Page images
PDF
EPUB

<< hunne gedachtenis is bijden Allerhoogste. » (Sapient., c. 5, v. 16.) GHEEL Drukkery van E. Biddeloo. 1877.

Le même. Tot Brussel. Uyt de Boek, Drukkery van P. J. de Haes, op. de Kicke, Merkt. Février 1717,

Le même. Tot Gheel. Uit de Bock, drukkery van J. Coekelbergh. Floren, in de Nieuwstraet.

Vie de sainte Lucie, vierge et martyre, patronne particulière contre la dyssenterie, les maux de gorge et les maux d'yeux, vénérée dans l'Église paroissiale d'Oosterloo, où reposent ses saintes reliques. « Les justes vivront éternellement, et << près du Seigneur est leur récompense, et leur souvenir est « près du Très-Haut. » (Sapient., c. 5, v. 16.)

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Van hare eerste Kindsheid af in het christen geloof opgevoed, was zir uitermate geneigd tot alle deugd en godsvrucht; maar wat voornam elijk in haar uitscheen was een zonderlinge ijver om de zuiverheid harer ziel te bewaren en den Heere haren God de deugd harer maagdelijkheid op te dragen.

[ocr errors]

Na de dood haars vaders echter beloofde hare moeder Eutychia, tegen den dank der maagd, · haar ten houwlijk aan een jongen en treffelijken Edelman, maar die heidensch was Lucia nu, met gansh andere inzichten en verlangens bezield, deel al wat zij kon om dit opzet te keej

Vie de sainte LUCIE, Vierge et Martyre.

La glorieuse vierge et martyre Lucie, l'une des étoiles les plus brillantes du firmament, naquit de parents nobles et riches, dans la ville de Syracuse, en Sicile.

Elevée dès son jeune âge dans la foi chrétienne, elle était très portée à la pratique de toutes les vertus et à la piété; mais ce qui se faisait remarquer particulièrement chez elle, c'était son zèle pour conserver sa pureté d'âme et pour offrir au Seigneur son Dieu sa vertu virginale.

Après la mort de son père, sa mère, Eutychia, promit, contre son gré, de la donner en mariage à un jeune homme noble, qui était païen. Lucie, animée de toute autre intention et de tout autre désir, fit tout ce qu'elle

te gaan en eenig middel te vinden, waardoor het houwelijk zoude belet worden. En onze lieve Heer, die hen niet verlaat, welke op Hem betrouwen, gaf haar daartoe eene geschiute reden aan de hand. Hij zond namelijk hare moeder Eutychia eene lange en moeilijke ziekte over, eenen bloedloop, die vier jaar lang duurde en waartegen Eutychia in geene medicijnen of bii geene geneesmeesters baat kon vinden.

Toen ter tijd was de naam der zalige Maagd en Martelaresse Agatha zeer vermaard door gansch Sicilië. Deze Heilige had, gedurende het keizerrijk van Decius, de Kroon der marteldood ontvangen in de stad Catana; de heer werkte groote mirakelen aan haar graf, en van alle kanten stroomden er de menschen toe, om door hare gebeden de gezondheid en andere weldaden te bekomen. De H. Lucia raadde dus eindelijk hare moeder aan van naar Catana te gaan om Agatha's graf te bezochen: zonder twijfel, zoo dacht en zeide zij, zou hare moeder ook daar van den Heer het redmiddel voor hare ziekte verkrijgen, al waren ook tot nu toe alle menschelijke middelen vruchteloos geweest.

Zij reisden dus in bedevaart naar Catana en Kwaamen bij het graf der H. Agatha. Daar vielen zij voor ter aarde. Stortten een langdurig en godvruchtig gebed, terwijl zij met groote aandachtigheid on overvloedige tranen de H. Maagd Agatha smeekten om Eutychia in haren nood bij te staan. En terwijl zij in gebed waren, overviel Lucia, een zoete slaap. En ziet! ondertusschen verscheen haar de H. Agatha, Kostelijk gekleed, glinsterend van licht, vergezeld van eene menigte van engelen; en met een

put pour contrarier ce projet et trouver un moyen d'empêcher ce mariage. Le Seigneur, qui n'oublie jamais ceux qui mettent en lui leur confiance, lui en fournit un motif bien sérieux. Il frappa sa mère Eutychia d'une maladie grave, une hémorrhagie qui dura quatre ans, et contre laquelle Eutychia ne put trouver ni remèdes ni médecins.

En ce moment, le nom de sainte Agathe, vierge et martyre, était très renommé en Sicile. Cette vierge avait, pendant le règne de l'empereur Dèce, souffert le martyre dans la ville de Catane. Le Seigneur accomplissait de grands miracles à son tombeau, et de tous côtés la foule accourait pour obtenir, par ses prières, la santé et d'autres bienfaits. A la fin, sainte Lucie conseilla à sa mère d'aller visiter le tombeau de sainte Agathe. Elle pensait et disait que, sans aucun doute, elle recevrait là, du Seigneur, les remèdes pour guérir la maladie de sa mère, pour laquelle la science ne pouvait en trouver.

Elles allèrent donc en pèlerinage à Catane et arrivèrent au tombeau de sainte Agathe. Là, elles tombèrent à genoux, prièrent longtemps et sincèrement, et supplièrent respectueusement et en versant d'abondantes larmes sainte Agathe de bien vouloir secourir Eutychia. Pendant qu'elles étaient en prières, Lucie s'endormit. Durant son sommeil, sainte Agathe lui apparut, richement vêtue, et accompagnée d'une multitude d'anges, et, d'un visage aimable et enjoué, elle lui parla en ces termes : « Ma sœur

vroolijk, opgeruimd gemoed sprak zij haar aldus aan : « Mijne Zuster Lucia, Godgewijde Maagd, waarom vraagt gij van mij, wat gij zelve zoo gemalkkelijk aan uwe moeder geven Kunt, die uw geloof reeds nu heeft bijgestaan en aan wie het de gezondheid heeft geschonken? En gelijk de stad Catana door mij veredeld is geworden, zoo zal het de stad Syracusa worden door u; want door uwe eerbaarheid en reinheid hebt gij den Heere eene waardige woonplaats bereid, en gij zijt een tempel van den H. Geest. >>

Door deze woorden verrukt werd de H. Lucia wakker en zeide met groote blijdschap tot Eutychia : « Moeder, jiz zijt nu gezond. »

Inderdaad, het was zoo geschied, en moeder en dochter dankten van harte den Heer en de roemrijke Maagd Agatha, door wier gebeden God Eutychia genez en had.

Dan Keerden beide naar Syracusa terug, en de H. Lucia bad hare moeder, haar niet meer van eenen bruidegom te spreken, maar heur liever de houwelijksgift, die zij haar voor eenen sterfelijken mensch wilde schenken, nu af te staan om ze te gebrucken in den dienst van den hemelschen Bruidegom, dien zij verkozen had. Dat deed evenwel Eutychia niet gaarne; zij smeekte hare dochter er nog wat mede te virtoeven, tot dat zij haar de oogen zou gesloten hebben: na hare dood, zoo zeide zij,

zou ze met alles naar haren wil kunnen doen. Maar de H. Maagd antwoordde haar, dat de aalmoezen, die men na zijne dood doet, god zoo aangenaam niet zijn, als die men in het leven doet; want in de dood toch staat men af wat men niet meenemen kan, en in het leven wat men

Lucie, vierge consacrée à Dieu, pourquoi me demandez-vous ce que vous pouvez donner vous-même si facilement à votre mère, que votre foi a secourue et rendue à la santé? De même que la ville de Catane a été anoblie par moi, de même la ville de Syracuse le sera par vous; car, par votre respect et votre pureté, vous avez préparé au Seigneur une demeure digne de lui, et vous êtes le temple du Saint-Esprit. »>

Ravie par ce langage, sainte Lucie s'éveilla et dit avec joie à sa mère : « Mère! vous êtes maintenant guérie. »

En effet, cela était vrai, et la mère et la fille remercièrent de tout cœur le Seigneur et la glorieuse vierge Agathe, par les prières de laquelle Dieu avait guéri Eutychia.

Elles retournèrent alors ensemble à Syracuse, et sainte Lucie pria sa mère de ne plus lui parler d'un époux, mais de vouloir plutôt lui remettre la dot qu'elle lui aurait donnée pour un mortel, attendu qu'elle voulait l'employer au service de son Fiancé du ciel. Eutychia ne le fit pas volontiers : elle pria sa fille de différer un peu, jusqu'au moment où elle lui aurait fermé les yeux. « Après ma mort, dit-elle, vous ferez de ce que vous posséderez tout ce que vous voudrez. » Mais la sainte vierge lui répondit que les aumônes faites après la mort ne sont pas aussi agréables à Dieu que celles que l'on fait durant sa vie; car à la mort on abandonne ce que l'on ne

nog zou kunnen genieten. Nog zeide zij, dat hij, die's nachts gaat, eene fakkel moet laten voor zich dragen om hem voor te lichten op de baan, die hij te volgen heeft. In een woord, de H. Lucia wist het hare moeder zoo wel be bewijzen, dat zij haar het houwelijksgoed afleverde, het welk Lucia onmiddelijk begon te verkoopen en mildelijk aan den arme uit te deelen.

Dit vernam de Edelman, wien zij van hare moeder ten houwelijk was beloofd. In den eerste evenwel dacht hij, dat zij enkel hare juweelen en andere dingen van kleiner waarde verkocht om er eene Kostelijke, en voordeelige erve voor te Koopen. Later echter, toen hij de waarheid vernam, dat namelijk al het goed den arme uitgedeald werd en dat Lucia christene was, ontstak hij in eenen grooten haat tegen haar en beschuldigde hij haar voor den landvoogd Paschasius als eene tooveres en eene goddelooze vijandin der goden van het romeinsche rijk.

Op deze beschuldiging liet de landvoogd haar ontbigden, en toen zij voor hem verscheen, poogde hij haar eerst met zoete woorden over te halen om, zoo hij zeide, de ijdele bijgeloovigheid der christenen te verlaten en aan de goden offeranden op te dragen. Die bedrieglijke zachtheid was evenwel teenemaal vruchteloos. Met Kloeken moed en onversaagde vrijheid antwoordde hem de H. Maagd, dat de warachtige en God aange name offerande was, de weduwen, de weezen en de ellendige personen te bezoehen, en in hunne Kwellingen te vertroosten; dat zij zich nu dri jaren daarmede bekommerd had, den arme al uitdeelende wat zij bezat, en dat zij nu niet meer te geven had dan haren persoon zelf, welken zij als eene levende offerande begeerde God den Heere op te dragen.

peut prendre et ce dont on peut jouir encore pendant sa vie. Elle disait encore que celui qui sort la nuit doit faire porter un flambeau devant lui pour éclairer la route qu'il doit suivre. En un mot, sainte Lucie sut si bien persuader sa mère, que celle-ci lui remit sa dot, que Lucie vendit immédiatement, pour en distribuer le montant aux pauvres.

Le gentilhomme à qui elle avait été promise en mariage par sa mère apprit ce qui se passait. Dans le premier moment, il crut qu'elle vendait simplement ses bijoux et objets de minime valeur pour s'acheter un grand et bel héritage. Plus tard, lorsqu'il connut la vérité, à savoir qu'elle distribuait ses biens aux pauvres et qu'elle était chrétienne, il la prit en haine et l'accusa devant le gouverneur Paschase d'être une sorcière et une ennemie impie des dieux de Rome.

A cette accusation, le gouverneur la fit mander, et lorsqu'elle parut devant lui, il essaya, par de douces paroles, de lui faire abandonner les vaines superstitions des chrétiens et de lui faire sacrifier aux dieux. Cette apparente douceur n'obtint aucun succès. Avec un grand courage et une grande intrépidité, la sainte vierge lui répondit qu'il était plus agréable au vrai Dieu qu'on visitât les veuves, les orphelins; qu'elle-même n'avait plus à lui offrir que son humble personne, et qu'elle offrait cette hostie vivante à son Dieu.

Hierop zeide haar Paschasius, dat dit alles inbeeldigen waren en droomerijen der Christenen, welke men hem, die het oud geloof en de geboden der keizers hield, niet behoorde te zeggen. Doch Lucia antwoord lehem met eene wonderlijke standvastigheid : « Gij onderhoudt de wetten uwer vorsten en ik de wetten van mijnen God; gij vreest de Keizers der aarde en ik den Keizer des hemels; gij wenscht eenen stenfelijken mensch niet testoren en ik verlang den onsterfelijken Koning niet te vergrammen; gij wiet uwen heere believen en ik mijnen Schepper; gij doet wat u goed dunkt en ik doe wat ik oordeel te betamen. Daarom doe geene moeite, en denk niet, dat gij mij met al uwe redenen van de liefde mijns heeren Jesus Christus Zult Kunnen Scheiden. >>

Die vinnige vrijmoedigheid bracht den landvoogd in drift, en daarom, van zijne eerste valsche zoetaardigheid tot gramschap en wreedheid overgaande, bekeef hij de H. Maagd en behandelde haar als eene lichtvaardige vrouw, die haar goed verkwist had in onnultige zaken. Waarop hem de H. Lucia antwoordde : « Ik heb mijn goed op eene verzakerde plaats gezet, en ik heb altoos schroom gehad van hen, die de zielen besmetten en bederven, zoo als gij er een zijt dewijl gij ons. Aan raadt van onzen Sehepper en waarachtigen Bruidegom Jesus Christus te verlatem en onkuischeid te bedrijven met de schepselen, die te aanbidden en voor ware goden te houden. Ik heb ook de handelingen gevlucht van hen die de lichamen bederven, en die, oprechte slaven van kunne onreine genegenheden, de vuile en korte genoegten meer achten dan de zuivere en euwige wellusten ».

Paschase lui répondit que tout ceci n'était que des imaginations et des songes des chrétiens et qu'on ne devait pas le dire à lui, qui observait la loi et les commandements des empereurs. Cependant Lucie lui répondit avec une étonnante fermeté : « Vous défendez les lois de vos souverains, et moi celles de mon Dieu; vous craignez les empereurs de la terre, et << moi le maître des cieux; vous redoutez de mécontenter un mortel, et moi « d'offenser le Roi immortel, vous voulez plaire à votre seigneur, et moi à << mon Créateur; vous faites ce que vous croyez bon, et moi ce que je juge « convenable. Ne vous donnez donc aucune peine, et ne croyez pas me « séparer, avec toutes vos belles paroles, de mon Seigneur Jésus-Christ, à «< qui j'ai voué mon unique amour. »

Cette grande franchise fâcha le gouverneur, et, passant de ces paroles flatteuses à la colère et à la cruauté, il insulta la sainte vierge, en la traitant de femme de mauvaise vie, qui avait dépensé son bien en futilités. Sur quoi sainte Lucie lui répondit : « J'ai placé mon bien dans des mains sûres, et « j'ai toujours eu de l'éloignement pour ceux qui souillent et corrompent « les âmes, comme vous, qui me conseillez d'abandonner mon Créateur et «< mon époux Jésus-Christ, et de commettre des impiétés avec les créatures, « de les adorer et de les considérer comme des dieux. J'ai aussi fui ceux qui « corrompent les corps, qui sont esclaves de leurs plaisirs impurs et préfè« rent les ignobles jouissances aux joies pures et éternelles. >>

« PreviousContinue »