ipse aut heredes sui decreverint, libero potiatur arbitrio. Notitia de cruce evindicata. CLXXII. Dum et omnibus non est incognitum qualiter veniens homo aliquis nomine ille ante Vicarium inlustris viri illius Comitis, etc. ut supra pag. 405. Notitia sacramentalis. CLXXIII. Notitia qualiter et quibus praesentibus veniens homo aliquis nomine ille in pago illo in basilica Sancti illius, ubi plurima sacramenta percurrere videntur, ante virum magnificum illum, etc. ut supra pag. 359. Notitia de herbis maleficis. CLXXIV. Notitia qualiter et quibus praesentibus reniens femina aliqua nomine illa in pago illo in mallo publico, in basilica Sancti illius, ante illos et illos et alios quamplures bonos homines, etc. ut supra pag. 359. Cautio de Clavibus. CLXXV. Dum et pluribus hominibus est patefactum qualiter in Dei nomine ille veniens in placitum ante quamplures bonos homines adversus hominem nomine illum repetebat ei dum diceret, etc. ut supra. pag. 405. Indiculus regalis. CLXXVI. Ille Rex Francorum vir inlustr. magnifico Comiti ill. Cognoscas quia iste praesens, missa petitione, nobis suggessit quod homo aliquis nomine ille res suas in vestro ministerio, etc, ut supra pag. 358. Item alius Indiculus, CLXXVII. Dominis sanctis in Christo Patribus omnibus Episcopis, seu et venerabilibus omnibus Abbatibus, atque inlustribus viris, seu et viris magnificis Domesticis, Vicariis, Centenariis, etiam paribus et amicis nostris, seu et Missis nostris discurrentibus, ille Rex Francorum vir inluster. Cognoscatis quod iste praesens ille ad nos venit, et nostram commendationem expetivit habere, et nos ipsum gratanti animo recepimus vel retinemus. Propterea omnino vel rogamus atque iubemus ut neque vos, neque iuniores, neque successores vestri ipsum vel homines suos, qui ad ipsum legitime spectare videntur, inquietare, nec condemnare, nec de rebus suis in ullo abstrahere, nec dismannire praesumatis, nec facere praecipiatis. Et si talis causa adversus eum surrexerit aut orta fuerit (* et ibidem adimpletis vos absque eorum in quo dispendio minime definita fuerit, quod ante nos separare vel reservatas *) et talis causa ante nos finitivam accipiat sententiam. Et ut certius credatis, manu nostra subter firmavimus, et de anulo nostro sigillavimus. Mandatum. Precor et supplico CLXXVIII. Domino fratri illi. dominationi vestrae, dum et causam pro alode ( aut qualemcunque) cum homine nomine illo in palatio aut ubilibet habere videor etc. ut supra pag. 555. Alio modo. CLXXIX. Magnifico fratri illi, ego ille filius illius. Rogo, supplico, atque tuae caritati iniungo ut ad vicem meam civitatem illam, etc. ut supra pag. 575. Mandatum qualiter maritus negotium uxoris prosequatur. CLXXX. Dum et humana prodit utilitas, et Lex Romana exposcit, ut quicunque uxoris suae negotium fuerit prosequutus, quamvis maritus sit, nihil aliud agat, etc. ut supra pag. 384. Aliud Mandatum. CLXXXI. Domino magnifico fratri illi, ego ille. Omnibus non habetur incognitum qualiter me senectus adgravat, et infirmitas domat, ut causas meas minime valeam prosequi vel admallare. Propterea precor et supplico caritati tuae, etc. ut supra pag. 356. Aliud Mandatum. CLXXXII. Legibus institutum est et consuetudine per tempora conservatum ut quicunque Advocatum instruere velit, mandato legaliter dato atque solemniter confirmato eum instruere debeat, etc. ut supra pag. 348. Aliud mandatum. CLXXXIII. Magnifico fratri illi, ego ille. Omnibus non habetur incognitum quam me gravis aegritudo domet, ut eleemosynam meam minime valeam procurare. Propterea rogo caritatem tuam ut propter Deum de rebus meis in vice mea eleemosynam facere vel dispensare debeas. Pro hoc trado tibi à die praesente omnes res meas in pago illo, in loco cuius vocabulum est ille, id est, terris, mansis, domibus, aedificiis, quantumcunque visus sum tenere totum et ad integrum, quicquid dici aut nominari potest tam de alode, aut de comparato, vel de quolibet adtractu, in quibuscunque pagis aut territoriis visus sum habere, totum et ad integrum rem inexquisitam, per meos wadros aut andelangos, per hoc mandatum ad meam eleemosynam faciendam in pauperes vel Sacerdotes tibi trado, ut quicquid exinde egeris gesserisve, apud me in omnibus et ex omnibus ratum et aptum atque transactum definitumque esse cognoscas. Et, quod nec fieri credo, si ego ipse aut aliquis. Et reliqua. De formatis [Epistolis]. CLXXXIV. Graeca elementa litterarum numeros exprimere nullus qui tenuiter Graeci sermonis notitiam habet, ignorat, Ne igitur in faciendis epistolis canonicis, quas mos Latinus Formatas vocat, aliqua fraus falsitudinis temere praesumetur, hoc à patribus CCCXVIII. Nicaeae congregatis saluberrime inventum est et constitutum, ut formatae epistolae hanc calculationis seu supputationis habeant rationem; id est, ut adsumantur in supputationem prima Graeca elementa Patris et Filii et Spiritus sancti, hoc est, II. T. A. quae elementa octogenarium quadragentesimum et primum significant numerum. Petri quoque Apostoli prima littera, id est, II. qui numerus octoginta significat; eius qui scribit epistolam, prima littera; cui scribitur, secunda littera; accipientis, tertia littera; civitatis quoque de qua scribitur, quarta; Indictionis quoque, id est, temporis qui fuerit numerus adfirmatur. Atque ita his omnibus litteris Graecis, quae, ut diximus, numeros |