FORMULAE

ANDEGA VENSES

SIVE

FORMULAE VETERES

Ex Codice antiquissimo Weingartensi primum editae à clarissimo viro Iohanne Mabillonio.

CAPITULA.

23. Incipit ingenuitas.
24. Incipit iudicius.
25. Incipit vindicio qui se-
ipsum vindit.
26. İncipit securitas.

27. Incipit vindicio proprie

tatis.

28. Incipit iudicius.
29. Incipit iudicius.
30. Incipit item Iudicius.
31. Incipit apennis.
32. Incipit item appennis.
33. Incipit noticia ad Appen-
no firmare.
34. Incipit (libellus) dotis.
Incipit epistola.

35. Incipit item cessio.
36. Incipit epistola, quem
pater et mater facit in
filio.

57. Incipit cautio de homine.
58. Incipit securitas.
39. Incipit cessio (in dotem).
40 Incipit ius liberorum.
41. Incipit securitas.
42. Incipit epistola quem ho-
minem repotavit de res

suas.

43. Incipit securitas de rapto.

INCIPIUNT DICTAT I.

Formula sollemnis de dote.

I. Hic est testamentum quarto regnum domni nostri Childeberto Reges, quod fecit Missus ille Chestantus. Cum iuxta consuetudinem Andicavis civitate, curia puplica resederet in foro, ibique vir magnificus illi prosecutor dixit: Rogo te, vir laudabilis illi Defensor, illi Curator, illi Magister militum, vel reliquum Curia publica, utique obticis puplicis patere iobeatis, quia habeo quid apud acta prosevere debiam. Defensor principalis simul et omnis Curia puplica dixerunt: Patent tibi cotecis puplici; prosequere quae optas. Obedire illa per mandato suo pagina mihi iniunxit, ut prosecutor exsistere deberit, qualiter mandatum, quam in dulcissimo iocali meo illo fici pro omnis causationis suas, tam in paco, quam et in palacio, seu in qualibet loca, accidere faciat illa porciones meas, quam ex alote parentum

meorum ei legibus obvenit vel obvenire debit, aut iustissime ei est reddebetum. E contra parentis suis vel contra cuiuslibet hominem accidere vel admallare seu et liticare facias inspecto illo mandato, quem in dulcissemo iocali meo illo fici, gestis municipalibus adlegare debeam, Curia vero dixerunt: Mandato, quem tibi habere dicis, accipiat vir venerabilis illi Diaconus et amanuensis. Ille prosecutor dixit: Rogo domno meis omnibus puplicis, ut sicut mandatum iustum legibus cognovistis esse factum, ut dotem quem prae manibus tenio, vobis praesentibus in foro puplico iobeatis recitari. Curia vero dixerunt: Dotem quem te dicis prae manibus retenire, illi Diaconus et amanuensis Andecavis civitate nobis praesentibus accipiat relegendum quo accepto dixit:

Incipit mandatus.

Domno mihi iocali meo illo. Rogo adque supplico dulcissima gratia vestra, ut ad vicem meam omnis causationis nostris, tam in pago quam et in palacio, seo in qualibet loca accidere faciatis; et illas portiones nostras, quem ex alote parentum meorum mihi legibus obvenisse vel obvenire debit, aut iustissime nobis est redebitum, haec contra parentis meus vel contra cuiuslibet hominum accidere vel admallare seu adliticare faciatis. Et quicquid exinde ad vicem nostram egeris, feceris, gesserisve, etenim me habiturum esse cognoscas rectum. Iuratum inandatum Andecavis civitate, Curia publica.

Incipit cessio.

Dulcissima et cum integro amore diligenda sponsa mea, filia illius, nomen illa, ego illi. Et quia, propitio Domino, iuxta consuetudinem una cum voluntate parentum tuorum sponsavi, proinde cido tibi de rem paupertatis meae, tam pro sponsalitia, quam pro largitate tuae, hoc est casa cum curte circumcincta, mobile et immobile, silvas, pratus, pascuas, aquas, aquarumve decursibus, iunctis et subiunctis, et in omnia superius nominata, tu dulcissima sponsa mea, ad die filicissimo nuptiarum tibi per hanc cessione dileco adque transfundo, ut in tuae iure hoc recepere dibeas. Cido tibi bracile valente solidus tantus, toneneas tantos, lectario ad lecto vestito valente solidus tantus, inaures aureas valente soledus tantus, annolus valentes solidus tantus. Cido tibi caballus cum sambuca et omnia stratura sua, boves tantus, vaccas cum sequentes tantus, ovis tantus, solidis tantis. Haec omnia subscripta rem in tuae iure et domenacione hoc recipere debias, vel posteris tuis, si inter nus procreati fuerunt, derelinquentis, salvo iure sancti il

lius, cuius terrae esse videtur. Et si fuerit ullo umquam tempore, qui contra hanc cessione ista, quem ego in te bona voluntate conscribere rogavi, aut ego ipsi, aut ullus de heredibus meis vel propinquis meis, aut qualibet homo vel extranea aut emissa persona venire voluerit, aut agere, vel repetire praesumpserit, ante lite ingressus duplet tibi tantum, et alio tantum, quantum cessio ista contenet, aut eo tempore meliorata valuerit; et repetitione sua non obteniat effectum: et haec cessio ista atque voluntas nostra omni tempore firma permaneat.

Post haec Curia ait: Se adhuc aliquid abis ex hac causa aut agere debias, dic tu in praesente. Illi prosecutor dixit: Gratias agemus magnitudine vestrae, quod dotem sua scripta quem prosequio, gestis municipalibus, ut habuit caretas vestra, allegasse fecisse vobis ex more con

scripse

Hic est venditio, qui seipsum vendit.

II. Domno mihi illo, necnon et coniux sua illa, ego illi. Quia coniunxerunt mihi Lecligentias, quod res vestras furavi, et in aliter transagere non possum, nisi ut integrum statum meum in vestrum debiam implecare servitium : ergo constat me nullo cogente imperium, set plenissima voluntate mea et si de hac causa reprobus apparuerit, pro ipsa necligentia integrum statum meum in vestrum servitium obligare debiam ac cedere à vobis pretium in quod mihi complacuit, soledus tantus, ut quidquid ab hodierno die de memetipso facere volueritis, sicut et de reliqua mancipia vestra obnoxia, in omnibus Deo praesole habeatis testatem faciendi quod volueritis. Si fuerit ego ipsi, aut aliquis de propinquis meis, vel qualibet extranea persona, qui contra hanc vinditionem, quem ego bona voluntate fieri rogavi, agere conaverit, inferit inter tibi et fisco soledus tantus vobis componat, et quod repetit vindecare non valeat, et haec vinditio atque voluntas mea firma permaneat.

Hic est venditio de homine in esseno posito.

po

III. Domno mihi proprio illo, ego illi. Et quia coniunxerunt mihi culpas et meas magis necligentias pro furta quid feci, unde ego in turmentas fui, et eologias feci, et morte pericolum ex hoc incurrere debui; set habuit pietas vestra datis de ris vestras solidus tantus. Ideo hanc epistolam venditione de integrum statum omni peculiare meo vobis emittendam curavi, ut quidquid ab hodierna die de memetipso facere volueritis, sicut et de reliqua mancipia vestra originaria, in omnibus Deo praesole habeas potestatem faciendi. Et si fuerit ego ipsi, aut aliquis de pro

pinquis meis, vel qualibet extranea persona, qui contra hanc venditionem, quem ego ipsi bona voluntate fieri rogavi, agere conaverit, inferat inter tibi et fisco solidus tantus vobis componat, et quod repetit nihil valeat vindecare, et haec vinditio perenni tempore firma permaneat.

Hic est vinditio de terra conducta.

IV. Ego enim illi. Constat me vindedisse, et ita vindedi ad venerabile fratri illa vineola plus menus iuctus tantus, et residit in terraturium sancti illius, in fundo illa illa, et accipi a vobis pretium, in quod mihi conplacuit, hoc est soledus tantus, ut de ab hodiernum die memoratus emptor quicquid de ipsa vinea facere volueris, liberam in omnibus habeas potestatem faciendi. Si quis vero (quod esse non credo) se fuerit aut ego ipsi, aut ullus de heredibus meis, aut quaelibet obposita persona, qui contra hanc vinditionem, quem ego bona voluntate fieri rogavi, venire aut resultare praesumpserit, dupplit tantum, et alio tantum quantum haec vinditio ista contenit, et quod repetit vindicare non valeat, et haec vinditio omni tempore firma permaneat. Actum Andecavis,

Incipit securitas de supersallicione his cst.

V. Dum non est incognetum, qualiter aliquos homo, nomen illi, aliquo homine, nomen illo, mallavit de res suas, et ipse illi male ei exinde numquam fecissit. Proinde ipsi illi ante bonis hominibus convenit, ut hanc epistolam facere deberit, ut nullo umquam tempore contra ipso agere non praesumat. Quod si illi aut aliqua persona ad vicem suam ipsa causa resultare praesumpserit, soledus tantus inter tibi, et fisco conponere debiat, et quod repetit vindicare non valeat, et haec securitas firma permaneat.

Incipit item securitas.

VI. Dum non est incognitum, quia ante hos dies aliquos homo nomen illi, litem in via publica aput illo ei habuit, et cobebus super eum ipsi illi ei posuit: sic taliter convenit ipsius homo ad mediantis bonis hominibus, ut hunc securitate ipsus homo de ipsus cobebus seu et de ipsa lite, quem aput mihi abuit, facere. deberit, quod ita et fecit. Et (quod futurum esse non credo) si fuerit ut ego ipsi, aut aliquis de heredibus meis, vel qualibet obposita persona, qui contra hanc securitate resultare praesumpserit, soledus tantus ei conponat, et quod repctit nihil valeat vindicare, et hacc securitas ista perenni tempore firma permaneat.