Page images
PDF
EPUB

9

XXII.

1 (221.5.) Et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis, dicens, Simile factum est regnum caelorum homini regi qui fecit nuptias filio suo. 3 Et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias, et nolebant venire. 4 Iterum misit alios servos dicens Dicite invitatis Ecce prandium meum paravi, tauri mei et altilia occisa et omnia parata: venite ad nuptias. 5 Illi autem neglexerunt, et abierunt alius in villam suam, alius vero ad negotiationem suam. Reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia adfectos occiderunt. 7 Rex autem cum audisset iratus est, et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos, et civitatem illorum succendit. * Tunc ait servis suis Nuptiae quidem paratae sunt, sed qui invitati erant non fuerunt digni. Ite ergo ad exitus viarum, et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias. 10 Et egressi servi eius in vias congregaverunt omnes quos invenerunt, malos et bonos, et impletae sunt nuptiae discumbentium. 11 (222.10.) Intravit autem rex ut videret discumbentes, et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali, 12 et ait illi Amice, quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem? At ille obmutuit. 13 Tunc dixit rex ministris Ligatis pedibus eius et manibus mittite eum in tenebras exteriores: ibi erit fletus et stridor dentium. 14 Multi autem sunt vocati, pauci vero electi. 15 (223, 2.) Tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut caperent eum in sermone. Et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes Magister, scimus quia verax es et viam dei in veritate doces, et non est tibi cura de aliquo: non enim respicis personam hominum 17 dic ergo nobis quid tibi videatur, licet censum dari Caesari an non? 18 Cognita autem Iesus nequitia eorum ait Quid me temtatis, hypocritae? 19 Ostendite mihi nomisma census. At illi optulerunt ei denarium. 20 Et ait illis Iesus Cuius est imago haec et suprascriptio? 21 Dicunt ei Caesaris. Tunc ait illis Reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt dei deo. 22 Et audientes mirati sunt, et relicto eo abierunt. 23 In illo die accesserunt ad eum Sadducaei, qui dicunt non esse resurrectionem, et interrogaverunt eum 24 dicentes Magister, Moses dixit Si quis mortuus fuerit non habens filium, ut ducat frater eius uxorem illius et suscitet semen fratri suo. 25 Erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est, et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo. Similiter secundus et tertius, usque ad septimum. Novissime autem omnium et mulier defuncta est. 28 In resurrectione ergo cuius erit de septem uxor? omnes enim habuerunt ́eam. 29 Respondens autem Iesus ait illis Erratis, nescientes scripturas

:

27

16

26

36

35

31

neque virtutem dei. 30 In resurrectione enim neque nubent neque nubentur, sed sunt sicut angeli dei in caelo. De resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a deo dicente vobis 32 Ego sum deus Abraham et deus Isaac et deus Iacob? Non est deus mortuorum sed viventium. 33 Et audientes turbae mirabantur in doctrina eius. 34 (224.6.) Pharisaei autem audientes quod silentium inposuisset Sadducaeis, convenerunt in unum, et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temtans eum Magister, quod est mandatum magnum in lege? 37 Ait illi Iesus Diliges dominum deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et in tota mente tua. 38 Hoc est enim maximum et primum mandatum. 39 Secundum autem simile est huic Diliges proximum tuum sicut te ipsum. 40 In his duobus mandatis universa lex pendet et prophetae. (225,2.) Congregatis autem Pharisaeis interrogavit eos Iesus dicens Quid vobis videtur de Christo? Cuius filius est? Dicunt ei David. 43 Ait illis Quomodo ergo David in spiritu vocat eum dominum dicens Dixit dominus domino meo Sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum? Si ergo David vocat eum dominum, quomodo filius eius est? 46 (226, 2.) Et nemo poterat respondere ei verbum, neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare.

7

45

XXIII.

42

41

1 (227.10.) Tunc Iesus locutus est ad turbas et ad discipulos suos 2 dicens Super cathedram Mosi sederunt scribae et Pharisaei: 3 omnia ergo quaecumque dixerint vobis servate et facite; secundum opera vero eorum nolite facere: dicunt enim et non faciunt. 4 (228. 5.) Alligant autem onera gravia et inportabilia et inponunt in umeros hominum, digito autem suo nolunt ea movere. 5 (229. 2.) Omnia vero opera sua faciunt ut videantur ab hominibus: dilatant enim philacteria sua et magnificant fimbrias: 6 amant enim primos recubitus in caenis et primas cathedras in synagogis et salutationes in foro et vocari ab hominibus rabbi. 8 (230.10.) Vos autem nolite vocari rabbi: unus enim est magister vester, omnes autem vos fratres estis. Et patrem nolite vocare vobis super terram: unus enim est pater vester qui in caelis est. 10 Nec vocemini magistri, quia magister vester unus est Christus. 11 2315) Qui maior est vestrum, erit minister vester: 12 qui autem se exaltaverit humiliabitur, et qui se humiliaverit exaltabitur. 13 (232, 5.) Vae autem vobis, scribae et Pharisaei hypocritae, quia clauditis regnum caelorum ante homines: vos enim non intratis, nec introeuntes sinitis intrare. 15 (233, 10.) Vae vobis,, scribae et Pharisaei hypocritae, quia circuitis mare et aridam ut faciatis XXIII, 15.

XXII, 30

[ocr errors]

21 et qui iura

22

unum proselytum, et cum fuerit factus, facitis eum filium gehennae duplo quam vos. 16 Vae vobis, duces caeci qui dicitis Quicumque iuraverit per templum, nihil est; qui autem iuraverit in aurum templi, debet. 17 Stulti et caeci, quid enim maius est, aurum an templum quod sanctificat aurum? 18 Et quicumque iuraverit in altare, nihil est; qui autem iuraverit in dono quod est super illud, debet. 19 Caeci, quid enim maius est, donum an altare quod sanctificat donum? 20 Qui ergo iurat in altare, iurat in eo et in omnibus quae super illud sunt: verit in templo, iurat in illo et in eo qui inhabitat in ipso: et qui iurat in caelo, iurat in throno dei et in eo qui sedet super eum. 23 (234,5.) Vae vobis, scribae et Pharisaei hypocritae, quia decimatis mentam et anethum et cyminum, et reliquistis quae graviora sunt legis, iudicium et misericordiam et fidem: haec oportuit facere et illa non omittere. 24 Duces caeci, excolantes culicem, camelum autem gluttientes. 25 (236,5.) Vae vobis, scribae et Pharisaei hypocritae, quia mundatis quod deforis est calicis et parapsidis, intus autem pleni sunt rapina et inmunditia. 26 Pharisee caece, munda prius quod intus est calicis et parapsidis, ut fiat et id quod deforis est mundum. 27 (237,5.) Vae vobis scribae et Pharisaei hypocritae, quia similes estis sepulchris dealbatis, quae aforis parent hominibus speciosa, intus vero plena sunt ossibus mortuorum et omni spurcitia. Sic et vos aforis quidem paretis hominibus iusti, intus autem pleni estis hypocrisi et iniquitate. 29 (238,5.) Vae vobis, scribae et Pharisaei hypocritae, qui aedificatis sepulchra prophetarum et ornatis monumenta iustorum, 30 et dicitis Si fuissemus in diebus patrum nostrorum, non essemus socii eorum in sanguine prophetarum. Itaque testimonio estis vobismet ipsis quia filii estis eorum qui prophetas occiderunt. 32 (239,10.) Et vos implete mensuram patrum vestrorum. 33 Serpentes genimina viperarum, quomodo fugietis a iudicio gehennae? 34 (240, 5.) Ideo ecce ego mitto ad vos prophetas et sapientes et scribas, ex illis occidetis et crucifigetis, et ex eis flagellabitis in synagogis vestris et persequimini de civitate in civitatem, 35 ut veniat super vos omnis sanguis iustus qui effusus est super terram, a sanguine Abel iusti usque ad sanguinem Zachariae filii Barachiae, quem occidistis inter templum et altare. 36 Amen dico vobis, venient haec omnia super generationem istam. 37 (241,5.) Hierusalem Hierusalem, quae occidis prophetas et lapidas eos qui ad te missi sunt, quoties volui congregare filios tuos, quemadmodum gallina congregat pullos suos sub alas, et noluisti. 38 Ecce relinquitur vobis domus vestra deserta. 39 Dico enim vobis, non me videbitis amodo donec dicatis Benedictus qui venit in nomine domini.

28

31

XXIV.

1 (242. 2.) Et egressus Iesus de templo ibat, et accesserunt discipuli eius ut ostenderent ei aedificationes templi. Ipse autem respondens dixit eis Videtis haec omnia? Amen dico vobis, non relinquetur hic lapis super lapidem qui non destruatur. 3 (23,2) Sedente autem eo super montem oliveti accesserunt ad eum discipuli secreto dicentes Dic nobis quando haec erunt, et quod signum adventus tui et consummationis saeculi? Et respondens lesus dixit eis Videte ne quis vos seducat. 5 Multi enim venient in nomine meo dicentes Ego sum Christus, et multos seducent. 6 Audituri enim estis proelia et opiniones proeliorum: videte ne turbemini; oportet enim haec fieri, sed nondum est finis. Consurget enim gens in gentem et regnum in regnum, et erunt pestilentiae et fames et terrae motus per loca. 8 Haec autem omnia initia sunt dolorum. 9 (24.1.) Tunc tradent vos in tribulatione et occident vos, et eritis odio omnibus gentibus propter nomen meum. 10 (245, 10.) Et tunc scandalizabuntur multi et "Et multi pseudoprophetae

18

invicem tradent et odio habebunt invicem. surgent et seducent multos. 12 Et quoniam abundabit iniquitas, refrigescet caritas multorum. 13 Qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit. 14 (246,6.) Et praedicabitur hoc evangelium regni in universo orbe in testimonium omnibus gentibus, et tunc veniet consummatio. 15 (247,6.) Cum ergo videritis abominationem desolationis, quae dicta est a Danihele propheta, stantem in loco sancto: qui legit intellegat: 16 (248, 2.) tunc qui in Iudaea sunt fugiant ad montes, 17 et qui in tecto non descendat. tollere aliquid de domo sua, et qui in agro non revertatur tollere tunicam suam. 19 (249.2) Vae autem praegnatibus et nutrientibus in illis diebus. 20 (250, 6.) Orate autem ut non fiat fuga vestra hieme vel sabbato: 21 (251, 2.) erit enim tunc tribulatio magna, qualis non fuit ab initio mundi usque modo neque fiet; 22 (252,6.) et nisi breviati fuissent dies illi, non fieret salva omnis caro: sed propter electos breviabuntur dies illi. 23 (253.2.) Tunc si quis vobis dixerit Ecce hic Christus aut illic: nolite credere. 2 (25.6.) Surgent enim pseudochristi et pseudoprophetae, et dabunt signa magna et prodigia, ita ut in errorem inducantur, si fieri potest, etiam electi. 25 Ecce praedixi vobis. 26 (255,5.) Si ergo dixerint vobis Ecce in deserto est, nolite exire: Ecce in penetralibus, nolite credere. 27 (256.5.) Sicut enim fulgur exit ab oriente et paret usque in occidentem, ita erit et adventus filii hominis. 28 (257. 5.) Ubicumque fuerit corpus, illuc congregabuntur aquilae. 29 (258. 2.) Statim autem post tribulationem dierum · illorum sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellae cadent

[blocks in formation]

34

de caelo, et virtutes caelorum commovebuntur: 30 et tunc parebit signum filii hominis in caelo, (259.2-) et tunc plangent omnes tribus terrae, et videbunt filium hominis venientem in nubibus caeli cum virtute multa et maiestate. 31 Et mittet angelos suos cum tuba et voce magna, et congregabunt electos eius a quattuor ventis a summis caelorum usque ad terminos eorum. 32 Ab arbore autem fici discite parabolam. Cum iam ramus eius tener fuerit et folia nata, scitis quia prope est aestas: ita et vos cum videritis haec omnia, scitote quia prope est in ianuis. Amen dico vobis quia non praeteribit haec generatio donec omnia haec fiant. 35 Caelum et terra transibunt, verba vero mea non praeteribunt. 36 (260,6.) De die autem illa et hora nemo scit, neque angeli caelorum, nisi pater soJus. 37 (261,5.) Sicut autem in diebus Noe, ita erit et adventus filii hominis. 38 Sicut enim erant in diebus ante diluvium comedentes et bibentes, nubentes et nuptum tradentes, usque ad eum diem quo intravit in arcam Noe, 39 et non cognoverunt donec venit diluvium et tulit omnes, ita erit et adventus filii hominis. 40 (262,5.) Tunc duo erunt in agro: unus adsumetur, et unus relinquetur; duae molentes in mola: una adsumetur, et una relinquetur. 42 (263, 6.) Vigilate ergo, quia nescitis qua hora dominus 43 (264, 2.) Illud autem scitote, quoniam si sciret pater venturus esset, vigilaret utique et non sineret perIdeo et vos estote parati, quia qua nescitis hora est. 45 (265, 5.) Quis putas est fidelis servus et prudens, quem constituit dominus suus supra familiam suam, ut det illis cibum in tempore? 46 (266, 5.) Beatus ille servus quem cum venerit dominus + invenerit sic facientem. 47 Amen dico vobis quoniam super omnia bona sua constituet eum. 48 (267,5.) Si autem dixerit malus servus ille in corde suo Moram facit dominus meus venire, 9 et coeperit percutere conservos suos, manducet autem et bibat cum ebriis: 50 veniet dominus servi illius in die qua non sperat et hora qua ignorat, 51 et dividet eum, partemque eius ponet cum hypocritis: illic erit fletus et stridor dentium.

vester venturus sit. familias qua hora fur fodiri domum suam. filius hominis venturus

[ocr errors]

49

1 (268.10.) Tunc simile erit regnum caelorum decem virginibus, quae accipientes lampades suas exierunt obviam sponso et sponsae. Quinque autem ex eis erant fatuae, et quinque prudentes: 3sed quinque fatuae acceptis lampadibus non sumserunt oleum secum, prudentes vero acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus. 5 Moram autem faciente sponso dormitaverunt omnes et dormierunt. 6 Media autem nocte clamor

« PreviousContinue »