verbi ministerio laborant, in promptu et quasì ad manum haberent quæcumque tùm Dominicis, tùm Festis diebus populos edocere debent. Et verò non solùm Scripturam Sacram hic uberiùs ac fusiùs legendam proponimus, sed (quantùm tulit operis brevitas) deprompsimus ex SS. Patribus, ex actis Sanctorum, et ex Conciliis ea quæ ad fidem et ad morum disciplinam conservandam aptiora Nobis visa sunt. Ac proindè debitam precationi publicæ reverentiam majorem in modum adaugebunt factœ à Nobis mutationes quas hic subjicimus.

Max.

I. Calendario, à quo exordium duximus, restituendos aut de novo inserendos statuimus Sanctos non paucos, qui hanc Diœcesim aut Provinciam ortu, prædicatione, virtutibus, vel Martyrio illustrarunt, aut sacris sui corporis exuviis decorarunt. Quod quidem non sine maturo consilio factum est: Sancti enim omnes, licèt s. religiosè admodùm sint colendi, propriam tamen sibi in hoc venerationis obsequio vindicant dignitatem, qui nostris in domiciliis sanguinem suum fuderunt, aut virtutibus claruerunt. Equum proindè visum est, ut qui nobis reliquerunt viciniora exempla sanctitatis et virtutum, quosque veluti domesticos et vernaculos intuemur, ii cæteris præponerentur, et peculiari veneratione à nobis colerentur.

II. Quadragesimale tempus Festorum quorumcumque, præterquàm Annuntiationis seu Incarnationis Domini, Officia non admittit in posterum; neque enim luctuosis pænitentiæ exercitiis congruit hilaris Festorum solem-" Tolet. nitas ; quod jàm antiquis Conciliorum canonibus cautum Can. erat et sancitum.

1.

31.

III. Diei Dominicæ sua etiam assignata est præroga- Leod. tiva. Dignum siquidem judicavimus ut Festum hoc, quod Can. apud nos ritu tantùm Semiduplici celebrari solitum erat, Brac. Duplici majori ritu in posterum celebraretur, nec aliis Can. loco cederet, nisi iis quæ præcipuum dignitatis gradum 48. obtinerent.

IV. Officia quædam singulis hebdomadibus recurrentia, vel quia recentia erant, vel quia hujusce ferè Diœcesis propria, sustulimus ; ut variatum cujusque diei Officium

1564.

afferret aliquid novi ad doctrinam. Officium tamen Beato Mariæ Virginis unoquoque Sabbato retinuimus; quia in universa Ecclesiá multis jàm abhinc sæculis receptum est.

V. Ab Octava omnium Sanctorum exclusimus Sancti cujuslibet festivitatem, eo quòd existimavimus non debere Sancti cujusquam Officium, eo tempore, celebrari, quo cultu proprio omnes simul Sanctos colit Ecclesia.

VI. Festivitates quasdam, eam præcipuè ob causam, supprimendas duximus; ut plebecula plus haberet temporis quod diurno labori impenderet. Qua in re Summi Pontificis Benedicti XIV, nunc feliciter Ecclesiam gubernantis, mentem et propositum sumus secuti. Nec indè Sanctorum cultus imminuitur, quippe qui à Clero, eodem semper ritu, celebretur.

VII. Psalterium ità partiti sumus, ut unâquâque hebAnn. domada, juxta Concilii Remensis decretum, totum et integrum recitetur; sicque diebus singulis Hora singulæ Psalmos sibi proprios habent, qui nunquàm, nisi in majoribus solemnitatibus, mutantur. Quod quò fieret commodiùs, per majores Psalmos, proùt fuerint prolixiùs, Ann. quemadmodùm sancitum erat antiquitùs à Concilio Nar589. bonensi, unam aut alteram, vel quandoque plures pausationes instituimus, et per quamcumque pausam, Gloriam divinæ Trinitati decantandam adjunximus. Quæ Psalmorum partitio nemini nova et recens videri debet; omnibus enim nota est divisio Psalmi 118. quem à primis Ecclesiæ temporibus multipartitum novimus.

c. 2.

VIII. Singulis hebdomada diebus, recolendum proponitur aliquod insigne Dei beneficium; quod quidem ab ipso statim Invitatorio prænuntiatur. Hac methodo, quæ communis est etiam recentiorum Breviariorum, vos putavimus fore in recitando divino Officio attentiores, si pium hunc divini Officii prospectum semper præ oculis habeatis; ad quem, si deflectat, statim redeat animi

attentio.

IX. In legendá sacra Scriptura antiquus ordo ità servatus est, ut nullus Liber omittatur, legantur autem partes et longiores et lectiores; proindèque uberior

quæ Breviario detracta breviorem ejus recitationem facient.

X. Lectiones aliæ et Homilia in Evangelia ex genuinis SS. Patrum operibus desumptæ sunt, nec non ad optimarum editionum fidem recognitæ ; è quibus ea tantùm delegimus quæ ad Scripturæ sacræ explicationem et ad informandos mores maximè facere judicavimus.

XI. In historiis, seu ut vocant, Legendis Sanctorum, quæ dubia, quæ nullâ idonea auctoritate firmata visa sunt, hæc resecuimus omninò; nec quidquam in eas irrepere passi sumus, quod certum non foret ex fide Scriptorum æqualium vel supparium, aut saltem quod probatis monumentis non niteretur.

118.

XII. Invitatoria, Antiphonas, Versiculos, Capitula et Responsoria è sacræ Scripturæ fontibus deprompsimus. Et sanè verba sacrorum Codicum hanc vim habent propriam, ut mentem illuminent et cor accendant: Decla- Ps. ratio sermonum Domini illuminat, et intellectum dat parvulis. Ignitum eloquium ejus vehementer. Illud etiam, quarumdam Ecclesiarum more, curavimus diligenter, ut in omnibus Responsoriis Testamentum vetus cum novo componeretur. Undè liquidò apparet quàm plenè veritati consonent figuræ, quàm ex toto Prophetias comprobet eventus, uno verbo, quàm perfecta sit utriusque Testamenti harmonia. Nec erunt qui nostrum in eo laborem minùs probent, nisi improbent Patres ipsos, et doctissimos quosque Interpretes, quos secuti, nullum adhibuimus Scripturæ sacræ textum, nisi appositè et in loco, nisi reverenter ac religiosè; ac si demantur translationes paucissimæ, ingeniosæ illæ quidem et piæ, diligentissimè cautum est ut transitiones à sensu litterali ad accommodatitium essent non contortæ, sed nativæ et genuinæ, sed à sanctis Patribus usurpatæ, sed ad propositum in unoquoque Officio scopum accommodatæ.

XIII. Quod ad Hymnos attinet, antiquos quosdam retinuimus, at sæpiùs recentiores et in multis jàm Ecclesüs receptos, veteribus anteponendos ideò censuimus, quia in illis et modulatio et metri elegantia adjunctam

P. H.

gravitate sententiarum.

XIV. Qui mos in plerisque Cathedralibus obtinet legendi ad Primam Canones Conciliorum, hunc et nos secuti, singulis diebus ad absolutionem Capituli, brevem Lectionem Canonum assignavimus; quò fit ut præcipua disciplinæ Ecclesiasticæ capita per anni circulum revolvantur, et Clerus omnis quovis die sumat ab illis morum documenta.

XV. Collectæ si quandò mutatæ sunt et transpositæ, id ex eo factum est quòd Collecta sit complexio quædam consummatioque Officii et orationis, quâ sensus spiritalis Lectionum et Precum exprimitur. Itaque ex antiquis Sacramentariis, ut plurimùm, ex petitæ sunt, quæ magis appositè Evangelio responderent. Deniquè, quantùm in Nobis fuit, omnia contulimus, ut hoc nostrum Breviarium novum utili dulce immisceret; et ex ipsius recitatione exurgeret pia quædam mentis delectatio, multòque magis virtutis progressio.

Tot ergò impensis laboribus, meritò confidimus fore ut Clerus noster abundè sibi à Nobis factum putet; quod ut certiùs assequeremur, et votis vestris citiùs responderemus, cùm uni negotio vacare nequeamus toti, pastoralis Officii curis distracti, in partem laboris socios adhibuimus viros divinarum et Ecclesiasticarum rerum scientiá instructissimos, cùm è Nostrá tùm ex Venerabilis Capituli parte deputatos, qui eam in rem omne suum studium, omnem curam, laborem et operam gnaviter conferentes, et (ubi consulto opus erat) adeuntes, non sine delectu, plurima, quæ ab illustrissimis Cleri Gallicani Præsulibus elucubrata sunt et in lucem edita, Breviaria, opus tandem ad felicem exitum perduxerunt, post multas, quibus Nos ipsi, quantùm licuit, interfuimus, habitas ea de re collationes.

Quod superest, Fratres charissimi, vos etiam atque etiam hortamur ut hoc novum Breviarium cum maximá animi attentione recitetis, ut quò brevior est oratio, cò sit et ferventior. Hunc verò divinum ardorem ut concipiatis, studeat unusquisque vestrum, ante orationem,

? in Ps.

animam suam præparare, Psalmisque intelligendis et s. SS. Patrum scriptis sedulò incumbere. Si orat Psalmus, Aug. orate; si gemit, gemite; si gratulatur, gaudete; si 30. sperat, sperate; si timet, timete. Omnia enim quæ in Idem. Psalmis sunt, speculum nostrum sunt. Per Christum in Ps. ergò offeramus hostiam laudis semper Deo, id est, fruc- 69. tum labiorum confitentium nomini ejus.

Hác spe confisi, nostrum illud Breviarium ad usum Ecclesia nostra Ambianensis accommodatum, de consilio et consensu Venerabilis ejusdem nostræ Ecclesiæ Capituli promulgandum decrevimus.

Mandamus itaque et præcipimus omnibus et singulis nostræ diœceseos Ecclesiis, Capitulis, Collegiis, Monasteriis, Ordinibus et aliis quibuscumque Clericis Nobis subditis, qui jure aut consuetudine Breviarium, juxta Ecclesiæ nostræ Ambianensis ritum, recitare tenentur ut hocce nostro Breviario in posterum utantur ; districtè prohibentes ne vetus quod abrogavimus, et per has litteras Episcopali nostra auctoritate abrogamus, publicè vel etiam privatim, ad persolvendum pensum Ecclesiasticum, recitare aut cantare præsumant.

Præf.

Hebr.

13.

lip. 1.

Interim hoc oramus, Fratres dilectissimi, ut charitas Phivestra magis ac magis abundet in scientiâ et in omni Ibid. sensu; ut sitis sinceri et sine offensâ in diem Christi; Cap. et pax Dei, quæ exsuperat omnem sensum, custodiat 4. corda vestra et intelligentias vestras.

Datum Ambiani in Palatio nostro Episcopali, die primá Octobris, anni millesimi septingentesimi quadragesimi sexti.

+ LUD. FRANC. GAB., Ep. Ambianensis.

De Mandato Illustrissimi et Reverendissimi
DD. Episcopi Ambianensis.

DUCAUROY, Canonicus et Secretarius.

+