Page images
PDF
EPUB

non fuit voluntas ut nunc veniret, veniet autem cum ei vacuum fuerit. 13 (68) Vigilate, state in fide, viriliter agite et confortamini. 14 Omnia ve

stra in caritate fiant. 15 (69) Obsecro autem vos, fratres: nostis domum Stephanae et Fortunati, quoniam sunt primitiae Achaiae et in ministerium sanctorum ordinaverunt se ipsos; 16 ut et vos subditi sitis eiusmodi et omni cooperanti et laboranti. 17 (70) Gaudeo autem in praesentia Stephanae et Fortunati et Achaici, quoniam id quod vobis deerat ipsi suppleverunt: 18 refecerunt enim et meum spiritum et vestrum. Cognoscite ergo qui eiusmodi sunt. 19 (71) Salutant vos ecclesiae Asiae. Salutant vos in domino multum Aquila et Prisca cum domestica sua ecclesia. 20 Salutant vos fratres omnes. Salutate invicem in osculo sancto.

21 (72) Salutatio mea manu Pauli. 22 Si Christum, sit anathema. Maranatha.

[ocr errors]

quis non amat dominum Iesum 23 Gratia domini Iesu vobiscum.

24 Caritas mea cum omnibus vobis in Christo Iesu. Amen.

EXPLICIT

INCIPIT ARGUMENTUM.

Post actam paenitentiam consolatoriam scribit eis a Troadae', et

conlaudans hortatur ad meliora.

EXPLICIT

INCIPIUNT CAPITULA AD CORINTHIOS SECUNDAE.

I. De passionibus et consolationibus.

II. De tribulatione ingenti Pauli ceterorumque in Asia: et quod nemo in se fiduciam habere debeat sed in deo.

III. De mutua gloriatione sanctorum in die domini.

IIII. De apostolo deum testante quod adventum suum Corinthiis parcendo distulit.

V. De 'differentia tristitiae, et apostoli obiurgantis peccamina 'et remittentis.

VI. De sanctis, quod sint salvatis odor vitae in vitam, pereuntibus vero odor mortis in mortem: et de adulterantibus verbum dei. VII. De epistulis commendaticiis.

VIII. De duobus testamentis et utrique 'distantiae: et quod ubi est spiritus domini, ibi sit et libertas.

IX. De ambulantibus in astutia et adulterantibus verbum dei.

X. De deo istius saeculi sensum infidelium 'excaecantem, et de domino Christo quod imago est dei.

XI. De passionibus et tolerantia passionum et gloria.

XII. De dissolutione terreni corporis ac praesentis et aedificatione ex deo quae est sempiterna in caelis.

XIII. De peregrinatione sanctorum a domino quamdiu sunt in corpore et praesentia apud dominum cum excedunt corpore: de manifestatione omnium ante tribunal Christi Iesu domini.

XIIII. De apostolo suadente hominibus.

XV. De eis qui in facie et non in corde gloriantur.

XVI. De abolitione veterum et renovatione creaturae, et reconciliatione nostra ad deum per dominum nostrum Iesum Christum.

XVII. De passionibus et laboribus apostoli, et rerum omnium tem

peramento.

XVIII. De separatione fidelium ab infidelibus, et quod omnes sancti templum sint dei.

XIX. De integritate apostoli.

XX. De tribulatione Pauli et comitum eius in Machedonia et consolatione ex adventu Titi et Corinthiorum emendatione veniente, et tristitia secundum deum et tristitia saeculi.

XXI. De ministerio quod fit in sanctis.

XXII. De collatione Corinthiorum et aequalitate prout quisque habuit,

et de ministerio quod sit in sanctos.

XXIII. De armis carnalibus et spiritalibus, et apostoli potestate, et de his qui se ipsos commendare conantur.

XXIIII. De apostolo Corinthios virgini conparantem et timente ne quem ad modum serpens Evvam deduxit fallerentur.

XXV. De integritate apostoli.

XXVI. De pseudoapostolis et doctoribus ecclesiarum: de apostolo ex necessitate paululum gloriantem, passiones suas et labores et pericula plurima recensentem et raptum se usque ad tertium caelum et in paradiso post annos quattuordecim enarrantem. XXVII. De integritate apostoli et severitate acceptae potestatis a do mino eis qui paenitentiam non egerunt comminante.

XXVIII. De apostolo Corinthios consolantem.

EXPLICIUNT CAPITULA.

1 (1)

INCIPIT EPISTULA AD CORINTHIOS SECUNDA.

I.

4

Paulus apostolus Iesu Christi per voluntatem dei et Timotheus frater ecclesiae dei quae est Corinthi, cum sanctis omnibus qui sunt in universa Achaia. 2 Gratia vobis et pax a deo patre nostro et domino Iesu Christo. 3 Benedictus deus et pater domini nostri Iesu Christi, pater misericordiarum et deus totius consolationis, qui consolatur nos in omni tribulatione nostra, ut possimus et ipsi consolari eos qui in omni praessura sunt, per exhortationem qua exhortamur et ipsi a deo; 5 quoniam sicut abundant passiones Christi in nobis, ita et per Christum abundat consolatio nostra. Sive autem tribulamur, pro vestra exortatione et salute: sive consolamur, pro vestra consolatione, quae operatur in *tollerantia earundem passionum quas et nos patimur, et spes nostra firma pro vobis, scientes quoniam sicut socii passionum estis, sic eritis et consolationis. 8 (2) Non enim volumus vos ignorare, fratres, de tribulatione nostra quae facta est in Asia, quoniam supra modum gravati sumus supra virtutem, ita ut taederet nos etiam vivere: 9 sed ipsi in nobis ipsis responsum mortis habuimus, ut non simus fidentes in *nobis sed in deo, qui suscitat mortuos, qui de tantis periculis eripuit nos et eruet, in quem speramus quoniam et adhuc eripiet, "adiuvantibus et vobis in oratione pro nobis, ut ex multarum facierum eius quae in nobis est donationis per multos gratiae agantur pro nobis. 12 Nam gloria nostra haec est, testimonium conscientiae nostrae, quod in simplicitate et sinceritate dei, et non sapientia carnali, sed in gratia dei conversati sumus in mundo, abundantius autem ad vos. 13 (3) Non enim alia scribimus vobis quam quae legistis et cognoscitis: spero autem quod usque in finem cognoscetis, sicut et cognovistis nos ex parte, quia gloria vestra sumus, sicut et vos nostra, in die domini nostri Iesu Christi. 15 Et hac confidentia volui prius venire ad vos, ut secundam gratiam haberetis, 16 et per vos transire in Machedoniam, et iterum a Machedonia venire ad vos et a vobis deduci in Iudaeam. 17 Cum ergo

45

14

10

A

voluissem, numquid levitate usus sum? aut quae cogito secundum carnem cogito, ut sit apud me est et non? 18 Fidelis autem deus, quia sermo noster qui fit apud vos, non est in illo est et non. 19 Dei enim filius Iesus Christus, qui in vobis per nos praedicatus est, per me et Silvanum et Timotheum, non fuit est et non, sed est in illo fuit. 20 Quodquod enim promissiones dei sunt, in illo est: ideo et per ipsum amen deo ad gloriam nostram. Qui autem confirmat nos vobiscum in Christum et qui unxit nos deus, 22 et qui signavit nos et dedit pignus spi-ritus in cordibus nostris. 23 (4) Ego autem testem deum invoco in animam meam, quod parcens vobis non veni ultra Corinthum, non quia dominamur fidei vestrae, sed adiutores sumus gaudii vestri: nam fide stetistis.

21

24

II.

5

1 (5) Statui autem hoc ipse apud me, ne iterum in tristitiam venirem ad vos. 2 Si enim ego contristo vos, et quis est qui me laetificet, nisi qui contristatur ex me? 3 Et hoc ipsum scripsi ut non cum venero tristitiam super tristitiam habeam de quibus oportuerat me gaudere, confidens in omnibus vobis quia meum gaudium omnium vestrum est. Nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per lacrimas multas, non ut contristemini, sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vobis. Si quis autem contristavit, non me contristavit, sed ex parte, ut non onerem, omnes vos. 6 Sufficit illi qui eiusmodi est obiurgatio haec quae fit a pluribus, ita ut e contrario magis donetis et consolemini, ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est. Propter quod obsecro vos ut confirmetis in illum caritatem: 9ideo enim scripsi ut cognoscam experimentum vestrum, an in omnibus oboedientes sitis. 10 Cui autem aliquid donatis, et ego: nam et ego quod donavi, si quid donavi, propter vos in persona Christi, " ut non circumveniamur a satana: non enim ignoramus cogitationes eius. 12 (6) Cum venissem autem Troadem propter evangelium Christi et ostium mihi apertum esset in domino, 13 non habui requiem spiritui meo, eo quod non invenerim Titum fratrem meum, sed vale faciens "eis profectus sum in Machedoniam. 14 Deo autem gratias, qui semper triumphat nos in Christo Iesu et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco, quia Christi bonus odor sumus deo in his qui salvi fiunt et in his qui pereunt, 16 aliis quidem odor mortis in mortem, aliis autem odor vitae in vitam. Et ad haec quis tam idoneus? Non enim sumus II, 17.

15

I, 48

[ocr errors]

17

« PreviousContinue »