interceffione,ab instantibus malis, & à morte perpétua liberémur; Per eumdem Chriftum Dóminum noftrum. R. Amen. Deinde fubmiffiori voce: Divínum auxilium máneat femper nobifcum. . Amen. Poft completum Off. dicitur fecreto, Pater, Ave, Credo. PROPRIUM PROPRIUM DE TEMPORE. PARS AUTUMNALIS. SABBATO Ante Dominicam XIII. poft Pentecoften. Ad Vefperas,omnia de Pfalterio. Ad Magnificat, Ant. 4. D. Qui confervat legem, multiplicat oblationem. Sacrificium falutáre eft attendere mandátis, & difcédere ab omni iniquitáte. Eccli. 35. I. Oratio, infrà ad Laudes. DOMINICA XIII. poft Pentecoften. IN I. NOCTURNO. LECTIO j. De libro Ecclefiaftici. Cap. 8. On júdices contra judicem; quoniam fecundùm quod juftum eft, judicat. Cum audáce non eas in via, ne fortè gravet mala sua in te: ipfe enim fecundùm voluntátem fuam vadit, & fimul cum ftultitia illíus péries. Cum iracundo non fácies rixam, & cum audáce non eas in defertum ; quóniam quafi nihil eft ante illum fanguis: & ubi non eft adjutórium, elíder te. Cum fátuis consílium non hábeas, non enim poterunt diligere nifi quæ eis placent. Coram extráneo ne fácias consilium; nefcis enim quid páriet. Non omni hómini cor tuum manifeftes; ne fortè Pars Autumnalis. Ncem'; quóniam fecun Judex inferat tibi grátiam falfam, & conviciétur tibi. Refponforia ut in Pfalterio. LECTIO ij. Cap. 10. Udex sapiens judicábit pópu lum fuum, & principátus fensáti ftábilis erit. Secundum júdicem pópuli, fic & ministri ejus: & qualis rector eft civitátis, tales & inhabitantes in ea. Rex, insípiens perder populum fuum ; & civitátes inhabitabuntur per fenfum poténtium. In manu Dei poteftas terræ ; & útilem rectórem fufcitábit in tempus fuper illam. In manu Dei profpéritas hóminis, & fuper faciem fcribæ imponet honorem fuum. Omnis injúriæ próximi ne memíneris, & nihil dgas in opéribus injúriæ. LECTIO iij. Díbilis coram Deo eft & hominibus fupérbia; & execrábilis omnis iniquitas géntium. Regnum à gente in gen tem transfertur propter injuftitias, & injúrias, & contumélias, & diverfos dolos. Aváro autem nihil eft fceléftius. Quid fuperbit terra & cinis? Nihil eft iniquius quàm amáre pecuniam. Hic enim & ánimam fuam venálem habet; quóniam in vita fua projécit íntima fua. Omnis potentátûs brevis vita. Languor pros L lixior gravat médicum. Brevem LECTIO Y. Ave díxeris: Erit tempus, languorem præcidit médicus; cùm ad meliorem frugem Cav fic & rex hodie eft, & cras moriétur. Cùm enim moriétur homo, hæreditábit ferpentes, & béltias, & vermes. Initium fupérbiæ hominis, apoftatáre à Deo ; quoniam ab eo, qui fecit illum, receffit cor ejus, quóniam initium omnis peccáti eft fupérbia. Qui tenuerit illam, adimplébitur maledictis ; & fubvertet eum in finem. Proptérea exhonorávit Dóminus conventus malorum, & deftruxit eos ufque in finem. Sedes ducum fuperborum deftruxit Deus, & fedére fecit mites pro eis. IN II. NOCTURNO. Si hac Dominica immediatè antecedat Quatuor-Tempora, omifså Lectione vj. ejus loco legetur Lectio vj.pofita in Pro revertendum erit. Hæc enim verba Deum majorem in modum ad iracundiam cóncitant. Quid tandem eft, quòd cum ille infiníta tibi fécula pollícitus fit, tu contrà in præfenti hac vita quæ brevis ac fluxa eft, nullum laborem fufcipere velis ; verum ita diffolutus & ignávus fis, ut étiam hâc ipsâ breviorem requíras? An non eædem comessationes quotídie? An non eædem menfæ ? ... An non éadem theátra? An non exdem pecúniæ ? Quoufque ifta, tamquam vera & fólida amábis? Quoufque inexplébili vítii cupiditate tenéberis? LECTIO V. Poft pauca. te obruifti, cibis te prio SS. poft Officium Exalta- Mingurgitafti, rapuifti? tionis S. Crucis. ] LECTIO iv. Sermo fancti Joannis Chryfoftomi. N 2. Homil. 20. in Ep. ad Cor. E tardes converti ad Dóminum, & ne differas de die in diem; nefcis enim quid paritúra fit fuperventúra dies. Perículum enim & metus eft in dilatióne; falus verò certa ac fecúra, fi nulla fit dilátio. Virtutem igitur cole: fic enim five juvenis hinc abfcédas, tutò abfcédes ; five ad feneAutem pervénias, cum amplíffimis opibus excédes ; duplicem que feftivitátem per omnem vitam habébis, & à vítio ábftinens, & virtútem amplexans. Confifte jam, teque in contráriam viam refer. Deo grátias age, quòd te inter média peccata non abrípuit: ne álterum quoque tibi tempus ad flagitiosè vivendum præfiníri poftules. Multi, dum avaritiæ ftudérent, hinc abrepti funt, atque ad perfpicuas certafque poenas abfcefferunt. Ne idem tibi inexcusábili áccidat, time. At, inquis, multis Deus in extréma quoque fenectute peccáta fua confitendi fpatium conceffit? Quid tum? An tibi quoque concédet? Fortaffe, inquis. Quid ais, Fortaffe, & interdum, & fæpè? In mentem tibi véniat te de ánima tua consilium iníre. Contrárium pone, tecumque ità réputa, ac dic: Quid fi autem non concéfferit? Tu contrà: Quid fi concéffe rit,inquis?Conceffit quidem ipfe. Verumtamen hoc illo tútius eft IN III. NOCTURNO. bat dùm Lucam. 17. 11. Iefus IN N illo témpore; Dum iret (Jesus) in Jerufalem, transíper médiam Samariam, & Galilæam. Et cùm ingrederétur quoddam caftellum, occurrérunt ei decem viri leprófi. Et réliqua. 'Homília fancti Bernardi M Abbátis. ád De diverfis Sermone 27. contra vitium ingratitudinis, §. 6. Ultos vidémus ufque hódie fatis importunè petentes quod fibi deeffe cognoverint: fed paucos modum nóvimus, qui dignas fuper acceptis beneficiis gratias ágere videantur. Nec reprehensibile eft quod inftanter pétimus: fed planè petitioni negat effe tum, quòd invenímur ingráti. Et fortè hoc étiam cleméntiæ effe vidétur, ingrátis negáre quod poftulant: ne contingat nobis, ut tantò gráviùs de ingratitúdine judicémur, quantò magis accumulátis beneficiis ingrati probábimur extitiffe. * R. Dixit (Jefus :) Nonne decem mundáti funt? & novem ubi funt? Non eft inventus qui rediret, & daret glóriam Deo, nifi hic alienígena. Luc. 17. 17. y.Oblíti funt benefactórum Dei, & mirabílium ejus. Pf.77. 11. * Non eft. LECTIO viij. §. 8. Elix Samaritánus ille, qui Fognovit le nihil habere quod non accepiffet: & idcirco fervávit depofitum, & cum gratiárum actione ad Dominum est dona grátiæ redit ad eum,in quo reverfus. Felix, qui ad síngula eft plenitúdo ómnium gratiárum: cui dum nos pro acceptis in nobis facimus grátiæ, ut manon ingrátos exhibémus, locum jóra adhuc accipere mereámur. Omníno enim fola nos à profectu converfatiónis ímpedit ingratitúdo noftra, dum quodámmodo amiffum réputans dator quod ingrátus accepit, cavet fibi teret, quantò plura conferret de cétero, ne tantò plura amitingrato. Felix proinde, qui fe alienígenam réputans, étiam ciis non mínimas refert grates. pro minimis quibufque benefigratuitum effe non dubitans neque difsimulans, quod aliéno impénditur & ignoto. LECTIO ix. Poft pauca. Bfecro fecro itaque, fratres mei, humiliémur magis ac magis fub potenti manu Dei, & ab hoc tam máximo, tam nequíffimo vítio ingratitudinis longè fieri ftudeamus; ut totâ devotióne in gratiárum actione verfantes, conciliémus nobis grátiam Dei nostri ; quæ fola poteft falváre ánimas noftras.Nec verbo tantum vel linguâ, fed ópere & veritáte exhibeamus nos gratos ; quia gratiárum actiónem magis, quam dictionem à nobis éxigit dator gratiárum Dóminus Deus nofter, qui eft benedictus in fécula. Ad Benedictus, Ant. 6. Unus ex illis, ut vidit quia mundátus eft, regreffus eft, cum magna voce magníficans Deum ; & cécidit in fáciem ante pedes Jefu, grátias agens: & hic erat Samaritánus. Luc. 17. 15. Q LECTIO ij. C. 13, Ui tetigerit picem,inquina bitur ab ea : & qui communicáverit fuperbo, índuet fupérbiam. Pondus fuper fe tollet, qui honeftiori fe communicat. Et ditióri te ne sócius fúeris. Quid communicábit cácabus ad ollam? quando enim fe collíferint, confringétur. [*] Dives injuftè egit, & fremet: pauper autem læfus tacébit. Si largitus fueris, afsúmet te : & fi non habueris, derelinquet te. Si habes, convíver tecum, & evacuábit te, & ipfe non dolébit fuper te. Si necessárius illi fúeris, fupplantábit te, & fubrídens fpem dabiť, narrans tibi bona, & dicet: Quid opus eft tibi ? Oratio. S. R. Mnipotens fempiterne Deus, da nobis fidei, fpei, & charitátis augmentum : & ut mereámur álfequi quod promittis, fac nos amare quod præcipis ; Per. Ad Magnificat, Ant. 5. C. Ait (Jesus) Samaritano: Surge, vade; quia fides tua te falvum fecit. Luc. 17. 19. I A LECTIO iij. Dvocátus à potentiore dif céde : ex hoc enim magis te advocábit. Ne ímprobus fis, ne impingáris: & ne longè fis ab eo, ne eas in oblivionem. Ne retíneas ex æquo loqui cum illo: nec credas multis verbis illíus; ex multa enim loquéla tentábit te, & fubrídens interrogábit te de abfconditis tuis. Immítis ánimus illíus confervábit verba tua : & non parcer de malítia, & de vínculis. Cave tibi, & attende diligenter audítui tuo ; quoniam cum FERIA II. LECTIO j. De libro Ecclefiaftici. C. 1I. N veftitu ne gloriéris unquam, nec in die honóris tui extolláris: quoniam mirabilia ópera Altiffimi folius ; & gloriofa, & abfconfa, & invifa opera illius. Multi tyranni fedérunt in throno, & infufpicábilis portávit diadéma. Multipotentes oppreffi funt válidè, & gloriofi traditi funt in manus alterórum. Priufquam intérroges, ne vitúperes quemquam : & cùm interrogáveris, córripe juftè. Priufquam áudias, ne refpóndeas ver-Tubverfióne tua ámbulas. Aubum : & in médio fermónum ne adjícias loqui. De ea re, que te non moleftat, ne certéris: & in judício peccántium ne confiftas. Fili, ne in multis fint actus tui: & fi dives fúeris, non eris immúmis à delicto. diens verò illa quafi in fomnis vidé & vigilábis. Omni vitâ tuâ dilige Deum, & invoca illum in falúte tua. Omne ánimal diligit simile fibi : fis & omnis homo próximum fibi. |