* beátus quia manducabis, es, et benè tibi erit. Uxor tua sicut vitis abúndans * in latéribus domûs tuæ. Fílii tui sicut novéllæ olivárum, * in circúitu mensæ tuæ. Eccè sic benedicétur homo,* qui timet Dóminum. Benedícat tibi Dóminus ex Sion: * et vídeas bona Jerúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ ; Et vídeas filios filiórum tuórum, * pacem super Israel. Ant. Beáti omnes qui timent Dóminum, qui ámbulant in viis ejus! Ant. 8. c. Speret. nàm... V. Ad custodiéndas DOMINE, non est exaltá justificatiónes tuas ! * Dirigántur... Glória... R. Utinàm... ( Ps. 448.) V. Lætábor ego super elóquia tua, R. Sicut qui invénit spólia multa. (Ps. 118.) Preces, si dicendæ sint, habentur superiùs, pag. 54. Oratio conveniens. * tum cor meum, neque eláti sunt óculi mei; Neque ambulávi in magnis, * neque in mirabílibus super me. Si non humiliter sentiébam, *sed exaltávi ánimam meam : Sicut ablactátus est super matre suâ ; * ità retribútio in animâ mea. Speret Israel in Dómino,* ex hoc nunc et usquè in sæculum. Ant. Speret Israel in Dómino, ex hoc nunc et usquè in sæculum. Ant. 1. g. Per síngulos. PSALMUS 144. Ut notam fáciant filiis EXALTABO te, Deus meus hóminum potentiam tuam, * Rex * et benedícam et glóriam magnificéntiæ nómini tuo in sæculum, et in sæculum sæculi. Per singulos dies benedícam tibi ; * et laudabo nomen tuum in sæculum, et in sæculum sæculi. Magnus Dóminus et laudábilis nimis: * et magnitúdinis ejus non est finis. Generátio et generátio laudábit ópera tua, et poténtiam tuam pronuntiábunt. Magnificéntiam glóriæ sanctitátis tuæ loquéntur, * et mirabilia tua narrábunt, Et virtútem terribilium tuórum dicent, * et magnitúdinem tuam narrábunt. regni tui. Regnum tuum regnum ómnium sæculórum, et dominátio tua in omni generatióne, et generatiónem. Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis,* et sanctus in ómnibus opéribus suis. Allevat Dóminus omnes qui córruunt, * et érigit omnes elísos. Oculi ómnium in te sperant, Dómine; * et tu das escam illórum in témpore opportúno. Aperis tu manum tuam,* et imples omne ánimal benedictióne. Memóriam abundantiæ Ant. Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis. suavitátis tuæ eructábunt;* et justítiâ tuâ exultábunt. Miserátor et miséricors Dóminus: * patiens et multùm miséricors. Suavis Dóminus univérsis, et miseratiónes ejus super ómnia ópera ejus. Ant. Per singulos dies benedícam tibi, Dómine. Ant. 5. a. Fidélis. Ant. 4. E. Voluntátem. Altera divisio Psalmi 144. JUSTUS Dóminus in ómni bus viis suis, * et sanctus in ómnibus opéribus suis. * Propè est Dóminus ómnibus invocántibus eum ómnibus invocántibus eum in veritáte. Voluntátem timéntium se fáciet; et deprecatiónem eórum exáudiet, et salvos fáciet eos. Custódit Dóminus omnes diligéntes se, * et omnes peccatóres dispérdet. Laudatiónem Dómini loquétur os meum: * et benedícat omnis caro nómini sancto ejus in sæculum, et in sæculum sæculi. Ant. Voluntátem timéntium se fáciet, et salvos fáciet eos. CAPITULUM. (Eccl. 15.) tuis; R. Ut non confúndar. (Ps. 118.) Ad MAGNIF. Ant. 7. G. Non auditóres legis justi sunt apud Deum; sed factores legis justificabúntur. (Rom. 2.) Preces, si dicendæ sint, habentur post Laudes Feriæ secundæ, pag. 44. Suf Dhominem, et reliquit fragia verò post Vesperas eum in manu consilii sui; adjécit mandáta et præcépta sua : si volúeris mandáta serváre, conservábunt te. HYMNUS. INGRATA gens mortalium, ING Mores profános míttite; Et prona legi Núminis Vovére corda díscite. ejusdem Feriæ, pag. 61. Oratio conveniens. AD COMPLETORIUM. DC: Non est Deus. Corrupti sunt, et abominábiles facti sunt in stúdiis QUOD terra clamat et suis: * non est qui fáciat polus, OMNES jubet, quos cóndidit PRÆSTA, beáta Trinitas, V. Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus bonum, non est usquè ad unum. * Dóminus de cœlo prospéxit super filios hóminum ; ut videat si est intélligens, aut requirens Deum. si Omnes declinavérunt, mul inútiles facti sunt : non est qui fáciat bonum, non est usquè ad unum. Sepúlcrum patens est guttur eórum; linguis suis dolósè agébant: * venénum áspidum sub lábiis eórum. Quorum os maledictióne et amaritúdine plenum est,* veloces pedes eórum ad effundéndum sánguinem. Contrítio et infelicitas in viis eórum, et viam pacis non cognovérunt : * non est timor Dei ante óculos eó rum. Nonne cognoscent omnes qui operántur iniquitátem, qui dévorant plebem meam sicut escam panis? Dóminum non invocavérunt : illic trepidavérunt timóre ubi non erat timor; Quóniam Dóminus in generatióne justâ est : consílium inopis confudístis; * quóniàm Dóminus spes ejus est. Quis dabit ex Sion salutáre Israel? * cùm avérterit Dóminus captivitátem plebis suæ, exultábit Jacob, et lætábitur Israel. Non congregábo conventícula eórum de sanguínibus nec memor ero nóminum eórum per lábia mea. Dóminus pars hæreditátis meæ et cálicis mei : tu es qui restitues hæreditátem meam mihi. Funes cecidérunt mihi in præcláris : * étenim hæréditas mea præclára est mihi. Benedícam Dóminum qui tribuit mihi intellectum : * insuper et usquè ad noctem increpuérunt me renes mei. * Providébam Dóminum in conspéctu meo semper; quóniàm à dextris est mihi, ne commovear. Propter hoc lætátum est cor meum, et exultávit lin 5. Homo, tenébris óbsitus,, MOVENTIS impúlsum Dei, Mens fida, semper éxcipe; Nec dura vel levíssimos Nisus repéllas grátiæ. SIT laus Patri, laus Fílio, Sit par tibi laus, Spíritus : De corde nostro fac tuæ Virtus triumphet grátiæ. Amen. E IN I. NOCTURNO. Ant. 3. b. Deus noster. PSALMUS 44. meum RUCTAVIT cor verbum bonum : * dico ego ópera mea regi. Lingua mea cálamus scribæ velóciter scribéntis. * |