Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum ;* quia ómnia mandáta tua æquitas.

Fiat manus tua, ut salvet me; * quóniàm mandáta tua elégi.

Concupívi salutáre tuum, Dómine; * et lex tua meditátio mea est.

Vivet ánima mea, et laudábit te; * et judícia tua adjuvábunt me.

Errávi sicut ovis quæ périit: * quære servum tuum; quia mandáta tua non sum oblitus.

Ant. Appropínquet deprecátio mea in conspéctu tuo, Dómine.

CAPITULUM. (Apoc. 5.) SEDE EDENTI in throno, et Agno benedictio, et honor, et glória, et potéstas in sæcula sæculórum.

R. breve. Exaltáre * Super cælos Deus. R. Exaltáre... . Et super omnem terram glória tua. * Super..... Glória Patri... R. Exaltáre... (Ps. 107.)

y. Bénedic, ánima mea, Dómino, R. Et ómnia quæ intra me sunt nómini sancto ejus. (Ps. 102.)

Oratio conveniens.

AD VESPERAS. Pater..., Ave..., secretò. y. Deus, in adjutórium... Ant. 7. c. Dixit Dóminus. PSALMUS 109.

Ant. 4. d. Fidélia.

Ant. 1. F. Qui timet Dó

PSALMUS 110.

NONFITEBOR tibi, Dómine,

PSALMUS 111.

*

minum.

gatióne.

*

Magna ópera Dómini; exquisita in omnes voluntátes ejus.

Conféssio et magnificéntia opus ejus ;* et justítia ejus manet in sæculum sæculi.

Memóriam fecit mirabilium suórum miséricors et miserátor Dóminus; * escam dedit timéntibus se.

Memor erit, in sæculum, testaménti sui; * virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo;

*

Ut det illis hæreditátem géntium: ópera mánuum ejus véritas et judicium.

Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in sæculum sæculi, * facta in veritáte et æquitáte.

Redemptiónem misit pópulo suo : * mandávit in ætérnum testaméntum su

um.

Sanctum et terribile nomen ejus ; * inítium sapiéntiæ timor Dómini,

Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum : * laudatio ejus manet in sæculum sæculi.

Ant. Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in sæculum sæculi.

minum ; * in mandátis ejus volet nimis.

*

Potens in terrâ erit semen ejus; generátio rectórum benedicétur.

Glória et divitiæ in domo ejus; * et justítia ejus manet in sæculum sæculi.

Exórtum est in tenebris lumen rectis; * miséricors, et miserátor, et justus.

Jucúndus homo, qui miserétur et cómmodat : dispónet sermónes suos in judício; *quia in ætérnum non commovébitur.

In memóriâ ætérnâ erit justus: * ab auditióne malâ non timébit.

Parátum cor ejus speráre in Dómino, confirmátum est cor ejus; * non commovébitur, donec despíciat inimícos suos.

Dispérsit, dedit paupéribus; justítia ejus manet in sæculum sæculi; * cornu ejus exaltábitur in glóriâ.

Peccátor vidébit et irascétur; déntibus suis fremet et tabéscet: * desidérium peccatórum períbit.

Ant. Qui timet Dóminum, in mandátis ejus volet nimis.

Ant. 7. c. Sit nomen Dó

mini.

Sit nomen Dómini benedíctum, * ex hoc nunc et usque in sæculum.

A solis ortu usquè ad occásum, * laudábile nomen Dómini.

Excélsus super omnes gentes Dóminus; * et super cœlos glória ejus.

Quis sicut Dóminus Deus noster, qui in altis hábitat,* et humília réspicit in cœlo et in terrâ?

Súscitans à terrâ inopem,* et de stércore érigens pauperem ;

*

Ut cóllocet eum cum principibus, cum princípibus pópuli sui; Qui habitáre facit stérilem matrem filiórum

in domo, lætántem.

Ant. Sit nomen Dómini benedíctum, ex hoc nunc et usquè in sæculum. Ant. 1. A. Nos qui vivimus. PSALMUS 113. IN éxitu Israel de Ægypto, * domûs Jacob de pópulo bárbaro;

Facta est Judæa sanctificátio ejus, * Israel, potéstas ejus.

Mare vidit et fugit; * Jordánis convérsus est retrórsùm Montes exultavérunt ut

aríetes, et colles, sicut agni óvium.

Quid est tibi, mare, quòd fugísti?* et tu, Jordánis, quia convérsus es retrorsùm?

Montes, exultástis, sicut aríetes,* et colles, sicut agni óvium.

A fácie Dómini, mota est terra, * à fácie Dei Jacob,

Qui convértit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum.

Non nobis, Dómine, non nobis, * sed nómini tuo da glóriam.

Super misericórdiâ tuâ et veritáte tuâ ; * nequándò dicant gentes Ubi est Deus eórum?

Deus autem noster in cœlo; * ómnia quæcúmque vóluit, fecit.

Simulácra géntium, argéntum et aurum, * ópera mánuum hóminum.

Os habent, et non loquéntur; * óculos habent, et non vidébunt;

Aures habent, et non áudient; * nares habent, et non odorábunt ;

et

Manus habent, et non palpábunt; pedes habent, non ambulábunt; * non clamábunt in gútture suo.

Símiles illis fiant qui fáciunt ea,* et omnes qui confidunt in eis.

Domus Israel sperávit in

Quia respéxit humilitátem ancillæ suæ: * eccè enim ex hoc, beátam me dicent omnes generatiónes ;

Quia fecit mihi magna qui potens est; * et sanctum nomen ejus;

Et misericórdia ejus à progénie in progénies, timéntibus eum.

Fecit poténtiam in bráchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.

Depósuit poténtes de sede; * et exaltávit húmiles. Esuriéntes implévit bonis ; * et dívites dimísit inȧ

CUM

PSALMUS 4.

YUM invocárem, exaudívit me Deus justitiæ meæ : * in tribulatióne dilatásti mihi. Miserére meî, * et exáudi oratiónem meam.

Filii hóminum, úsquequò gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quæritis mendácium?

Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus Sanctum suum:* Dóminus exáudiet me, cùm clamávero ad eum. Irascímini et nolíte peccáre: * quæ dícitis in cordibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.

Sacrificáte sacrificium justitiæ, et speráte in Dómino:* Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?

PSALMUS 90.

hábitat in adjutório Altíssimi, in protectió. ne Dei cœli commorábitur.

Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: Deus meus, sperábo in eum;

*

Quóniam ipse liberávit