riis suis dæmones nobis insidiantes procul disjecit Asseruit etiam Swedenborg unumquemque hominem cum spiritibus semper communicationem servare, qua deficiente, nec cogitare, nec aliquid efficere posset aliquis. RATIONALISTE in Germania orti sunt medio sæculo decimo octavo, Semlero auctore, qui Scripturas ad normam solius rationis interpretandas docuit. Eas ex Spiritus sancti speciali inspiratione conscriptas negavit, humanæ industriæ et ingenio eas tribuens. Quæ in ca traduntur mysteria rejecit, rationis principiis accommodans. Quæ referuntur miracula mythum esse vel allegoriam, vel visionem, vel ægræ mentis somnium, vel rem imaginibus orientalilibus ornatam docuit. Prophetiam penitus subvertit, vates Judæos nonnisi poetico quodam ornatu adjecto, veritates naturales tradidisse affirmans. Pestis hæc, qua miracula, mysteria, vaticinia tolluntur, fere omnes theologos protestanticos in Germania infecit, et has etiam invasit provincias. SALTATORES (Anglice Jumpers) anno 1760 in Vallia (Wales) orti sunt. Divino spiritu se agitatos putant, dum saltant, vociferantur, aliaque indecora gaudii indicia edunt, « Gogoniant, » i e. « gloriam » inclamantes. Qui SHAKERS, seu Shaking Quakers dicuntur, a Tremantium secta discesserunt, auctoribus Jacobo Wardley, Anglico sartore, et uxore illius, sed præcipue agmen ducente Anna Lee, quæ mater omnium agnita est, anno 1774 ad littora Neo-Eboraci appulerunt, et in Albania urbe hujus provinciæ sedem fixerunt. Docent Annam novum regnum spirituale fundasse, regno Christi perfectius, eamque filiam Spiritus sancti prædicant. Ipsi Spiritui genus foemineum tribuunt: mysterium Trinitatis repudiant : Jesum natum e Josepho et Maria asserunt, ipsumque a Christo, qui unctio divinitus in Jesum immissa ab iis habetur, distinguunt. Sexuum commercium ad procreandam sobolem omnino damnant, quamvis mulieres et homines in iisdem domibus habitent, et in templis aliisque locis conveniant. Saltant ordinibus duobus mulierum et virorum constitutis, Deumque sic dicunt coli. Totam Societatem mulier gubernat « MATRIS » nomine insignita, cui assidet vir potestate ei secundus. SANDEMANIANI seu GLASSITE (Sandemanians or Glassites) auctorem habent quemdam Sandeman nomine. Docent fidem qua justificamur esse merum assensum revelatæ veritati. Singulis Dominicis Coenam eucharisticam faciunt, et inter matutinas et vespertinas preces convivium amoris (love-feust) celebrant, in quo omnes se invicem osculantur, quod et faciunt quotiescumque aliquis eorum societatem amplectitur, Apostolica verba nimis ad litteram intelligentes. Mortuus est auctor sectæ in NovaAnglia, quo ex Europa migrarat, anno 1771. JEMIMA WILKINSON, mulier Americana, asseruit se anno 1776 mortuam esse, et ad coelos conscendisse, postea vero vitæ restitutam, et futurorum jam præsciam, cordis arcanorum consciam, morborum curandorum potestate præditam sese jactabat; sectatores invenit nonnullos. HOPKINSIANI (Hopkinsians or Hopkintonians) vocati sunt a Samuele Hopkins, præcone, qui primam ecclesiam Congregationalistarum in loco vulgo dicto « Newport, Rhode Island » regebat. Calvinistarum doctrinam de prædestinatione tenent, ideoque Hopkinsiani Calvinistæ dicuntur. Asserunt eos qui Deum non amant nihil perficere dum religionis officia exterius complent. Adæ lapsum esse tantum occasionem cur Deus posteros ejus peccato inquinatos in mundum inducat, causam vero nequaquam affirmant. HICKSITE, auctore Elia Hicks, e Quakerorum secta ante paucos annos orti sunt. Scriptam fidei formulam, et prædicandi tempus statutum vindicant; Deismum tamen christiano nomine dicuntur profiteri. Magnum exarsit in secta dissidium, et de domibus et rebus cæteris temporalibus gravissimæ lites coram tribunalibus civilibus in Statu Neo-Jersææ agitatæ sunt; nec pax composita est, nisi scissa secta. Quakeri igitur ab Hicksitis jam distinguuntur, et separatos celebrant conventus. MORMONITE ante paucos annos orti sunt in Statu Neo-Eboraceno, auctore Josepho Smith, qui librum magni pretii se invenisse dicebat, quem MORMON appellabat. Hunc historiam dicunt esse, et religionis codicem, scriptum a quibusdam Israelitis, qui in dispersione duodecim tribuum ad Americam appulerunt, a quibus Indi traxerunt originem. 1 Ediderunt fidei expositionem Washingtonopoli, urbe foederatarum provinciarum principe, anno 1800. Se vocant sanctos novissimorum dierum; LATTER-DAY SAINTS. 2 In Deum et Filium ejus Jesum Christum se credere profitentur, quem Mediatoris apud Deum munere fungi dicunt, de ejus divinitate silentes. Scripturas se excipere obvio quem ferunt sensu, explicandas scilicet eadem qua alius quilibet liber ratione; mystico sensu, et privata, quam dicunt, interpretatione rejectis. Dispensationem Evangelicam docent revelasse unum Dominum, unam fidem, unum baptisma, unum Spiritum sanctum, unum religionis systema, et unam Ecclesiam, seu cultorum cœtum in doctrina conjunctorum, et in veritate fundatorum nec Deum systematum inter se contrariorum esse auctorem. Ideo ab omnibus sectis se habent alienos, ut pristinam fidem sanctis semel traditam restituant. Fidem in Evangelium, peccatorum pœnitentiam, et immersionem in peccatorum remissio. nem cuilibet injungi dicunt, baptismo infantium rejecto. Neminem nisi rite missus fuerit, quodlibet sacrum munus peragere posse, cum emphasi quadam tradunt, legati ab Anglia ad fœderatas provincias missi, usi exemplo hic enim mandatum sibi munus, litteris exhibitis, debet probare. Manus imponunt, ad munus Spiritus sancti impertiendum, cujus dona jactant, prophetiam, linguarum scientiam, visiones, revelationes. Panem vinum cujuslibet hebdomadæ prima die in memoriam corporis fracti, et sanguinis fusi sumunt, et ægrotantes seniores accersunt, ut hi pro iis orent, et manus iis imponant, vel eos oleo inungant in nomine Domini, ut sanentur. De millennio similia cæteris ejus patronis tradunt, cauti tamen ne et (1) We have implicit confidence in the << Book of Mormon.» not, however, as a new Bible to exelude the old, as some have falsely represented. We consider the « Book of Mormon » as a historieal and religious record, written in ancient times by a branch of the house of Israel, who peopled America, and from whom the Indians are descended. The Book of Mormon corroborates and confirms the truth of the Scriptures, by showing that the same principles were revealed and enjoyed in a country and among a people far remote from the scenes where the Jewish bible was written. The Book of Mormon opens the events of aneient America. It pours a flood of light upon the world on subjects before concealed-upon the history of a nation whose remnants have long since dwindled to insignificance in midnight darkness, and whose former greatness was lost in oblivion, or only known by the remains of cities, palaces, temples, aqueducts, monuments, towers, fortifications, unintelligible inscriptions, sepulchres, and bones. The slumber of ages has now been broken. The dark curtain of the past has been rolled up. The veil of obscurity has been removed as it regards the world called new. The ancient events of America now stand revealed in the broad light of history, as far back, at least, as the first peopling of the continent after the flood. (2) Vide ipsum documentum : « An address by Judge Higbee and Parley P. Pratt, Ministers of the Gospel of the church of Jesus Christ of Latterday Saints. » Washington. February 9, 1840. 500 APPENDIX IV. HÆRESUM ET SCHISMATUM RECENSIO. annum secundi adventus Christi definiant prius enim Hierosolymas ædificandas dicunt, Judæis illuc congregatis tempus autem imminere credunt. Polygamiam palam tuentur et exercent. Sectæ auctorem cum paucis ex suis in carcerem conjectos occiderunt anno 1844 in statu Illinosiensi homines vi irruentes, carcere effracto. Territorium Utah nunc occupant, et polygamiam palam exercent. Milleritæ anno 1840 in statu Massachusetts orti sunt, auctore Joseph Miller, qui die quodam Martii sequentis finem mundo futurum prænuntiavit, Scripturas ita interpretans. Vana com menta dissipavit eventus, sed sectatores ejus adhuc reperiuntur. Hæreses, schismata, et portenta errorum recensuimus, ut humani ingenii et superbiæ figmenta, quæ divinæ veritati adversantur, innotescerent evitanda, et magisterii a Christo instituti utilitates magis magisque, eorum erroribus qui eo carent patefactis, commendarentur: « Neque enim aliunde hæreses obortæ sunt, aut nata sunt schismata, quam inde quod sacerdoti Dei non obtemperatur: nec unus in Ecclesia ad tempus sacerdos, et ad tempus judex, vice Christi cogitatur, >> uti optime animadvertit Cyprianus. (1) Ad Cornel. I. i. ep. iii. |