IN FESTIS SANCTORUM, quæ funt, trium Lectionum. Omnia ut fuprà in Feriis, præter fequentem Benedict. qua erit fecunda in Semiduplicibus, tertia verò in Simplicibus: Digni habeámur regno Dei, cùm vénerit in Sanctis fuis admirábilis fieri. IN OFFICIO. B. MARIĄ IN SABBATO, tertia Benedictio erit: Nobifcum fit Deus, qui in ancilla fua adimplévit mifericórdiam fuam, quam promifit dómuí Ifrael. Si tertia Lectio fit de Sando, fecunda Benedictio erit Nobifcum, ut fuprà tertia Digni habeámur, &c. TAL PSALTERIUM DISPOSITUM PER HEBDOMADAM. PARS AUTUMNALIS. DOMINICA AD OFFICIUM NOCTURNUM. Aute Officium nocturnum dicitur fecretò: Ave, María grátiâ plena; Do minus tecum : benedicta tu in mulieribus, & benedictus fructus ventris tui, Jefus. Sancta María mater Dei, ora pro nobis peccatóribus nunc & in hora mortis noftræ. Amen. Redo in Deum, Patrem omnipotentem, Creatorem cœli &terræ. Et in Jefum Chriftum, Fílium ejus únicum, Dóminum noftrum: qui conceptus eft de Spíritu fancto, natus ex María virgine, paffus fub Póntio Piláto, crucifixus, mórtuus, & Pars Autumnalis Deinde altâ voce dicitur: Omine, lábia mea apéries ; R. Et os meum annuntiábit laudem tuam. Pf. 50. 17. V. Deus, in adjutórium meum intende: . Dómine, ad adjuvandum me festína. Pf. 69. 2. Glória Patri, & Fílio, & Spiritui fancto: Sicut erat in princípio, & nunc, & femper, & in fécula feculórum. Amen. Allelúia. Invitatorium. Dóminum qui fecit nos,* Veníte, adorémus, Repet, Dóminum, &c. A PSALMUS 94. Deus corde, voce & opere lau dandus: ipfius legi parendum. Eníte, exultémus Dómino, jubilénrus Deo falutári noftro præoccupémus fáciem ejus in confeffione, & in pfalmis jubilémus ei. Invitatorium. Dóminum. Quóniam Deus magnus Dominus & Rex magnus fuper omnes deos: quoniam non repellet Dóminus plebem fuam; quia in manu ejus funt omnes fines terræ, & altitúdines móntium ipfe cónfpicit. Divifio. Venite, adorémus. Quoniam ipsius eft mare, & ipfe fecit illud, & áridam fundavérunt manus ejus : venite, adorémus, & procidámus ante Deum plorémus coram Dómino qui fecit nos, quia ipfe eft Dóminus Deus nofter; nos autem pópulus ejus, & oves páfcux ejus. Invitatorium. Dóminum. Hódie fi vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda veftra, ficut in exacerbatióne secundùm diem tentationis in deferto, ubi tentavérunt me patres veftri, probavérunt, & vidérunt opera mea. Divifio.* Veníte, adorémus. Quadraginta annis próximus fui generatióni huic ; & dixi: Semper hi errant corde; ipfi verò non cognovérunt vias meas, quibus jurávi in ira mea, fi introíbunt in réquiem meam. Invitatorium. Dóminum. Glória Patri, & Fílio, & SpiKitui fancto: ficut erat in prin cípio, & nunc, & femper in fécula feculorum. Amen. Divifio.* Veníte, adorémus. Deinde repetitur Invitatorium, Dóminum. Sic dicitur Invitatorium in Duplicibus & fupra. In Semiduplicibus & diebus intra Octavas, dicitur femel integrum ante Pfalmum, femel poft verfum, Quoniam ipsius, & Jemel poft Sicut erat: ad alios verfus, refumitur tantùm ab afterifco. In Simplicibus verò & Feriis, dicitur femel ante Pfalmum, & femel poft Sicut erat: ad alios autem verfus, repetitur fola divifio. Hymnus. ADITE templa fupplices, Huc felta vos dies vocat, Quam tot Deus miraculis Mundo verendam réddidit. HAC luce, Numen è finu Orbem volendo prótulit: Hinc nata primùm témpora Curfu perenni profluunt. HAC luce, victor ínferi Surrexit ad vitam Deus : Hinc firma ftat Chrifti fides; Hinc certa vitæ fpes manet. HAC ipfa lux lapfum polo Te vidit, alme Spíritus, Cadente flammâ, grátiæ Mundo ferentem múnera. O fempiterna Trínitas, Hanc víndicas diem tibi: Hæc tota fit femper pio Cultu facráta Núminis. HANC nulla labes ínquinet Sit pura mens, puræ manus; Lucifque facræ singula Momenta fervor impleat. Beatitudo juftorum calamitas. Eátus vir qui non ábiit in consílio impiórum, & in via peccatórum non ftetit, * & in cathedra pestiléntiæ non fedit: B Sed in lege Dómini voluntas ejus, * & in lege ejus meditábitur die ac nocte. Et erit tamquam lignum, quod plantátum eft fecùs decurfus aquárum, quod fructum fuum dabit in témpore fuo. * Et fólium ejus non défluet:* & omnia quæcumque fáciet, profperabuntur. Non fic impii, non fic: * fed tamquam pulvis quem prójicit ventus à fácie terræ. Ideò non refurgent ímpii in judício,* neque peccatóres in concílio juftórum. Quóniam novit Dóminus viam justórum, * & iter impiórum períbit. Glória Patri, & Fílio, * & Spirítui fancto: Sicut erat in princípio, & nunc, & femper,* & in fécula feculórum. Amen. Hi verfus Glória, & Sicut erat, dicuntur in fine Pfalmorum, Divifionum, & Canticorum, nifi aliter notetur. Lætábor & exultábo in te: * pfallam nómini tuo, Altíffime. In convertendo inimícum meum retrorsùm ; * infirmabuntur, & períbunt à fácie tua. Quóniam fecifti judícium meum, & caufam meam : fedifti fuper thronum, qui júdicas juftitiam. Increpafti gentes, & périit ímpius: * nomen eórum delefti in æternum, & in féculum féculi. Inimíci defecérunt frámeæ in finem: * & civitátes eórum deftruxifti. Périit memória eórum cum fonitu:* & Dóminus in æternum pérmanet. Parávit in judicio thronum fuum; * & ipfe judicábit orbem terræ in æquitáte, judicábit pópulos in juftitia. Et factus eft Dóminus refúgium páuperi;* adjútor in opportunitátibus, in tribulatióne. * Et fperent in te, qui novérunt nomen tuum; quóniam non dereliquifti quærentes te, Dómine. Pfállite Dómino qui hábitat in Sion: * annuntiáte inter gen→ tes ftúdia ejus; * Quóniam requírens fanguinem eórum recordátus eft: Convertantur peccátores in * * Quóniam laudátur peccator in defidériis ánimæ fuæ, & iniquus benedícitur. Exacerbávit Dominum pec cátor, * fecundùm multitudinem iræ fuæ non quæret. Non eft Deus in confpectu ejus : * inquinátæ funt viæ illíus in omni tempore. A Auferuntur judícia tua à fácie ejus. : ómnium inimicórum fuorum dominabitur. * Dixit enim in corde fuo: Non movébor à generatióne in generatiónem fine malo. Čujus maledictióne os plemum eft, & amaritudine, & dolo: * fub lingua ejus labor & dolor. Sedet in insidiis cum divíti- infernum, bus in occultis, nem. * innocentem. Oculi ejus in pauperem refpíciunt: * infidiátur in abfcóndito quafi leo in fpelunca fua. Infidiátur ut rápiat páuperem: *rápere pauperem, dum áttrahit eum. In láqueo fuo humiliábit eum: * inclinábit fe, & cadet, cùm dominátus fúerit páuperum. Dixit enim in corde fuo: Oblitus eft Deus; * avertit fáciem fuam, ne videat in finem. Exurge, Domine Deus ; exaltétur manus tua: * ne oblivifcá ris pauperum. Propter quid irritávit ímpius Deum? * dixit enim in corde fuo: Non requiret. Vides, quóniam tu labóren & dolorem consideras; * das eos in manus tuas. ut tra |