IURIS GERMANICI ANTIQUI... EX OPTIMIS SUBSIDIIS COLLEGIT EDIDIT ET LECTIONUM VARIETATEM ADIECIT FERD. WALTER IUR. DOCT. ET PROF. PUBL. ORD. IN ACADEMIA TOM. III. PARS II. FORMULAS BIGNONII, LINDENBROGII, BALUZII, ARVERNENSES, VARIORUM MONUMENTORUM CONTINENS. FORMULA E BIGNONIANA E, SIVE FORMULAE QUAEDAM 399 VARIAE ET INCERTI AUCTORIS, Ex veteri codice Petri Danielis primum editae à clarissimo viro Hieronymo Bignonio. I. Oportet enim unumquemque hominem, dum in hac vita vivit pro animae suae remedio cogitare. Idcirco ego in Deo nomine ille, recogitans pro Dei intuitu vel pro animae meae redemptione, ut ab impiorum consortio erui mereamur, dimitto ergo à die praesente vernaculum iuris mei nomine illum ingenuum, in ea vero ratione ut ingenuus permaneat tanquam si de bene ingenuis parentibus fuisset natus vel procreatus. Peculiare vero si aliquid habet, aut inantea laborare potuerit, in omnibus habeat concessum atque indultum; et mundeburdem vel defensionem ad basilicam Sancti illius se habere cognoscat, non ad affligendum, sed ad se defensandum, nisi, ut diximus, bene ingenuus de hoc die valeat residere. Si quis vero, quod fieri non credo, si fuerit, aut ego ipse, aut ullus de heredibus, aut ulla emissa persona, quae contra ingenuitatem istam venire aut eam infrangere tentaverit, fisco discutiente solidos triginta multae componat, et quod repetit per nullum ingenium evindicare valeat; praesens ingenuitas et merces nostra firma et stabilis permaneat, cum stipulatione subnixa. Actum in loco illo. Venditio de servo. II. Domino magnifico fratri illi emptori, ego in Dei nomine ille venditor. Constat me, non imaginario iure, nec nullo cogentis imperio, sed proprio voluntatis meae arbitrio tibi vendere, quod ita et vendidi, à die praesente, vernaculum iuris mei nomine illum, non furem, non fugitivum, nec cadivum, nec ullum vitium in se habentem, sed in omni corpore scimus eum sanum usque ad annum et diem. Et accepi à te in pretio pro hoc, iuxta quod mihi bene complacuit vel convenit, solidos tantos, ita ut ab hac die memoratum vernaculum superius denominatum, quem dato pretio de me legibus comparasti, habeas, teneas, atque possideas, et quicquid exinde facere volueris, libere et firmissime in tua permaneat potestate ad facien dum. Si quis vero, quod fieri non credo, si fuerit, aut ego ipse, ant ullus de heredibus meis, qui contra venditionem istam venire aut eam infringere tentaverit, fisco discutiente solidos triginta multae componat, et quod repetit nihil evindicet, sed praesens etc. Venditio de terra. III. Domino magnifico fratri illi emptori, ego in Dei nomine ille venditor. Constat me, non imaginario iure, nec ullo cogentis imperio, sed proprio voluntatis meae arbitrio tibi vendere, quod ita et vendidi tibi à die praesenti bunuaria tanta de terra arabili, in loco nuncupante illo, qui est in pago illo, quem de parte parentum meorum tam et de alode quam et de comparato vel de quolibet adtracto ad me legibus obvenit, hoc est, de uno latere terrae illius subiungit, de alio latere illi, et de uno fronte terrae illius, de alio vero fronte per viam publicam. Et accepi à te in pretio taxato pro hoc, iuxta quod mihi bene complacuit vel conventum fuit, solidos tantos, ita ut ab hac die memoratam terram superius denominatam, quam de me legibus comparasti, ipsam hanc habeas, teneas, possideas, vel quicquid exinde facere volueris, libera in omnibus,_Christo propitio, in tua permaneat potestate faciendum. Et caetera, Venditio de servo ad Ecclesiam. IV. Breve in vicem venditionis qualiter vendidit homo aliquis nomine ille ad Ecclesiam aliquam nomine illam vernaculum suum nomine illum, à die praesente, non furem, non fugitivum, non cadivum, nec ullum vitium in se habentem, sed in omni corpore scimus eum sanum annum et diem. Et sicut superius factum est. Donatio ad sponsam. usque ad V. Dum Dominus ab initio concessit in veteri testamento et praecepit ut relinquat homo patrem et matrem et adhaereat suae uxori, ut sint duo in carne una, et quod Dominus coniunxit, homo non separet. Ego enim in Dei nomine ille, dulcissimae coniugi meae illi.. Dum et ego te per solidum et denarium secundum Legem Salicam visus fui sponsare, ideo in ipsa amoris dulcedine dabo ergo tibi à die praesente, quod in perpetuum volo esse mansurum, rem pro portione mea in loco nuncupante illo, qui est in pago illo, quae de parte parentum meorum ad me legibus obvenit, hoc est, in ipsa portione, mansis ad commanendum, cum casticiis, suprapositis, terris arabilibus, et mancipiis, vel quicquid in ipsa portione est aspectum, tibi diesse donatum atque firmatum; ut quando die felicissi |