FERIA TERTIA. LECTIO I. De Isaía Prophétâ. E corónæ supérbiæ, ébriis Ephraim, et flori decidénti, glóriæ exultatiónis ejus, qui erant in vértice vallis pinguíssimæ, errántes à vino. Eccè válidus et fortis Dóminus sicut ímpetus grándinis; turbo confringens, sicut ímpetus aquárum multarum inundántium, et emissárum super terram spatiósam. Pédibus conculcábitur coróna supérbiæ ebriórum Ephraim. Et erit flos décidens glória exultatiónis ejus, qui est super vérticem vallis pinguium, quasi temporáneum ante maturitátem autumni: quod cùm aspéxerit videns, statìm ut manu tenúerit, devorábit illud. R. Prophétam..., p. 190. N die illâ erit Dóminus exercituum coróna glória, et sertum exultatiónis residuo pópuli sui; et spíritus judícii sedénti super judícium, et fortitúdo reverténtibus de bello ad portam. Verùm hi quoque præ vino nesciérunt, et præ ebrietáte erravérunt. Sacérdos et Prophéta nesciérunt præ ebrietáte, absorpti sunt à vino, erravérunt in ebrietáte, nesciérunt Vidéntem, ignoravérunt judícium. Omnes enim mensæ replétæ sunt vómitu, sordiúmque, ità ut non esset ultrà locus. Quem docébit sciéntiam ? et quem intelligere fáciet audítum? ablactátos à lacte, avúlsos ab ubéribus. R. Fériam..., pag. 191. LECTIO III. A et UDITE verbum Dómini, viri illusores, qui dominámini super pópulum meum, qui est in Jerúsalem. Dixístis enim: Percússimus fœdus cum morte, et cum inférno fécimus pactum. Flagéllum inundans cùm transierit, non véniet super nos; quia posúimus mendácium spem nostram, mendácio protécti sumus. Idcircò hæc dicit Dóminus Deus: Eccè ego mittam in fundaméntis Sion lápidem, lápidem probátum, angulárem, pretiósum, in fundaménto fundátum: qui credíderit, non festinet. Et ponam in póndere judícium, et justítiam in mensúrâ : et subvértet grando spem mendácii; et protectiónem aquæ inundábunt. Et delébitur fœdus vestrum cum morte; et pactum vestrum cum inférno non stabit. R. Pópulus durâ cervice..., pag. 191. Ad BENEDIC. Ant. 8. c. De Sion egrediétur lex, et verbum Dómini de Jerúsalem. (Mich. 4.) CANON. Ex Concílio Bituricénsi. (An. 1584. tit. 24.) NSTITUIT Christus Dóminus duódecim Apóstolos Ecclésiæ suæ ministros, dispensatóres verbi sui et Sacramentórum, quibus pósteà secúndi órdinis septuaginta duos discípulos adjunxit, quorum óperâ totum mundum illustrávit. Ad MAGNIF. Ant. 2. D. Dedi te in fœdus pópuli, ut díceres his qui vincti sunt: Exíte; et his qui in tenebris: Revelámini. (Is. 49.) FERIA QUARTA. De Isaía Prophétâ. (Cap. 29.) BSTUPESCITE et admirá signátus est enim. Et dábitur liber nesciénti litteras, dicetúrque ei: Lege; et respondébit: Néscio lítteras. R. Hoc erit..., pag. 189. LECTIO II. IT dixit Dóminus: Eò E quòd appropinquat po pulus iste ore suo, et lábiis suis gloríficat me, cor autem ejus longè est à me, et timuérunt me mandáto hóminum et doctrínis ídeò eccè ego addam ut admiratiónem fáciam pópulo huic miráculo grandi et stupéndo: períbit enim sapiéntia à sapiéntibus ejus, et intelléctus prudéntium ejus abscondétur. Væ qui profúndi estis corde, ut à Dómino abscondátis consilium ; quorum sunt in ténebris ópera, et dicunt: Quis videt nos? .et quis novit nos? Pervérsa est hæc vestra cogitátio : quasì si lutum contra figu Omini; fluctuate et va- lum cogitet, et dicat opus cilláte inebriámini, et non à vino movémini, et non ab ebrietáte. Quóniàm míscuit vobis Dóminus spíritum sopóris; claudet óculos vestros; Prophétas et principes vestros, qui vident visiónes, opériet. Et erit vobis vísio ómnium sicut verba libri signáti, quem cùm déderint sciénti lítteras, dicent Lege istum ; et respondébit: Non possum, factóri suo: Non fecisti me; et figméntum dicat fictóri suo: Non intélligis. R. Properábunt..., p. 189. A verba libri; et de ténebris et calígine óculi cæcórum vidébunt. Et addent mites in Dómino lætitiam, et pauperes hómines in Sancto Israel exultábunt; quóniàm defécit qui prævalé UDIENT in die illâ surdi nam omnes Apóstoli, omnes Prophétæ, omnes Evangelístæ, omnes Pastores, omnes sint Doctores. Ad MAGNIF. Ant. 6. F. Domus Jacob, veníte, et ambulémus in lúmine Dómini. (Is. 2.) FERIA QUINTA. bat, consummátus est illúsor, et succísi sunt omnes qui vigilábant super iniquitátem qui peccáre faciébant hómines in verbo, et arguéntem in portâ supplantábant, et declinavérunt frustrà à justo. Propter hoc, hæc dicit Dóminus ad domum Jacob, qui redémit Abraham: Non modò confundétur Jacob, nec modò vultus ejus erubéscet; sed cùm viderit filios suos, ópera mánuum mearum, in médio sui sanctificántes nomen meum, et sanctificábunt Sanctum Jacob, et Deum Israel prædicábunt: et scient errántes spíritu intelléctum, et mussitatóres discent legem. R. Erunt óculi..., p. 190. Ad BENEDIC. Ant. 3. g. Eccè super montes pedes evangelizántis, et annuntiántis pacem. (Nahum, 1.) CANON. Ex Concilio Tridentino. (Sess. 23. de Ordine, cap. 4.) quis omnes Christiános S promiscue novi Testa V De Isaía Prophétâ. E, filii desertóres, dicit Dóminus, ut facerétis consilium, et non ex me: et ordirémini telam, et non per spíritum meum, ut adderétis peccátum super peccátum: qui ambulátis ut descendátis in Egyptum, et os meum non interrogástis, sperántes auxílium in fortitúdine Pharaónis, et habéntes fidúciam in umbrå Egypti. Et erit vobis fortitúdo Pharaónis in confusiónem, et fidúcia umbræ Ægypti in ignomíniam. R. Prophétam..., p. 190. LECTIO II. OPULUS enim ad iracúnPOPULUS aut diam provocans est, et filii mendáces, fílii noléntes audíre legem Dei. Qui dicunt vidéntibus: Nolíte vidére; et aspiciéntibus: Nolíte aspicere nobis ea, quæ recta sunt loquímini nobis placéntia, vidéte nobis errores. Auférte à me viam, ménti Sacerdótes esse, omnes pari inter se potestáte spirituáli præditos affírmet; nihil áliud fácere vidétur, quàm ecclesiásticam hierarchiam, quæ est ut castrórum ácies ordináta, confúndere; períndè ac si contra beáti Pauli doctrí declinate à me sémitam: cesset à facie nostrâ Sanctus Israel. Proptéreà hæc dicit Sanctus Israel Pro eo quòd reprobástis verbum hoc, et sperástis in calúmniâ et in tumúltu, et Ad BENEDIC. Ant. 7. a. Ponam óculos meos ad placándum; et dabo eis cor, ut sciant me. (Jer. 24.) CANON. Ex Concilio Tridentino. (Sess. 23. de Ordine, C. 6.) quis dixerit in Ecclésiâ S'Catholicà innixi estis super eo; prop-S Catholicâ non esse Hiertéreà erit vobis iniquitas hæc sicut interruptio cadens, et requisita in muro excélso; quóniam súbitò, dùm non sperátur, véniet contrítio ejus. R. Fériam..., pag. 191. LECTIO III. PROP ROPTEREA expéctat Dóminus, ut misereátur vestri; et ideò exaltábitur parcens vobis; quia Deus judícii Dóminus: beáti omnes qui expéctant eum. Pópulus enim Sion habitábit in Jerúsalem plorans nequáquàm plorábis, míserans miserébitur tui: ad vocem clamóris tui statìm ut audíerit, respondébit tibi. Et dabit vobis Dóminus panem arctum, et aquam brevem et non fáciet avoláre à te ultrà doctórem tuum: et erunt óculi tui vidéntes præceptórem tuum; et aures tuæ áudient verbum post tergum monéntis: Hæc est via, ambuláte in eâ et non declinétis neque ad déxteram, neque ad sinís tram. R. Pópulus..., pag. 191. árchiam divinâ ordinatióne institútam, quæ constat ex Epíscopis, Presbyteris et Ministris; anathema sit. Ad MAGNIF. Ant. 2. D. Státuam illis testaméntum álterum sempitérnum, ut sim illis in Deum; et ipsi erunt mihi in pópulum. (Baruch, 2.) FERIA SEXTA. D'ubicumque seminaveris in terrâ et panis frugum terræ erit ubérrimus et pinguis. Pascétur in possessióne tuâ in die illo agnus spatiósè: et tauri tui, et pulli asinórum, qui operántur terram, commístum migma cómedent, sicut in áreâ ventilátum est. Et erunt super omnem montem excélsum, et super omnem collem elevátum rivi curréntium aquárum, in die interfectiónis multórum cùm ceciderint turres. Et erit lux lunæ sicut lux solis, et lux solis erit septemplíciter sicut lux septem diérum, in die quâ alligáverit Dóminus vulnus pópuli sui, et percussúram plagæ ejus sanáverit. R. Hoc erit..., pag. 189. LECTIO II. CCE nomen Dómini venit ECCE de longinquo; ardens furor ejus et gravis ad portándum lábia ejus repléta sunt indignatióne, et lingua ejus quasi ignis dévorans. Spíritus ejus velut torrens inúndans usquè ad médium colli, ad perdéndas gentes in nihilum, et frenum erróris, quod erat in maxíllis populorum. Cánticam erit vobis sicut nox sanctificátæ solemnitátis, et lætitia cordis, sicut qui pergit cum tíbiâ, ut intret in montem Dómini ad fortem Israel. Et audítam fáciet Dóminus glóriam vocis suæ, et terrórem bráchii sui osténdet in comminatióne furóris, et flammâ ignis devorántis: allídet in túrbine et in lápide grándinis. A voce enim Dómini pavébit Assur, virgå percússus. R. Properábunt..., p. 189. LECTIO III. (Cap. 32.) ECC CCE in justítiâ regnábit Rex, et príncipes in judício præerunt. Et erit vir sicut qui abscónditur à ven to, et celat se à tempestáte, sicut rivi aquárum in sitì, et umbra petræ prominéntis in terrâ desértâ. Non caligábunt óculi vidéntium; et aures audiéntium diligénter auscultábunt. Et cor stultórum intélliget sciéntiam; et lingua balbórum velóciter loquétur et planè. Non vocábitur ultrà is qui insípiens est, princeps; neque fraudulentus appellábitur major. R. Erunt óculi..., p. 190. Ad BENEDIC. Ant. 1. f. Ego suscitávi (Christum meum) ad justítiam, et omnes vias ejus dírigam. (Is. 45.) CANON. Ex Concílio Parisiensi sexto. (An. 829. lib. 1. cap. 4.) ACERDOTES per Dei grátiam fiunt divinæ voluntátis índices, Ecclesiárum Christi post Apóstolos fundatóres, fidélis pópuli duces, veritátis assertóres, pravæ doctrinæ hostes, ómnibus bonis amábiles. Ad MAGNIF. Ant. 7. d. Expectatio Israel salvátor ejus in témpore tribulatiónis; Dómine, ne derelínquas nos. (Jer. 14.) Hæc Antiphona prætermittitur, si ejus loco ponenda sit prima ex Antiphonis majoribus O, quæ semper inchoantur die decimâ quintá Decembris, pag. 231. |