Evang.

eu ou a e.

Bene- dictus Dominus

De-us l-fra-el.

Magni- ficat anima.

Modus ifte per folum 6 abfque F vel C defignatur; quia aliter non terminatur quàm ut fuprà.

SEPTIMUS MODUS

Efformatus ex imitatione diftributionis quoad chordas, ex una fpecieCantuum Lydiorum,& ejus extenfione fuperiori.

D

I- xit Dominus Domino me-o: Sede à

euoua e. eu ou a e. Magni- ficat. OCTAVUS MODUS

Ex inferiori extenfione Lydiorum Cantuum efformatus.

DIxit Dominus Domino me o: Sede

à

dextris me- is.

8. G.

8. D.

In Cant.

Evang.

Benedi-&tus Dominus De- us I-fra-cl.

Magni- ficat anima.

NEUMATA

Quibus quædam Antiphone terminantur juxta Modum uniuscujufque.

Primi Modi

in D.

1.in A. b

3.

4. in E.

4. in A.

5.

6.

7

8.

Neumata fuprà notata in formam epilogi Antiphonarum, protrahuntur tantùm in Feftis Duplicibus & fupra ad ultimam Antiphonam cujufque Nocturni, ad quintam Laudum & Velperarum, & ad eam quæ poft Cantica Benedictus & Magnificar cantatur, ac in fine Cantici Te Deum.

In Semiduplicibus autem ad eam tantùm Antiphonam quæ poft Cantica prædiéta. In Simplicibus verò, Feriis, Officio Defunctorum, & à Feria V. in Cana Domini ufque ad Nonam Sabbati Hebdomada Pafcha inclufivè, nullibi.

In fuprà notatis formulis Pfalmodia repetere dignum non duximus voces quæ leguntur ad marginem formularum Breviarii Lexovienfis anni 1704. fed rem his vocabulis defignatam referare placuit.

Cantus omnis Ecclefiafticus vel eft Mefopycnus, vel Barypycnus, vel Oxypycnus. Hæ funt voces ab antiquis Græcis ufurpate omnem naturam Cantûs continentes. Octo fonorum progreffione efficitur id quod Octavam vulgò Octave vocamus. In hac profecutione fonorum reperiuntur quinque Toni & duo Semitoni : nimirum unus Semitonus vagatur circa partem inferiorem hujufce Octava, alter circa partem ejufdem fuperiorem. Utraque pars æqualiter divifa Quaternionis nomine poteft donari.

Situs feu pofitio Semitoni inferioris feu in Quaternione inferiori declarat naturam cujufque cantûs. Si Semitonus formetur per illam chordam in qua cantus finitur, & illam chordam quæ immediatè fuperjacet, cantus ille eft Barypycnus ; quia pycnus feu intervallum preffum, quod Latini Semitonum appellant, eft in loco graviori quem Barys Græci vocaverunt. Et hæc eft natura tertii & quarti Modi Ecclefiaftici five Gregoriani, quos in chordis fic diftributos à Phrygiis Ecclefia defumpfit, & aliquando á Locriis. Hi cantus ferè nullibi à modernis Muficis nudè ufurpantur, etfi aures chriftianas dulcedine fua fæpiùs mulceant, ut fentire eft in Hymno Pange lingua, in Cantu Gloria in excelfis majorum Solemnitatum, & aliis.

b

Si Semitonus formetur, per chordas fecundam & tertiana Quaternionis inferioris, cantus inde exurgens vocatur Mefopycnus; quia intervallum preffius five Semitonus fentitur in medio Quaternionis. Norunt omnes Mefos Græcè medium fignificare. Et hæc eft natura Modorum Ecclefiafticorum primi ac fecundi, qui apud Dorios & apud Æolios ufurpati fuerunt.

Si Semitonus exurgat ex duobus chordis fuperioribus hujus Quaternionis inferioris, tunc cantus eft Oxypycnus, eò quòd intervallum preffum feu Semitonus formetur per chordas in loco Quaternionis acutiori feu excelfiori fitas. Oxys enim vel Oxus Græcè acutum fignificat. Hos cantus Oxypycnos familiares habebant Ionii feu Iaftii, & etiam Lydii; & ad imitationem eorum effecti funt Modi Ecclefiaftici, qui quintus, fextus, feptimus, & octavus appellantur..

Ex his cantibus Mefopycnis, Barypycnis & Oxypycnis, ii qui in partes fuperiores Octave excurrunt per Dominantem fuam præfertim in Pfalmodia & Verfibus Refponforiorum, à Græcis præpofitione Hyper defignabantur, ut Hyperdorius; in Cantu verò Ecclefiaftico vocantur Authenti, & hi funt primus, tertius, quintus & feptimus. Ubi verò cantus verfabatur fæpiùs circa inferiora loca Octavæ, ac infra chordam fuam finalem, id eft chordam in qua definit, tunc à Græcis præpofitione Hypo defignabatur, ut Hypophrygius ; fed apud Latinos in Cantu Gregoriano illi Modi Plagii vel Plagales dicti funt, eò quòd ad utrumque latus chordæ fuæ finalis, id eft tam infrà quàm fuprà excurrunt: quod videre eft in his quos Modum fecundum, quartum, fextum & octavum appellamus.

Tandem cantus Mesopycni & Barypycni à modernis vocantur Cantus Minores, quia in difpofitione Semitoni inferioris de qua fuprà dictum eft, Semitonus quod eft minus fpatium vocis vicinior eft chorda finali. Cantus autem Oxypycni appellantur Majores, eò quòd fedes Semitoni fpatium tertiæ Majoris relinquat infra fe inter chordam finalem & illam chordam quâ Šemitonus ifte efformari incipitur: quo fit ut in illa tertia Semitonus rarò audiatur.