XIV. Deductos, dicit S. Irenæus c), a ftella CAPUT in domum Jacob ad Emanuel, per ea, quæ obtulerunt, munera ostendisse, quis erat, qui adorabatur: myrrham quidem, quod ipse erat, qui pro mortali humano genere moreretur, et fepeliretur: aurum vero, quoniam Rex, cuius regni finis non est ; thus vero, quoniam Deus, qui et notus in Judæa factus est, et manifestus eis, qui non quærebant eum." Alias huiusmodi mysticas interpretationes passim legere est apud SS. Patres. Nec folum munera, fed et tota fuscepti a Magis itineris ratio, adorandi natum regem, aliquid augustius ostentat, quam folum homini regi præstandi homagium; thus imprimis in cultu divino constanter ubique gentium adhiberi folitum: firmata excelsa magorum existimatione, per acceptam divinitus in fomnis admonitionem, ne se deceptos opinione fua fuspicari possent, dum coram infantem cum parentibus imbellem, pauperem et ignobilem in cunis cernerent. S. Chrysostomus „, Quid illos, quærit de Magis b), ad puerum adorandum induxit? neque enim virgo insigne quidpiam præseferebat, neque domus magnifica erat, a) Lib. 111. contra þæres. c. 9. b) Hom. VIII. in Matth. n. i. T. VII. p. 118. CAPUT neque isthic aliquid aliud erat, quod posset XIV. illos vel percellere, vel allicere. Illi vero non modo adorant, fed apertis thesauris fuis munera offerunt; munera inquam, non quasi homini, fed quasi Deo. Thus enim et myrrha Dei maxime fymbolum erat. Quid igitur hoc illis fuasit? Id ipsum quod excitavit illos, ut relicta domo tantum iter fusciperent, nimirum ftella, et illustratio mentis a Deo ipsis indita, quæ paulatim illos ad perfectiorem notitiam deduxit. Nisi enim res se ita haberet, cum omnia, quæ isthic videbantur, vilia essent, non ei tantum exhibuissent honorem. Ideo autem nihil eorum, quæ fub fensum cadunt, ibi magnum erat, fed præsepe, tugurium, mater inops, ut nudam magorum philosophiam perspicias, atque discas, eos non ut hominem purum, fed ut Deum et beneficum ipsum adiisse. Quapropter nullo eorum, quæ extrinsecus videbantur, offensi funt, fed adoraverunt, et dona obtulerunt, quæ dona multum a Judaica crassitie differebant. Neque enim oves et vitulos immolarunt, fed quæ ecclesiasticæ philosophiæ vicina erant. Siquidem fcientiam, obedientiam, et dilectionem ipsi offerebant." Vides hic fanctum. Doctorem non ad fpecies munerum attendere, fed altius nos a rebus fensibilibus fublimiusque ad id evehere, quod hic in Magis gentilibus auspicium habuit, a Chris sto mulieri Samaritanæ prædictum a): Mu- CAPUT lier crede mihi, quia venit hora, quando neque in monté hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem... Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in fpiritu et veritate. Tempus hoc est, quando reiecta Synagoga, ac templo Jerosolymitano Ecclesia per orbem terrarum fuit constituta, cuius veluti primitiæ fuerunt Magi: Pastores autem, qui Christum in præsepio adoraverunt, natumque Salvatorem mundi primi divulgaverunt, præibant apostolos aliosque Christi discipulos ab eo ex Judæis assumtos, qui lucem evangelicam orbi inferentes gentilismi tenebras effugarunt, quam lucem ftella magis apparens et ad Christum in præsepio deducens, designabat. „Quomodo ergo, cum S. Ignatio M. quærere licet b), manifestatus est fæculis? Stella in • cælo fulsit, fplendore exsuperans omnes ftellas, et lux illius ineffabilis erat, et ftuporem incussit ipsius novitas. Omnia autem reliqua astra, unacum fole et luna chorus fuere ftellæ: ipsa vero lumen fuum extendebat fuper omnia et perturbatio erat, unde prodiret illis novitas dissimilis : quare foluta est omnis magia, et omne vinculum malitiæ est abolitum ignorantia destructa est, vetus regnum est labefacta a) Jo. IV. 21. b) Epist. ad Ephes. n. 19. CAPUT tum; Deo humanitus manifestato, in noviXIV. tatem vitæ æternæ. Principatum vero accepit id, quod a Deo omnibus fuis partibus absolutum erat. Inde omnia commovebantur, quod meditaretur mortis abolitionem." Notandum imprimis est in hoc loco, quod S. Martyr, illi ætati proximus, de præcellentia et claritate ftellæ illius perhibet. Cætera cum Evangelio concordant, prout Matth. II. 3. narratur, Herodem regem, et omnem Hierosolymam cum illo, fciscitatum, ubi Christus, quem ille regni fui æmulum timebat, nasceretur. Atque hinc edoctus in Bethlehem Judæ occidit pueros in omnibus finibus eius. cum familia David lateret ; Christi vero esset ea conditio, inde etiam, quod in Nazareth habitaret, ut potius Elias aut Jeremias, aut alius ex prophetis quam Messias promissus rex Israel crederetur postea ab Herode tetrarcha Galilææ. CAPUT XV. PROPHETIA SIMEONIS DE CHRI- Benedixit illis Simeon, et dixit ad Mariam matrem eius: Ecce positus est hic in ruinam, et in resurrectionem multarum in Israel: et in fignum, cui contradicetur. Et tuam ipsius animam pertransibit gladius, ut revelentur ex mul tis cordibus cogitationes. Et erat Anna prophetissa etc. Luc. II. 34. 35. . CAPUT XV. Dum Magi responso accepto in fomnis Evangelii deferendi nua inde a Christo ne redirent ad Herodem, per aliam viam ad gentes reversi funt in regionem fuam fubdit denuntiaMatthæus fugam Christi a), iusso in fom- tio continis Joseph furgere et accipere puerum et matrem eius, et fugere in Ægyptum: futu- nato, rum est enim, aiebat angelus, ut Herodes quarat puerum ad perdendum eum. Cum fugam hanc factam esse necesse fit post purificationem Mariæ in templo, hic Maria mater Jesu experimentum aliquod habebat eorum, quæ futura a Simeone audierat. In magis iam primordia eorum viderat, quæ idem fenex, benedicens Deum, fausta præ a) Matth. 11. 13. |
